Art. 21. - Umowa w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony i zarządzania zasobami rybnymi międzystrefowymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi.Nowy Jork.1995.08.04.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2007.10.64
Akt obowiązujący Wersja od: 13 kwietnia 2006 r.
Artykuł 21
Współpraca w zakresie wykonywania na szczeblu subregionalnym i regionalnym
1.
Na dowolnym obszarze pełnego morza objętym subregionalną lub regionalną organizacją do spraw zarządzania rybołówstwem lub subregionalnym lub regionalnym porozumieniem w sprawie zarządzania rybołówstwem, Państwo-Strona będące członkiem takiej organizacji lub stroną takiego porozumienia może, za pośrednictwem swoich należycie upoważnionych inspektorów, wchodzić na pokład i dokonywać, zgodnie z ustępem 2, kontroli statków pływających pod banderą innego państwa będącego stroną niniejszej umowy, bez względu na to, czy państwo takie jest również członkiem organizacji lub stroną porozumienia, w celu zapewnienia przestrzegania środków ochrony i zarządzania zasobami rybnymi międzystrefowymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi, ustanowionych przez tę organizację lub w ramach tego porozumienia.2.
Za pośrednictwem subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem lub w ramach subregionalnego lub regionalnego porozumienia w sprawie zarządzania rybołówstwem, państwa ustanawiają procedury wchodzenia na pokład i dokonywania kontroli zgodnie z ustępem 1, a także procedury wprowadzania w życie innych postanowień niniejszego artykułu. Procedury takie są spójne z niniejszym artykułem oraz podstawową procedurą przedstawioną w artykule 22 i nie dyskryminują państw niebędących członkami organizacji lub stronami porozumienia. Wejście na pokład i kontrola, a także wszelkie inne kolejne działania wykonawcze, są przeprowadzane zgodnie z tymi procedurami. Państwa prowadzą należytą kampanię informacyjną na temat procedur ustanowionych zgodnie z niniejszym ustępem.3.
Jeżeli w terminie dwóch lat od daty przyjęcia niniejszej umowy, procedury takie nie zostały ustanowione przez żadną organizację czy porozumienie, wejście na pokład i kontrola zgodnie z ustępem 1, a także wszelkie inne kolejne działania wykonawcze, w oczekiwaniu na ustanowienie takich procedur, są prowadzone zgodnie z niniejszym artykułem oraz podstawową procedurą określoną w artykule 22.4.
Przed przystąpieniem do działań w ramach niniejszego artykułu państwa przeprowadzające kontrolę, we własnym zakresie lub za pośrednictwem odpowiedniej subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem albo w ramach porozumienia, informują wszystkie państwa, których statki prowadzą połowy na pełnym morzu w subregionie lub regionie o formie, w jakiej inspektorowi zostało udzielone upoważnienie do przeprowadzenia kontroli. Statek, przy użyciu którego inspektor przybywa na pokład statku podlegającego kontroli, powinien być wyraźnie oznakowany tak, aby był rozpoznawany jako wykorzystywany przez administrację rządową. W chwili przystępowania do niniejszej umowy państwo wyznacza właściwy organ, do którego zgodnie z niniejszym artykułem są kierowane powiadomienia, i informuje publicznie o wyznaczeniu takiego organu za pośrednictwem odpowiedniej subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem albo w ramach porozumienia.5.
W przypadku gdy po wejściu na pokład statku i przeprowadzeniu kontroli istnieją oczywiste podstawy, aby przypuszczać, że statek prowadził działalność sprzeczną ze środkami ochrony i zarządzania określonymi w ustępie 1, państwo dokonujące kontroli w tym przypadku zabezpiecza dowody i bezzwłocznie informuje państwo bandery o domniemanym naruszeniu.6.
Państwo bandery odpowiada na powiadomienie określone w ustępie 5 w terminie trzech dni roboczych od jego otrzymania lub w innym czasie przewidzianym procedurami ustanowionymi zgodnie z ustępem 2, oraz:a)
wypełnia bezzwłocznie swoje obowiązki na mocy artykułu 19, dotyczące przeprowadzenia dochodzenia oraz, jeżeli świadczą o tym dowody, podejmuje w stosunku do statku działania wykonawcze; w takim przypadku bezzwłocznie powiadamia państwo dokonujące kontroli o wynikach dochodzenia i podjętych działaniach wykonawczych lubb)
upoważnia państwo dokonujące kontroli do przeprowadzenia dochodzenia.7.
W przypadku gdy państwo bandery upoważni państwo dokonujące kontroli do przeprowadzenia dochodzenia w sprawie domniemanego naruszenia, państwo dokonujące kontroli bezzwłocznie przekazuje wyniki takiego dochodzenia państwu bandery. Jeżeli świadczą o tym dowody, państwo bandery wypełnia swoje zobowiązania w celu podjęcia w stosunku do statku działań wykonawczych. Alternatywnie państwo bandery może upoważnić państwo dokonujące kontroli do podjęcia takich działań wykonawczych, jakie państwo bandery może określić w stosunku do statku, spójnych z prawami i obowiązkami państwa bandery w ramach niniejszej umowy.8.
