Sporządzanie zamknięć rachunkowych i sprawozdań rocznych oraz zasady szacowania pozycyj bilansowych przez prywatne zakłady ubezpieczeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.87.660

Akt utracił moc

Wersja od: 30 sierpnia 1930 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 12 października 1929 r.

w sprawie sporządzania zamknięć rachunkowych i sprawozdań rocznych oraz zasad szacowania pozycyj bilansowych przez prywatne zakłady ubezpieczeń.

Na mocy art. 37 ust. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 stycznia 1928 r. o kontroli ubezpieczeń (Dz. U. R. P. Nr. 9, poz. 64) zarządzam co następuje:

I.

Zamknięcia rachunkowe i sprawozdania.

§ 1. Prywatne zakłady ubezpieczeń obowiązane są w ciągu miesiąca od daty uchwalenia przez walne zgromadzenie zamknięć rachunkowych, nie później jednak niż 30 czerwca każdego roku, przedstawiać Państwowemu Urzędowi Kontroli Ubezpieczeń sporządzone na zasadzie ksiąg handlowych zamknięcia rachunkowe i sprawozdanie z działalności za rok ubiegły (art. 37 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 stycznia 1928 r. o kontroli ubezpieczeń Dz. U. R. P. Nr. 9, poz. 64).

§ 2. Zamknięcia rachunkowe (§ 1) mają zawierać sporządzone według załączonych wzorów:

a) bilans na ostatni dzień roku sprawozdawczego (wzór B),

b) rachunek zysków i strat za rok sprawozdawczy wraz z podziałem zysków (nadwyżek bilansowych) (wzór R),

c) rachunki ubezpieczeń dla każdego działu ubezpieczeń oddzielnie (wzory Ru I, Ru II, Ru III, Ru IV),

d) rachunki ubezpieczeń dla poszczególnych grup ubezpieczeń, wymienionych w planie działalności (wzory Ru I, Ru II, Ru III),

e) rachunek dochodów z majątku zakładu (wzór Rd),

f) rachunek papierów wartościowych (wzór Rp),

g) rachunek nieruchomości zakładu (wzór Rn).

Zamknięcia rachunkowe można uzupełnić szczegółami nie przewidzianemi w załączonych wzorach, natomiast nie można łączyć kilku wskazanych we wzorach pozycyj w jedną pozycję.

Zakłady ubezpieczeń prowadzące, obok innych działów ubezpieczeń, dział ubezpieczeń na życie, obowiązane są dla działu ubezpieczeń na życie sporządzać oddzielny bilans, tudzież oddzielny rachunek zysków i strat.

Towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, prowadzące kilka działów ubezpieczeń, o ile mają w ich statucie zastrzeżone, że dopłaty członków na pokrycie strat oraz zwroty zakładu na rzecz członków obliczane będą na podstawie osobnych dla każdego działu zamknięć rachunkowych, obowiązane są przedstawiać Państwowemu Urzędowi Kontroli Ubezpieczeń, niezależnie od oddzielnych dla każdego działu ubezpieczeń rachunków ubezpieczeń, również oddzielne bilanse i oddzielne rachunki zysków i strat.

§ 3. Sprawozdanie z działalności (§ 1) powinno zawierać przedstawienie działalności zakładu i jego rozwój w roku sprawozdawczym. Do sprawozdania z działalności należy załączyć:

a) odpis protokółu walnego zgromadzenia, na którem zatwierdzono sprawozdanie i zamknięcia rachunkowe za rok sprawozdawczy,

b) 10 egzemplarzy druków, wydawanych ubezpieczającym w myśl § 4 niniejszego rozporządzenia,

c) egzemplarze pism, w których ogłoszono zwołanie walnego zgromadzenia oraz ogłoszono bilans, rachunek zysków i strat i podział zysków (nadwyżek bilansowych),

d) wiadomości o prowadzonych przez zakład sprawach sądowych, wynikłych z tytułu umowy ubezpieczenia,

