Art. 48. - [Ograniczenie możliwości stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji] - Przygotowanie i realizacja inwestycji w zakresie odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.578 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 16 kwietnia 2024 r.
Art.  48.  [Ograniczenie możliwości stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji]
1. 
Nie stwierdza się nieważności ostatecznej decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji został złożony po upływie 60 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a Spółka Celowa rozpoczęła roboty budowlane. Przepis art. 158 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
2. 
Nie stwierdza się nieważności ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę inwestycji, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji został złożony po upływie 60 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a Spółka Celowa rozpoczęła budowę. Przepis art. 158 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
3. 
W przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji sąd administracyjny po upływie 60 dni od dnia rozpoczęcia robót budowlanych może stwierdzić jedynie, że decyzja narusza prawo z przyczyn wskazanych w art. 145 lub art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego.
4. 
W przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o pozwoleniu na budowę inwestycji, sąd administracyjny po upływie 60 dni od dnia rozpoczęcia budowy może stwierdzić jedynie, że decyzja narusza prawo z przyczyn wyszczególnionych w art. 145 lub art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego.
5. 
Przepisów ust. 2 i 4 nie stosuje się w przypadku niezgodności decyzji o pozwoleniu na budowę inwestycji z:
1)
decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach lub
2)
postanowieniem, o którym mowa w art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
6. 
W przypadku stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji albo stwierdzenia, że decyzja ta została wydana z naruszeniem prawa, naprawienie szkody powstałej w wykonaniu tej decyzji może nastąpić wyłącznie przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej na rzecz poszkodowanego.
7. 
Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do decyzji o pozwoleniu na budowę inwestycji.