Rozdział 2 - Przepisy dla poszczególnych rodzajów odpraw celnych, - Przepisy wykonawcze do prawa celnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.90.820

Akt utracił moc

Wersja od: 5 października 1956 r.

Rozdział  II.

Przepisy dla poszczególnych rodzajów odpraw celnych,

1.

Odprawa ostateczna.

A. Przywóz.

Zniszczenie towaru lub umiana jego jakości oraz ilości.

§  46.

1) Towary nieoclone, które pozostając pod kontrolą celną, uległy w czasie przewozu lub przechowywania w magazynie lub składzie celnym zepsuciu i nie nadają się do użytku, a wskutek tego podlegają zwolnieniu od należności celnych, powinny być zniszczone pod kontrolą osobnej komisji, przy udziale, w miarę możności, osoby rozporządzającej towarem. Komisja składa się z naczelnika urzędu celnego lub jego zastępcy, jednego fuakcjonarjusza tegoż urzędu oraz zastępcy przedsiębiorstwa przewozowego lub składowego, w których posiadaniu znajduje się towar. Fakt zniszczenia towaru powinien być stwierdzony każdorazowo sporządzonym protokółem, podpisanym przez członków komisji i stronę, jeżeli jest obecna przy zniszczeniu. W protokóle należy oznaczyć między innemi powód zniszczenia, ilość zniszczonego towaru oraz gdzie i w jaki sposób dokonano zniszczenia. Bezpośrednio przed zniszczeniem komisja powinna sprawdzić towar z dokumentem przywozu lub zgłoszeniem celnem, jeżeli na dany towar zostało złożone i wynik sprawdzenia odnotować w protokóle.

2) W sposób wskazany powyżej w ustępie pierwszym ustala się jakość i ilość towarów, pozostających pod kontrolą celną, które w czasie przewozu lub przechowania w magazynie albo składzie celnym uległy zmianie z przyczyn atmosferycznych lub innych niezależnych od strony (art. 46 ust. 3).

Zgłoszenie ustne.

§  47.

1) Zgłoszenie ustne towarów ma zastosowanie przy ostatecznej odprawie przywozowej:

a) w ruchu podróżnych (§ 22 ust. 4),

b) towarów wprowadzonych przez mieszkańców granicznego pasa celnego na własny użytek, a nie na handel, jeżeli wysokość cła nie przekracza:

I. według stawek celnych I kolumny taryfy celnej zł 400.-,

II. według stawek celnych II kolumny taryfy celnej zł 300.-,

c) przesyłek odprawionych w ruchu pocztowym i lotniczym,

d) towarów ulegających szybkiemu zepsuciu,

e) żywych: zwierząt, ptactwa, owadów, płazów i ryb oraz przywożonych z połowu na łodziach rybackich ryb świeżych,

f) wagonów wypożyczonych przez zarządy kolejowe zagranicą oraz zapasowych części wagonowych, należących do wypożyczonych wagonów,

g) towarów przeznaczonych dla władz państwowych, samorządowych oraz zakładów i instytucyj naukowych,

h) w poszczególnych przypadkach, za każdorazowem pozwoleniem naczelnika urzędu celnego, towarów przeznaczonych nie na handel, lecz do osobistego użytku odbiorców, zgłaszających towar do odprawy osobiście,

i) 28 towarów objętych pozycjami taryfy celnej: 36 p. 2; 37 p, 1; 38; 39; 44 p. 2; 46 p. 2; 83; 84; 85; 91 pp. 1, 2, 3; 148; 149; 157 p. 1; 180 p. 2; 181; 182; 184 p. 2; 747; 837,

k) towarów, nadchodzących w jednogatunkowych przesyłkach całowagonowych a podpadających pod pozycje taryfy celnej: 136 p. 2; 150; 151 p. 1; 152 pp. 1, 2; 183; 473 pp. 1, 2, 3, 4; 476; 477; 862 p. 1-a), b) ; 865 p. 1; 866; 880; 889; 890; 893 p. 1.

2) Wynik rewizji celnej na skutek zgłoszenia ustnego sporządza urząd celny na formularzach według wzoru Nr. 6 w trzech jednobrzmiących egzemplarzach zapomocą papieru barwiącego, wpisując dane do właściwych rubryk.

2a) 29 Towary podlegające w myśl niniejszego paragrafu zgłoszeniu ustnemu mogą być przez stronę zgłoszone na piśmie.

3) 30 Przepisy, zawarte w paragrafie 48 ustęp 11, mają analogiczne zastosowanie.

Zgłoszenie na piśmie.

§  48.

1) W przypadkach niewymienionych w § 47 zgłoszenie towarów do ostatecznej odprawy przywozowej następuje na piśmie.

2) Zgłoszenie może być szczegółowe albo ogólne.

3) Szczegółowe zgłoszenie powinno zawierać następujące dane:

a) kraj pochodzenia i kraj, z którego towar wysłano bezpośrednio do polskiego obszaru celnego,

b) nazwisko i miejsce zamieszkania nadawcy i odbiorcy przesyłki,

c) wyszczególnienie dołączonych dokumentów oraz datę przeprowadzenia wstępnego badania,

d) oznaczenie, czy strona zgłasza towar szczegółowo, czy też ogólnie,

e) znaki i numery, ilość sztuk oraz rodzaj opakowania,

f) nazwę handlową lub potoczną towarów ze wskazaniem słowami pozycji taryfy celnej, podziału pozycji (punktów, liter, uwag i t. d.),

g) wagę brutto oraz wyrażoną słowami wymiarową ilość (wagę, sztuki, tonny rejestrowe i t. p.) towarów. Przy zgłaszaniu towarów, dla których przewidziana jest tara urzędowa, strona oznacza słowami wagę brutto. Jeżeli strona celem ustalenia wagi netto towarów nie zapomocą potrącenia opustu tarowego lecz przez faktyczne wyważenie dołącza do zgłoszenia fakturę, to dołączenie takiej faktury uważa się za zgłoszenie wagi wymiarowej,

h) 31 wartość towarów w przypadkach, gdy cło wymierza się również od wartości towaru,

i) dodatkowe wnioski o ulgę celną, zniżką konwencyjną, odroczenie należności celnych, zwrot cła, wyważenie wagi netto i t. p. ze wskazaniem tytułu prawnego,

k) oświadczenie strony, czy chce przy rewizji towarów być obecna lub czy zrzeka się prawa asystowania,

l) datę sporządzenia zgłoszenia i własnoręczny podpis osoby zgłaszającej.

