Rozdział 2 - Postanowienia dotyczące określonych wspólnych organizacji rynków - Traktat w sprawie przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Norwegii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej. Bruksela.1972.01.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.90.864/15

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 maja 2004 r.

Rozdział  2

Postanowienia dotyczące określonych wspólnych organizacji rynków

Owoce i warzywa

1. 
Ustala się kwotę wyrównawczą dla owoców i warzyw, w przypadku których:
a)
nowe Państwa Członkowskie stosowały w roku 1971 ograniczenia ilościowe lub środki o skutku równoważnym;
b)
została ustalona wspólna cena podstawowa oraz
c)
cena producenta w nowym Państwie Członkowskim zdecydowanie przewyższa cenę podstawową stosowaną we Wspólnocie w jej obecnym składzie w okresie poprzedzającym wprowadzenie systemu wspólnotowego w nowych Państwach Członkowskich.
2. 
Cenę producenta wymienioną w ustępie 1 literze c) oblicza się stosując do danych krajowych nowego Państwa Członkowskiego zasady określone w artykule 4 ustęp 2 rozporządzenia nr 159/66/EWG określającego dodatkowe środki dotyczące wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw.
3. 
Kwotę wyrównawczą stosuje się wyłącznie w okresie obowiązywania ceny podstawowej.
1. 
Do czasu pierwszego etapu zbliżania kwota wyrównawcza stosowana w handlu pomiędzy nowym Państwem Członkowskim, w którym spełnione są warunki określone w artykule 65 ustęp 1 a Wspólnotą w jej obecnym składzie, innym nowym Państwem Członkowskim, za wyjątkiem wymienionych w poniższym akapicie lub państwami trzecimi, jest równa różnicy pomiędzy cenami wymienionymi w artykule 65 ustęp 1 litera c).

W handlu pomiędzy dwoma nowymi Państwami Członkowskimi, w których spełnione są warunki określone w artykule 65 ustęp 1, kwota wyrównawcza jest równa różnicy pomiędzy ich odpowiednimi cenami producenta. W przypadku niewielkiej różnicy, kwoty wyrównawczej nie stosuje się.

Różnice wymienione w powyższych akapitach modyfikuje się o niezbędny zakres opłat celnych.

2. 
W przypadku ustalenia kolejnych kwot wyrównawczych, kwotę wyrównawczą obniża się o jedną piątą kwoty pierwotnej co roku 1 stycznia, poczynając od 1 stycznia 1974 roku.

Analogicznie stosuje się artykuł 52 ustęp 3. Kwotę wyrównawczą znosi się 1 stycznia 1978 roku.

W celu ustalenia cen wyjściowych stawki cenowe odnotowane w nowych Państwach Członkowskich obniża się o:

(a)
wszelkie kwoty wyrównawcze;
(b)
cła stosowane w imporcie z państw trzecich do tych Państw Członkowskich, zamiast ceł Wspólnej Taryfy Celnej.

Postanowienia dotyczące wspólnych norm jakościowych mają zastosowanie do sprzedaży produktów krajowych w Wielkiej Brytanii wyłącznie od:

(a)
1 lutego 1974 roku w przypadku karczochów, szparagów, brukselki, cykorii, czosnku i cebuli;
(b)
1 lutego 1975 roku w przypadku fasoli, kabaczków, marchwi, sałaty, endywii skrętnolistnej i szerokolistnej (batawijskiej), groszku w strąkach, szpinaku i truskawek.

Do 31 grudnia 1975 roku Irlandia i Wielka Brytania mają prawo utrzymać złożone nazewnictwo, w tym słowo wino, do określania pewnych napojów, w przypadku których stosowanie takiego nazewnictwa jest sprzeczne z zasadami Wspólnoty. Odstępstwo to nie ma jednak zastosowania do produktów eksportowanych do Państw Członkowskich Wspólnoty w jej obecnym składzie.

