Udzielenie Rządowi pełnomocnictw do wydawania rozporządzeń w sprawie regulowania obrotu pieniężnego z krajami zagranicznemi oraz obrotu obcemi walutami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.62.383

Akt utracił moc
Wersja od: 15 lipca 1921 r.

USTAWA
z dnia 8 lipca 1921 r.
w przedmiocie udzielenia Rządowi pełnomocnictw do wydawania rozporządzeń w sprawie regulowania obrotu pieniężnego z krajami zagranicznemi oraz obrotu obcemi walutami.

Udziela się Ministrowi Skarbu na przeciąg jednego roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy pełnomocnictw do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy, mających na celu regulacją obrotu pieniężnego z krajami zagranicznemi oraz obrotu obcemi walutami.

Rozporządzenia Ministra Skarbu, wymienione w art. 1, dotyczyć mogą w szczególności: warunków nabywania i gromadzenia walut zagranicznych i dewiz, dysponowania, lombardowania i innych obrotów niemi, oraz dokonywania tranzakcji w tych walutach, obrotów markami polskiemi w stosunku do krajów zagranicznych, wywozu za granicę walut zagranicznych i dewiz, marek polskich oraz wszelkich wogóle papierów wartościowych, wreszcie organizacji kontroli i nadzoru nad całokształtem obrotu pieniężnego z krajami zagranicznemi.

Upoważnia się również Ministra Skarbu do wydawania rozporządzeń w przedmiocie wyznaczania premji dla osób, które przyczyniły się do wykrycia przekroczeń rozporządzeń, wydanych i obowiązujących na mocy niniejszej ustawy, i ujęcia sprawców.

Osoby, wykraczające przeciw postanowieniom, zawartym w rozporządzeniach Ministra Skarbu, wydanych na podstawie niniejszej ustawy, ulegają karze:

a)
na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej i pruskiej - więzienia do 3 lat i grzywny do 1 miljona marek, jeśli zaś przestępstwo nie wypływa z chęci zysku-tylko grzywny;
b)
na obszarze b. dzielnicy austrjackiej i węgierskiej - aresztu lub aresztu ścisłego do 3 lat i grzywny do 1 miljona marek, jeśli zaś przestępstwo nie wypływa z chęci zysku-tylko grzywny.

O ile przekroczenie polega na nieuprawnionym wywozie walut zagranicznych i dewiz, marek polskich oraz wszelkich wogóle papierów wartościowych zagranicę (przemytnictwie walut i walorów), wówczas grzywna może być zwiększona do wysokości potrójnej wartości wywożonych przedmiotów.

Prócz kar powyższych może być ponadto wyrokiem sądowym orzeczona konfiskata sum pieniężnych, pozostających w związku z przestępstwem. Przy przemytnictwie walut i walorów konfiskata wywożonych wartości musi być orzeczona. Tylko w wyjątkowych wypadkach, przy zajściu nadzwyczajnych okoliczności łagodzących, i gdy stwierdzonem zostanie, że wywożone wartości nie miały być użyte do operacji handlowych i innych zarobkowych, może sąd odstąpić od orzeczenia konfiskaty nieprawnie przewożonych przez granicę wartości.

Karom wymienionym w niniejszym artykule, ulegną również osoby, winne usiłowania tych wykroczeń lub udziału w nich.

Osoby, skazane na karę w myśl art. 4, można wyrokiem właściwego sądu pozbawić na przeciąg czasu do lat trzech prawa prowadzenia handlu, lub zarządzania przedsiębiorstwem, albo też zajmowania się pośrednictwem handlowem.

Do orzekania kar w zakresie, przewidzianym w art. 4 i 5 niniejszej ustawy, powołuje się:

a)
na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej i pruskiej - sądy okręgowe;
b)
na obszarze b. dzielnicy austrjackiej i węgierskiej - sądy skarbowe"

Przy przestępstwach mniejszej wagi może być sprawa na wniosek prokuratora przekazana przez sąd okręgowy sądowi powiatowemu, ewentualnie sądowi pokoju; w tym wypadku można orzec obok konfiskaty (ust. 3 art. 4) karę pozbawienia wolności do 6 miesięcy i grzywnę do 200.000 mk., lub jedną z tych kar.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Do przestępstw, popełnionych przed wejściem w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy karne, przewidziane w ustawie z 9 lipca 1920 r. (Dz. Ust. № 56, poz. 347).

Wykonanie ustawy niniejszej powierza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości" a na obszarze b. dzielnicy pruskiej - Ministrowi Skarbu i Ministrowi b. Dzielnicy Pruskiej.