4) Przy szczegółowem zgłoszeniu miarodajną jest nie nazwa towaru, lecz podana przez stronę pozycja taryfy celnej i podział pozycji (punkty, litery, uwagi i t. p.).

5) Ulgi dotyczące określania pozycji taryfy celnej przy szczegółowem zgłoszeniu niektórych towarów zawarte są w załączniku Nr. V.

6) 32 Ogólne zgłoszenie powinno zawierać następujące dane:

a) wymienione w ust. 3 a-e, i, k, l,

b) w przybliżeniu - wagę brutto towarów lub netto, gdy towar jest bez opakowania,

c) nazwę handlową lub potoczną towarów, przy czym, gdy w jednej przesyłce znajdują się różne towary, podana nazwa może nie obejmować wszystkich towarów.

7) Towary znajdujące się w jednej i tej samej sztuce powinny być zgłoszone jednolicie: albo szczegółowo, albo ogólnie.

8) Strona może przedstawiać dokumenty handlowe dotyczące zgłoszonych towarów.

9) Zgłoszenie na piśmie strona sporządza na urzędowym formularzu według wzoru Nr. 7, wpisując wymagane dane do właściwych rubryk.

10) Przeprowadzenie wstępnej rewizji nie powoduje dla strony obowiązku zgłoszenia towaru szczegółowo.

11) 33

a) jeżeli w związku z wykonaniem umów międzypaństwowych, bądź w związku z regulowaniem płatności z tytułu obrotu towarowego z państwem obcem, obrót ten, na skutek wprowadzonej w państwie obcem reglamentacji dewiz, podlega specjalnej kontroli w całości lub w części, wtenczas strona przy odprawie celnej (ostatecznej) towarów, przywiezionych z tego państwa, powinna przedstawić zaświadczenie, stwierdzające dopełnienie wymagań tej kontroli; nie wymaga się przedstawienia tych zaświadczeń przy towarach: 1) objętych umowami o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, 2) przewożonych w ruchu podróżnych (w rozumieniu § 22 ust. 4 przepisów wykonawczych do prawa celnego), 3) stanowiących używane zwykle w handlu wewnętrzne jak i zewnętrzne opakowania, które są wolne od cła, 4) zwalnianych od cła na podstawie art. 22 ust. I pp. 1-6, 8-11; ust. II pp. 1-10, 13-20, 22-25 prawa celnego;

b) wykaz państw, z których przywóz podlega specjalnej kontroli, wykaz instytucyj, uprawnionych na polskim obszarze celnym do wystawiania zaświadczeń wymienionych w punkcie a), oraz wzory tych zaświadczeń będzie ogłaszał Minister Skarbu w Dzienniku Urzędowym "Monitor Polski

Postępowanie urzędu celnego.

§  49.

1) Po złożeniu przez stronę zgłoszenia towarów do odprawy ostatecznej urząd celny sprawdzą czy jest upoważniony do odprawy. W przypadku jeżeli urząd nie jest upoważniony do odprawy, strona powinna w przepisanym okresie (§ 33) wywieźć towar zagranicę. Jeżeli natomiast nieupoważniony do odprawy urząd ma upoważnienie do przekazywania towarów, strona może żądać przekazania towarów do właściwego urzędu celnego.

2) Urząd celny bada, czy złożone przez stronę zgłoszenie odpowiada przepisom prawa celnego i niniejszego rozporządzenia poczerń, zależnie od wyniku, przyjmuje zgłoszenie albo zwraca je stronie (§ 40 ust. 1). Urząd celny może zezwolić stronie na odręczne poprawienie drobnych niezgodności, bez zwracania jej zgłoszenia.

3) Po przyjęciu zgłoszenia urząd przeprowadza zewnętrzną i wewnętrzna rewizję towarów i na jej zasadzie wymierza przypadające należności celne lub zwalnia towary od cła.

4) 34 Po ustaleniu wyniku rewizji (§ 42) urząd celny dokonywa wymiaru należności celnych lub zwolnienia od cła i potwierdza datę uiszczenia, zakredytowania lub odroczenia należności celnych. Potwierdzenie takie powinno być dokonane w sposób ustalony przepisami rachunkowo-kasowymi dla władz i urzędów celnych. Jeżeli towary podlegają ograniczeniom przywozowym, należności celne i inne nie mogą być przez urząd celny przyjęte, dopóki strona nie wypełni warunków ustanowionych dla przywozu tych towarów. Również w przypadkach przewidzianych w § 47 ust. 3) oraz w § 48 ust. 11) urząd celny nie przyjmuje należności celnych i innych, zanim strona nie przedstawi wymaganych tymi przepisami dokumentów. W przypadkach wyjątkowych, gdy chodzi o odprawę celna towaru w nieznacznej ilości, stanowiącego części składowe technicznego wyposażenia niezbędne do utrzymania w ruchu zakładu użyteczności publicznej lub innego zakładu przemysłowego, naczelnicy urzędów celnych mogą zezwalać na umotywowany wniosek zakładu na przyjęcie należności celnych i innych, bez przedstawienia pozwolenia przywozu i na wydanie towaru do wolnego obrotu, jeżeli strona złoży w urzędzie celnym: a) zaświadczenie właściwej terytorialnie izby przemysłowo-handlowej, stwierdzające konieczność niezwłocznego wydania towaru, jako stanowiącego części składowe technicznego wyposażenia niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania danego zakładu, b) pisemne zobowiązanie, iż dostarczy wymagane pozwolenie przywozu w ciągu 60 dni od dnia podjęcia towaru do wolnego obrotu lub w razie nieprzedstawienia pozwolenia przywozu wpłaci do kasy urzędu celnego w tymże terminie kwotę odpowiadającą wartości towaru wydanego do wolnego obrotu bez pozwolenia przywozu.

