Część 6 - PRZESTRZEGANIE I WYKONYWANIE - Umowa w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony i zarządzania zasobami rybnymi międzystrefowymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi.Nowy Jork.1995.08.04.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.10.64

Akt obowiązujący

Wersja od: 13 kwietnia 2006 r.

CZĘŚĆ  VI

PRZESTRZEGANIE I WYKONYWANIE

Artykuł  19

Przestrzeganie i wykonywanie środków przez państwo bandery

1. Państwo zapewnia przestrzeganie przez statki pływające pod jego banderą środków ochrony i zarządzania na szczeblu subregionalnym i regionalnym, w odniesieniu do zasobów rybnych międzystrefowych i zasobów rybnych masowo migrujących. W tym celu państwo:

a) wprowadza w życie takie środki bez względu na to, czy miało miejsce naruszenie;

b) niezwłocznie przeprowadza dokładne dochodzenie w sprawie każdego domniemanego naruszenia środków ochrony i zarządzania na szczeblu subregionalnym i regionalnym, które może polegać na sprawdzeniu przez upoważnionego inspektora danych statków, a także niezwłocznie powiadamia państwo podejrzewające naruszenie oraz właściwą subregionalną lub regionalną organizację lub porozumienie o przebiegu dochodzenia i jego wynikach;

c) żąda od każdego statku pływającego pod jego banderą udzielania organom prowadzącym dochodzenie informacji o jego pozycji, połowach, narzędziach połowowych, operacjach połowowych i związanych z tym działaniach na obszarze domniemanego naruszenia;

d) jeżeli uzna, że zostały zebrane wystarczające dowody w sprawie naruszenia, kieruje sprawę do swoich władz w celu bezzwłocznego wszczęcia postępowania zgodnie ze swoim ustawodawstwem, a w razie potrzeby nakłada na taki statek areszt;

e) zapewnia, że w przypadku gdy zostało stwierdzone, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem, że statek dokonał poważnego naruszenia środków, statek taki nie prowadzi połowów na pełnym morzu dopóty, dopóki nie zastosuje się do wszystkich sankcji nałożonych przez państwo bandery w związku z tym naruszeniem.

2. Każde dochodzenie i postępowanie sądowe jest przeprowadzane niezwłocznie. Sankcje stosowane w związku z naruszeniami są odpowiednio surowe w celu zapewnienia skuteczności w zakresie przestrzegania prawa i zniechęcania do jego naruszania bez względu na to, gdzie to ma miejsce oraz pozbawienia sprawców korzyści płynących z ich działalności sprzecznej z prawem. Środki stosowane wobec kapitanów i innych oficerów statków rybackich obejmują postanowienia, które umożliwiają, między innymi, odmowę, cofnięcie lub zawieszenie uprawnień do pełnienia funkcji kapitana lub oficera na takich statkach.

Artykuł  20

Międzynarodowa współpraca w wykonywaniu

1. Państwa współpracują bezpośrednio lub w ramach odpowiednich subregionalnych lub regionalnych organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem albo porozumień, aby zapewnić przestrzeganie i wykonywanie środków ochrony i zarządzania na szczeblu subregionalnym i regionalnym w odniesieniu do zasobów rybnych międzystrefowych i zasobów rybnych masowo migrujących.

2. Państwo bandery prowadzące dochodzenie w sprawie domniemanego naruszenia środków ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych międzystrefowych i zasobów rybnych masowo migrujących, może wystąpić o pomoc do innego państwa, którego współpraca może być przydatna w prowadzeniu dochodzenia. W związku z takim dochodzeniem wszystkie państwa starają się spełnić uzasadnione prośby państwa bandery.

3. Państwo bandery może wszcząć takie dochodzenie we własnym zakresie, we współpracy z innymi zainteresowanymi państwami lub za pośrednictwem właściwej subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem albo w ramach porozumienia. Informacje dotyczące przebiegu dochodzenia i jego wyników są przekazywane wszystkim państwom, które są zainteresowane domniemanym naruszeniem lub których ono dotyczy.

4. Państwa wspomagają się nawzajem w identyfikacji statków, w sprawie których otrzymały doniesienie o prowadzeniu działalności obniżającej skuteczność środków ochrony i zarządzania na szczeblu subregionalnym, regionalnym lub globalnym.

