Art. 9. - Rzesza Niemiecka-Polska. Konwencja o ułatwieniach w małym ruchu granicznym. Gdańsk.1924.12.30.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.65.383

Akt utracił moc

Wersja od: 19 listopada 1932 r.

Artykuł  9.

1. Władze, wymienione w artykule 4, mają zawiadamiać odpowiednie władze drugiej Strony o wnioskach o wystawienie przepustek stałych lub gospodarczych (art. 7 i 8), które do nich wpływają, o ile mają zamiar wnioski te uwzględnić. W zawiadomieniu należy podać nazwisko i miejsce zamieszkania petenta oraz dane, z których wynikałoby, że istnieją warunki, wymagane do przekroczenia granicy, oraz cel (powód) tego przekroczenia.

2. Wystawienia przepustki należy odmówić, jeżeli władza Strony przeciwnej w ciągu 10 dni po wysłaniu zawiadomienia sprzeciwi się temu z powodu bądź braku warunków, wymaganych dla wystawienia przepustki, bądź dlatego, że przekroczeniu granicy sprzeciwiają się ustawowe przepisy paszportowe kraju, do którego petent zamierza się udać, bądź wreszcie dlatego, że posiadanie przepustki przez petenta byłoby niebezpiecznem dla bezpieczeństwa publicznego i porządku tego kraju.

3. Jeżeli władza wystawiająca uzna sprzeciw za nieumotywowany, wówczas jej władza przełożona może domagać się od odpowiedniej władzy Strony przeciwnej ponownego zbadania sprzeciwu.

4. O wystawieniu każdej przepustki stałej i gospodarczej władza wystawiająca winna bezzwłocznie zawiadomić odpowiednią władzę Strony przeciwnej. Bliższe szczegóły pozostawia się bezpośredniemu porozumieniu się obustronnych właściwych władz administracyjnych.