5) Przy sporządzaniu wyniku rewizji towarów zgłoszonych na piśmie w sposób szczegółowy urząd celny stwierdza w tekście zgodność lub różnicę wyniku rewizji ze zgłoszeniem i oznacza nazwę taryfową towaru.

6) W przypadkach zgłoszenia przez stronę towarów w sposób ogólny urząd celny oznacza w wyniku rewizji wszystkie dane potrzebne do wymiaru należności celnych i innych, pobieranych równocześnie z cłem.

Wydanie stronie potwierdzenia odprawy.

§  50.

1) Tytułem potwierdzenia odprawy, przewidzianego w § 49 ust. 4, urząd celny wydaje stronie kwit celny.

2) Przy zgłoszeniu ustnem kwit celny stanowi drugi egzemplarz formularza według wzoru Nr. 6, przy zgłoszeniu na piśmie - drugi egzemplarz formularza według wzoru Nr. 7.

3) Jeżeli towary wolne od cła podlegają ograniczeniom przywozowym, strona powinna złożyć urzędowi celnemu pozwolenie na przywóz wydane przez właściwą władzę lub udowodnić wypełnienie warunków ustanowionych dla przywozu tych towarów. Przed złożeniem pozwolenia na przywóz lub przed wykazaniem, że wspomniane wyżej warunki są wypełnione, towar i potwierdzenie odprawy nie mogą być wydane stronie.

4) Przy odprawie przedmiotów wolnych od należności celnych w ruchu podróżnych oraz w ruchu granicznym nie sporządza się wyników rewizji na piśmie i nie wydaje się stronom potwierdzenia odprawy.

Wydanie towarów do wolnego obrotu.

§  51.

1) Towar może być wydany do wolnego obrotu tylko po uregulowaniu należności celnych i innych (art. 43 ust. 3).

2) Wydanie towaru do wolnego obrotu następuje na podstawie kwitu celnego (§ 50).

3) 35 Przy odprawie samochodów, motocykli z silnikami o pojemności cylindrów powyżej 100 cm³ i motocykli z wózkami bez względu na pojemność silników wydaje się na każdy poszczególny samochód względnie motocykl oddzielny dowód uiszczenia należności celnych, w którym oznacza się dane dotyczące oclonego samochodu, lub motocyklu, jako to: markę, numer motoru, numer podwozia i ilość cylindrów. Gdy jedno zgłoszenie celne obejmuje więcej niż jeden samochód lub motocykl, wydaje się na każdy samochód lub motocykl, jako dowód uiszczenia należności celnych, osobne pokwitowanie według wzoru Nr 8.

4) 36 Gdy w jednej sztuce znajdują się również towary podlegające ograniczeniom przywozowym lub towary, które z innych ważnych powodów nie mogą być podjęte przez stronę do wolnego obrotni, naczelnik urzędu celnego może zezwolić na wydzielenie takich towarów, jeżeli do uwzględnienia tego wniosku nie ma jakichkolwiek przeszkód.

Odpisy kwitów celnych.

§  52.

1) Odpis kwitu celnego może być wydany tylko osobie, która uiściła należności celne lub też osobie, dla której towar był przeznaczony.

2) Celem uzyskania odpisu kwitu celnego strona powinna złożyć właściwemu urzędowi celnemu prośbę z podaniem powodów żądania odpisu.

3) Odpis kwitu celnego nie służy jako dowód celny i na podstawie odpisu nie mogą być zwracane stronie jakiekolwiek opłaty celne i inne (art. 43 ust. 3).

4) Przy wydaniu odpisu należy na pierwszej stronie odpisu u góry oznaczyć wyraźnie: "Odpis. Jako dowód celny nie służy".

Znakowanie towarów.

§  53.

1) Od znakowania są wolne:

a) zwalniane od cła wzory i próbki towarów,

b) towary odprawiane bez cła dla osób i instytucyj, korzystających na podstawie przepisów celnych z prawa przywozu towarów bez cła,

c) przedmioty odprawiane w ruchu podróżnych oraz w małym ruchu granicznym dla mieszkańców pogranicza do ich osobistego użytku.

2) Znakowania towarów dokonywają urzędy celne przed wydaniem towaru do wolnego obrotu.

3) Znakowanie towarów odbywa się na koszt strony.

4) Listę towarów zagranicznych, podlegających znakowaniu, sposób znakowania oraz szczegółowe przepisy o postępowaniu celnem w związku ze znakowaniem towarów ustala w drodze rozporządzenia Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.

B. Wywóz.

Odprawa wywozowa ostateczna.

§  54.

1) Odprawa towarów przeznaczonych do wywozu zagranicę odbywa się zasadniczo w granicznych urzędach celnych. Na żądanie strony odprawa wywozowa towarów może być dokonana w wewnętrznych urzędach celnych i podurzędach celnych (art. 8 ust. 2), jeżeli do granicznego urzędu celnego, przez który ma nastąpić wywóz zagranicę, jest dopuszczalne przekazanie towaru.

2) Towary odprawione do wywozu pozostają pod kontrolą celną aż do chwili istotnego wywozu zagranicę.

3) Odprawę towarów wywożonych za zwrotem podatków pośrednich, opłat monopolowych i innych opłat państwowych regulują osobne przepisy.

