Tryb powoływania biegłych, zasady sporządzania opinii oraz warunki i sposób dokonywania badań w przedmiocie uzależnienia od alkoholu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.25.116

Akt utracił moc

Wersja od: 12 maja 1983 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 6 maja 1983 r.

w sprawie trybu powoływania biegłych, zasad sporządzania opinii oraz warunków i sposobu dokonywania badań w przedmiocie uzależnienia od alkoholu.

Na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. W celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania zakładu leczniczego powołuje się biegłych.

2. Biegłym może być lekarz mający odpowiednie kwalifikacje, a także psycholog kliniczny zatrudniony w zakładzie służby zdrowia.

3. Listę osób mających kwalifikacje, o których mowa w ust. 2, ustala lekarz wojewódzki w porozumieniu z prezesem sądu wojewódzkiego.

§ 2. Biegły wydaje opinię na zarządzenie sądu lub na podstawie skierowania komisji do spraw przeciwdziałania alkoholizmowi.

§  3.

1. Opinia biegłego powinna zawierać:

1) imię, nazwisko i adres zamieszkania biegłego,

2) miejsce i datę sporządzenia opinii,

3) określenie organu kierującego na badanie, datę skierowania oraz sygnaturę akt sprawy,

4) miejsce i czas przeprowadzonego badania,

5) imię i nazwisko, imię ojca, datę urodzenia oraz adres zamieszkania osoby skierowanej na badanie, z podaniem dokumentu lub innych okoliczności stwierdzających jej tożsamość,

6) opis przeprowadzonego badania uwzględniający w szczególności:

a) informację uzyskaną od badanego,

b) dokumentację z dotychczasowego leczenia, łącznie z wywiadem środowiskowym,

c) wynik badania ogólnego,

d) wyniki badań psychiatrycznych i psychologicznych,

e) wyniki badań specjalistycznych i dodatkowych, przeprowadzonych przez inne zakłady lub innych pracowników medycznych,

7) wnioski oparte na dokonanych czynnościach i spostrzeżeniach, zawierające wyczerpujące wyjaśnienia w zakresie wskazanym przez organ kierujący na badanie wraz z uzasadnieniem,

8) wskazanie zakładu lecznictwa odwykowego, do którego w razie stwierdzenia uzależnienia od alkoholu osoba badana powinna być skierowana na leczenie,

9) podpis przeprowadzającego badanie.

2. Jeżeli osoba, wobec której zarządzono badanie, odmawia poddania się temu badaniu lub w inny sposób utrudnia jego przeprowadzenie, biegły ogranicza swoje czynności do możliwych w tej sytuacji, czyniąc o tym wzmiankę w opinii.

3. Biegły przeprowadza badanie w przedmiocie uzależnienia od alkoholu w zakładzie społecznym służby zdrowia.

§ 4. Jeżeli badanie nie może być wykonane w terminie wskazanym przez sąd, biegły występuje do sądu, który zarządził badanie, o wyznaczenie nowego terminu.

§ 5. Badania zarządzone przez sąd są prowadzone w zakresie niezbędnym do wydania opinii, z uwzględnieniem wymagań określonych w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230) i innych obowiązujących w tym zakresie przepisów.

§  6.

1. Obserwację osoby w przedmiocie uzależnienia od alkoholu przeprowadza się w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego lub innym stacjonarnym zakładzie społecznym służby zdrowia ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu tej osoby.

2. W razie potrzeby uzyskania opinii lekarza innej specjalności albo przeprowadzenia badań pomocniczych lub diagnostycznych w zakresie nie dotyczącym oceny w przedmiocie uzależnienia od alkoholu, zakład leczniczy kieruje oddanego pod obserwację, za zgodą sądu, który zarządził dokonanie obserwacji, do właściwego zakładu leczniczego. Zakład ten jest obowiązany niezwłocznie przeprowadzić żądanie badania.

§  7.

1. W razie gdy osoba poddana obserwacji w zakładzie leczniczym odmawia poddania się niezbędnym badaniom lub w inny sposób utrudnia ich przeprowadzenie, zakład leczniczy niezwłocznie zawiadamia o tym sąd, który zarządził obserwację.

2. Jeżeli przeprowadzenie badania stwarza niebezpieczeństwo dla zdrowia badanego lub powstaną okoliczności, które mogą zniekształcić wyniki badań, prowadzący badanie ogranicza swoje czynności do możliwych w tej sytuacji, czyniąc odpowiednią wzmiankę w opinii.

§  8.

1. Zakład leczniczy przeprowadzający obserwację wydaje opinię lekarską, która powinna zawierać sprawozdanie z dokonanych czynności i spostrzeżeń.

2. Przepisy § 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

§ 9. Przepisy § 3-8 stosuje się odpowiednio do badań przeprowadzanych przez biegłych na podstawie skierowań komisji do spraw przeciwdziałania alkoholizmowi.

§ 10. Zakłady społeczne służby zdrowia oraz inne organy i instytucje są obowiązane na żądanie biegłego lub zakładu leczniczego przeprowadzającego obserwację do udostępniania im dokumentacji dotyczącej osoby badanej w zakresie niezbędnym do wydania opinii.

§ 11. Biegłym powołanym przez komisje do spraw przeciwdziałania alkoholizmowi przysługuje wynagrodzenie na zasadach określonych w przepisach o wynagrodzeniu za czynności biegłych w postępowaniu sądowym.

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 13 maja 1983 r.