Art. 196. - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.22.103 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 12 stycznia 1999 r.

Art.  196.  ²⁴¹

§ 1. W postępowaniu przygotowawczym, a w postępowaniu przed finansowym organem orzekającym przed wydaniem orzeczenia karnego, oskarżony może złożyć na piśmie lub do protokołu wniosek o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Składając taki wniosek, oskarżony obowiązany jest uiścić jednocześnie kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej grzywnie (karze pieniężnej) grożącej za dany czyn, a jeżeli czyn jest zagrożony przepadkiem przedmiotów - wyrazić zgodę na ich przepadek lub uiścić równowartość pieniężną tych przedmiotów.

§ 2. Jeżeli stosownie do przepisów niniejszej ustawy orzeczenie przepadku przedmiotów nie jest obowiązkowe, oskarżony może ograniczyć wyrażenie zgody na przepadek lub uiścić równowartość pieniężną tylko niektórych przedmiotów zagrożonych tym przepadkiem albo złożyć wniosek o całkowite zaniechanie przepadku lub uiszczenia równowartości pieniężnej; przepisu tego nie stosuje się, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotu, który może ułatwić ponowne popełnienie czynu zabronionego.

§ 3. Nie jest dopuszczalne dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w sprawach o przestępstwa skarbowe zagrożone karą pozbawienia wolności albo karą ograniczenia wolności, jak również gdy zgłoszono interwencję co do przedmiotów zagrożonych przepadkiem.

§ 4. Oskarżony może cofnąć wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności nie wcześniej niż po upływie 4 miesięcy od jego złożenia. Niedopuszczalne jest cofnięcie takiego wniosku po doręczeniu postanowienia zezwalającego na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

²⁴¹ Art. 196 zmieniony przez art. 1 pkt 96 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.