Art. 20. - Umowa w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony i zarządzania zasobami rybnymi międzystrefowymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi.Nowy Jork.1995.08.04.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.10.64

Akt obowiązujący
Wersja od: 13 kwietnia 2006 r.
Artykuł  20

Międzynarodowa współpraca w wykonywaniu

1.
Państwa współpracują bezpośrednio lub w ramach odpowiednich subregionalnych lub regionalnych organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem albo porozumień, aby zapewnić przestrzeganie i wykonywanie środków ochrony i zarządzania na szczeblu subregionalnym i regionalnym w odniesieniu do zasobów rybnych międzystrefowych i zasobów rybnych masowo migrujących.
2.
Państwo bandery prowadzące dochodzenie w sprawie domniemanego naruszenia środków ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych międzystrefowych i zasobów rybnych masowo migrujących, może wystąpić o pomoc do innego państwa, którego współpraca może być przydatna w prowadzeniu dochodzenia. W związku z takim dochodzeniem wszystkie państwa starają się spełnić uzasadnione prośby państwa bandery.
3.
Państwo bandery może wszcząć takie dochodzenie we własnym zakresie, we współpracy z innymi zainteresowanymi państwami lub za pośrednictwem właściwej subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem albo w ramach porozumienia. Informacje dotyczące przebiegu dochodzenia i jego wyników są przekazywane wszystkim państwom, które są zainteresowane domniemanym naruszeniem lub których ono dotyczy.
4.
Państwa wspomagają się nawzajem w identyfikacji statków, w sprawie których otrzymały doniesienie o prowadzeniu działalności obniżającej skuteczność środków ochrony i zarządzania na szczeblu subregionalnym, regionalnym lub globalnym.
5.
W zakresie, w jakim umożliwiają to krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze, państwa wprowadzają uzgodnienia pozwalające na udostępnienie organom ścigania w innych państwach dowodów dotyczących domniemanego naruszenia takich środków.
6.
W przypadku gdy istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że statek na pełnym morzu prowadził połowy bez zezwolenia na obszarze podlegającym jurysdykcji krajowej państwa nadbrzeżnego, państwo bandery takiego statku, na wniosek danego państwa nadbrzeżnego, wszczyna niezwłocznie pełne dochodzenie w tej sprawie. Państwo bandery współpracuje z państwem nadbrzeżnym przy podejmowaniu działań wykonawczych w takich przypadkach oraz może upoważnić właściwe władze państwa nadbrzeżnego do wejścia na pokład statku i przeprowadzenia jego kontroli na pełnym morzu. Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla postanowień artykułu 111 Konwencji.
7.
Państwa-Strony, które są członkami subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem lub są stronami subregionalnego lub regionalnego porozumienia w sprawie zarządzania rybołówstwem, mogą podjąć działania zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego, w tym poprzez odwołanie się do ustanowionych w tym celu procedur subregionalnych i regionalnych, w celu zniechęcenia statków, które prowadzą działania osłabiające skuteczność środków ochrony i zarządzania, ustanowionych w ramach takiej organizacji lub porozumienia, lub w jakikolwiek inny sposób naruszające takie środki, do prowadzenia połowów na pełnym morzu w subregionie lub regionie do czasu podjęcia stosownych działań przez państwo bandery.