4) 37 W przypadkach, gdy po dokonaniu odprawy wywozowej towary uległy zniszczeniu przed wywozem ich za granicę i fakt ten na wniosek strony został protokolarnie przez urząd celny stwierdzony, pobrane należności celne podlegają zwrotowi. Również podlegają zwrotowi pobrane należności celne w przypadku, gdy strona po dokonaniu odprawy wywozowej zaniechała wywozu towaru za granicę i zgłosiła o tym w urzędzie celnym pisemny wniosek. Wniosek taki może być przez stronę napisany na złożonym zgłoszeniu.

Zgłoszenie ustne.

§  55.

1) 38 Zgłoszenie ustne towarów ma zastosowanie przy ostatecznej odprawie wywozowej:

a) żywych zwierząt,

b) towarów ulegających szybkiemu zepsuciu,

c) w ruchu podróżnych,

d) w małym ruchu granicznym,

e) przesyłek odprawianych w ruchu pocztowym i lotniczym oraz wszystkich towarów wolnych od cła wywozowego - z wyjątkami, dla których ustanowiono odrębny tok postępowania,

f) w innych przypadkach za zezwoleniem Ministerstwa Skarbu.

2) 39 Jeżeli przy zgłoszeniu ustnym towarów jest pobierana opłata celna, urząd celny sporządza wynik rewizji i wydaje kwit celny na formularzu według wzoru Nr 9.

3) Gdy stronie potrzebny jest dokument udowadniający wywóz zagranicę towaru wolnego od cła, powinna złożyć urzędowi celnemu jednocześnie z ustnem zgłoszeniem osobną deklarację według wzoru Nr. 10 w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach. Zamiast złożenia deklaracji wzór Nr. 10 urząd celny może zezwolić na zgłoszenie towaru na piśmie.

4) Urząd celny po sprawdzeniu zgodności towaru z danemi zawartemi w deklaracji, potwierdza wywóz towaru zagranicę na obydwóch egzemplarzach i wydaje stronie jeden egzemplarz deklaracji za pokwitowaniem odbioru.

5) Nadawca może dołączyć deklarację do dokumentów przewozowych; w tym przypadku składa urzędowi celnemu deklarację przy ustnem zgłoszeniu osoba uprawniona do zgłoszenia towaru. Osoba uprawniona do zgłoszenia towaru w zastępstwie nadawcy może złożyć urzędowi celnemu przy zgłoszeniu do potwierdzenia deklarację również i w tym przypadku, gdy nadawca nie dołączył deklaracji do dokumentów przewozowych, lub gdy dołączona deklaracja zaginęła w drodze.

6) 40 Potwierdzenie deklaracji stwierdzającej wywóz towaru może być uskutecznione przez urząd celny tylko w tym przypadku, gdy deklarację złożono w urzędzie celnym jednocześnie z ustnym zgłoszeniem towaru do odprawy wywozowej. Uskutecznianie potwierdzeń przez urzędy celne po dokonaniu wywozu towaru za granicę nie jest dozwolone.

7) Deklaracja według wzoru Nr. 10 nie ma zastosowania:

a) gdy towar jest zgłoszony do odprawy na piśmie,

b) gdy towar zgłoszony ustnie podlega cłu (ust. 2).

8) 41 Przepisy, zawarte w § 56 ustęp 8, mają analogiczne zastosowanie.

Zgłoszenie na piśmie.

§  56.

1) Towary podlegające cłu, nieobjęte § 55 ust. 1 powinny być zgłoszone do ostatecznej odprawy wywozowej na piśmie.

2) Zgłoszenie na piśmie może być szczegółowe albo ogólne.

3) Szczegółowe zgłoszenie powinno zawierać następujące dane:

a) nazwisko i miejsce zamieszkania nadawcy i adresata przesyłki,

b) kraj przeznaczenia towarów,

c) wyszczególnienie dołączonych dokumentów,

d) oznaczenie czy strona zgłasza towar szczegółowo, czy też ogólnie,

e) ilość sztuk, ich znaki i numery oraz rodzaj opakowania,

f) nazwę handlową lub potoczną, ze wskazaniem słowami pozycji taryfy celnej, podziału pozycji (punktów, liter, uwag i t. d.), według wywozowej taryfy celnej,

g) wagę brutto oraz wyrażoną słowami wymiarową ilość (wagę, sztuki, tonny rejestrowe i t. p.) towarów,

h) wartość towarów,

i) dodatkowe wnioski o ulgę celna, odroczenie należności celnych i t. p. ze wskazaniem tytułu prawnego,

k) oświadczenie strony, czy chce przy rewizji towaru być obecna lub czy zrzeka się prawa asystowania,

l) datę sporządzenia zgłoszenia i własnoręczny podpis osoby zgłaszającej.

4) Przy szczegółowem zgłoszeniu miarodajną jest nie nazwa towaru, lecz podana przez stronę pozycja taryfy celnej wywozowej, podział pozycji (punkty, litery, uwagi i t. p.).

5) Ogólne zgłoszenie powinno zawierać następujące dane:

a) wymienione w ustępie 3 lit. a - e, i - l,

b) wagę brutto towarów,

c) nazwę handlową lub potoczną towarów.

6) Towary znajdujące się w jednej i tej samej sztuce powinny być zgłoszone jednolicie: albo szczegółowo, albo ogólnie.

7) Zgłoszenie na piśmie strona sporządza na przepisanym urzędowym formularzu według wzoru Nr. 11, wpisując wymagane dane do właściwych rubryk.

8) 42

a) Jeżeli, w związku z wykonaniem umów międzypaństwowych, bądź w związku z regulowaniem płatności z tytułu obrotu towarowego z państwem obcem, obrót ten, na skutek wprowadzonej w państwie obcem reglamentacji dewiz, podlega w całości lub w części kontroli specjalnej, wtenczas strona powinna przedstawić przy odprawie wywozowej (ostatecznej) zaświadczenie, stwierdzające dopełnienie wymagań tej kontroli; nie wymaga się przedstawienia tych zaświadczeń przy towarach: 1) objętych umowami o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, 2) przewożonych w ruchu podróżnych (w rozumieniu § 22 ust. 4 przepisów wykonawczych do prawa celnego), 3) stanowiących używane zwykle w handlu wewnętrzne jak i zewnętrzne opakowania, które są wolne od cła, 4) zwalnianych od cła na podstawie art. 22 ust. I pp. 1-6, 8-11; ust. II pp. 1-10, 13-20, 22-25 prawa celnego;

b) wykaz państw, do których wywóz podlegać będzie specjalnej kontroli, wykaz instytucyj, uprawnionych na polskim obszarze celnym do wystawiania zaświadczeń wymienionych w punkcie a), oraz wzory tych zaświadczeń będzie ogłaszał Minister Skarbu w Dzienniku Urzędowym "Monitor Polski

Postępowanie urzędu celnego.

