Taryfa ulgowa dla drzewa budulcowego na szlakach polskich kolei państwowych w Małopolsce i na Śląsku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.86.468

Akt utracił moc
Wersja od: 17 listopada 1919 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KOLEI ŻELAZNYCH
w sprawie taryfy ulgowej dla drzewa budulcowego na szlakach polskich kolei państwowych w Małopolsce i Śląsku.

Na mocy dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. (Dziennik Praw Nr. 14 poz. 152) i w porozumieniu się z Ministerstwem Skarbu oraz Przemysłu i Handlu zarządzam co następuje:
Polskie Koleje Państwowe.

Okręgi Dyrekcji Krakowskiej, Lwowskiej i Stanisławowskiej.

Z dniem 18 listopada r. b. należności przewozowe za wagonowe przesyłki drzewa budulcowego z pozycji H-13 a i H-13 c (okrąglaki ponad 25 m. długości i materjały tarte) towarowej klasyfikacji austrjacko-węgierskiej i bośniacko-hercegowińskiej taryfy towarowej, część I, dział B, nadawane w ilościach conajmniej 10.000 kg. za jednym listem przewozowym pomiędzy stacjami polskich kolei państwowych w obrębie wymienionych w nagłówku Dyrekcji Kolejowych, za świadectwami jednego z następujących urzędów:

a)
powiatowych komisji dla rozdziału drzewa z ramienia Ministerstwa Robót Publicznych,
b)
krajowego urzędu odbudowy kraju we Lwowie lub Krakowie, lub wreszcie
c)
Ministerstwa Robót Publicznych,

oblicza się według stawek klasy C wewnętrznej taryfy towarowej austrjackich kolei państwowych, część II, zeszyt I, z dnia 1 marca 1919 r.

Ulgowa taryfa ta ważna jest aż do odwołania, najdłużej jednak aż do zniesienia wspomnianej powyżej wewnętrznej taryfy towarowej austrjackich kolei państwowych, część II, zeszyt I.

Stawki klasy C za przesyłki powyższe obliczają stacje wprost, o ile nadawca przedstawi wraz z listem przewozowym wskazane wyżej świadectwo, które stacja zatrzymuje i przesyła do Wydziału Dochodów. O ile zaś świadectwo to wyrażone jest w formie zaświadczenia na samym liście przewozowym, a odbiorca nie może pozostawić stacji tego listu celem przedstawienia go Wydziałowi Dochodów, należności przewozowe oblicza się według normalnej klasy B. Zastosowania taryfy ulgowej może w tym wypadku żądać uprawniony do reklamacji tylko w drodze zwrotu przez dotyczący Wydział Dochodów, załączając przepisane dokumenty przewozowe.

Warszawa, 10 listopada 1919 r.