Oddział d - Znaki stemplowe. - Przepisy wykonawcze do ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych.
Dz.U.1932.99.842
Akt utracił mocd)
Znaki stemplowe.
Znaki stemplowe.
Znaczek stemplowy za 100 zł jest sporządzony według następującego wzoru: W ramce o wymiarze 20x25 mm znajduje się pośrodku tarcza owalna, w której widnieje godło Państwa na tle ciemnem. Tarczę okala rama, wytworzona przez jasne tło, oraz ornamentacja, stanowiąca dekoracyjne rozwinięcie tej ramy i ją częściowo zakrywająca a zajmująca prostokąt, ograniczony u dołu wąską płaszczyzną ciemną, u góry i po obu bokach wąskiemi płaszczyznami jasnemi; wąskie płaszczyzny boczne (pionowe) sięgają u dołu poza wymienioną ornamentację, takaż płaszczyzna górna (pozioma) sięga poza tę ornamentację po obu stronach. Poniżej wąskiej płaszczyzny ciemnej znajdują się na jasnem tle ciemne litery, tworzące wyraz OPŁATA; poniżej tego wyrazu znajduje się druga wąska płaszczyzna ciemna, dłuższa od pierwszej, sięgająca poza ów wyraz po obu stronach, a poniżej tej płaszczyzny, przez całą jej szerokość, wyraz STEMPLOWA. Powyżej wąskiej jasnej płaszczyzny górnej znajdują się: w każdem narożu - liczba 100, wykonana cyframi ciemnemi na tle jasnem, a między temi liczbami - prostokątne tło ciemniejsze, a w niem wykonany literami ciemnemi: wyraz ZŁOTYCH pod motywem ornamentacyjnym. Po obu bokach prostokąta, zawierającego godło Państwa znajdują się w prostokątach ornamenty girlandowe o motywach liści i owoców. Całość otaczają cztery wąskie płaszczyzny ciemne, niestykające się w narożnikach. Kolor znaczka niebieski.
Znaczki stemplowe za złotych: 50 i 40 są sporządzone według następującego wzoru: W ramce o wymiarze 20x25 mm znajduje się pośrodku tarcza ograniczona trzema jasnemi linjami krzywemi; na jej ciemnem ile widnieje godło Państwa. Otoczenie tarczy stanowi w części górnej tło ciemnie, w dolnej tło jaśniejsze. Powyżej tła ciemnego otaczającego tarczę znajduje się w dwóch wierszach napis OPŁATA STEMPLOWA, wykonany linjami ciemnemi na tle zaciemnionem; wiersz górny jest oddzielony od dolnego a wiersz dolny od otoczenia tarczy trzema linjami, z których środkowa jest ciemna, dwie inne są jasne; wymieniony napis jest ograniczony u góry i po obu bokach linjami jasnemi, z których górna sięga poza ów napis po obu stronach, obie boczne sięgają wdół poza napis i poza tarczę z godłem Państwa. Na prawo względnie na lewo od jasnych linij bocznych znajdują się stylizowane ornamenty roślinne w tonie jaśniejszym, a pod tarczą stylizowany ornament roślinny w tonie ciemniejszym; każdy ornament boczny jest ograniczony nazewnątrz linją jasną oraz tej samej długości wąską płaszczyzną ciemną. Po obu stronach ornamentu roślinnego dolnego znajdują się dwa prostokąty, w których z ciemnego tła wyłania się liczba, wyrażająca wartość znaczka, a pod nią oznaczenie ZŁ; te prostokąty są oddzielone u góry od bocznych ornamentów roślinnych oraz od ornamentu dolnego trzema linjami, z których środkowa jest ciemna, dwie inne są jasne. Wąskie płaszczyzny ciemne ograniczają całość u góry i u dołu; płaszczyzna dolna jest oddzielona od reszty znaczka jasną linją. Kolor znaczka za 50 zł ciemno-żółty, za 40 zł - czerwony.
Znaczki stemplowe za 20 zł i 10 zł są sporządzone według następującego wzoru: W ramce o wymiarze 20 x 25 mm znajduje się pośrodku tarcza ośmioboczna otoczona ramą ornamentalną w stylu barokowym; w tarczy widnieje godło Państwa na tle ciemnem. Bezpośrednio pod tarczą znajduje się kartusz, z którego ciemnego tła wyłania się napis OPŁATA STEMPLOWA, złożony z dwóch wierszy. Po obu bokach przestrzeń między dolną częścią tarczy a kartuszem jest wypełniona ornamentacją o motywach liści i owoców. W każdem narożu u góry są umieszczone na jasnem tle: liczba wskazująca wartość znaczka, a pod nią oznaczenie ZŁ, wykonane literami mniejszemi od liczby. Całość otacza ramka, złożona z dwóch linij prostych. Kolor znaczka za 20 zł - fioletowy, za 10 zł - bronzowy.
Znaczki za złotych: 100, 50, 40, 20 i 10 są wykonane na papierze jasno-kremowym.