§  57.

1) Po złożeniu przez stronę zgłoszenia towarów do odprawy ostatecznej urząd celny sprawdza, czy jest upoważniony do odprawy. Jeżeli urząd nie jest upoważniony do odprawy, wywóz towarów przez ten urząd nie może nastąpić.

2) Po przyjęciu zgłoszenia urząd przeprowadza zewnętrzną i wewnętrzną rewizję towarów i na jej zasadzie wymierza przypadające należności celne. Towary, które nie podlegają cłu lub ograniczeniom wywozowym oraz towary, których wywóz nie podlega zaświadczeniu, urząd może rewidować wyrywkowo.

3) Wynik rewizji towarów; zgłoszonych na piśmie oraz towarów zgłoszonych ustnie a podlegających cłu lub ograniczeniom wywozowym, wymiar należności celnych, datę rewizji celnej i uiszczenia, zakredytowania lub odroczenia należności celnych urząd potwierdza na piśmie i wydaje potwierdzenie stronie. Towar może być wypuszczony zagranicę po uregulowaniu należności celnych i innych.

4) 43 Jeżeli towary podlegają ograniczeniom wywozowym lub gdy wywóz do niektórych krajów podlega specjalnej kontroli, strona powinna złożyć urzędowi celnemu w pierwszym wypadku pozwolenie na wywóz wydane przez właściwą władzę, w drugim - zaświadczenie, stwierdzające dopełnienie warunków specjalnej kontroli.

Przed złożeniem wymienionych wyżej dokumentów towar nie może być wypuszczony zagranicę

5) W przypadkach, w których odprawa wywozowa ostateczna nastąpiła w wewnętrznym urzędzie celnym lub podurzędzie celnym (art. 8 ust. 2), odprawione towary przekazuje się do granicznego urzędu celnego, który kontroluje wywóz i zaświadcza występ towarów zagranicę. Urząd celny graniczny może przeprowadzić ponowną rewizję celem sprawdzenia towarów.

6) Jeżeli dla wywozu niektórych towarów ustalono szczególne warunki dotyczące czynności urzędu celnego (np. przy wywozie towarów standaryzowanych i t. p.), mają również zastosowanie wydane w tym względzie oddzielne przepisy.

§ 57a. 44 Potwierdzenia wywozu towarów za granicę mogą być wydawane w zasadzie tylko jeden raz. Jeżeli warunki eksportowe tego wymagają, Ministerstwo Skarbu może zezwolić na wydawanie dodatkowych potwierdzeń wywozu towarów za granicę.

2.

Odprawa warunkowa.

Pozwolenie na odprawę warunkową.

§ 58. Pozwoleń na dokonywanie warunkowej odprawy towarów udziela Minister Skarbu, przyczem jeżeli chodzi o obrót uszlachetniający czynny i bierny oraz obrót reparacyjny bierny udziela takich pozwoleń w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu (art. 49 ust. 4 i art. 55). Wyjątki od tej zasady stanowią przypadki udzielenia kompetencji w tym względzie Dyrekcjom Ceł i urzędom celnym. Minister Skarbu wydaje pozwolenia dla poszczególnych przypadków lub też w drodze rozporządzeń ogólnych dla pewnego rodzaju obrotu towarowego.

§  59.

1) W pozwoleniach wyszczególnia się rodzaj obrotu towarowego, do którego odprawa warunkowa ma być zastosowana, czas trwania oraz bliższe warunki pozwolenia. Pozatem ustala się w pozwoleniu sposób wykonywania kontroli celnej obrotu, jeżeli kontrola taka jest wymagana.

2) Pozwolenie jest ważne od daty wydania, jeżeli w pozwoleniu nie ustalono inaczej.

3) Z pozwolenia na odprawę warunkową może korzystać tylko osoba, firma lub zrzeszenie, wymienione w pozwoleniu.

4) Przeniesienie prawa do korzystania z udzielonego pozwolenia na kogoś innego może być uskutecznione tylko za zgodą władzy, która wydała pozwolenie.

5) Zmiana urzędu celnego, wyznaczonego w pozwoleniu do dokonania odprawy warunkowej, może nastąpić tylko za zgodą władzy, która wydała pozwolenie.

6) Pozwolenie na odprawę warunkową może być przedłużone, lub odnowione przez władzę, która pozwolenia udzieliła, z uwzględnieniem postanowień § 65 ust. 3 oraz § 84 ust. 2.

7) Jeżeli niniejsze przepisy nie stanowią inaczej, pozwolenie wydane na warunkową odprawę towaru, zwalnia stronę od obowiązku przedstawiania przy odprawie osobnych pozwoleń na przywóz lub wywóz, przewidzianych art. 30 ust. 6.

§  60.

1) Pozwolenia udzielane na odprawę warunkową tracą swą ważność:

a) 45 z chwilą upływu terminu ważności udzielonego pozwolenia,

b) z powodu dobrowolnego zrzeczenia, się strony korzystania z udzielonego pozwolenia,

c) na skutek cofnięcia z urzędu udzielonego pozwolenia.

2) Cofnięcie z urzędu pozwolenia może nastąpić w przypadkach:

a) gdy strona nie zastosuje się do warunków, określonych w pozwoleniu lub w przypadku ogłoszenia upadłości,

b) w razie ujawnienia nadużycia na szkodę Skarbu Państwa.

