Rozdział 1 - Postanowienia ogólne - Traktat w sprawie przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Norwegii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej. Bruksela.1972.01.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.90.864/15

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 maja 2004 r.

Rozdział  1

Postanowienia ogólne

Artykuł  50

O ile w niniejszym Tytule nie postanowiono inaczej, przepisy przewidziane w niniejszym Akcie mają zastosowanie do produktów rolnych.

Artykuł  51

1. Niniejszy artykuł ma zastosowanie do cen, w przypadku których postanowienia rozdziałów 2 i 3 przywołują niniejszy artykuł.

2. Przed pierwszym etapem zbliżania cen, o którym mowa w artykule 52, ceny stosowane w każdym nowym Państwie Członkowskim ustala się, zgodnie z zasadami rządzącymi wspólną organizacją rynku w danym sektorze, na poziomie pozwalającym producentom tego sektora otrzymywać zwroty równe zwrotom otrzymywanym w poprzednim systemie krajowym.

3. Jednak w przypadku Wielkiej Brytanii ceny te ustala się na takim poziomie, aby zastosowanie zasad wspólnotowych doprowadziło do osiągnięcia cen rynkowych na poziomie porównywalnym z cenami odnotowanymi w odpowiednich Państwach Członkowskich we wskaźnikowym okresie poprzedzającym przyjęcie zasad Wspólnoty.

Artykuł  52

1. Jeżeli w efekcie stosowania postanowień niniejszego tytułu poziom cen różni się od cen wspólnotowych, ceny, w przypadku których rozdziały 2 i 3 przywołują niniejszy artykuł wyrównuje się do poziomu cen wspólnych w sześciu etapach.

2. Z zastrzeżeniem ustępu 4, etapy zbliżania cen mają miejsce corocznie na początku sezonu rynkowego, zgodnie z następującymi postanowieniami:

a) jeżeli cena produktu w nowym Państwie Członkowskim jest niższa niż cena wspólna, cena w danym Państwie Członkowskim podwyższana jest stopniowo w czasie każdego etapu zbliżania cen o jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią i o połowę różnicy między poziomem cen w nowym Państwie Członkowskim a poziomem cen wspólnych, stosowanych przed każdym zbliżaniem; cena wynikająca z tych obliczeń wzrasta proporcjonalnie do podwyżek ceny wspólnej w następnym sezonie rynkowym;

b) jeżeli cena produktu w nowym Państwie Członkowskim jest wyższa niż cena wspólna, różnica pomiędzy poziomem cen, stosowanych w nowym Państwie Członkowskim i obowiązujących przed każdym etapem zbliżania a ceną wspólną stosowaną w następnym sezonie rynkowym jest stopniowo obniżana o jedną szóstą, jedną piątą, jedną czwartą, jedną trzecią i o połowę.

3. W celu sprawnego przeprowadzenia procesu integracji i niezależnie od postanowień ustępu 2, Rada stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w artykule 43 ustęp 2 Traktatu EWG, może podjąć decyzję, że cena jednego lub kilku produktów w jednym lub kilku nowych Państwach Członkowskich różni się od cen wynikających z zastosowania ustępu 2.

Różnica ta nie może przekroczyć 10% wysokości ruchu cenowego, który będzie miał miejsce.

W takim przypadku poziom cen w następnym sezonie rynkowym równy jest poziomowi, jaki wynikałby z zastosowania ustępu 2, gdyby nie podjęto decyzji. Jednak decyzja o dalszym odstępstwie od danego poziomu cen dla tego sezonu rynkowego może zostać podjęta tylko zgodnie z zasadami określonymi w powyższych ustępach.

4. Nowe Państwa Członkowskie stosują ceny wspólne nie później niż z dniem 1 stycznia 1978 roku.

Artykuł  53

Jeżeli różnica pomiędzy poziomem ceny produktu w nowym Państwie Członkowskim a poziomem ceny wspólnej jest minimalna, Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 43 ustęp 2 Traktatu EWG, może podjąć decyzję o zastosowaniu dla tego produktu w tym Państwie Członkowskim ceny wspólnej.