Znaczki za złotych: 5, 4, 3, 2 i 1 są wykonane według następującego wzoru: Ramka o wymiarze 20 x 25 mm, stanowiąca prostokąt, zawiera części: górną i dolną. Część górna zawiera w środku tarczę owalną, obramowaną linją jasną; z ciemnego tła tarczy, utworzonego przez linje pionowe, wyłania się godło Państwa. Tarcza jest otoczona ornamentacją w stylu barokowym. W obu narożach górnych znajdują się tarczki ośmioboczne, z których ciemnego tła wyłania się cyfra, wskazująca wartość znaczka. Między temi tarczkami znajduje się na jasnem tle napis ZŁOTYCH względnie ZŁOTE lub ZŁOTY. Cześć dolna zawiera na jasnem tle napis OPŁATA STEMPLOWA, złożony z dwóch wierszy. Podłożem konturu wyżej opisanego jest siatka koloru pomarańczowego, która wychodzi poza ramy konturu i otacza go ze wszystkich stron. Kolory konturów są następujące:
| Kategorja wartości | kolor |
| 5 zł | ceglasto-czerwony |
| 4 zł | żółto-bronzowy |
| 3 zł | fioletowo-bronzowy |
| 2 zł | wiśniowy |
| 1 zł | niebieski |
Znaczki stemplowe za groszy: 50 i 40 są wykonane według następującego wzoru: W ramce o wymiarze 20 x 25 mm, stanowiącej prostokąt, którego każdy bok składa się z dwóch linij równoległych, znajdują się części: górna i dolna. Część górna zawiera w środku tarczę w stylu renesansowym, obramowaną trzema linjami krzywemi, z której ciemnego tlą wyłania się godło Państwa. Dokoła tarczy znajduje się ornamentacja, rozwinięta u podstawy stylizacją liści laurowych. W obu narożach górnych znajdują się jasne płaszczyzny prostokątne, na których jest uwidoczniona liczba, wskazująca wartość znaczka. Pomiędzy temi liczbami znajduje się napis GROSZY. Cześć dolna zawiera na jasnem tle napis OPŁATA STEMPLOWA, złożony z dwóch wierszy. Podłożem konturu wyżej opisanego jest siatka koloru jasno-wiśniowego, która wychodzi poza ramy konturu i otacza go ze wszystkich stron. Kolory konturów są następujące: znaczka za 50 gr - wiśniowy, za 40 gr - ciemno-fioletowy.
Znaczki stemplowe za groszy: 30, 25, 20 i 10 są wykonane według następującego wzoru: Ramka o wymiarze 20 x 25 mm, stanowiąca prostokąt, zawiera części: górną i dolną. Część górna zawiera w środku tarczę owalną, obramowaną linją jasną; z ciemnego tła tarczy, utworzonego przez linje pionowe, wyłania się godło Państwa. Tarcza jest otoczona ornamentacją w stylu barokowym. Pod tarczą znajduje się kartusz, na którego jasnem tle jest umieszczone oznaczenie Gr. Po obu stronach kartusza znajdują się tarczki ośmioboczne, z których ciemnego tła wyłania się liczba, wskazująca wartość znaczka. Część dolna zawiera na jasnem tle napis OPŁATA STEMPLOWA, złożony z dwóch wierszy. Podłożem konturu wyżej opisanego jest siatka koloru zielonego, która wychodzi poza ramy konturu i otacza go ze wszystkich stron. Kolory konturów są następujące:
| Kategorja wartości | Kolor |
| 30 gr | karminowy |
| 25 gr | fioletowy |
| 20 gr | bronzowy |
| 10 gr | stalowo-niebieski. |
Znaczki za złotych: 5, 4, 3, 2 i 1 oraz wszystkie groszowe są wykonane na papierze ze znakiem wodnym, przedstawiającym powtarzające się litery MS
Dystrybutorami są osoby fizyczne lub prawne, którym urząd skarbowy (§ 16) udzielił zezwolenia na sprzedaż znaków stemplowych.
Nie mogą otrzymać zezwolenia na sprzedaż znaków stemplowych:
Osoba, ubiegająca się o zezwolenie na sprzedaż znaków stemplowych, winna przedstawić dowody, że niema przeszkód, wymienionych w ustępie poprzednim; winna też wskazać lokal, w którym zamierza sprzedawać znaki stemplowe.
Jeżeli dystrybutor nie przestrzega postanowień niniejszego paragrafu, a upomnienie ze strony urzędu skarbowego nie wywarło skutku, to urząd skarbowy może bądź nałożyć na dystrybutora karę pieniężną, przewidzianą w art. 43, bądź odebrać mu prawo sprzedaży (§ 27).
Zasadniczo dystrybutor powinien zaopatrywać się w znaki stemplowe w tym urzędzie, wymienionym w ustępie poprzednim, w którego okręgu wykonywa sprzedaż. Jeżeli jednak urząd, właściwy według siedziby dystrybutora, nie jest zarazem położony najbliżej tej siedziby lub ody komunikacja z urzędem właściwym jest dla dystrybutora o wiele trudniejszą niż z innym urzędem (wymienionym w ustępie poprzednim), to izba skarbowa może zezwolić dystrybutorowi, na jego prośbę, na zaopatrywanie się w znaki stemplowe nie w urzędzie, właściwym według siedziby dystrybutora, lecz w innym. Jeżeliby ten inny urząd znajdował się poza okręgiem tej izby skarbowej, w której dystrybutor ma siedzibę, to ta izba skarbowa może udzielić powyższego zezwolenia tylko w porozumieniu z izbą skarbową, właściwą według siedziby owego urzędu. O każdem lakiem wyjątkowem zarządzeniu izba skarbowa, właściwa według siedziby tego urzędu, w którym dystrybutor ma się zaopatrywać w znaki stemplowe, zawiadomi ten urząd. Nadzór nad dystrybutorem (§ 25) wykonywa również w przypadkach, o których mowa, urząd skarbowy (§ 16), właściwy według siedziby dystrybutora.