Nasiona oleiste

1. 
Postanowienia artykułu 52 mają zastosowanie do pochodnych cen interwencyjnych nasion oleistych.
2. 
Ceny interwencyjne, stosowane w nowych Państwach Członkowskich do czasu ustalenia pierwszego etapu zbliżania cen, ustala się zgodnie z zasadami określonymi w ramach wspólnej organizacji rynku, z uwzględnieniem zwykłej relacji, jaka winna istnieć pomiędzy dochodem uzyskiwanym z nasion oleistych a dochodem z wytwarzania produktów konkurujących z nasionami oleistymi w rotacji zbiorów.

Kwotę pomocy na nasiona oleiste zbierane w nowym Państwie Członkowskim zmienia się o kwotę wyrównawczą stosowaną w danym Państwie, powiększoną o stosowaną w nim opłatę celną.

W handlu nasionami oleistymi kwotę wyrównawczą stosuje się wyłącznie do zwrotów z tytułu eksportu do państw trzecich nasion oleistych zbieranych w nowym Państwie Członkowskim.

Zboża

Postanowienia artykułów 51 i 52 mają zastosowanie do pochodnych cen interwencyjnych zbóż.

Kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi Państwami a państwami trzecimi ustala się w następujący sposób:

1. 
Kwotę wyrównawczą stosowaną do czasu pierwszego etapu zbliżania cen zbóż, dla których nie określono pochodnej ceny interwencyjnej dla nowych Państw Członkowskich oblicza się w oparciu o kwotę wyrównawczą stosowaną do konkurujących nasion zbożowych, dla których określono pochodną cenę
2. 
interwencyjną, z uwzględnieniem istniejącej relacji między cenami progowymi danych zbóż. Jeżeli jednak relacja między cenami progowymi różni się znacząco od relacji między cenami odnotowanymi na rynku danego nowego Państwa Członkowskiego, ta ostatnia może zostać uwzględniona.

Dalsze kwoty wyrównawcze ustala się w oparciu o kwoty wymienione w pierwszym akapicie i zgodnie z zasadami przewidzianymi dla zbliżania cen w artykule 52.

2. 
Kwotę wyrównawczą dla produktów wymienionych w artykule 1 literach c) i d) rozporządzenia nr 120/67/EWG oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej dla zbóż, których produkty te dotyczą, przy pomocy współczynników i zasad stosowanych do określania opłaty lub zmiennego elementu opłaty za te produkty.

Wieprzowina

1. 
Kwotę wyrównawczą dla kilograma tuszy wieprzowej oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do ilości paszy potrzebnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego kilograma mięsa wieprzowego.
2. 
Kwotę wyrównawczą dla produktów innych niż tusze wieprzowe, określonych w artykule 1 ustęp 1 rozporządzenia nr 121/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny, oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej wymienionej w ustępie 1, przy pomocy współczynników stosowanych do obliczania opłaty.
1. 
Do 31 grudnia 1975 roku produkty nie odpowiadające wymogom przewidzianym w punkcie 23 załącznika I do dyrektywy nr 64/433/EWG w sprawie zagadnień ochrony zdrowia w handlu świeżym mięsem wewnątrz Wspólnoty mogą w Danii, Irlandii i Wielkiej Brytanii podlegać wykupowi przez agencje interwencyjne.
2. 
Do 31 października 1974 roku Wielka Brytania może nie stosować wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wieprzowych.
1. 
Kwotę wyrównawczą dla kilograma jaj oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do ilości paszy niezbędnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego kilograma takich jaj.
2. 
Kwotę wyrównawczą dla jaja wylęgowego oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do ilości paszy niezbędnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego takiego jaja.
3. 
Kwotę wyrównawczą dla produktów określonych w artykule 1 ustęp 1 literze b) rozporządzenia nr 122/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku jajami oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej dla jaj, przy pomocy współczynników stosowanych do obliczania opłaty.

W odniesieniu do norm sprzedaży jaj, Irlandia i Wielka Brytania mogą utrzymać na swoich rynkach system gradacyjny odpowiednio w czterech i pięciu kategoriach wagowych, o ile sprzedaż jaj odpowiadających normom wspólnotowym nie będzie podlegała ograniczeniom z powodu odmiennego systemu gradacji.

