§ 3. - Upoważnianie uznanej organizacji do wykonywania zadań administracji morskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.1334

Akt utracił moc
Wersja od: 7 października 2014 r.
§  3. 
1. 
Zakres upoważniania do wykonywania zadań administracji morskiej może obejmować:
1)
przeprowadzanie inspekcji w ramach nadzoru nad statkami o polskiej przynależności, uprawiającymi żeglugę międzynarodową i klasyfikowanymi przez uznaną organizację, obejmujących:
a)
w zakresie Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177) wraz z Protokołem z 1978 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321), i z Protokołem z 1988 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 11 listopada 1988 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 191, poz. 1173), statki pasażerskie oraz statki towarowe o pojemności brutto (GT) 500 jednostek i większej,
b)
w zakresie Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, sporządzonej w Londynie dnia 5 kwietnia 1966 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 33, poz. 282) wraz z Protokołem z 1988 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, 1966, sporządzonym w Londynie dnia 11 listopada 1988 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 46, poz. 372), statki o długości 24 m i większej,
c)
w zakresie załącznika I do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973, sporządzonej w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., oraz Protokołu z 1978 r. dotyczącego tej konwencji, sporządzonego w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101) wraz z Protokołem z 1997 r. uzupełniającym Międzynarodową konwencję o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973, zmodyfikowaną przynależnym do niej Protokołem z 1978 r., sporządzonym w Londynie dnia 26 września 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 202, poz. 1679), zwanej dalej "Konwencją MARPOL", zbiornikowce olejowe o pojemności brutto (GT) 150 jednostek i większej oraz statki inne niż zbiornikowce olejowe, o pojemności brutto (GT) 400 jednostek i większej,
d)
w zakresie załącznika II do Konwencji MARPOL, statki przewożące szkodliwe substancje ciekłe luzem,
e)
w zakresie załącznika IV do Konwencji MARPOL, statki o pojemności brutto (GT) 400 jednostek i większej oraz statki o pojemności brutto (GT) mniejszej niż 400 jednostek uprawnione do przewozu więcej niż 15 osób,
f)
w zakresie załącznika V do Konwencji MARPOL, wszystkie statki,
g)
w zakresie załącznika VI do Konwencji MARPOL, statki o pojemności brutto (GT) 400 jednostek i większej oraz silniki wysokoprężne o mocy większej niż 130 kW,
h)
w zakresie Międzynarodowej konwencji w sprawie kontroli szkodliwych systemów przeciwporostowych na statkach, podpisanej w Londynie dnia 5 października 2001 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 134, poz. 851), statki o długości 24 m i większej oraz statki o pojemności brutto (GT) 400 jednostek i większej,
i)
w zakresie Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r., sporządzonej w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r. (Dz. U. z 1983 r. Nr 56, poz. 247), statki o długości 24 m i większej zgodnie z art. 2(8) tej konwencji,
j)
w zakresie Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach, sporządzonej w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 24, poz. 118), wszystkie kontenery;
2)
wydawanie w imieniu organów administracji morskiej:
a)
certyfikatu bezpieczeństwa statku pasażerskiego,
b)
certyfikatu bezpieczeństwa statku towarowego,
c)
międzynarodowego certyfikatu zdolności do przewozu niebezpiecznych chemikaliów luzem,
d)
międzynarodowego certyfikatu zdolności do przewozu ciekłych gazów luzem,
e)
dokumentu uprawnienia do przewozu ziarna,
f)
dokumentu zgodności ze specjalnymi wymaganiami dla statków przewożących towary niebezpieczne,
g)
certyfikatu bezpieczeństwa jednostki szybkiej,
h)
certyfikatu bezpieczeństwa statku specjalistycznego,
i)
międzynarodowego świadectwa wolnej burty,
j)
międzynarodowego świadectwa pomiarowego,
k)
międzynarodowego certyfikatu o zapobieganiu zanieczyszczeniu olejami,
l)
międzynarodowego certyfikatu o zapobieganiu zanieczyszczeniu przez statki przewożące luzem szkodliwe substancje ciekłe,
m)
międzynarodowego certyfikatu o zapobieganiu zanieczyszczeniu ściekami,
n)
dokumentu zgodności z wymaganiami załącznika V do Konwencji MARPOL,
o)
międzynarodowego certyfikatu o zapobieganiu zanieczyszczeniu powietrza przez statki,
p)
międzynarodowego certyfikatu o zapobieganiu zanieczyszczeniu powietrza przez silnik,
q)
międzynarodowego certyfikatu efektywności energetycznej,
r)
dokumentu zgodności do przewozu stałych ładunków masowych,
s)
certyfikatu konstrukcji i wyposażenia statku dynamicznie unoszonego,
t)
certyfikatu bezpieczeństwa jednostki górnictwa morskiego,
u)
międzynarodowego certyfikatu systemu przeciwporostowego,
v)
certyfikatu bezpiecznego kontenera,
w)
innych dokumentów zgodności potwierdzających spełnianie przez statek przepisów międzynarodowych;
3)
weryfikację i zatwierdzanie dokumentacji technicznej, podręczników i planów;
4)
w ramach inspekcji w zakresie bezpieczeństwa wyposażenia statku, sprawdzanie:
a)
zgodności posiadanych przez załogę dokumentów kwalifikacyjnych z certyfikatem bezpiecznej obsługi statku,
b)
posiadania przez statek dokumentu potwierdzającego posiadanie ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia finansowego odpowiedzialności za roszczenia morskie, morskiego certyfikatu pracy, certyfikatu stwierdzającego zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami bunkrowymi oraz certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera.
2. 
Na wniosek uznanej organizacji zakres upoważnienia może również obejmować przeprowadzanie inspekcji statków o polskiej przynależności niepodlegających umowom międzynarodowym i wydawanie im kart bezpieczeństwa, pod warunkiem dołączenia do wniosku o upoważnienie do wykonywania zadań administracji morskiej przepisów technicznych uznanej organizacji w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia dla tego rodzaju statków i stwierdzenia, że przepisy te są co najmniej równoważne pod względem zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi z przepisami Polskiego Rejestru Statków S.A.