3) Cofnięcie pozwolenia z urzędu zarządza ta władza, która udzieliła pozwolenia. Pozwolenia wydane przez władze celne I i II instancji mogą być cofnięte z urzędu również zarządzeniem. Ministerstwa Skarbu.

4) W przypadkach ujawnienia nadużycia wdraża się, niezależnie od cofnięcia pozwolenia, postępowanie karne skarbowe.

5) W razie cofnięcia pozwolenia z urzędu w przypadku przewidzianym w ust. 2-a pozostawia się stronie możność zlikwidowania obrotu towarowego, poddanego odprawie warunkowej i w tym celu wyznacza się okres czasu nie dłuższy niż 3 miesiące. W szczególności pozostawia się stronie prawo powrotnego wywozu towaru przywiezionego z zastosowaniem odprawy warunkowej, względnie prawo powrotnego przywozu towaru wywiezionego zagranicę z zastosowaniem odprawy warunkowej.

Zgłoszenie ustne do odprawy warunkowej.

§  61.

1) Niżej wymienione towary mogą być zgłaszane ustnie do odprawy warunkowej zarówno przy przywozie jak i przy wywozie:

a) towary przewożone w ruchu podróżnych,

b) towary przewożone w małym ruchu granicznym,

c) przesyłki pocztowe i lotnicze,

d) próbki i wzory przewożone przez agentów podróżujących,

e) towary przeznaczone dla władz państwowych i zakładów naukowych,

f) opakowania krajowe,

g) środki przewozowe,

h) zwierzęta żywe,

i) towary szybko psujące się,

k) w poszczególnych przypadkach, za pozwoleniem naczelnika urzędu celnego, inne towary przeznaczone do osobistego użytku strony, zgłaszającej towar osobiście.

2) Przy ustnem zgłoszeniu wynik rewizji ustala się na fomularzu według wzoru Nr. 12. Odprawa wywozowa krajowych opakowań odbywa się według przepisów § 80.

3) 46 Przepisy zawarte w paragrafie 62 ustęp 6, mają analogiczne zastosowanie.

Zgłoszenie na piśmie do odprawy warunkowej.

§  62.

1) Zgłoszenie na piśmie towarów do odprawy warunkowej tak przy przywozie jak i przy wywozie następuje w przypadkach nieobjętych § 61.

2) Zgłoszenie na piśmie przy przywozie może być albo szczegółowe albo ogólne. Zgłoszenie szczegółowe powinno zawierać dane wymienione w § 48 ust. 3, ogólne zaś - dane wymienione w § 48 ust. 6. Zgłoszenie szczegółowe jak i ogólne powinno zawierać nadto:

a) cel odprawy warunkowej,

b) podstawę prawną odprawy warunkowej (datę i numer pozwolenia),

c) termin, do którego ma nastąpić powrotny wywóz towarów zagranicę.

3) Zgłoszenie na piśmie przy wywozie towarów podlegających cłu wywozowemu może być albo szczegółowe albo ogólne. Zgłoszenie szczegółowe powinno zawierać dane wymienione w § 56 ust. 3, ogólne zaś - dane wymienione w § 56 ust. 5. Zgłoszenie szczegółowe jak i ogólne powinno zawierać nadto:

a) cel odprawy warunkowej,

b) podstawę prawną odprawy warunkowej (datę i numer pozwolenia),

c) termin, do którego ma nastąpić powrotny przywóz do kraju.

4) Zgłoszenie na piśmie przy wywozie towarów niepodlegających cłom wywozowym powinno zawierać dane wymienione w § 56 ust. 3 - a, b, c, e, g, h, k, l, a pozatem nazwę handlową lub potoczną towaru, cel odprawy warunkowej, podstawę prawną odprawy warunkowej (datę i numer pozwolenia) oraz termin, do którego ma nastąpić powrotny przywóz do kraju.

5) Do zgłoszenia na piśmie towarów odprawianych warunkowo przy przywozie służy formularz według wzoru Nr. 7, a dla zgłoszeń przy wywozie - formularz według wzoru Nr. 11, Na pierwszych stronach u góry wymienionych formularzy należy oznaczyć rodzaj odprawy napisem: "Odprawa warunkowa".

6) 47

a) Jeżeli w związku z wykonaniem umów międzypaństwowych bądź w związku z regulowaniem płatności z tytułu obrotu towarowego z państwem obcem, obrót ten, na skutek wprowadzonej w państwie obcem reglamentacji dewiz, podlega specjalnej kontroli w całości lub w części, wówczas strona przy odprawie warunkowej, dotyczącej obrotu uszlachetniającego czynnego lub biernego, bądź obrotu reparacyjnego czynnego lub biernego - z tem państwem powinna przedstawić zaświadczenie, stwierdzające dopełnienie wymagań tej kontroli.

b) Wykaz państw, w stosunku do których odprawa warunkowa, dotycząca obrotu uszlachetniającego czynnego tub biernego, bądź obrotu reparacyjnego czynnego lub biernego podlegać będzie specjalnej kontroli, wykaz instytucyj, uprawnionych na polskim obszarze celnym do wystawania zaświadczeń, wymienionych w punkcie a), oraz wzory tych zaświadczeń będzie ogłaszał Minister Skarbu w Dzienniku Urzędowym "Monitor Polski

Postępowanie urzędu celnego.

§  63.

1) Badanie i sprawdzanie zgłoszeń celnych przy odprawie warunkowej odbywa się w sposób ustalony dla odprawy ostatecznej.

2) Towary zgłoszone do odprawy warunkowej urząd celny poddaje rewizji zewnętrznej oraz wewnętrznej i zabezpiecza możliwość stwierdzenia tożsamości towarów przy powrotnym wywozie lub przywozie,

3) Wynik rewizji, wymiar należności celnych, wysokość i rodzaj złożonych zabezpieczeń celnych, sposób zabezpieczenia tożsamości towarów przy powrotnym wywozie lub przywozie oraz termin powrotnego wywozu lub przywozu urząd potwierdza na piśmie i wydaje potwierdzenie stronie.

