Szczegółowe zasady tworzenia Państwowego Funduszu Kombatantów i zarządzania tym funduszem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.45.295

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1982 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 6 grudnia 1982 r.
w sprawie szczegółowych zasad tworzenia Państwowego Funduszu Kombatantów i zarządzania tym funduszem.

Na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów (Dz. U. Nr 16, poz. 122), zwanej dalej "ustawą", oraz w związku z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 29, poz. 244) zarządza się, co następuje:
1.
Źródłem dochodów Państwowego Funduszu Kombatantów, zwanego dalej "funduszem", są dotacje z budżetu państwa oraz dobrowolne wpłaty osób i instytucji.
2.
Środki pieniężne funduszu gromadzi się na odrębnym rachunku bankowym.
1.
Projekt rocznego planu finansowego funduszu opracowuje Urząd do Spraw Kombatantów po zasięgnięciu opinii zainteresowanych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej oraz Zarządów Głównych: Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Związku Inwalidów Wojennych PRL oraz Związku Ociemniałych Żołnierzy PRL.
2.
W rocznym planie finansowym funduszu uwzględnia się środki finansowe niezbędne na pokrycie potrzeb funduszu, a w szczególności na:
1)
emerytury i renty określone w ustawie oraz inne świadczenia pieniężne przysługujące osobom pobierającym te emerytury i renty,
2)
renty inwalidzkie i rodzinne oraz inne świadczenia pieniężne przewidziane w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin,
3)
świadczenia przysługujące kombatantom na podstawie art. 18 ustawy,
4)
doraźną pomoc pieniężną dla kombatantów oraz pozostałych po nich członków rodzin, udzielaną przez Urząd do Spraw Kombatantów,
5)
doraźną pomoc pieniężną dla kombatantów oraz pozostałych po nich członków rodzin, udzielaną przez Związek Bojowników o Wolność i Demokrację, Związek Inwalidów Wojennych PRL oraz Związek Ociemniałych Żołnierzy PRL,
6)
budowę i wyposażenie tworzonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej domów kombatanta, sanatoriów oraz innych zakładów leczniczych dla kombatantów,
7)
zakup lub wyposażenie obiektów socjalnych dla kombatantów i udział w kosztach budowy takich obiektów,
8)
wydatki związane z działalnością wydawniczą dotyczącą walk o wyzwolenie narodowe i społeczne, ruchu oporu i martyrologii narodu polskiego,
9)
inne wydatki, a zwłaszcza związane z działalnością socjalną i rehabilitacyjną na rzecz środowiska kombatanckiego.
1.
Realizacja wydatków przewidzianych w rocznym planie finansowym funduszu może następować w drodze bezpośrednich wypłat przez dysponenta głównego funduszu - Urząd do Spraw Kombatantów lub przez dysponentów niższego stopnia, wyznaczanych przez Prezesa Urzędu do Spraw Kombatantów.
2.
Urząd do Spraw Kombatantów przekazuje środki finansowe funduszu:
1)
Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych z tytułu pokrycia wypłacanych świadczeń emerytalnych i rentowych - po otrzymaniu miesięcznego rozliczenia z dokonanych wypłat,
2)
właściwym organom administracji państwowej lub innym jednostkom organizacyjnym z tytułu realizacji świadczeń, o których mowa w art. 18 ustawy - po otrzymaniu kwartalnych rozliczeń,
3)
zarządom głównym organizacji kombatanckich jako dysponentom niższego stopnia, na doraźną pomoc pieniężną - sukcesywnie do wysokości kwot zatwierdzonych w planie finansowym funduszu,
4)
Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej na budowę i wyposażenie sanatoriów oraz innych zakładów leczniczych dla kombatantów - po wprowadzeniu inwestycji do planu, a właściwym wojewodom (prezydentom miast stopnia wojewódzkiego) - na budowę i wyposażenie domów kombatanta.
3.
Środki finansowe przewidziane w planie funduszu na wydatki, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 4 i 7-9, są realizowane bezpośrednio przez Urząd do Spraw Kombatantów.
4.
Środki finansowe nie wydatkowane w roku bieżącym przechodzą na rok następny.
Prezes Urzędu do Spraw Kombatantów, po zasięgnięciu opinii zarządów głównych organizacji kombatanckich, ustala szczegółowe zasady udzielania przez te organizacje i Urząd doraźnej pomocy pieniężnej, o której mowa w § 2 ust. 2 pkt 4 i 5, oraz wysokość indywidualnie przyznawanych kwot pomocy doraźnej.
W sprawach nie unormowanych rozporządzeniem mają zastosowanie przepisy o funduszach celowych.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 1975 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia Państwowego Funduszu Kombatantów i Więźniów Obozów Koncentracyjnych i zarządzania tymi funduszami (Dz. U. Nr 45, poz. 237).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1983 r.