5. W zakresie, w jakim umożliwiają to krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze, państwa wprowadzają uzgodnienia pozwalające na udostępnienie organom ścigania w innych państwach dowodów dotyczących domniemanego naruszenia takich środków.

6. W przypadku gdy istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że statek na pełnym morzu prowadził połowy bez zezwolenia na obszarze podlegającym jurysdykcji krajowej państwa nadbrzeżnego, państwo bandery takiego statku, na wniosek danego państwa nadbrzeżnego, wszczyna niezwłocznie pełne dochodzenie w tej sprawie. Państwo bandery współpracuje z państwem nadbrzeżnym przy podejmowaniu działań wykonawczych w takich przypadkach oraz może upoważnić właściwe władze państwa nadbrzeżnego do wejścia na pokład statku i przeprowadzenia jego kontroli na pełnym morzu. Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla postanowień artykułu 111 Konwencji.

7. Państwa-Strony, które są członkami subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem lub są stronami subregionalnego lub regionalnego porozumienia w sprawie zarządzania rybołówstwem, mogą podjąć działania zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego, w tym poprzez odwołanie się do ustanowionych w tym celu procedur subregionalnych i regionalnych, w celu zniechęcenia statków, które prowadzą działania osłabiające skuteczność środków ochrony i zarządzania, ustanowionych w ramach takiej organizacji lub porozumienia, lub w jakikolwiek inny sposób naruszające takie środki, do prowadzenia połowów na pełnym morzu w subregionie lub regionie do czasu podjęcia stosownych działań przez państwo bandery.

Artykuł  21

Współpraca w zakresie wykonywania na szczeblu subregionalnym i regionalnym

1. Na dowolnym obszarze pełnego morza objętym subregionalną lub regionalną organizacją do spraw zarządzania rybołówstwem lub subregionalnym lub regionalnym porozumieniem w sprawie zarządzania rybołówstwem, Państwo-Strona będące członkiem takiej organizacji lub stroną takiego porozumienia może, za pośrednictwem swoich należycie upoważnionych inspektorów, wchodzić na pokład i dokonywać, zgodnie z ustępem 2, kontroli statków pływających pod banderą innego państwa będącego stroną niniejszej umowy, bez względu na to, czy państwo takie jest również członkiem organizacji lub stroną porozumienia, w celu zapewnienia przestrzegania środków ochrony i zarządzania zasobami rybnymi międzystrefowymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi, ustanowionych przez tę organizację lub w ramach tego porozumienia.

2. Za pośrednictwem subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem lub w ramach subregionalnego lub regionalnego porozumienia w sprawie zarządzania rybołówstwem, państwa ustanawiają procedury wchodzenia na pokład i dokonywania kontroli zgodnie z ustępem 1, a także procedury wprowadzania w życie innych postanowień niniejszego artykułu. Procedury takie są spójne z niniejszym artykułem oraz podstawową procedurą przedstawioną w artykule 22 i nie dyskryminują państw niebędących członkami organizacji lub stronami porozumienia. Wejście na pokład i kontrola, a także wszelkie inne kolejne działania wykonawcze, są przeprowadzane zgodnie z tymi procedurami. Państwa prowadzą należytą kampanię informacyjną na temat procedur ustanowionych zgodnie z niniejszym ustępem.

3. Jeżeli w terminie dwóch lat od daty przyjęcia niniejszej umowy, procedury takie nie zostały ustanowione przez żadną organizację czy porozumienie, wejście na pokład i kontrola zgodnie z ustępem 1, a także wszelkie inne kolejne działania wykonawcze, w oczekiwaniu na ustanowienie takich procedur, są prowadzone zgodnie z niniejszym artykułem oraz podstawową procedurą określoną w artykule 22.

4. Przed przystąpieniem do działań w ramach niniejszego artykułu państwa przeprowadzające kontrolę, we własnym zakresie lub za pośrednictwem odpowiedniej subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem albo w ramach porozumienia, informują wszystkie państwa, których statki prowadzą połowy na pełnym morzu w subregionie lub regionie o formie, w jakiej inspektorowi zostało udzielone upoważnienie do przeprowadzenia kontroli. Statek, przy użyciu którego inspektor przybywa na pokład statku podlegającego kontroli, powinien być wyraźnie oznakowany tak, aby był rozpoznawany jako wykorzystywany przez administrację rządową. W chwili przystępowania do niniejszej umowy państwo wyznacza właściwy organ, do którego zgodnie z niniejszym artykułem są kierowane powiadomienia, i informuje publicznie o wyznaczeniu takiego organu za pośrednictwem odpowiedniej subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem albo w ramach porozumienia.