Urząd, wymieniony w ustępach poprzednich niniejszego paragrafu, wydaje dystrybutorowi znaki stemplowe za gotówkę, po potrąceniu prowizji w wysokości 3% od nominalnej wartości znaków stemplowych. W tym celu dystrybutor względnie osoba, przezeń wysłana, składa zamówienie, sporządzone na formularzu według załączonego wzoru l; urząd wydaje dystrybutorowi formularz ten bezpłatnie. W razie jednoczesnego poboru dwóch lub więcej rodzajów znaków stemplowych należy co do każdego rodzaju sporządzić osobne zamówienie. Dystrybutor składający zamówienie - jeżeli nie jest znany właściwemu funkcjonariuszowi urzędu, wydającego znaki stemplowe - ma okazać zawiadomienie o decyzji urzędu skarbowego, przewidzianej w § 24 (decyzji bądź nakładającej obowiązek sprzedaży znaków stemplowych, bądź stwierdzającej oświadczenie właściciela sklepu tytoniowego o zamiarze sprzedawania znaków stemplowych, bądź zezwalającej na sprzedaż osobie, która nie prowadzi sklepu tytoniowego). Jeżeli zamówienie składa nie dystrybutor, ale osoba, przezeń wysłana, to wydanie znaków stemplowych nastąpi tylko za okazaniem owego zawiadomienia.
Urząd skarbowy (§ 16) odbiera prawo sprzedaży dystrybutorowi, jeżeli zaszła lub ujawniła się okoliczność, która w myśl § 24 (ustępu przedostatniego) stanowi przeszkodę zezwolenia na sprzedaż (w szczególności gdy dystrybutor został uznany winnym sprzedawania znaków stemplowych po cenie wyższej niż określona w § 29; art. 39, ustęp pierwszy), jak również, gdy dystrybutor nie wykonywa sprzedaży dłużej niż przez dwa miesiące. Urząd skarbowy może odebrać prawo sprzedaży, gdy dystrybutor mimo upomnienia nie przestrzega postanowień § 25 lub gdy z innych przyczyn nie zasługuje na zaufanie.
Decyzja, odbierająca prawo sprzedaży ma być umotywowana. Prawo sprzedaży ustaje z dniem doręczenia zawiadomienia o decyzji.
Winni naruszenia przepisów powyższych ulegają karze pieniężnej, przewidzianej w ustępie pierwszym art. 39.
W lokalach urzędów, sprzedających znaki stemplowe (§ 24), oraz u dystrybutorów ma być umieszczone w miejscu widocznem obwieszczenie, podpisane przez kierownika urzędu (sprzedającego znaki stemplowe, względnie zaopatrującego danego dystrybutora w znaki stemplowe) i zaopatrzone w pieczęć tego urzędu, treści następującej; "Cena znaczków stemplowych i blankietów wekslowych równa się cenie, wyrażonej w znaczku, względnie w blankiecie, zwiększonej o 10% t. j. o kwotę, pobierana tytułem dodatku 10%, ustanowionego rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 6 marca 1931 r. (Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 138)".
Do art. 21.
Zaświadczenie takie jest wolne od opłaty stemplowej (art. 160, punkt 2).
Ustawowy zastępca lub pełnomocnik, który nie spełnił obowiązku, przewidzianego w ustępie przedostatnim art. 21, ulega karze pieniężnej w myśl art. 43.
Do art. 22.
To samo tyczy się opłaty stemplowej za pierwsze pięciolecie, gdy podatnik skorzysta z prawa, które mu służy na mocy art. 11.
Uiszczenie opłaty stemplowej - o ile następuje drogą skasowania znaczków stemplowych przez urząd skarbowy (art. 23, punkt b) lub gotówką na mocy wymiaru, dokonanego przez urząd skarbowy (art. 24, punkt b) - może być dokonane jednocześnie ze zgłoszeniem w myśl art. 22.
Następnie urząd skarbowy zwraca podatnikowi pierwopis względnie ten odpis, na którym umieścił zaświadczenie.
Zaświadczenie jest wolne od opłaty stemplowej (art. 160, punkt 2).
Podatnik winien poszczególne raty uiszczać gotówką, bez wymiaru urzędowego (§ 40), w terminach, wyznaczonych w decyzji urzędu skarbowego.
W ciągu tygodnia po uiszczeniu (względnie po przesłaniu zapomccą przekazu pocztowego) ma podatnik zawiadomić o uiszczeniu raty urząd skarbowy - pisemnie lub ustnie - powołując się na jego decyzję oraz określając czynność prawną, - stwierdzona pismem, którego tyczy się opłata.