Drób

1. 
Kwotę wyrównawczą dla kilograma drobiu bitego oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do ilości paszy, zróżnicowanej w zależności od rodzaju drobiu, potrzebnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego kilograma takiego drobiu.
2. 
Kwotę wyrównawczą dla jednego pisklęcia oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do ilości paszy niezbędnej do wyprodukowania we Wspólnocie jednego pisklęcia.
3. 
Kwotę wyrównawczą dla produktów określonych w artykule 1 ustęp 2 literze d) rozporządzenia nr 123/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku drobiu oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej dla drobiu bitego, z użyciem współczynników stosowanych do obliczania opłaty.

Kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi Państwami a państwami trzecimi ustala się w następujący sposób:

1. 
Kwotę wyrównawczą stosowaną, do czasu pierwszego etapu zbliżania cen, do ryżu łuskanego okrągłego lub wydłużonego i do ryżu kruszonego ustala się na podstawie różnicy między ceną progową a cenami rynkowymi odnotowanymi na rynku nowego Państwa Członkowskiego w okresie referencyjnym.

Dalsze kwoty wyrównawcze ustala się na podstawie kwot wymienionych w pierwszym akapicie i zgodnie z zasadami przewidzianymi dla zbliżenia cen w artykule 52.

2. 
Kwotę wyrównawczą dla ryżu niełuskanego, częściowo mielonego i całkowicie mielonego oraz dla produktów wymienionych w artykule 1 ustęp 1 literze c) rozporządzenia nr 359/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu oblicza się, dla każdego z tych produktów, na podstawie kwoty wyrównawczej dla produktu wymienionego w ustępie 1, którego dany produkt dotyczy, z użyciem współczynników i zasad stosowanych do określania opłaty lub zmiennego elementu opłaty.

Cukier

Postanowienia artykułów 51 i 52 mają zastosowanie do pochodnej ceny interwencyjnej cukru białego i surowego oraz do minimalnej ceny buraka cukrowego.

Kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi Państwami a państwami trzecimi ustala się w następujący sposób:

a)
w przypadku produktów innych niż świeże buraki, przewidzianych w artykule 1 ustęp 1 literze b) rozporządzenia nr 1009/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku cukru - na podstawie kwoty wyrównawczej produktu pierwotnego, zgodnie z obowiązującymi zasadami obliczania opłaty;
b)
w przypadku produktów przewidzianych w artykule 1 ustęp 1 litery d) rozporządzenia nr 1009/67/EWG - na podstawie kwoty wyrównawczej produktu pierwotnego, zgodnie z obowiązującymi zasadami obliczania:
-
opłaty, odnośnie kwoty wyrównawczej stosowanej do importu;
-
zwrotu, odnośnie kwoty wyrównawczej stosowanej w eksporcie.

Kwotę wymienioną w artykule 25 ustęp 3 rozporządzenia nr 1009/67/EWG nowe Państwa Członkowskie zmienią o kwotę wyrównawczą obliczoną zgodnie z artykułem 55 ustęp 2.

Drzewa i inne rośliny, bulwy, korzenie, itp., kwiaty cięte i listowie ozdobne

Przepisy dotyczące wspólnych norm jakościowych stosuje się do sprzedaży produkcji krajowej w Wielkiej Brytanii dopiero od 1 lutego 1974 roku, zaś w przypadku kwiatów ciętych dopiero od 1 lutego 1975 roku.

Mleko i produkty mleczne

Postanowienia artykułów 51 i 52 mają zastosowanie do cen interwencyjnych masła i mleka odtłuszczonego w proszku.

W handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi Państwami a państwami trzecimi kwoty wyrównawcze ustala się w następujący sposób:

1. 
Dla produktów pilotażowych innych niż wymienione w artykule 85, kwotę wyrównawczą, stosowaną do czasu pierwszego etapu zbliżania cen, określa się na podstawie różnicy między reprezentatywnym poziomem ceny rynkowej w nowym Państwie Członkowskim a reprezentatywnym poziomem ceny rynkowej we Wspólnocie w jej obecnym składzie, w reprezentatywnym okresie poprzedzającym wprowadzenie zasad wspólnotowych w nowym Państwie Członkowskim.

Przy ustalaniu kwot wyrównawczych stosowanych od czasu pierwszego etapu zbliżania cen uwzględnia się kwotę określoną zgodnie z ustępem 3 akapit pierwszy oraz przepisami dotyczącymi zbliżania cen przewidzianymi w artykule 52.

2. 
Dla produktów innych niż pilotażowe kwoty wyrównawcze oblicza się na podstawie kwoty wyrównawczej dla produktu pilotażowego grupy, do której należy dany produkt, zgodnie z obowiązującymi zasadami obliczania opłaty.
3. 
Jeżeli pierwsze akapity ustępów 1 i 2 nie mogą zostać zastosowane lub jeżeli wskutek ich zastosowania kwoty wyrównawcze powodują nienaturalne relacje cenowe, kwotę wyrównawczą oblicza się na podstawie kwot wyrównawczych stosowanych do masła i mleka odtłuszczonego w proszku.
1. 
Jeżeli system umożliwiający zróżnicowaną wycenę mleka, według sposobu wykorzystania w nowym Państwie Członkowskim przed przystąpieniem oraz zastosowanie artykułu 86 prowadzi do trudności rynkowych, kwotę wyrównawczą, stosowaną do czasu pierwszego etapu zbliżania cen, dla jednego lub więcej produktów wymienionych w pozycji nr 04.01 Wspólnej Taryfy Celnej ustala się na podstawie różnicy cen rynkowych.

Po ustaleniu dalszych kwot wyrównawczych, kwotę wyrównawczą obniża się na początku każdego sezonu rynkowego o jedną szóstą wysokości kwoty pierwotnej oraz znosi się ją z dniem 1 stycznia 1978 roku.

2. 
Należy podjąć odpowiednie środki zmierzające do zapobieżenia zakłóceniom konkurencji wskutek zastosowania ustępu 1, w odniesieniu do omawianych produktów lub innych produktów mlecznych, oraz w celu uwzględnienia ewentualnych zmian ceny wspólnej.
1. 
Irlandia ma prawo udzielać subsydiów dla bezpośredniej konsumpcji masła w zakresie umożliwiającym, w okresie przejściowym, stopniowe dostosowanie ceny płaconej przez konsumenta do poziomu cenowego uzyskanego we Wspólnocie w jej obecnym składzie.

W przypadku skorzystania przez Irlandię z prawa określonego w ustępie pierwszym, subwencjonuje ona w takiej samej wysokości masło importowane z pozostałych Państw Członkowskich

2. 
Subsydia znosi się w sześciu etapach, równolegle do etapów dostosowujących cenę masła.
1. 
Wielka Brytania do 31 grudnia 1975 roku a Irlandia do 31 grudnia 1977 roku mają prawo dostarczać konsumentom mleko z zawartością tłuszczu poniżej 3,5% jako mleko pełnotłuste.

Z mleka sprzedawanego na mocy powyższego akapitu jako pełnotłuste nie można zbierać śmietany. Podlega ono przepisom dotyczącym mleka pełnotłustego.

2. 
Dania ma prawo utrzymać do 31 grudnia 1977 roku wyłączne koncesje na dostawy mleka istniejące na określonych obszarach w dniu przystąpienia. Koncesje wygasające przed 1 stycznia 1978 roku nie mogą zostać przedłużone.

Wołowina i cielęcina

Postanowienia artykułów 51 i 52 mają zastosowanie do cen referencyjnych dorosłego bydła i cieląt.

1. 
Kwotę wyrównawczą dla cieląt i dorosłego bydła obliczaną na podstawie artykułu 55 koryguje się w niezbędnym zakresie przez opłaty celne.