W przypadku gdy po wejściu na pokład statku i przeprowadzeniu kontroli istnieją wyraźne podstawy, aby przypuszczać, że statek popełnił poważne naruszenie, a państwo bandery bądź nie zareagowało, bądź nie podjęło działań wymaganych na mocy ustępu 6 lub 7, inspektorzy mogą pozostać na pokładzie i zabezpieczyć dowody oraz mogą zażądać od kapitana udziału w dalszym dochodzeniu, łącznie z bezzwłocznym odprowadzeniem statku, w razie potrzeby, do najbliższego odpowiedniego portu lub do portu określonego procedurami ustanowionymi zgodnie z ustępem 2. Państwo dokonujące kontroli bezzwłocznie przekazuje państwu bandery nazwę portu, do którego statek jest doprowadzany. Państwo dokonujące kontroli i państwo bandery, a także, w razie potrzeby, państwo portu, podejmują niezbędne kroki w celu zapewnienia odpowiednich warunków pobytu załogi, bez względu na jej narodowość.9.
Państwo dokonujące kontroli informuje państwo bandery i właściwą organizację lub strony porozumienia o wynikach dalszego dochodzenia.10.
Państwo dokonujące kontroli wymaga od inspektorów przestrzegania ogólnie przyjętych międzynarodowych przepisów, procedur i praktyk pod względem bezpieczeństwa statku i załogi, ograniczenia do minimum zakłóceń w połowach oraz, na ile to tylko możliwe, unikania działań, które miałyby szkodliwy wpływ na jakość połowu znajdującego się na pokładzie statku. Państwo dokonujące kontroli dba, aby wejście na pokład i kontrola nie odbywały się w sposób szykanujący jakikolwiek statek rybacki.11.
Do celów niniejszego artykułu poważne naruszenie prawa oznacza:a)
prowadzenie połowów bez ważnej licencji, upoważnienia lub zezwolenia wydanych przez państwo bandery zgodnie z artykułem 18 ustęp 3 litera a);b)
brak dokładnych rejestrów połowów i danych dotyczących połowu wymaganych przez subregionalne lub regionalne organizacje do spraw zarządzania rybołówstwem lub porozumienia, albo poważne błędy w danych dotyczących połowów, sprzeczne z wymaganiami takiej organizacji lub porozumienia;c)
poławianie w strefie zakazu połowów, poławianie podczas okresu ochronnego lub poławianie bez lub po przekroczeniu kwoty ustalonej przez właściwe subregionalne lub regionalne organizacje do spaw zarządzania rybołówstwem lub porozumienia;d)
ukierunkowane połowy zasobu, który jest przedmiotem moratorium lub którego połów jest zabroniony;e)
stosowanie zakazanych narzędzi połowowych;f)
fałszowanie lub ukrywanie oznakowań, pochodzenia lub rejestracji statku rybackiego;g)
ukrywanie, usuwanie dowodów związanych z dochodzeniem lub manipulowanie nimi;h)
wielokrotne naruszenia, które łącznie stanowią poważne zaniedbanie środków ochrony i zarządzania;i)
inne naruszenia, które mogą być wymienione w procedurach ustanowionych przez właściwe subregionalne lub regionalne organizacje do spraw zarządzania rybołówstwem lub porozumienia.12.
Bez względu na inne postanowienia niniejszego artykułu, państwo bandery może w dowolnym czasie podjąć działania mające na celu wypełnienie jego zobowiązań wynikających z artykułu 19 w odniesieniu do domniemanego naruszenia. W przypadku gdy statek znajduje się pod kontrolą państwa dokonującego kontroli, na wniosek państwa bandery jest on przekazywany przez państwo dokonujące kontroli państwu bandery, wraz ze wszystkimi informacjami dotyczącymi przebiegu i wyników dochodzenia.13.
Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa państwa bandery do podjęcia wszelkich środków zgodnych z jego ustawodawstwem, w tym postępowania w celu nałożenia kary.14.
Niniejszy artykuł obowiązuje na zasadzie mutatis mutandis w stosunku do wejścia na pokład statku i kontroli dokonywanych przez Państwo-Stronę, które jest członkiem subregionalnej lub regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem lub stroną porozumienia oraz które ma wszelkie podstawy do uznania, że statek rybacki pływający pod banderą innego Państwa-Strony prowadził działalność sprzeczną z istotnymi środkami ochrony i zarządzania określonymi w ustępie 1 na obszarze pełnego morza objętym taką organizacją lub porozumieniem, a następnie taki statek podczas tego samego rejsu połowowego wpłynął na obszar podlegający jurysdykcji krajowej państwa dokonującego kontroli.15.
W przypadku gdy subregionalna lub regionalna organizacja do spraw zarządzania rybołówstwem lub porozumienie ustanowiły alternatywny mechanizm, który pozwala członkom lub stronom efektywnie wywiązywać się z zobowiązań w ramach niniejszej umowy, w sposób zapewniający przestrzeganie środków ochrony i zarządzania ustanowionych przez taką organizację lub porozumienie, członkowie takiej organizacji lub strony porozumienia mogą uzgodnić ograniczenie stosowania ustępu 1 między nimi w odniesieniu do środków ochrony i zarządzania, które zostały ustanowione dla danego obszaru pełnego morza.16.
Działania podejmowane przez inne państwa niż państwo bandery w stosunku do statków rybackich prowadzących działalność sprzeczną z subregionalnymi lub regionalnymi środkami ochrony i zarządzania, są współmierne do stopnia naruszenia.17.
W przypadku gdy istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że statek rybacki na pełnym morzu nie posiada przynależności państwowej, państwo może wejść na jego pokład i dokonać kontroli. Jeżeli dowody dają do tego podstawę, państwo może podjąć odpowiednie działania zgodne z przepisami prawa międzynarodowego.18.
Państwa ponoszą odpowiedzialność za szkody, które można im przypisać, lub straty będące efektem działań podjętych na mocy niniejszego artykułu, gdy działania takie są bezprawne lub wykraczają poza zakres działań wymaganych w świetle dostępnych informacji, w celu wykonania postanowień niniejszego artykułu.