W zawiadomieniu tem podatnik ma podać:
1) sposób uiszczenia (czy uiścił w kasie urzędu skarbowego, a mianowicie w której, czy przez Pocztową Kasę Oszczędności, względnie zapomocą przekazu pocztowego i na rachunek której kasy urzędu skarbowego), 2) datę uiszczenia względnie wysłania przekazem, 3) w razie uiszczenia w kasie urzędu skarbowego - pozycje dziennika przychodu, wymienioną w pokwitowaniu, 4) na podstawie jakich danych obliczył odnośną ratę oraz 5) czy i w jakiej wysokości dokonał potracenia opłaty tymczasowej (§ 32).
W razie nieuiszczenia raty z tego powodu, że (wraz z ratami poprzedniemi) jest niższa od opłaty tymczasowej, należy o tym stanie rzeczy donieść w ciągu tygodnia po upływie terminu, w którym rata byłaby płatna i przytem podać wysokość raty i sposób jej obliczenia.
W razie nieuiszczenia raty z tego powodu, że w danym okresie rozrachunkowym wcale nie stały się płatne świadczenia, których wartość ma służyć za podstawę wymiaru, należy o tym stanie rzeczy donieść w ciągu tygodnia po upływie terminu, w którym rata byłaby płatna w razie istnienia podstaw do jej obliczenia.
Również należy zawiadomić o każdej zmianie adresu osoby, obowiązanej do uiszczenia opłaty, a mianowicie w ciągu tygodnia po zmianie.
Wszystkie zawiadomienia powyższe wolne są od opłaty stemplowej (art. 142, punkt 1).
Ani podwyżka stemplowa ani kara pieniężna nie będą wymierzone, gdy chodzi o pismo, sporządzone przed notarjuszem lub sądem (gdyż pismo takie ma zgłosić urzędowi skarbowemu notarjusz względnie sekretariat sądowy) lub o pismo, stwierdzające umowę, zawartą przez urząd państwowy gdyż pismo takie wogóle nie ma być zgłoszone). Podatnikowi, który nie uiścił raty w terminie, oznaczonym decyzją urzędu skarbowego (§ 34), należy wymierzyć podwyżkę stemplową (art. 42), bez względu na to, czy pismo zgłosił podatnik, czy notarjusz, lub sekretarjat sądowy.
Do punktu a) artykułu 23.
W tym celu należy przed podpisaniem pisma nakleić znaczki stemplowe w niezapisanem jeszcze miejscu, przeznaczonem dla wiersza pierwszego lub ostatniego; o ileby znaczki, w ten sposób umieszczone, a zajmujące całą szerokość wiersza pierwszego względnie ostatniego, nie wystarczały do uiszczenia opłaty, należy nakleić dalsze znaczki poniżej wiersza pierwszego, względnie powyżej wiersza ostatniego - w miejscu jeszcze niezapisanem.
Przepisanie zapomocą podpisów jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy pismo, które podlega opłacie, stwierdza umowę i jest zaopatrzone w dwa lub więcej podpisów stron; przepisanie ma nastąpić temi podpisami, które stwierdzają umowę; jest prawidłowem tylko wówczas, gdy każdy podpis przechodzi przez wszystkie znaczki.
Nie jest dopuszczalne: a) przepisanie zapomocą jednego tylko podpisu, b) przepisanie zapomocą podpisów osób, które nie są stronami w umowie, c) przepisanie zapomocą takich podpisów stron, które nie stwierdzają zawarcia umowy, lecz umieszczone zostały dodatkowo (poza podpisami, stwierdzającemi zawarcie umowy), jedynie celem skasowania znaczków stemplowych. (Jeżeli pismo jest zaopatrzone tylko w jeden podpis, to skasowanie znaczków stemplowych może nastąpić przez przepisanie ich początkowymi lub końcowemi wyrazami pisma).
W niektórych przypadkach dozwolone jest również kasowanie prywatne znaczków stemplowych, umieszczonych poza tekstem pisma mianowicie przepisanie data skasowania oraz nazwiskiem albo firmą. Ten sposób kasowania może być zastosowany, gdy chodzi o opłatę: od rachunku lub innego pisma;, stwierdzającego wykonanie umowy o sprzedaż rzeczy ruchomej (art. 74, ustęp trzeci) albo wykonanie umowy o świadczenie usług (art. 90, ustęp drugi); od dokumentów przewodowych, tyczących się przesyłek kolejowych do stacyj zagranicznych oraz przesyłek niekolejowych (art. 93 oraz ustęp przedostatni § 132 i § 133) ; od pełnomocnictwa (art. 111, ustęp szósty); od pisma, stwierdzającego przyjęcie pieniędzy na oprocentowanie (art. 118); od wyciągu z rachunku bieżącego (art. 115); od przekazu, podlegającego opłacie w wysokości 1 zł (art. 126, punkt 2; art. 127, ustęp ostatni); od przewidzianego w art. 128 (ustępie drugim) zlecenia wypłaty, która ma być wykonana przez samego wystawcę lub przez inny oddział przedsiębiorstwa wystawcy; od pokwitowania (art. 133); od obligu, stwierdzającego otrzymanie pożyczki od spółdzielni, której Minister karbu zezwolił na kasowanie znaczków stemplowych w sposób powyższy (art. 116, ustęp ostatni).