Artykuł  54

1. Przez cały czas istnienia w Wielkiej Brytanii różnicy pomiędzy cenami ustalonymi w ramach krajowego systemu cen gwarantowanych a cenami rynkowymi wynikającymi z zastosowania mechanizmów wspólnej polityki rolnej i postanowień niniejszego Tytułu, państwo to może utrzymać subsydia produkcyjne.

2. W przypadku każdego produktu objętego ustępem 1 Wielka Brytania dąży do jak najszybszego zniesienia tych subsydiów w okresie wymienionym w artykule 9 ustęp 2.

3. Subsydia te nie mogą prowadzić do zwiększenia dochodów producentów powyżej poziomu, jaki wynikałby z zastosowania do tych dochodów zasad zbliżania cen określonych w artykule 52.

4. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 43 ustęp 2 Traktatu EWG, przyjmuje przepisy niezbędne do zastosowania niniejszego artykułu, w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania wspólnej polityki rolnej, a zwłaszcza wspólnej organizacji rynku.

Artykuł  55

1. Różnice w poziomach cen wyrównuje się w następujący sposób:

a) w handlu pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi oraz między nimi a Wspólnotą w jej obecnym składzie, kwoty wyrównawcze pobierane są przez państwo importujące lub przyznawane przez państwo eksportujące;

b) w handlu pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi pobierane kwoty i inne opłaty importowe stosowane w ramach wspólnej polityki rolnej oraz zwroty eksportowe są obniżane lub podwyższane, zależnie od przypadku, o kwoty wyrównawcze stosowane w handlu ze Wspólnotą w jej obecnym składzie. Opłat celnych nie obniża się o kwotę wyrównawczą.

2. W przypadku produktów, których ceny są ustalane zgodnie z artykułami 51 i 52, kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi Państwami a państwami trzecimi są równe różnicy pomiędzy cenami ustalonymi dla danego nowego Państwa Członkowskiego a cenami wspólnymi.

Dla pozostałych produktów, kwoty wyrównawcze ustala się w przypadkach określonych w rozdziałach 2 i 3, zgodnie z przewidzianymi w nich zasadami.

3. Kwoty wyrównawcze stosowane w handlu pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi ustala się poprzez bezpośrednie odniesienie do kwot wyrównawczych określonych dla każdego z tych Państw zgodnie z ustępem 2.

4. Kwot wyrównawczych nie ustala się jeżeli zastosowanie ustępów 2 i 3 prowadzi do powstania kwot minimalnych.

5. Na produkty, w przypadku których opłata Wspólnej Taryfy Celnej obowiązuje na mocy Układu Ogólnego w sprawie Ceł i Handlu, stosuje się obowiązujące opłaty.

6. Kwota wyrównawcza pobierana lub przydzielana przez Państwo Członkowskie na mocy ustępu 1 litery a) nie może przekraczać ogólnej kwoty pobieranej przez to Państwo w imporcie z państw trzecich.

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może odstąpić od stosowania niniejszego postanowienia, w szczególności w celu uniknięcia zmian ukierunkowania handlu i zakłóceń konkurencji.

Artykuł  56

Jeżeli cena światowa na produkt przekracza cenę stosowaną do obliczenia opłaty importowej wprowadzonej w ramach wspólnej polityki rolnej, pomniejszonej o kwotę wyrównawczą, którą odejmuje się od opłaty importowej zgodnie z postanowieniami artykułu 55, lub jeżeli zwrot za eksport do państw trzecich jest mniejszy niż kwota wyrównawcza lub nie został przyznany żaden zwrot podjąć można odpowiednie środki zmierzające do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku.

Artykuł  57

Ustalając poziom różnych elementów systemu cenowo-interwencyjnego, za wyjątkiem cen wymienionych w artykułach 51 i 70, dla nowych Państw Członkowskich uwzględnia się, w zakresie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania przepisów Wspólnoty, różnicę cen wyrażoną kwotą wyrównawczą.

Artykuł  58

Wspólnota finansuje przyznane kwoty wyrównawcze z zasobów Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej.