5. W przypadku gdy po wejściu na pokład statku i przeprowadzeniu kontroli istnieją oczywiste podstawy, aby przypuszczać, że statek prowadził działalność sprzeczną ze środkami ochrony i zarządzania określonymi w ustępie 1, państwo dokonujące kontroli w tym przypadku zabezpiecza dowody i bezzwłocznie informuje państwo bandery o domniemanym naruszeniu.

6. Państwo bandery odpowiada na powiadomienie określone w ustępie 5 w terminie trzech dni roboczych od jego otrzymania lub w innym czasie przewidzianym procedurami ustanowionymi zgodnie z ustępem 2, oraz:

a) wypełnia bezzwłocznie swoje obowiązki na mocy artykułu 19, dotyczące przeprowadzenia dochodzenia oraz, jeżeli świadczą o tym dowody, podejmuje w stosunku do statku działania wykonawcze; w takim przypadku bezzwłocznie powiadamia państwo dokonujące kontroli o wynikach dochodzenia i podjętych działaniach wykonawczych lub

b) upoważnia państwo dokonujące kontroli do przeprowadzenia dochodzenia.

7. W przypadku gdy państwo bandery upoważni państwo dokonujące kontroli do przeprowadzenia dochodzenia w sprawie domniemanego naruszenia, państwo dokonujące kontroli bezzwłocznie przekazuje wyniki takiego dochodzenia państwu bandery. Jeżeli świadczą o tym dowody, państwo bandery wypełnia swoje zobowiązania w celu podjęcia w stosunku do statku działań wykonawczych. Alternatywnie państwo bandery może upoważnić państwo dokonujące kontroli do podjęcia takich działań wykonawczych, jakie państwo bandery może określić w stosunku do statku, spójnych z prawami i obowiązkami państwa bandery w ramach niniejszej umowy.

8. W przypadku gdy po wejściu na pokład statku i przeprowadzeniu kontroli istnieją wyraźne podstawy, aby przypuszczać, że statek popełnił poważne naruszenie, a państwo bandery bądź nie zareagowało, bądź nie podjęło działań wymaganych na mocy ustępu 6 lub 7, inspektorzy mogą pozostać na pokładzie i zabezpieczyć dowody oraz mogą zażądać od kapitana udziału w dalszym dochodzeniu, łącznie z bezzwłocznym odprowadzeniem statku, w razie potrzeby, do najbliższego odpowiedniego portu lub do portu określonego procedurami ustanowionymi zgodnie z ustępem 2. Państwo dokonujące kontroli bezzwłocznie przekazuje państwu bandery nazwę portu, do którego statek jest doprowadzany. Państwo dokonujące kontroli i państwo bandery, a także, w razie potrzeby, państwo portu, podejmują niezbędne kroki w celu zapewnienia odpowiednich warunków pobytu załogi, bez względu na jej narodowość.

9. Państwo dokonujące kontroli informuje państwo bandery i właściwą organizację lub strony porozumienia o wynikach dalszego dochodzenia.

10. Państwo dokonujące kontroli wymaga od inspektorów przestrzegania ogólnie przyjętych międzynarodowych przepisów, procedur i praktyk pod względem bezpieczeństwa statku i załogi, ograniczenia do minimum zakłóceń w połowach oraz, na ile to tylko możliwe, unikania działań, które miałyby szkodliwy wpływ na jakość połowu znajdującego się na pokładzie statku. Państwo dokonujące kontroli dba, aby wejście na pokład i kontrola nie odbywały się w sposób szykanujący jakikolwiek statek rybacki.