4) 48 Jeżeli przy odprawie warunkowej wymagane jest zaświadczenie o dopełnieniu warunków specjalnej kontroli ustanowionej w obrocie towarowym z państwem obcem (§ 61 ust. 3, § 62 ust. 6) odprawa warunkowa nie może być dokonana bez przedstawienia przez stronę takiego zaświadczenia.

Sposób zabezpieczenia tożsamości towaru.

§  64.

1) 49 Celem stwierdzenia tożsamości towarów w obrocie warunkowym powinny być one przez urzędy celne odpowiednio znakowane. Znakować towary można przez nałożenie plomb, pieczęci łąkowych, przez wyciśnięcie pieczęci kauczukowych, wytłaczanie stalowemi stemplami i t. p. Znaki te powinny być tak nałożone, aby nie niszczyły towaru, nie przeszkadzały w jego użyciu i nie szpeciły przedmiotów albo też same nie ulegały zniszczeniu. Gdy znakowania towaru nie można dokonać, zabezpieczenie rozpoznania tożsamości może być uskutecznione za zezwoleniem naczelnika urzędu celnego przez dokładne opisanie towaru, jeżeli takie opisanie zabezpieczy dostatecznie stwierdzenie tożsamości towaru.

2) Jeżeli na towarach znajdują się znaki urzędów celnych kraju wysyłającego, zabezpieczające w sposób dostateczny rozpoznanie tożsamości towaru, można zaniechać nakładania własnych znaków.

3) W dokumentach warunkowej odprawy należy wyszczególnić ilość, rodzaj i miejsce nałożonych znaków celnych.

Termin powrotnego wywozu i powrotnego przywozu.

§  65.

1) Termin powrotnego wywozu zagranicę lub powrotnego przywozu z zagranicy towarów odprawionych warunkowo powinien być ustalony w pozwoleniu i oznaczony w dokumencie odprawy. Gdy osobne pozwolenie władzy celnej nie jest wymagane, lub też gdy termin taki nie jest ustalony niniejszemi przepisami, urząd celny dokonywający odprawy warunkowej wyznacza dla powrotnego wywozu lub przywozu towaru okres czasu do sześciu miesięcy, zależnie od istotnej potrzeby.

2) Do towarów odprawionych warunkowo na zasadzie umów międzynarodowych stosuje się terminy określone w tych umowach. Gdy umowa nie przewiduje takiego terminu, przyjmuje się termin sześciomiesięczny.

3) 50 Wyznaczony termin może być przedłużony przez władzę, która udzieliła, pozwolenia. Termin wyznaczony przez urząd celny we własnym zakresie może tenże urząd przedłużyć jeden raz na okres nie dłuższy od okresu pierwotnie wyznaczanego. Dalszego przedłużenia terminu wyznaczonego przez urząd celny może udzielić na okres do dwunastu miesięcy Dyrekcja Ceł, a na dalszy okres - Ministerstwo Skarbu.

4) Towary odprawione warunkowo mogą być wywożone zpowrotem zagranicę lub przywożone zpowrotem z zagranicy do kraju jednorazowo w całości albo partjami, jednak z zachowaniem terminu, wyznaczonego w dokumencie odprawy warunkowej. Termin uważa się za dochowany, jeżeli przed jego upływem został towar zgłoszony do odprawy przy powrotnym przywozie lub przy powrotnym wywozie.

5) 51 Towary odprawione warunkowo w przywozie mogą być za zezwoleniem władz celnych złożone do składu celnego. W przypadkach obrotu uszlachetniającego czynnego dotyczy to zarówno towaru nieprzerobionego jak i w stanie uszlachetnionym. Złożenie do składu celnego jest równoznaczne z powrotnym wywozem towarów za granicę. Towary takie z chwilą złożenia ich do składu celnego nabierają charakteru towarów celnych. Na złożenie do składu celnego towaru odprawionego warunkowo udziela pozwolenia ta władza celna, która wydała zezwolenie na dokonanie warunkowej odprawy towaru. Jeżeli na dokonanie warunkowej odprawy nie jest wymagane osobne zezwolenie władzy celnej, to w tym przypadku na złożenie towaru do składu celnego udziela pozwolenia urząd celny, który dokonał we własnym zakresie warunkowej odprawy towaru. Wniosek o złożenie do składu celnego towaru od prawionego warunkowo powinien być złożony przez stronę przed upływem terminu wyznaczonego do powrotnego wywozu towaru za granicę.

6) Bieg terminów przewidzianych w niniejszym paragrafie liczy się od dnia następnego po dniu ustalenia wyniku rewizji.

Zabezpieczenie celne.

§  66.

1) Przy odprawie warunkowej towarów powinno być pobrane zabezpieczenie celne w wysokości wszystkich opłat, jakie przypadłyby przy ostatecznej odprawie.

2) Zabezpieczenie celne pobiera się w gotówce lub też krajowych papierach wartościowych, dopuszczonych do przyjmowania z tytułu kaucyj celnych na podstawie osobnych obwieszczeń Ministra Skarbu, ogłaszanych w "Monitorze Polskim".

3) 52 Na złożenie zabezpieczenia celnego w innej formie wymagane jest zezwolenie Ministra Skarbu.

4) Wszelkie zmiany złożonego w urzędzie celnym zabezpieczenia mogą być dokonane tylko na podstawie zezwolenia władzy, która pierwotnie wydała pozwolenie.

5) Zabezpieczenie celne urząd celny zwraca we własnym zakresie po uskutecznieniu przez stronę wywozu lub przywozu towaru z zachowaniem warunków odprawy.

6) Gdy warunkowo odprawiony towar jest wywożony lub przywożony nie w całości, lecz partjami, urząd celny na żądanie strony zwraca zabezpieczenie celne częściowo, odpowiednio do ilości wywiezionego lub przywiezionego towaru.