Artykuł  59

Następujące postanowienia mają zastosowanie do produktów, których import z państw trzecich do Wspólnoty w jej obecnym składzie podlega opłatom celnym:

1. Opłaty celne nakładane na import stopniowo znosi się pomiędzy Wspólnotą w jej obecnym składzie a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy nowymi Państwami Członkowskimi w pięciu etapach. Pierwsza obniżka zmniejszająca cła do 80% stawki podstawowej, oraz cztery kolejne obniżki po 20% są dokonywane zgodnie z następującym harmonogramem:

a) w przypadku produktów objętych wspólną organizacją rynku wołowiny i cielęciny: na początku każdego sezonu rynkowego, począwszy od 1973 roku;

b) w przypadku produktów objętych rozporządzeniem nr 23 w sprawie stopniowego tworzenia wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw, rozporządzeniem EWG nr 234/68 w sprawie utworzenia wspólnej organizacji rynku żywych drzew i innych roślin, cebulek, korzeni, itp., kwiatów ciętych i listowia ozdobnego oraz rozporządzeniem EWG nr 865/68 w sprawie utworzenia wspólnej organizacji rynku produktów przetwórstwa owoców i warzyw: 1 stycznia każdego roku, począwszy od 1 stycznia 1974 roku;

c) w przypadku innych produktów rolnych: zgodnie z harmonogramem przewidzianym w artykule 32 ustęp 1, począwszy od 1 lipca 1973 roku.

2. Celem stopniowego wprowadzenia Wspólnej Taryfy Celnej, każde nowe Państwo Członkowskie obniży różnicę pomiędzy stawką celną a stawką Wspólnej taryfy Celnej o kolejne kwoty 20%. Te etapy zbliżania cen dokonywane są w terminach przewidzianych dla omawianych produktów w ustępie 1. W przypadku produktów wymienionych w ustępie 1 literze c), etapy zbliżania cen są dokonywane zgodnie z harmonogramem określonym w artykule 39 ustęp 1.

Jednakże w przypadku pozycji taryfy, dla której podstawowe stawki celne nie odbiegają o 15% od stawek Wspólnej Taryfy Celnej, te ostatnie stawki są stosowane od daty pierwszego etapu zbliżania cen dla każdej kategorii omawianych produktów.

3. W przypadku drugiej, trzeciej i czwartej obniżki lub etapu zbliżania cen Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może podjąć decyzję, dla dowolnej liczby nowych Państw Członkowskich, że cła stosowane do dowolnej liczby produktów wymienionych w ustępie 1 literze b) mogą odbiegać od opłat wynikających z zastosowania ustępów 1 lub 2, zależnie od przypadku.

Różnica ta nie przekroczy 10% wysokości zmiany dokonanej na mocy ustępów 1 lub 2.

W takim przypadku cła, które powinny być zastosowane w przyszłym roku są równe cłom, jakie wynikałyby z zastosowania ustępów 1 lub 2, zależnie od przypadku, bez odstępstwa. W danym roku można jednak dalej odstępować od tych opłat, zgodnie z postanowieniami powyższych akapitów.

Z dniem 1 stycznia 1978 roku znosi się cła na te produkty i nowe Państwa Członkowskie stosują Wspólną Taryfę Celną w całości.

4. W przypadku produktów objętych wspólną organizacją rynku, nowe Państwa Członkowskie mogą, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 26 rozporządzenia nr 120/67/EWG w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż lub, zależnie od przypadku, w odpowiednich artykułach innych rozporządzeń w sprawie utworzenia wspólnej organizacji rynków rolnych, zostać upoważnione do zniesienia ceł wymienionych w ustępie 1 lub do dostosowania ceł zgodnie z ustępem 2, albo do podjęcia obydwu tych działań w tempie szybszym niż określone w poprzednich ustępach, bądź do zawieszenia w całości lub w części opłat celnych za produkty importowane z innych Państw Członkowskich.

W przypadku innych produktów upoważnienie na wprowadzenie środków wymienionych w poprzednim akapicie nie jest wymagane.

Opłaty celne wynikające z przyspieszonego dostosowania nie mogą być niższe od opłat celnych za te same towary importowane z innych Państw Członkowskich.

Każde nowe Państwo Członkowskie poinformuje pozostałe Państwa Członkowskie i Komisję o podjętych środkach.