Jeżeli stawka cła stosowanego w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi przewyższa kwotę wyrównawczą obliczoną na podstawie artykułu 55, cło zawiesza się na takim poziomie, aby jego stawka odpowiadała kwocie wyrównawczej.

2. 
W przypadku zastosowania artykułu 10 ustęp 1 akapit trzeci lub artykułu 11 ustęp 1 rozporządzenia EWG nr 805/68 w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny podejmuje się odpowiednie środki zmierzające do utrzymania preferencji wspólnotowej i uniknięcia zakłóceń handlu.
3. 
Kwotę wyrównawczą dla produktów wymienionych w załączniku do rozporządzenia EWG nr 805/68 ustala się z uwzględnieniem postanowień powyższych ustępów i zgodnie z zasadami regulującymi ustalanie opłat od tych produktów.

W przypadku produktów wymienionych w artykule 1 literach b) i c) rozporządzenia EWG nr 805/68 zwrot z tytułu eksportu z nowych Państw Członkowskich do państw trzecich koryguje się o różnicę pomiędzy cłami na produkty wyszczególnione w załączniku do tego rozporządzenia w imporcie z państw trzecich do Wspólnoty w jej obecnym składzie, z jednej strony, a imporcie do nowych Państw Członkowskich, z drugiej.

Przez cały czas utrzymywania przez Wielką Brytanię na mocy artykułu 54 subsydiów produkcyjnych dla bydła ubojowego Irlandia ma prawo, w celu uniknięcia zakłóceń na swoim rynku bydła, utrzymywać w przypadku eksportu wołowiny i cielęciny środki stosowane przed przystąpieniem, w korelacji z systemem subsydiów stosowanych w Wielkiej Brytanii.

Przetwory owocowe i warzywne

Kwoty wyrównawcze ustala się na podstawie kwot wyrównawczych dla cukru, glukozy lub syropu glukozowego, w zależności od przypadku, zgodnie z zasadami regulującymi obliczanie:

-
opłaty, w przypadku kwoty wyrównawczej stosowanej do importu,
-
zwrotu, w przypadku kwoty wyrównawczej stosowanej do eksportu.
1. 
Kwotę pomocy dla lnu w nowych Państwach Członkowskich ustala się na podstawie różnicy pomiędzy dochodem uzyskiwanym przez producentów lnu a zyskiem wynikającym z przewidywalnej ceny rynkowej tego produktu.
2. 
Dochód uzyskiwany przez producentów lnu określa się z uwzględnieniem ceny produktów konkurujących w rotacji zbiorów w nowym Państwie Członkowskim i relacji we Wspólnocie w jej obecnym składzie pomiędzy dochodem z produkcji lnu a dochodem uzyskiwanym z produktów konkurencyjnych.

Nasiona

W przypadku udzielania pomocy w produkcji nasion, jej wysokość dla nowych Państw Członkowskich można ustalić na poziomie odmiennym od określonego we Wspólnocie w jej obecnym składzie, jeżeli dochód producentów w nowym Państwie Członkowskim uprzednio znacznie odbiegał od dochodu producentów we Wspólnocie w jej obecnym składzie.

W takim przypadku wysokość pomocy dla nowego Państwa Członkowskiego winna uwzględniać dochód uprzednio osiągany przez producentów nasion, potrzebę uniknięcia zakłóceń w modelach produkcyjnych oraz potrzebę stopniowego dostosowania tej wysokości do poziomu wspólnotowego.

Produkty rolne eksportowane w formie towarów nieobjętych załącznikiem II do Traktatu EWG

Kwoty wyrównawcze dla określonych produktów rolnych eksportowanych w formie towarów nieobjętych załącznikiem II do Traktatu EWG ustala się na podstawie kwot wyrównawczych określonych dla produktów podstawowych i zgodnie z zasadami obliczania zwrotów, przewidzianymi w rozporządzeniu EWG nr 204/69 ustalającym ogólne zasady przyznawania zwrotów eksportowych i zasady określania ich wysokości.