Rozdział 1 - Ułatwienia osobiste. - Rzesza Niemiecka-Polska. Konwencja o ułatwieniach w małym ruchu granicznym. Gdańsk.1924.12.30.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1926.65.383
Akt utracił moc Wersja od: 19 listopada 1932 r.
I.
Ułatwienia osobiste.
Ułatwienia osobiste.
1.
Osoby, zamieszkałe w obrębie powiatów granicznych, lecz nie dalej, niż w odległości 10 kilometrów od granicy polsko-niemieckiej, i przebywające tam przynajmniej od trzech miesięcy, mogą na podstawie przepustek granicznych i podług postanowień następnych artykułów przekraczać granicę i przebywać po jej drugiej stronie. Urzędnicy korzystają z tego udogodnienia od dnia rozpoczęcia służby.2.
Za powiaty graniczne uważa się powiaty, przylegające do polsko-niemieckiej granicy. W razie szczególnej potrzeby może każdy z obu Rządów uznać za powiaty graniczne, w rozumieniu niniejszej Konwencji, części innych sąsiadujących powiatów, położonych w odległości nie większej, niż 10 kilometrów od granicy polsko-niemieckiej, o czem zawiadomić należy Rząd drugiej Strony.Przepustka graniczna uprawnia okaziciela:
a)
do przekraczania granicy w określonych punktach przejściowych piechotą, konno, na rowerze, wozem, saniami, samochodem lub koleją;b)
do przebywania w obrębie powiatu, leżącego po drugiej stronie granicy i przylegającego do powiatu, w którym przepustka została wystawiona, w odległości nie większej, niż 10 kilometrów od granicy. Jeżeli powiat dotyka więcej, niż jednego powiatu po drugiej stronie granicy, wówczas prawo pobytu rozciąga się na wszystkie te powiaty. W razie szczególnej potrzeby władza, wystawiająca przepustkę, jest uprawniona ważność jej rozciągnąć na przylegające z obu stron powiaty graniczne.1.
Przepustki są wystawiane:a)
jako przepustki na podróż jednorazową - w kolorze czerwonym;b)
jako stałe przepustki - w kolorze zielonym;c)
jako przepustki gospodarcze - w kolorze bronzowym.2.
Do przepustek używać należy formularzy w polskim i niemieckim języku według wzoru, wprowadzonego na podstawie Konwencji z 29 kwietnia 1922, z tem jednak, że przepisy, wydrukowane na przepustkach, będą zmienione odpowiednio do niniejszej Konwencji.3.
Przepustki muszą zawierać:a)
imię i nazwisko, stanowisko lub zawód, miejsce i datę urodzenia oraz miejsce zamieszkania okaziciela;b)
cel (powód) podróży;c)
miejsce przekroczenia granicy;d)
oznaczenie powiatów, w których obrębie przepustka jest ważna;e)
ograniczenia prawa przebywania po drugiej stronie granicy zarówno co do miejsca, jak i co do czasu, wynikające bądź z celu podróży, bądź z innych powodów;f)
wzmianki o osobach młodocianych, mających ewentualnie towarzyszyć (art. 5).4.
Przepustki muszą być zaopatrzone w fotografję właściciela, urzędowo ostemplowaną, i jego podpis albo znak ręczny. Fotografja nie jest wymagana, o ile okaziciel przepustki przedstawi inną legitymację osobistą, urzędową lub urzędowo poświadczoną i zaopatrzoną w fotografję.1.
Przepustki wystawiają po stronie polskiej władze administracyjne pierwszej instancji, po stronie niemieckiej - landraci i władze policyjne obwodów miejskich.2.
W razie szczególnie pilnej i sprawdzonej potrzeby odbycia jednorazowej podróży i niemożności uzyskania na czas przepustki od władzy, kompetentnej w myśl ustępu 1 do jej wystawienia, przepustka może być wystawiona po stronie polskiej również przez komisarzy obwodowych albo i inną władzę, która będzie do tego wyznaczona; w razie wyznaczenia innej władzy należy w danym razie zawiadomić Rząd niemiecki; po stronie niemieckiej - również przez miejscową władzę policyjną.3.
