Rzesza Niemiecka-Polska. Konwencja o ułatwieniach w małym ruchu granicznym. Gdańsk.1924.12.30.
Dz.U.1926.65.383
Akt utracił mocKONWENCJA
między Polską a Niemcami o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisana w Gdańsku dnia 30 grudnia 1924 r. *
MY, STANISŁAW WOJCIECHOWSKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:
Dnia trzydziestego grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku w Gdańsku została zawarta Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, o następującem brzmieniu dosłownem:
Konwencja między Polską a Niemcami o ułatwieniach w małym ruchu granicznym.
POLSKA
z jednej strony
a
NIEMCY
z drugiej,
zważywszy, że w Konwencji, podpisanej w Poznaniu 29 kwietnia 1922, o ułatwieniach w ruchu granicznym i w Konwencji, podpisanej w Warszawie 23 lutego 1924, o górnośląskim pasie granicznym, przewidziane jest wygaśnięcie każdej z tych Konwencyj dnia 31 grudnia 1924, - ożywione pragnieniem zapewnić i po tym czasie mieszkańcom pogranicza ułatwienia w ruchu granicznym, zamianowały, w celu zawarcia odpowiedniej Konwencji, jako pełnomocników
Polska:
Kierownika Komitetu Tranzytowego w Ministerjum Spraw Zagranicznych, pana Jerzego Bogorya-Kurzenieckiego,
Niemcy:
Posła Dr. Paul Eckardt,
którzy po wymianie i sprawdzeniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone we właściwej formie, uzgodnili następujące postanowienia:
Ułatwienia osobiste.
Ułatwienia osobiste.
Przepustka graniczna uprawnia okaziciela:
Przepustki należy wydawać tylko osobom powyżej lat 12. Wyjątkowo w wypadku szczególnej potrzeby, przepustka może być wystawiona osobie poniżej lat 12. Poza tem osoby poniżej lat 12 mogą przekraczać granicę bez przepustki tylko w towarzystwie osoby dorosłej i tylko wtenczas, gdy ta ostatnia jest uprawniona na mocy przepustki do zabrania ze sobą takich osób.
Przepustki jednorazowe wystawia się z ważnością najwyżej na 14 dni, licząc od dnia wystawienia; uprawniają one do przebywania z drugiej strony granicy w ciągu trzech dni najwyżej, przyczem dzień pierwszego przekroczenia granicy nie jest liczony.
Stałe przepustki wystawia się, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 9, z ważnością trzymiesięczną osobom, które dla celów zawodowych, gospodarczych, kościelnych lub innych szczególnych powodów, muszą częściej przekraczać granicę. Co się tyczy każdorazowego przebywania po drugiej stronic granicy, stosuje się artykuł 6.
Zł. pol. | Mk. niem. | ||||
za | przepustkę | jednorazową | 0.50 | albo | 0.50 |
" | " | stałą | 3.00 | " | 2.00 |
" | " | gospodarczą | 4.00 | " | 3.00 |
Straż ogniowa i straż kopalniana, jak również załogi ratownicze, dające się rozpoznać jako takie, mogą dla niesienia pomocy bez przepustek przekraczać granicę i zatrzymać się po jej drugiej stronie na czas niesienia pomocy w punktach, w których to okaże się konieczne, z tem zastrzeżeniem, że poddadzą się kierownictwu osoby właściwej według przepisów, wydanych w miejscu wypadku.
Wszystkie przepustki należy oddawać władzy wystawiającej po ich użyciu najpóźniej po upływie terminu ich ważności.
Każda ze Stron kontraktujących może wydalać ze swego terytorjum, z wyjątkiem własnych obywateli, wszystkich, którzy powtórnie nadużyli przepustki granicznej.
Ułatwienia rzeczowe.
Ułatwienia rzeczowe.
Bydło to wraz ze zwierzętami, które były dorżnięte po drugiej stronie granicy, jak również wydojone mleko i jego przetwory muszą być przyniesione zpowrotem na tę stronę, po której znajduje się gospodarstwo. Władze celne są uprawnione dopuszczać wyjątki po wzajemnem porozumieniu.
Mieszkańcy granicznego obwodu celnego mogą zabierać ze sobą do obwodu, położonego z drugiej strony, bez cła żywność na jeden dzień, do wysokości najwyżej 1 kilograma, Napoje alkoholowe są wyraźnie wyłączone. Jako żywność uważa się wyłącznie środki spożywcze przyrządzone, nie zaś produkty surowe, służące do ich przyrządzenia.