Do punktu b) art. 23 i punktu b) art. 24.
Urząd skarbowy umieszcza przedstawionem mu piśmie pieczęć wpływu; jeżeli pismo składa się z dwu lub więcej arkuszy, to pieczęć wpływu ma być umieszczona na każdym arkuszu. Urząd skarbowy nie umieszcza pieczęci wpływu na zagranicznych papierach obiegowych, obligach na zlecenie, watr autach, wekslach, przekazach i czekach (§§ 154, 157, 158, 164, 107 i 108).
Jeżeli od pisma, przedstawionego urzędowi skarbowemu, uiszczona już jakąś kwotę, na poczet opłaty, ale nie całą opłatę (np. zapomocą znaczków stemplowych, przepisanych tekstem), to kwest ja, czy reszta należności ma być uiszczona znaczkami stemplowemi czy gotówką, rozstrzyga się stosownie do wysokości należnej reszty.
Jeżeli w przypadku wymierzenia opłaty pojedynczej wraz iż podwyżką płatnik oświadcza, że chce zapłacić tylko opłatę pojedynczą, która (bez dodatku 10%) nie przewyższa 300 zł, to należy uiścić opłatę pojedynczą znaczkami stemplowemi (choćby suma opłaty pojedynczej i podwyżki przewyższała 300 zł).
Jeżeli opłata ma być uiszczona gotówką (§ 38, punkt b), to funkcjonariusz, który dokonał wymiaru, wręcza płatnikowi "kartkę wymiarową", która służy kasie urzędu skarbowego, jako dowód przychodowy. Kasa urzędu skarbowego, pobrawszy kwotę, wymienioną w kartce wymiarowej, wydaje płatnikowi pokwitowanie, a nadto umieszcza na piśmie, podlegającem opłacie, zaświadczenie o wymiarze.
Zaświadczenie o wymiarze (ustępy: pierwszy i drugi niniejszego, paragrafu) wymienia kwotę wymierzoną, a nadto: a) w przypadku uiszczenia znaczkami stemplowemi - ich wartość nominalną i zastosowane przepisy ustawy o opłatach stemplowych, a przy opłatach procentowych: podstawę wymiaru i zastosowana stopę, b) w przypadku uiszczenia gotówką - kwotę uiszczaną i pozycję dziennika przychodu. Zaświadczenie o wymiarze ma być zaopatrzone w datę, w podpis funkcjonariusza, który wymierzył opłatę (w przypadku uiszczenia znaczkami stemplowemi), względnie (w przypadku uiszczenia, gotówką) w te same podpisy, które znajdują się na pokwitowaniu, jak również w pieczęć urzędową.
Wyjątki od zasad powyższych są przewidziane co do; obligów na zlecenie, weksli, przekazów i czeków w §§ 157, 164, 167 i 168.
Do punktu a) artykułu 24.
Kasa urzędu skarbowego w pokwitowaniu powtarza dosłownie określenie pisma, podane w deklaracji.
Do art. 25.
Izba skarbowa może w każdym czasie odwołać zezwolenie, a podatnik może w każdym czasie zrzec się udzielonego mu prawa. Dopóki nie nastąpiło ani odwołanie, ani zrzeczenie się, podatnik jest obowiązany do bezpośredniego uiszczenia opłaty we wszystkich bez wyjątku przypadkach, objętych decyzją izby skarbowej.
Jeżeli przedsiębiorstwo posiada zakłady filjalne, to zezwolenie na uiszczanie bezpośrednie, udzielone centrali, nie obejmuje samo przez się zakładów filjalnych. Jeżeli centrala i zakłady filjailne znajdują się w okręgach kilku izb skarbowych, to. celem uzyskania zezwolenia na uiszczanie bezpośrednie dla wszystkich zakładów danego przedsiębiorstwa, należy zwrócić się do wszystkich izb skarbowych, właściwych według siedzib poszczególnych zakładów.
Podatnik, któremu izba skarbowa zezwoliła na, uiszczanie bezpośrednie (art. 25 ustęp trzeci), winien prowadzić "rejestr opłat stemplowych, uiszczanych bezpośrednio", według wzoru który ustala izba, skarbowa.
Na każdym egzemplarzu pisma, podlegającego uiszczeniu bezpośredniemu na -mocy zezwolenia izby skarbowej, ma podatnik stwierdzić uiszczenie według następującego schematu: "Opłatę stemplową ...... zł ...... gr uiścił (uiściła) bezpośrednio ...... (imię i nazwisko lub firma) w ...... (miejscowość) poz. rej. ...... z r. ......"; należy wymienić sumę łączna opłaty wraz z dodatkiem 10%, uiszczanym ma mocy rozporządzenia Ministra Skarbu iż dnia 6 marca 1931 r., (Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 138). Izba skarbowa może zezwolić na niewymienianie pozycji rejestru, jeżeliby konieczność wymienienia pozycji rejestru nie dała się pogodzić z normalnym tokiem czynności przedsiębiorstwa.
