Uposażenie notariuszów i aplikantów notarialnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.24.113

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1967 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 20 czerwca 1956 r.

w sprawie uposażenia notariuszów, asesorów i aplikantów notarialnych. ¹

Na podstawie art. 5, 7 i 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych (Dz. U. Nr 7, poz. 39) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisom niniejszego rozporządzenia podlegają notariusze i aplikanci notarialni.

§ 2. Ustala się następującą tabelę stanowisk i uposażenia zasadniczego miesięcznego dla pracowników wymienionych w § 1:

1) notariusz w mieście wojewódzkim 2.200 zł,

2) notariusz w innym mieście 1.600 zł,

3) 2 asesor notarialny 1.450 zł,

4) 3 aplikant notarialny 950 - 1.300 zł.

§ 3. Dla pracowników wymienionych w § 1 ustala się za pełnienie niżej określonych funkcji następujące dodatki funkcyjne:

1) kierownik państwowego biura notarialnego w mieście wojewódzkim 400 - 600 zł,

2) kierownik państwowego biura notarialnego w innym mieście 250 - 400 zł,

3) 4 (skreślony).

§ 4. W razie zbiegu tytułów do dodatków wymienionych w § 3 pracownikowi przysługuje tylko jeden dodatek, przy czym uprawniony ma prawo wyboru.

§ 5. Dodatek wymieniony w § 3 nie przysługuje pracownikowi w okresie urlopu bezpłatnego, zawieszenia w pełnieniu służby oraz za czas przekraczający 3 miesiące niepełnienia z innych powodów obowiązków, do których przywiązany jest dodatek. W ostatnim przypadku jednak wstrzymanie wypłaty dodatku uzależnione jest od decyzji Ministra Sprawiedliwości.

§ 6. Pracownikom wymienionym w § 1, którym powierzono pełnienie obowiązków bądź których delegowano na stanowisko uprawniające do dodatku przewidzianego w § 3, przysługuje na czas pełnienia tych obowiązków bądź delegacji - bez zmiany zasadniczego uposażenia - odpowiedni dodatek przywiązany do danego stanowiska.

§  7.

1. 5 Pracownikom wymienionym w § 1 przyznaje się, niezależnie od dodatku wymienionego w § 3, do miesięcznego uposażenia zasadniczego nie podlegający podatkowi od wynagrodzeń dodatek za wysługę lat w wysokości 150 zł za każde trzylecie służby.

2. Dodatek za wysługę lat (ust. 1) nie może przekroczyć kwoty 600 zł miesięcznie.

3. Do wysługi lat zalicza się czas pracy na stanowiskach wymienionych w § 2 w państwowym biurze notarialnym (od 1 stycznia 1952 r.).

4. 6 Minister Sprawiedliwości może zaliczyć pracownikowi inny rodzaj służby w wymiarze sprawiedliwości, jeżeli służba ta przyczyniła się do podniesienia kwalifikacji pracownika na stanowisku wymienionym w § 2.

5. 7 Dodatek za wysługę lat wypłaca się od dnia 1 miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym upłynął termin przewidziany w ust. 1.

§ 8. Pracownikom wymienionym w § 1 nie przysługują żadne inne dodatki poza przewidzianymi niniejszym rozporządzeniem.

§ 9. Minister Sprawiedliwości może w porozumieniu z Prezesem Państwowej Komisji Etatów utworzyć czasowe stanowisko służbowe nie przewidziane w §§ 2 i 3 i określić wysokość zasadniczego uposażenia miesięcznego, jak również wysokość dodatku przywiązanego do tego stanowiska.

§ 10. Pracownikom wymienionym w § 1 przyznaje się dodatek 50% do diet przewidzianych w przepisach o należnościach w razie pełnienia czynności służbowych poza zwykłym miejscem służbowym oraz w razie przeniesienia na inne miejsce służbowe.

§ 11. Pracownicy wymienieni w § 1 zachowują prawo do uposażenia ostatnio pobieranego, jeżeli jest ono łącznie ze wszystkimi dodatkami wyższe od przewidzianego rozporządzeniem dla zajmowanego stanowiska.

§ 12. Tracą moc dotychczasowe przepisy normujące zagadnienia uregulowane niniejszym rozporządzeniem.

§ 13. Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Sprawiedliwości i Ministrowi Finansów.

§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 czerwca 1956 r.

¹ Tytuł zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 5 stycznia 1963 r. (Dz.U.63.1.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 stycznia 1963 r.

Z dniem 1 lipca 1967 r. nin. rozporządzenie traci moc w stosunku do pracowników objętych rozporządzeniem z dnia 16 czerwca 1967 r. w sprawie uposażenia pracowników państwowych biur notarialnych (Dz.U.67.25.112) z wyjątkiem § 10 nin. rozporządzenia, który obowiązuje do czasu wydania nowych przepisów o należnościach w razie pełnienia czynności służbowych poza zwykłym miejscem służbowym oraz w razie przeniesienia na inne miejsce służbowe, zgodnie z § 20 ust. 1 pkt 1 i § 20 ust. 2 powołanego rozporządzenia.

² § 2 pkt 3:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 9 października 1957 r. (Dz.U.57.54.263) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1957 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 5 stycznia 1963 r. (Dz.U.63.1.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 stycznia 1963 r.

³ § 2 pkt 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 9 października 1957 r. (Dz.U.57.54.263) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1957 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 5 stycznia 1963 r. (Dz.U.63.1.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 stycznia 1963 r.

⁴ § 3 pkt 3 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 5 stycznia 1963 r. (Dz.U.63.1.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 stycznia 1963 r.

⁵ § 7 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 9 października 1957 r. (Dz.U.57.54.263) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1957 r.

⁶ § 7 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 9 października 1957 r. (Dz.U.57.54.263) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1957 r.

⁷ § 7 ust. 5 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia z dnia 9 października 1957 r. (Dz.U.57.54.263) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1957 r.