e) wykazy pomocnicze do zamknięć rachunkowych, a mianowicie: wykaz sald w kasie i instytucjach kredytowych, wykaz papierów wartościowych, wykaz pożyczek hipotecznych i pożyczek pod zastaw hipotek, wykaz nieruchomości, wykaz pożyczek udzielonych gminom lub związkom samorządowym, wykaz pożyczek pod zastaw papierów wartościowych, wykaz należności z tytułu rezerwy składek zatrzymanej przez zakłady ubezpieczeń, wykaz niezainkasowanych składek, wykaz funduszu ubezpieczeniowego i pokrycia tego funduszu, wykaz rezerwy składek i szkód na udział własny, wykaz należności z tytułu zatrzymanej reasekuratorom przez zakład rezerwy składek, wykaz długów hipotecznych, wykaz sald oddziałów i agentów, wykaz sald zakładów ubezpieczeń, wykaz sald innych dłużników i wierzycieli oraz wykaz innych aktywów i pasywów. Na żądanie Państwowego Urzędu Kontroli Ubezpieczeń należy przedstawić również inne wykazy pomocnicze,

f) wykazy statystyczne.

Wzory wykazów pomocniczych i statystycznych ustali Państwowy Urząd Kontroli Ubezpieczeń.

§ 4. Zakłady ubezpieczeń obowiązane są, po upływie miesiąca od daty zatwierdzenia zamknięć rachunkowych przez walne zgromadzenie, wydawać ubezpieczającym na żądanie, za opłatą nie przewyższającą kosztów własnych, sprawozdanie zawierające:

a) imienny spis osobowy rady nadzorczej, zarządu i komisji rewizyjnej,

b) sprawozdanie zarządu, rady nadzorczej i komisji rewizyjnej przedłożone walnemu zgromadzeniu,

c) zamknięcia rachunkowe, sporządzone zgodnie z § 2 niniejszego rozporządzenia,

d) wykaz papierów wartościowych (wzór Bp),

e) wykaz nieruchomości zakładu (wzór Bn),

f) wykaz aktywów wpisanych do rejestru lokat funduszu ubezpieczeniowego (wzór Bl),

g) wykaz ogólnych kosztów administracji (wzór Rk),

h) wykaz ruchu i stanu ubezpieczeń w dziale ubezpieczeń na życie (wzór ŻI).

W drukowanych sprawozdaniach można pominąć z pośród wyżej wymienionych rachunków i wykazów te rachunki i wykazy, które odnoszą się do operacyj niedokonywanych przez zakład.

Zakłady ubezpieczeń, wykazujące w roku sprawozdawczym stratę bilansową (niedobór bilansowy) obowiązane są w uwadze do bilansu wyjaśnić sposób pokrycia straty.

§ 5. Ogłaszane w Monitorze Polskim i pismach, przewidzianych w statucie zakładu, bilans, rachunek zysków i strat oraz podział zysków (nadwyżek bilansowych) odpowiadać mają wzorom dołączonym do niniejszego rozporządzenia (wzory Bo, Ro).

Ogłaszanie innych części zamknięć rachunkowych pozostawia się uznaniu zakładu ubezpieczeń.

§ 6. Zagraniczne zakłady ubezpieczeń, działające na obszarze Państwa Polskiego, obowiązane są w ciągu miesiąca od daty uchwalenia przez walne zgromadzenie zamknięć rachunkowych, nie później jednak niż 30 czerwca każdego roku (art. 37 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 stycznia 1928 r. o kontroli ubezpieczeń Dz. U. R. P. Nr. 9, poz. 64) przedstawiać Państwowemu Urzędowi Kontroli Ubezpieczeń, niezależnie od zamknięć rachunkowych i sprawozdania za rok ubiegły z działalności ogólnej, specjalne zamknięcia rachunkowe i sprawozdanie z działalności w Polsce.

Zamknięcia rachunkowe i sprawozdanie z działalności ogólnej powinny być przedstawiane w tej samej formie, w jakiej przedstawione, zostały władzom nadzorczym w kraju macierzystym wraz z tłumaczeniem na język polski.

Zamknięcia rachunkowe i sprawozdanie z działalności w Polsce sporządzić należy w języku polskim i w walucie polskiej w sposób, przewidziany w §§ 2 i 3 niniejszego rozporządzenia. Jednak w miejsce wzoru B i R wchodzą wzory Bz i Rz. Druki, przewidziane w § 3 p. b niniejszego rozporządzenia, sporządzić należy w sposób, określony w § 7 niniejszego rozporządzenia.