11. Do celów niniejszego artykułu poważne naruszenie prawa oznacza:

a) prowadzenie połowów bez ważnej licencji, upoważnienia lub zezwolenia wydanych przez państwo bandery zgodnie z artykułem 18 ustęp 3 litera a);

b) brak dokładnych rejestrów połowów i danych dotyczących połowu wymaganych przez subregionalne lub regionalne organizacje do spraw zarządzania rybołówstwem lub porozumienia, albo poważne błędy w danych dotyczących połowów, sprzeczne z wymaganiami takiej organizacji lub porozumienia;

c) poławianie w strefie zakazu połowów, poławianie podczas okresu ochronnego lub poławianie bez lub po przekroczeniu kwoty ustalonej przez właściwe subregionalne lub regionalne organizacje do spaw zarządzania rybołówstwem lub porozumienia;

d) ukierunkowane połowy zasobu, który jest przedmiotem moratorium lub którego połów jest zabroniony;

e) stosowanie zakazanych narzędzi połowowych;

f) fałszowanie lub ukrywanie oznakowań, pochodzenia lub rejestracji statku rybackiego;

g) ukrywanie, usuwanie dowodów związanych z dochodzeniem lub manipulowanie nimi;

h) wielokrotne naruszenia, które łącznie stanowią poważne zaniedbanie środków ochrony i zarządzania;

i) inne naruszenia, które mogą być wymienione w procedurach ustanowionych przez właściwe subregionalne lub regionalne organizacje do spraw zarządzania rybołówstwem lub porozumienia.

12. Bez względu na inne postanowienia niniejszego artykułu, państwo bandery może w dowolnym czasie podjąć działania mające na celu wypełnienie jego zobowiązań wynikających z artykułu 19 w odniesieniu do domniemanego naruszenia. W przypadku gdy statek znajduje się pod kontrolą państwa dokonującego kontroli, na wniosek państwa bandery jest on przekazywany przez państwo dokonujące kontroli państwu bandery, wraz ze wszystkimi informacjami dotyczącymi przebiegu i wyników dochodzenia.

13. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa państwa bandery do podjęcia wszelkich środków zgodnych z jego ustawodawstwem, w tym postępowania w celu nałożenia kary.

14. Niniejszy artykuł obowiązuje na zasadzie mutatis mutandis w stosunku do wejścia na pokład statku i kontroli dokonywanych przez Państwo-Stronę, które jest członkiem subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem lub stroną porozumienia oraz które ma wszelkie podstawy do uznania, że statek rybacki pływający pod banderą innego Państwa-Strony prowadził działalność sprzeczną z istotnymi środkami ochrony i zarządzania określonymi w ustępie 1 na obszarze pełnego morza objętym taką organizacją lub porozumieniem, a następnie taki statek podczas tego samego rejsu połowowego wpłynął na obszar podlegający jurysdykcji krajowej państwa dokonującego kontroli.

15. W przypadku gdy subregionalna lub regionalna organizacja do spraw zarządzania rybołówstwem lub porozumienie ustanowiły alternatywny mechanizm, który pozwala członkom lub stronom efektywnie wywiązywać się z zobowiązań w ramach niniejszej umowy, w sposób zapewniający przestrzeganie środków ochrony i zarządzania ustanowionych przez taką organizację lub porozumienie, członkowie takiej organizacji lub strony porozumienia mogą uzgodnić ograniczenie stosowania ustępu 1 między nimi w odniesieniu do środków ochrony i zarządzania, które zostały ustanowione dla danego obszaru pełnego morza.

16. Działania podejmowane przez inne państwa niż państwo bandery w stosunku do statków rybackich prowadzących działalność sprzeczną z subregionalnymi lub regionalnymi środkami ochrony i zarządzania, są współmierne do stopnia naruszenia.

17. W przypadku gdy istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że statek rybacki na pełnym morzu nie posiada przynależności państwowej, państwo może wejść na jego pokład i dokonać kontroli. Jeżeli dowody dają do tego podstawę, państwo może podjąć odpowiednie działania zgodne z przepisami prawa międzynarodowego.

18. Państwa ponoszą odpowiedzialność za szkody, które można im przypisać, lub straty będące efektem działań podjętych na mocy niniejszego artykułu, gdy działania takie są bezprawne lub wykraczają poza zakres działań wymaganych w świetle dostępnych informacji, w celu wykonania postanowień niniejszego artykułu.