Pod względem terytorjalnym właściwą jest ta władza, w której obrębie mieszka starający się o przepustkę.Przepustki należy wydawać tylko osobom powyżej lat 12. Wyjątkowo w wypadku szczególnej potrzeby, przepustka może być wystawiona osobie poniżej lat 12. Poza tem osoby poniżej lat 12 mogą przekraczać granicę bez przepustki tylko w towarzystwie osoby dorosłej i tylko wtenczas, gdy ta ostatnia jest uprawniona na mocy przepustki do zabrania ze sobą takich osób.
Przepustki jednorazowe wystawia się z ważnością najwyżej na 14 dni, licząc od dnia wystawienia; uprawniają one do przebywania z drugiej strony granicy w ciągu trzech dni najwyżej, przyczem dzień pierwszego przekroczenia granicy nie jest liczony.
Stałe przepustki wystawia się, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 9, z ważnością trzymiesięczną osobom, które dla celów zawodowych, gospodarczych, kościelnych lub innych szczególnych powodów, muszą częściej przekraczać granicę. Co się tyczy każdorazowego przebywania po drugiej stronic granicy, stosuje się artykuł 6.
1.
Właściciele gruntów, członkowie ich rodzin, jak również osoby, zajęte w ich gospodarstwie, otrzymują, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 9, przepustki gospodarcze, o ile ich grunt albo grunty, stanowiące całość gospodarczą, przecięte są przez granicę. To samo stosuje się do wypadków, kiedy grunt albo grunty tego rodzaju nie mogą być normalnie zagospodarowane bez przekraczania granicy. Te same prawa, co właściciel gruntu, mają osoby, korzystające z niego na mocy jakiegokolwiek tytułu prawnego. Przepustki gospodarcze uprawniają do przekraczania granicy i do przebywania poza nią tylko w tem miejscu i w takim czasie, jakiego wymaga uprawianie i korzystanie z gruntu. Położenie gruntu musi być oznaczone w przepustce.2.
Postanowienia ustępu 1 stosują się tylko do takich gruntów, co do których w dniu 15 września 1922 istniały warunki, wymagane do wystawiania przepustek gospodarczych. W odniesieniu do tej części granicy, na którą rozciąga się polsko-niemiecka Konwencja Górnośląska z 15 maja 1922, obowiązuje termin 1 stycznia 1922.3.
Przepustki gospodarcze są ważne na przeciąg roku kalendarzowego.1.
Władze, wymienione w artykule 4, mają zawiadamiać odpowiednie władze drugiej Strony o wnioskach o wystawienie przepustek stałych lub gospodarczych (art. 7 i 8), które do nich wpływają, o ile mają zamiar wnioski te uwzględnić. W zawiadomieniu należy podać nazwisko i miejsce zamieszkania petenta oraz dane, z których wynikałoby, że istnieją warunki, wymagane do przekroczenia granicy, oraz cel (powód) tego przekroczenia.2.
Wystawienia przepustki należy odmówić, jeżeli władza Strony przeciwnej w ciągu 10 dni po wysłaniu zawiadomienia sprzeciwi się temu z powodu bądź braku warunków, wymaganych dla wystawienia przepustki, bądź dlatego, że przekroczeniu granicy sprzeciwiają się ustawowe przepisy paszportowe kraju, do którego petent zamierza się udać, bądź wreszcie dlatego, że posiadanie przepustki przez petenta byłoby niebezpiecznem dla bezpieczeństwa publicznego i porządku tego kraju.3.
Jeżeli władza wystawiająca uzna sprzeciw za nieumotywowany, wówczas jej władza przełożona może domagać się od odpowiedniej władzy Strony przeciwnej ponownego zbadania sprzeciwu.4.