§ 7. Główny przedstawiciel zagranicznego zakładu ubezpieczeń obowiązany jest wydawać ubezpieczającym na żądanie, za opłatą nie przewyższającą kosztów własnych, sprawozdanie zakładu zawierające:

a) tłumaczenie na język polski wydrukowanego w kraju macierzystym sprawozdania i zamknięć rachunkowych za rok ubiegły z działalności ogólnej,

b) zamknięcia rachunkowe z działalności w Polsce, sporządzone w sposób przewidziany w § 2 i § 6 ust. 3 niniejszego rozporządzenia,

c) wykaz papierów wartościowych, należących do portfelu polskiego (wzór Bp),

d) wykaz nieruchomości, należących do portfelu polskiego (wzór Bn),

e) wykaz aktywów wpisanych do rejestru lokat funduszu ubezpieczmiowego i do specjalnego rejestru lokat (wzór Bzl),

f) wykaz ogólnych kosztów administracji głównego przedstawicielstwa (wzór Rk),

g) wykaz ruchu i stanu ubezpieczeń portfelu polskiego w dziale ubezpieczeń na życie (wzór ŻI).

W drukowanych zamknięciach rachunkowych z działalności w Polsce można pominąć z pośród wyżej wymienionych rachunków i wykazów te rachunki i wykazy, które odnoszą się do operacyj nie dokonywanych przez zakład.

§ 8. Główny przedstawiciel zagranicznego zakładu ubezpieczeń obowiązany jest ogłosić na koszt zakładu w języku polskim: a) opublikowane w kraju macierzystym bilans i rachunek zysków i strat wraz z podziałem zysków (nadwyżek bilansowych) - z ogólnej działalności oraz b) według wzorów dołączonych do niniejszego rozporządzenia (wzory Bzo, Rzo) bilans i rachunek zysków i strat - z działalności w Polsce. Ogłoszenie winno nastąpić w Monitorze Polskim i w jednem z pism miejscowych, przewidzianem w zezwoleniu na działalność lub wskazanem przez Państwowy Urząd Kontroli Ubezpieczeń.

II.

Szacowanie pozycyj bilansowych.

§ 9. Waluty obce i należności w walutach obcych należy przyjąć do bilansu podług przeciętnego kursu, jaki notowano na giełdzie dla waluty obcej w ciągu ostatniego miesiąca przed dniem bilansowym.

§ 10. Papiery wartościowe należy przyjąć do bilansu po cenie nabycia, a gdyby ta cena przewyższała przeciętny kurs giełdowy z ostatniego miesiąca przed dniem bilansowym, według tej przeciętnej. Papiery wartościowe nie mające kursu giełdowego należy przyjąć po cenie nabycia.

Dla notowanych na giełdzie w procentach nominału krajowych papierów wartościowych, opiewających na waluty obce lub złote w złocie, w których, zgodnie z obowiązującemi przepisami, ulokowana jest rezerwa składek, dozwolone jest przyjęcie do bilansu procentu nominału według ceny giełdowej, nie wyżej jednak od procentu nominału według ceny kupna, jako zaś kurs waluty obcej lub złotego w złocie należy przyjąć kurs przeciętny z ostatniego miesiąca przed dniem bilansowym.

§ 11. 1 Wartość nieruchomości i ruchomości należy przyjąć do bilansu nie wyżej ceny nabycia lub wytworzenia.

Jeżeli zachodzi wątpliwość, czy wykazana w bilansie wartość nieruchomości, chociaż nie przekracza ceny nabycia lub wytworzenia, odpowiada jej wartości rzeczywistej, Państwowy Urząd Kontroli Ubezpieczeń nakaże zakładowi ubezpieczeń przeprowadzenie na koszt zakładu oszacowania przez biegłych w szczególności biegłych sądowych. W razie ustalenia przez biegłych, że wartość rzeczywista nieruchomości jest niższa od wartości wykazanej w bilansie, należy w bilansie wykazać wartość nieruchomości według oceny biegłych.