Izba skarbowa może zwolnić od prowadzenia rejestru, pod warunkiem utworzenia w jednej z ksiąg, które podatnik prowadzi dla swoich celów, kolumny, przeznaczonej do uwidocznienia opłaty stemplowej. W takim razie należy na pismach, podlegających uiszczeniu bezpośredniemu, wymieniać zamiast pozycji rejestru - odpowiednie oznaczenie, umożliwiające odszukanie odnośnej księgi i jej stronicy.
Podatnik, prowadzący rejestr, ma każde pismo, względnie każdą czynność prawną, podlegające uiszczeniu bezpośredniemu zapisać do rejestru najpóźniej do 10 dnia po upływie tego miesiąca, w którym pisano, względnie czynność prawna, zostały sporządzone przez podatnika lub w którym podatnik otrzymał pismo, podlegające uiszczeniu bezpośredniemu, a sporządzone nie przez podatnika, ale przez inną osobę.
Numeracja w kolumnie 1 rejestru, zawierającej pozycje bieżącą, biednie bez przerwy przez cały rok kalendarzowy.
Podatnik ma po zapisaniu do rejestru wszystkich pism, względnie czynności prawnych, za dany miesiąc podsumować kwoty opłat, następnie do sumy, w ten sposób obliczonej, dodać 10% i sumę łączną wnieść do kasy urzędu skarbowego (§ 17) w terminie, podanym w ustępie drugim niniejszego paragrafu. Wpłata za każdy miesiąc ma obejmować wszystkie te opłaty, które w myśl ustępu drugiego niniejszego paragrafu należało zapisać doi części rejestru, obejmującej dany miesiąc.
W razie uiszczenia za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności należy deklarację wypisać na blankiecie nadawczym, a mianowicie na odwrotnej stronie "dowodu wpłaty".
Podatnik ma zapisać do rejestru, obok sumy miesięcznej, datę uiszczenia. W razie zapłacenia za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności uważa się za datę wpłaty: a) w przypadku uiszczenia gotówką, dzień oznaczony stemplem przez Pocztowa Kasę Oszczędności, względnie przez. urząd pocztowy na "potwierdzeniu dla wpłacającego", b) w przypadku przelewu w obrocie kliringowym - dzień uskutecznienia przelewu, wymieniony w wyciągu kontowym. W razie prowadzenia, dwóch lub więcej (rejestrów (§ 45) ma podatnik (o ile nie wpłaca kwoty, obliczonej w każdym poszczególnym rejestrze, przy osobnej deklaracji według wzoru 2, względnie zapomocą osobnego blankietu nadawczego) uwidocznić datę uiszczenia w jednym z rejestrów, powołując, nazwę tęga rejestru w rejestrach pozostałych. Podatnik winien przechowywać przez, pięć lat rejestr (rejestry) oraz pokwitowania kasy urzędu skarbowego., względnie (co do przypadków uiszczenia za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności) "potwierdzenia dla wpłacającego" tudzież wyciągi kontowe, uporządkowane według dat uiszczenia.
Tej samej karze ulega ten, kto, będąc obowiązanym do prowadzenia rejestru (§ 43), nie prowadzi go lub prowadzi nieprawidłowo.
Do art. 26.
Postanowienia niniejszego parągrafu, jak również § 49, nie mają zastosowania, jeżeli opłatę od pisana, wymienionego w niniejszym paragrafie, uiszcza się bezpośrednio, na, mocy zezwolenia., (udzielonego przez izbę skarbową (§.42).
Pokwitowania komornego (punkt 3) nie muszą być wydawane z ksiąg grzbietowych, lecz mogą być sporządzanie w inny sposób, jeżeli ilość lokatorów w danym domu, nie przewyższa dziesięciu, względnie (co do pokwitowań komornego dla sublokatorów), jeżeli ilość sublokatorów w danem mieszkaniu wynosi nie więcej niż dziesięć.
Uiszczenie opłaty stemplowej od pisma, wymienionego, w § 48, odbywa się w sposób następujący: Znaczki stemplowe nakleja się na linji, oddzielającej talon od pisma, przeznaczonego do wycięcia. Znaczek stemplowy należy nakleić pionowo w ten sposób, aby jego część górna była zwrócona ku górnemu brzegowi księgi; po wycięciu pisma lewa połowa znaczka pozostaje na talonie, a prawa na wydanem pisanie.
Talony należy przechowywać do celów kontroli przez lat pięć, licząc od upływu roku, w którym uiszczono opłatę.
Przepisy poprzednich ustępów niniejszego paragrafu mają być stonowane również wówczas, gdy osoba, która sporządza pisma, podlegające opłatom stemplowym, a niewymienione w § 43, wydaje te pisma z księgi grzbietowej z pozostawieniem talonu. W razie wydawania pism takich z księgi grzbietowej z pozostawieniem kopji stosuje się ustępy: pierwszy i trzeci niniejszego paragrafu, a zamiast ustępu drugiego postanowienia następujące: znaczki stemplowe nakleja się ma kopji pozostającej w księdze i (kasuje się je przez przepisanie początkowemi lub końcowemi wyrazami tekstu albo datą skasowania oraz nazwiskiem lub firmą kasującego. Na wydanem piśmie należy (zapomocą pisma lub pieczęci) stwierdzić uiszczenie opłaty, wymieniając jej kwotę (np. słowami: "Opłatę stemplową ...... zł ...... gr uiszczono znaczkami stemplowemu na kopji").