Przedmioty, służące do własnej potrzeby mieszkańców granicznego obwodu celnego, które mają być obrobione, przerobione lub ulepszone w sposób rękodzielniczy w przeciwległym obwodzie celnym, mogą być w tym celu wywożone bez cła i innych opłat, a po dokonanem przerobieniu przywożone zpowrotem. Również wolno mieszkańcom granicznego obwodu celnego, zmuszonym do korzystania z młynów i innych zakładów, położonych w leżącym bezpośrednio po drugiej stronie obwodzie celnym, dla zmielenia, utłuczenia, krajania, przecierania i t. p. przedmiotów użytku rolniczego, jak: zboże, nasiona oleiste, konopie, len, drzewo i kora, przewozić w tym celu takie przedmioty przez granicę bez cła, następnie zaś po ich przerobieniu wprowadzić zpowrotem w ilości lub wadze, odpowiadającej ich poprzedniemu stanowi surowemu. Korzystać z powyższych udogodnień wolno tylko pod warunkiem, że przedmioty te służą do własnych potrzeb gospodarczych.
Rękodzielnicy i rzemieślnicy, zamieszkali w granicznym obwodzie celnym jednego Państwa, są uprawnieni, w celu wykonywania swych zawodów w obrębie granicznego obwodu celnego drugiego Państwa, do przenoszenia przez granicę bez cła potrzebnych narzędzi i instrumentów, pod warunkiem powrotnego wywiezienia ich po ukończeniu roboty. Przy wykonywaniu tej roboty muszą się om stosować do obowiązujących przepisów.
Stosowne udogodnienia będą przyznawane przy okazji pogrzebów, w szczególności przy przewożeniu zwłok, dla przewozu przedmiotów, używanych do pogrzebów i dc utrzymania i upiększania grobów, nawet wówczas, gdy przedmioty te służą do stałego zdobienia i utrzymywania grobów i cmentarzy.
Środki lecznicze korzystają z wolności celnej tylko wówczas, gdy są przenoszone przez lekarzy, środki zaś dezynfekcyjne - gdy są przenoszone przez akuszerki.
Środki lecznicze, zabronione do przywozu, nie mogą być zabierane.
Dla zapewnienia prawidłowego zwrotu na drugą stronę granicy maszyn, środków transportowych i wszelkich narządzi, używanych w gospodarstwach rolnych lub leśnych, oraz przyborów rybackich i zwierząt, w wypadkach, w których udogodnienia w myśl Rozdziału II niniejszej Konwencji przewidziane są tylko pod warunkiem wprowadzenia tych przedmiotów zpowrotem, postanawia się co następuje:
Wolność celna, przewidziana w Rozdziale II, obejmuje zwolnienie zarówno od ceł wwozowych i wywozowych, jak i od wszelkich innych należytości i opłat. Niezależnie od postanowień punktu 4 ustępu 2 artykułu 21, z wolnością celną połączone jest również zwolnienie od obowiązujących zakazów przywozu i wywozu. O ileby produkty gospodarstwa rolnego lub leśnego miały być poddane w jednym z obu krajów systemowi scentralizowanej gospodarki, nie będą stosowane wynikające stąd ograniczenia.
Postanowienia ogólne i końcowe.
Postanowienia ogólne i końcowe.
Niniejsza Konwencja rozciąga się na całą granicę polsko-niemiecką, jednakże z zastrzeżeniem następujących postanowień:
Właściwe władze administracyjne winny porozumiewać się bezpośrednio ze sobą w celu usuwania trudności, któreby się wyłoniły przy wykonaniu niniejszej Konwencji. Mają sobie bezzwłocznie wzajemnie komunikować o wszelkich odchyleniach od postanowień Rozdziałów I i II, zarządzonych w myśl artykułu 26 i ustępu 2 artykułu 27.
Strony kontraktujące zakomunikują sobie nawzajem, które władze należy uważać za kompetentne w myśl niniejszej Konwencji.
Sporządzono w dwu oryginałach w języku polskim i niemieckim, przytem oba teksty są jednakowo obowiązujące.
Na dowód czego Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i zaopatrzyli ją swemi pieczęciami.
Gdańsk, 30 grudnia 1924.
Zaznajomiwszy się z powyższą Konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną, zarówno w całości, jak i każde z zawartych w niej postanowień, oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i zatwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydaliśmy akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
W Warszawie, dnia 12 listopada 1925 roku.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (7)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (1)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (3)
- Przedłużenie mocy obowiązującej konwencji między Polską a Niemcami o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisanej w Gdańsku dnia 30 grudnia 1924 r.
- Przedłużenie mocy obowiązującej konwencji między Polską a Niemcami o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisanej w Gdańsku dnia 30 grudnia 1924 r.
- Przedłużenie mocy obowiązującej konwencji między Polską a Niemcami o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisanej w Gdańsku dnia 30 grudnia 1924 r.
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (3)
- Przedłużenie mocy obowiązującej konwencji między Polską a Niemcami o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisanej w Gdańsku dnia 30 grudnia 1924 r.
- Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisanej w Gdańsku dnia 30 grudnia 1924 r.
- Ratyfikacja konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisanej w Gdańsku dnia 30 grudnia 1924 r.