Zakład ubezpieczeń może przez biegłych W szczególności biegłych sądowych dokonać przeszacowania nieruchomości celem ustalenia przyrostu wartości. W razie stwierdzenia przez biegłych, że wartość nieruchomości jest wyższa od wartości wykazanej w bilansie zakład ubezpieczeń może za zezwoleniem Państwowego Urzędu Kontroli Ubezpieczeń ujawnić w najbliższym bilansie w całości lub w części przyrost wartości. Nadwyżki na tej podstawie uzyskane, o ile nie zostaną użyte na pokrycie bilansowych strat, powinny być przeniesione do kapitału zapasowego lub kapitałów rezerwowych.

Wartość nieruchomości, służących na pokrycie funduszu ubezpieczeniowego w dziale ubezpieczeń na życie, należy przyjąć do bilansu najwyżej w takiej wysokości, aby czysty dochód z nieruchomości wynosił co najmniej 5 % różnicy między wartością bilansową nieruchomości a ciążącemi na niej długami hipotecznemi i przypadającym na nią funduszem amortyzacyjnym. Jako czysty dochód z nieruchomości uważać należy dochody z nieruchomości brutto po potrąceniu kosztów administracji, podatków, opłat, amortyzacji w wysokości 1,5 % wartości budynków oraz procentów od długów hipotecznych, ciążących na nieruchomościach. W wypadkach budowy nowych domów lub nadbudowy domów należących do zakładów ubezpieczeń, Państwowy Urząd Kontroli Ubezpieczeń może dopuścić wyjątki od zasady wyrażonej w zdaniu pierwszem niniejszego ustępu.

Zakłady ubezpieczeń obowiązane są uskuteczniać corocznie odpowiednie odpisy, odpowiadające zmniejszeniu wartości nieruchomości i ruchomości w wysokości jednakże nie mniejszej, niż 1% wartości budynków oraz 10% wartości ruchomości.

Sumy uzyskane z odpisów wartości nieruchomości odnosić należy do "funduszu na umorzenie wartości nieruchomości".

§ 12. Należności przyjąć należy do bilansu według wartości, którą przyznać im można w czasie sporządzania zamknięć rachunkowych. Dla należności wątpliwych tworzyć należy w stanie biernym bilansu rezerwę. Za należność wątpliwą należy w każdym razie uważać kwotę, o którą salda oddziałów i agentów oraz salda różnych z tytułu nieopłaconej w gotówce składki przewyższają 15% przypisanej składki (łącznie z opłatami dodatkowemi) za rok sprawozdawczy.

Norma, o której mowa w ust. 1 niniejszego paragrafu, może być do 31 grudnia 1934 roku podwyższona przez Państwowy Urząd Kontroli Ubezpieczeń najwyżej jednak do 35%.

§ 13. Fundusze i rezerwy techniczne należy przyjąć do bilansu według zasad ustalonych w planie działalności, zatwierdzonym przez Państwowy Urząd Kontroli Ubezpieczeń.

§ 14. Zobowiązania w walutach obcych przyjąć należy do bilansu podług przeciętnego kursu, jaki notowano na giełdzie dla waluty obcej w ciągu ostatniego miesiąca przed dniem bilansowym.

§ 15. Przedmioty majątkowe, nabyte lub wytworzone przed dniem sporządzenia bilansu otwarcia w złotych, należy przyjąć do bilansu w wartości określonej w bilansie otwarcia w złotych, sporządzonym w myśl rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 czerwca 1924 r. o bilansowaniu w złotych i określeniu w złotych kapitałów własnych przedsiębiorstw, obowiązanych do prowadzenia ksiąg handlowych (Dz. U. R. P. Nr. 55, poz. 542), o ile przedmioty te nie zostały za zgodą Państwowego Urzędu Kontroli Ubezpieczeń przeszacowane.

III.

Postanowienia przejściowe i końcowe.

§ 16. Przepisy rozporządzenia niniejszego stosować należy po raz pierwszy przy sporządzaniu sprawozdań i zamknięć rachunkowych za 1929 rok.

§ 17. Przepisy rozporządzenia niniejszego nie będą miały zastosowania do małych towarzystw ubezpieczeń wzajemnych w rozumieniu art. 20 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 stycznia 1928 r. o kontroli ubezpieczeń (Dz. U. R. P. Nr. 9, poz. 64).

§ 18. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIKI

grafika

¹ § 11 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 12 sierpnia 1930 r. (Dz.U.30.60.490) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 sierpnia 1930 r.