Artykuł  22

Podstawowe procedury związane z wejściem na pokład statku i kontrolą zgodnie z artykułem 21

1. Państwo dokonujące kontroli zapewnia, aby jego należycie upoważnieni inspektorzy:

a) okazywali kapitanowi statku upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz kopię tekstów istotnych środków ochrony i zarządzania lub zasad i postanowień obowiązujących na danym obszarze pełnego morza, zgodnie z tymi środkami;

b) sporządzali powiadomienie dla państwa bandery w trakcie pobytu na pokładzie statku i przeprowadzania kontroli;

c) nie przeszkadzali kapitanowi w kontaktach z władzami państwa bandery w trakcie pobytu na pokładzie statku i przeprowadzania kontroli;

d) udostępniali kapitanowi i organom państwa bandery kopię raportu dotyczącego wejścia na pokład statku i kontroli, odnotowując w nim wszelkie sprzeciwy lub oświadczenia, które kapitan ma zamieścić w raporcie;

e) opuścili statek bezzwłocznie po zakończeniu kontroli, jeżeli nie znajdą żadnych dowodów poważnego naruszenia;

f) unikali użycia siły, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa inspektorów i w przypadkach gdy inspektorom utrudnia się wypełnianie ich obowiązków. Użycie siły nie wykracza poza stopień konieczny w danych okolicznościach.

2. Należycie upoważnieni inspektorzy państwa dokonującego kontroli są uprawnieni do przeprowadzenia kontroli statku, jego licencji, narzędzi, wyposażenia, rejestrów, urządzeń, ryb i produktów rybnych oraz wszelkich dokumentów pozwalających sprawdzić zgodność prowadzonych działań ze środkami ochrony i zarządzania.

3. Państwo bandery zapewnia, że kapitanowie statków:

a) wyrażają zgodę na wejście inspektorów na pokład statku oraz ułatwiają im szybkie i bezpieczne wejście;

b) współpracują i udzielają pomocy podczas kontroli statku prowadzonej zgodnie z procedurami;

c) nie utrudniają lub nie przeszkadzają inspektorom w wykonywaniu ich obowiązków;

d) pozwalają inspektorom kontaktować się z władzami państwa bandery i państwa dokonującego inspekcji podczas pobytu na pokładzie statku i prowadzenia kontroli;

e) zapewniają inspektorom odpowiednie warunki pobytu, łącznie z wyżywieniem i zakwaterowaniem, jeżeli to konieczne;

f) ułatwiają inspektorom bezpieczne opuszczenie statku.

4. W przypadku gdy kapitan statku odmówi przyjęcia na pokład statku i przeprowadzenia kontroli zgodnie z niniejszym artykułem i artykułem 21, państwo bandery poza przypadkiem, w którym zgodnie z ogólnie przyjętymi przepisami międzynarodowymi, procedurami i praktykami związanymi z bezpieczeństwem na morzu, zachodzi konieczność opóźnienia wejścia na pokład i przeprowadzenia kontroli, nakazuje kapitanowi statku wydanie natychmiastowego zezwolenia inspektorowi na wejście na pokład i przeprowadzenie inspekcji oraz jeżeli kapitan nie podporządkuje się takiemu poleceniu, zawiesza upoważnienie statku do prowadzenia połowów i nakazuje mu natychmiastowy powrót do portu. Państwo bandery informuje państwo dokonujące inspekcji o działaniach podjętych w okolicznościach określonych w niniejszym ustępie.

Artykuł  23

Środki podejmowane przez państwo portu

1. Państwo portu ma prawo i obowiązek podjąć środki zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego, aby wspierać skuteczność subregionalnych, regionalnych i globalnych środków ochrony i zarządzania. Podejmując takie środki państwo portu nie dyskryminuje formalnie ani faktycznie statków żadnego z państw.

2. Państwo portu może, między innymi, sprawdzać dokumenty, narzędzia połowowe i połów będący na pokładzie statków rybackich, które znajdują się w jego portach lub przybrzeżnych terminalach.

3. Państwa mogą przyjmować przepisy upoważniające właściwe władze krajowe do wydawania zakazów wyładunku i przeładunku w przypadku, gdy ustalono, że połów został pozyskany w sposób osłabiający skuteczność działania subregionalnych, regionalnych i globalnych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu.

4. Żadne z postanowień niniejszego artykułu, zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego, nie wpływa na suwerenność państw w odniesieniu do portów znajdujących się na ich terytorium.