Do art. 27 i 28.
Notarjurz wymierza i pobiera opłatę tymczasową za pierwsze pięciolecie jeżeli strona - w przypadku przewidzianym w § 11 - oświadczyła, że chce korzystać z art. 11.
Dodatek oblicza się tylko przy opłacie pojedynczej, a nie przy podwyżce.
Celem obliczenia podwyżki mnoży się przez 5, względnie przez 25, tylko opłatę pojedyncza, bez dodatku 10 %.
Jeżeli według decyzji odraczającej pierwsza rata ma być uiszczona przy sporządzeniu aktu notarjalnego, to notarjusz od uiszczenia tej raty uzależnia sporządzenie aktu.
To sama tyczy się przypadku, gdy pismo, przedstawione notarjuszowi, jest zaopatrzone w zaświadczenie o odroczeniu płatności (§§ 33, 77 i 190).
Jeżeli zaświadczenie o wymiarze stwierdza wymierzenie opłaty wraz z podwyżką oraz uiszczenie tylko opłaty pojedynczej, to nieuiszczenie podwyżki nie jest przeszkodą dokonania czynności urzędowej.
Jeżeli kwota, uprzednia uiszczona, a obliczona przez samego podatnika, jest zdaniem notarjusza zgodna z należnością ustawową, ale uiszczenie nastąpiło po upływie właściwego terminu lub w sposób nieprawidłowy, to notarjusz wymierza podwyżkę.
W przypadkach powyższych strony są obowiązane uiścić opłatę stemplową, wymierzoną przez notarjusza, (lub nieuiszczoną resztę tej opłaty) w ciągu trzech tygodni od dnia sporządzania pisma, stwierdzającego umowę. Opłatę należy wnieść do kasy urzędu skarbowego (§ 17), w której okręgu notarjusz ma siedzibę przy deklaracji według wzoru 2; w tej deklaracji należy po wyrazie "od" dokładnie określić umowę, wymieniając imiona i nazwiska stron przedmiot umowy, jej datę oraz nr. repertorium notarjusza. Nieuiszczenie opłaty w ciągu pięciu tygodni od dnia sporządzenia pisma stwierdzającego umowę, powoduje obowiązek uiszczenia kary za zwłokę (ustawa z dnia 31 lipca 1924 r. - Dz. U, R. P. Nr. 73, poz. 721), w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 maja 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 46, poz. 401).
Notarjusz ma zwrócić uwagę stron na obowiązek określony w ustępie poprzednim i udzielenie tego pouczenia stwierdzić w tekście aktu notarjalnego.
O ile chodzi o opłatę od pisma, przedstawionego notarjuszowi celem dokonania czynności urzędowej (art. 27, punkt 2), zaświadczenie ma być umieszczone w tekście świadectwa, stwierdzającego dokonanie czynności urzędowej, jeżeli świadectwo takie zostaje bądź wypisane na piśmie przedstawionym notarjuszowi, bądź z pismem tam trwale złączanie (a zatem: w tekście świadectwa, stwierdzającego własnoręczność podpisu albo zgodność odpisu lub tłumaczenia z oryginałem albo datę okalania dokumentu; w proteście wekslowym; w zaświadczeniu o zgłoszeniu do oblaty w myśl prawa cywilnego rosyjskiego). Notarjusz ma w świadectwie takiem stwierdzić też uiszczenie opłaty od samego świadectwa, jeżeli w przypadku poszczególnym opłata taka się należy i została uiszczona gotówką (a nie znaczkami stemplowe mi: art. 154, ustęp pierwszy; art. 157, 159, i 161). Jeżeli notariusz na przedstawionem mu piśmie nie umieszcza świadectwa o dokonaniu czynności urzędowej (np. w przypadku powołania się w akcie notarialnym na dokument inny), to ma na owem piśmie umieścić zaświadczenie, tyczące się wyłącznie uiszczenia opłaty stemplowej; data' tego zaświadczenia ma być zgodna z datą dokonania czynności urzędowej.
W razie niedobrania należnej opłaty lub pobrana; jej tylko w części notariusz zaświadcza powód takiego załatwienia:
W przypadkach, wymienionych w punktach d) i e), notariusz ma ujawnić wymiar opłaty w sposób, podany wyżej w punktach 1-5.
W przypadkach, wymienionych w punktach c), d), zaświadczenie powodu niepobrania nie jest potrzebne, gdy pismo, przedstawione notariuszowi, jest już zaopatrzone w zaświadczenie o odroczeniu płatności (przewidziane w §§ 33, 77 i 190).
W razie uiszczenia opłaty przed podpisaniem, protokółu licytacji notarjusz stwierdza uiszczenie w tymże protokóle w razie uiszczenia późniejszego notarjusza, żądanie płatnika wydaje mu pokwitowanie, w którem wymienia pozycję "wykazu wpływów na dochód Ministerstwa Skarbu" (§ 63). W razie uiszczenia w kasie urzędu skarbowego (§ 17) podatnik ma złożyć notarjuszowi pokwitowanie, wydanie przez tę kasę lub uwierzytelniony odpis tego pokwitowania.