O wystawieniu każdej przepustki stałej i gospodarczej władza wystawiająca winna bezzwłocznie zawiadomić odpowiednią władzę Strony przeciwnej. Bliższe szczegóły pozostawia się bezpośredniemu porozumieniu się obustronnych właściwych władz administracyjnych.1.
Przepustki graniczne, z wyjątkiem przepustek gospodarczych, uprawniają do przekraczania granicy w punktach, w nich podanych i uznanych za punkty przejściowe przez obie Strony kontraktujące. Bez powodu nie wolno w przepustce podawać innego punktu przejściowego, jak tylko punkt, najbliżej położony od miejsca zamieszkania starającego się o przepustkę.2.
Przepustki gospodarcze uprawniają do przekraczania granicy również poza punktami przejściowemi w miejscach, gdzie to się okaże celowe dla wykonywania prac gospodarczych. Miejsca te winny być ustalone przez obustronne właściwe władze celne po wysłuchaniu osób interesowanych i z uwzględnieniem istotnych potrzeb gospodarczych.1.
Przekraczanie granicy na podstawie przepustek granicznych jest dozwolone w zasadzie tylko w godzinach dziennych, a mianowicie od 1 kwietnia do 30 września między 6 rano a 8 wieczór, a od 1 października do 31 marca między 7 rano a 6 wieczór. Zapory graniczne muszą być w porę otwierane i nie mogą być przedwcześnie zamykane.2.
Przepustki gospodarcze uprawniają w czasie od 1 maja do 30 września do przekraczania granicy już o godzinie 4 rano.3.
Władze administracyjne i celne I instancji mogą po wzajemnem porozumieniu ustalić w inny sposób godziny przekraczania granicy bądź wogóle, bądź w poszczególnych wypadkach, jeżeliby to się okazało pożądane ze względu na miejscowe stosunki.4.
Duchowni i ich pomocnicy, lekarze, weterynarze i akuszerki mogą przy wykonywaniu swego zawodu przekraczać granicę również i w nocy. To samo dotyczy i innych osób np. dozorców śluz oraz strażaków, w wypadkach szczególnie pilnej potrzeby. Przekraczanie granicy koleją nie podlega ograniczeniom co do godzin.1.
Pobierane będą następujące opłaty:| Zł. pol. | Mk. niem. | ||||
| za | przepustkę | jednorazową | 0.50 | albo | 0.50 |
| " | " | stałą | 3.00 | " | 2.00 |
| " | " | gospodarczą | 4.00 | " | 3.00 |
2.
Inne opłaty, nie przewidziane w ustępie pierwszym, nie mogą być pobierane ani za wystawienie przepustki, ani za podanie.3.
W razie potrzeby mogą oba Rządy porozumieć się co do zmiany wysokości opłat.Straż ogniowa i straż kopalniana, jak również załogi ratownicze, dające się rozpoznać jako takie, mogą dla niesienia pomocy bez przepustek przekraczać granicę i zatrzymać się po jej drugiej stronie na czas niesienia pomocy w punktach, w których to okaże się konieczne, z tem zastrzeżeniem, że poddadzą się kierownictwu osoby właściwej według przepisów, wydanych w miejscu wypadku.
Wszystkie przepustki należy oddawać władzy wystawiającej po ich użyciu najpóźniej po upływie terminu ich ważności.
1.
O ile okaże się potrzeba, Strony kontraktujące wydadzą przepisy w celu pociągania do odpowiedzialności osób, które uzyskały przepustki graniczne na mocy podania fałszywych okoliczności albo które nadużyły przepustek, a zwłaszcza przez przekroczenie wyszczególnionego w przepustkach obszaru, na który zostały wydane.2.
W razie powtórnego nadużycia, przepustka graniczna może być odebrana również przed upływem jej ważności. Nieprawnie wystawioną przepustkę należy bez wszystkiego odebrać.3.
Odebrane przepustki należy zwracać władzy, która je wystawiła.Każda ze Stron kontraktujących może wydalać ze swego terytorjum, z wyjątkiem własnych obywateli, wszystkich, którzy powtórnie nadużyli przepustki granicznej.