Artykuł  60

1. System ceł i opłat wywierających taki sam skutek oraz ograniczeń ilościowych i środków wywierających taki sam skutek, stosowany we Wspólnocie w jej obecnym składzie do produktów objętych z dniem przystąpienia wspólną organizacją rynku będzie stosowany w nowych Państwach Członkowskich z dniem 1 lutego 1973 roku, z zastrzeżeniem artykułów 55 i 59.

2. W przypadku produktów, które w dniu przystąpienia nie podlegają wspólnej organizacji rynku, postanowienia tytułu I dotyczące stopniowego znoszenia opłat o skutku równoważnym co opłaty celne oraz stopniowego znoszenia ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym nie są do stosowane do tych opłat, ograniczeń i środków, które w chwili przystąpienia są częścią krajowej organizacji rynku.

Przepis ten ma zastosowanie wyłącznie w zakresie niezbędnym do utrzymania krajowej organizacji i do dnia wprowadzenia w życie wspólnej organizacji rynku tych produktów.

3. Nowe Państwa Członkowskie zastosują do produktów objętych wspólną organizacją rynku nomenklaturę Wspólnej Taryfy Celnej nie później niż z dniem 1 lutego 1973 roku.

O ile nie powstaną trudności w stosowaniu przepisów Wspólnoty, a zwłaszcza w funkcjonowaniu wspólnej organizacji rynków i przejściowych mechanizmów przewidzianych na mocy postanowień niniejszego Tytułu, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może upoważnić nowe Państwo Członkowskie do włączenia do tej nomenklatury tych pozycji krajowych, które są konieczne do stopniowego zbliżania ceł do Wspólnej Taryfy Celnej bądź do znoszenia opłat celnych we Wspólnocie na zasadach określonych w niniejszym Akcie.

Artykuł  61

1. Na towary importowane z nowych Państw Członkowskich do Wspólnoty w jej obecnym składzie nakłada się opłatę stanowiącą czynnik ochrony przemysłu przetwórczego, używaną do obliczania opłat za import produktów z państw trzecich objętych wspólną organizacją rynków zbóż, ryżu oraz produktów przetwórstwa owoców i warzyw. Dla towarów importowanych z nowych Państw Członkowskich wysokość tego czynnika ustala się w drodze oddzielenia od całkowitej ochrony stosowanej 1 stycznia 1972 roku czynnika lub czynników, których celem jest ochrona przemysłu przetwórczego.

2. Taki czynnik lub czynniki nakłada się na import pochodzący z innych Państw Członkowskich; zastąpią one czynnik ochrony w odniesieniu do opłat importowych nakładanych na towary z państw trzecich.

3. Postanowienia artykułu 59 stosuje się do czynnika określonego w ustępach 1 i 2. Jednakże wymienione obniżki lub zbliżenia przeprowadza się w przypadku produktów zbożowych i ryżu na początku sezonu rynkowego ustalonego dla danego produktu podstawowego.

Artykuł  62

1. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, podejmuje środki niezbędne do wprowadzenia niniejszego tytułu w życie.

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji ze Zgromadzeniem, może wprowadzić zmiany postanowień rozdziałów 2, 3 i 4, które okażą się niezbędne w wyniku modyfikacji przepisów wspólnotowych.

Artykuł  63

1. Jeżeli do ułatwienia przejścia z systemów istniejących w nowych Państwach Członkowskich do systemu wynikającego z zastosowania wspólnej organizacji rynków, na zasadach określonych w niniejszym tytule, konieczne są środki przejściowe, a zwłaszcza jeżeli dla niektórych produktów zastosowanie nowego systemu w wyznaczonym terminie napotyka na znaczące trudności, środki takie są wprowadzane zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 26 rozporządzenia nr 120/67/EWG lub, zależnie od przypadku, w odpowiednich artykułach innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych. Takie środki mogą zostać podjęte do 31 stycznia 1974 roku, ale ich stosowania nie można przedłużyć poza ten termin.

2. Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji i po zasięgnięciu opinii Zgromadznia, może przedłużyć okres wymieniony w ustępie 1 do 31 stycznia 1975 roku.

Artykuł  64

Postanowienia niniejszego tytułu nie zmieniają stopnia swobody handlu produktami rolnymi, wynikającej z angielsko-irlandzkiej Umowy o Obszarze Wolnego Handlu podpisanej 14 grudnia 1965 roku i umów pochodnych.