Nieuiszczenie opłaty w ciągu pięciu tygodni od dnia licytacji powoduje obowiązek uiszczenia kary za zwłokę (ustawa z dnia 31 lipca 1924 r. Dz. U. R. P. Nr. 73, poz. 721).
Uiszczenie opłaty stwierdza notarjusz w protokóle licytacji.
W kolumnie 1 rozpoczyna się z początkiem każdego okresu budżetowego nowa numeracja.
W kolumnie 5 należy podać zasadniczo tylko rodzaj pisma (wpisując np. wyrazy: "oblig", "spółka", "pełnomocnictwo", "kwit" i t. p.). Przy czynnościach jednak, mających za przedmiot przeniesienie własności nieruchomości albo dzierżawą lub najem nieruchomości, należy wymienić - oprócz rodzaju pisma - imiona i nazwiska osób działających, rodzaj rzeczy nieruchomej oraz miejscowość, w której ona się znajduje; co do nieruchomości ziemskiej również jej przestrzeń i budynki, na niej się znajdujące - jeżeli te dane są wymienione w piśmie, podlegającem opłacie.
W kolumnie 7 należy wpisywać opłaty od pism, wymienionych w art. 52, w wysokości 4%, 1%, 0,5%, 0,2% i 5 zł (art. 58) oraz opłatę w wysokości 1% (art. 66) od przejścia własności przynależności rzeczy nieruchomej (art. 52, ustęp ostatni) i innych rzeczy ruchomych, które przechodzą na własność razem z nieruchomością (np. przenoszone razem z nieruchomością fabryczną surowce i gotowe towary). Natomiast innego rodzaju opłaty, wiążące się z przejściem własności nieruchomości, mają być wpisywane w odpowiednich innych kolumnach, a mianowicie: opłaty od pism, stwierdzających wniesienie nieruchomości do spółki tytułem wkładu rzeczowego (art. 106 - 108) - w kolumnie 8), opłaty zaś od pism, stwierdzających dział majątku wspólnego, w którego skład wchodzi nieruchomość (art. 131) albo umowę przygotowawczą (art. 134), tyczącą się nieruchomości albo przelew prawa, wynikającego z takiej umowy lub oferty (art. 53, punkt 3 i art. 66) - w kolumnie 10. W kolumnach 7 - 10 oraz 12 wymienia się odnośne kwoty bez dodatku 10%. Dodatek ten należy uwidocznić oddzielnie, a mianowicie w kolumnie 13.
Jeżeli termin przypada na dzień wolny od zajęć urzędowych, to wniesienie do kasy urzędu skarbowego ma nastąpić w najbliższym dniu powszednim.
Notariuszowi wolno też wpłacać częściej, niż podano w ustępie poprzednim; nie wolno jednak jedną sumą obejmować należności z miesiąca ubiegłego i z miesiąca bieżącego.
Notarjusz przedstawia kasie urzędu skarbowego deklarację, ułożoną według załączonego wzoru 4.
Notarjusz może też przesyłać należności powyższe kasie urzędu skarbowego za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności. Również w tym przypadku notarjusz przesyła kasie urzędu skarbowego deklarację; w deklaracji tej należy wyrazy "przy niniejszem", zastąpić wyrazami "za pośrednictwem P. K. O.".
Każda wpłata ma być uwidoczniona w kolumnie 14 wykazu wpływów - przez wymienienie czasu, którego wpłata dotyczy, oraz daty wniesienia do kasy urzędu skarbowego, względnie przesłania za pośrednictwem P. K. O.
Zawiadomienie powyższe notarjusz sporządza niezwłocznie; przesyła je urzędowi skarbowemu (§ 16) dopiero po upływie miesiąca od dnia wymierzenia podwyżki, zaopatrzywszy w adnotację: "Odwołanie wniesiono dnia ......" lub "Odwołania nie wniesiono"; adnotacja ta ma być zaopatrzona w podpis i pieczęć notarjusza. Zawiadomienia, sporządzone w pierwszej połowie miesiąca, należy przesłać urzędowi skarbowemu w czasie od dnia 16 do 20 miesiąca następnego; zawiadomienia zaś, sporządzone w drugiej połowie miesiąca, należy przesłać w czasie od dnia 1 do 5 miesiąca drugiego, następującego po upływie miesiąca danego (np. zawiadomienia, sporządzone w czasie od dnia 1 do dnia 15 stycznia, należy przesłać w czasie od dnia 16 lutego do dnia 20 lutego; zawiadomienia zaś, sporządzone w czasie od dnia 16 do dnia 31 stycznia, należy przesłać w czasie od dnia 1 do dnia 5 marca).
Postępowanie ze środkami odwoławczemi w przypadkach wymiaru opłat stemplowych, dokonanego przez notarjusza, określają §§ 98 i 100.
Do art. 291),
______
1) §§ 69 i 70 mają zastosowanie wyłącznie na obszarze, na którym obowiązuje austrjacki kodeks cywilny.
Do punktu 5 art. 30.
Do art. 31.