7) 53 Jeżeli towar odprawiony warunkowo nie został wywieziony lub przywieziony w ustalonym terminie, gotówkowe zabezpieczenie celne (całość lub część) należy zarachować ostatecznie jako wpływ celny niezwłocznie po upływie 30 dni od upływu terminu powrotnego wywozu lub powrotnego przywozu. Gdy zabezpieczenie celne zostało złożone w papierach wartościowych lub w innej formie (ust. 3) należy wezwać zobowiązanego do uiszczenia gotówką przypadających należności celnych i innych (art. 56), wyznaczając zobowiązanemu 30-dniowy termin zapłaty, W razie nieuiszczenia należności w powyższym terminie papiery wartościowe podlegają sprzedaży na zasadach ustalonych osobnymi przepisami. Przy zabezpieczeniach złożonych w formie bankowych listów gwarancyjnych urząd celny przystępuje do realizacji listu gwarancyjnego po upływie terminu powrotnego wywozu lub przywozu.

8) Jeżeli przy warunkowej odprawie towarów przywiezionych z zagranicy została pobrana akcydencja, należy zwrócić ją przy powrotnym wywozie towaru łącznie z innemi opłatami podlegającemi zwrotowi. W przypadku niewywiezienia towaru zpowrotem zagranicę akcydencja przypadająca od ilości niewywiezionego w terminie towaru podlega zarachowaniu jako wpływ celny narówni z innemi opłatami celnemi. To samo dotyczy towarów krajowych odprawionych warunkowo przy ich powrotnym przywozie.

9) Sposób zabezpieczenia celnego powinien być uwidoczniony w dokumencie odprawy.

Gwarancja powrotnego wywozu zagranicę lub przywozu z zagranicy towarów podlegających ograniczeniom przywozowym lub wywozowym.

§  67.

1) Towary podlegające ograniczeniom przywozowym, sprowadzone z zagranicy celem uszlachetnienia, powinny być wywiezione zpowrotem zagranicę w okresie ustalonym w pozwoleniu, w stanie przerobionym lub też, w razie niezużycia towarów na ten cel, wywiezione w tym samym okresie zagranicę w takim stanie, w jakim przybyły z zagranicy. Obowiązek powrotnego wywozu w ustalonym terminie dotyczy również i innych rodzajów odpraw warunkowych, jeżeli chodzi o towary podlegające ograniczeniom przywozowym.

2) Ostateczna odprawa przywozowa tego rodzaju towarów do wolnego obrotu może być dokonana po uzyskaniu przez stronę pozwolenia przywozu.

3) Celem zabezpieczenia powrotnego wywozu zagranicę towarów wymienionych w ustępie pierwszym należy przy odprawie warunkowej żądać od strony niezależnie od zabezpieczenia celnego, osobnej gwarancji zabezpieczającej wywóz towarów zagranicę. Tytułem takiej gwarancji pobiera się kwotę odpowiadającą wartości towarów, przyjmowaną w takiej formie, w jakiej przyjmuje się od danego towaru zabezpieczenie należności celnych.

4) Dyrekcje Ceł mogą zezwolić na przyjęcie od firm godnych zaufania zamiast kwoty gwarancyjnej, pisemnego zobowiązania, że towary zostaną wywiezione zagranicę w ciągu ustalonego okresu i że w razie niewywiezienia towarów w terminie, będzie wpłacona do kasy urzędu celnego na rzecz Skarbu Państwa wartość towarów w ściśle określonej każdorazowo sumie.

4a) 54 Jeżeli towary wymienione w ust. 1) nie zostały w oznaczonym okresie wywiezione z powrotem za granicę, urząd celny postępuje w sposób wskazany w § 66 ust. 7). Strona może być przez urząd celny zwolniona od obowiązku uiszczenia opłaty w wysokości wartości towarów, jeżeli przedstawi w ciągu 30 dni od wezwania do uiszczenia tej opłaty pozwolenie przywozu oraz inne dokumenty wymagane przy ostatecznej odprawie w myśl § 47 ust. 3) i § 48 ust, 11). W przypadkach gdy zabezpieczenie wartości towaru było złożone w gotówce, zabezpieczenie to podlega zwrotowi, jeżeli strona przedstawi pozwolenie przywozu oraz inne dokumenty wymagane przy ostatecznej odprawie w myśl § 47 ust. 3) i § 48 ust. 11) w ciągu 30 dni od daty upływu terminu powrotnego wywozu.

5) 55 Postanowienia ust. 1 - 4a mają analogiczne zastosowanie przy odprawie warunkowej towarów krajowych podlegających ograniczeniom wywozowym.

Miejsce odprawy przy powrotnym przywozie lub powrotnym wywozie.

§  68.

1) Odprawa przy powrotnym przywozie lub powrotnym wywozie towarów warunkowo odprawionych powinna być dokonana zasadniczo w tym samym urzędzie celnym, który dokonał pierwotnej odprawy.

2) Wyjątek stanowią:

a) przesyłki, na które wydano osobne pozwolenie co do powrotnego przywozu lub wywozu ich przez inne urzędy celne,

b) towary odprawione warunkowo na wystawy i targi, które to towary mogą być wywożone zpowrotem przez dowolny urząd celny I klasy,

c) towary odprawione w ruchu podróżnych, które to towary mogą być przywożone i wywożone przez wszystkie urzędy celne uprawnione do odprawy podróżnych,

d) wzory i próbki towarów oraz narzędzia i instrumenty montażowe, które mogą być przywożone przez dowolne urzędy celne, znajdujące się przy drogach kolejowych, wodnych lub na lotniskach oraz przez urzędy celne I klasy przy drogach kołowych,

e) opakowania, z wyjątkami ustalonemi w § 81.

Postępowanie przy powrotnym wywozie i powrotnym przywozie.

§  69.

1) 56 Towar odprawiony warunkowo w przywozie według zgłoszenia ustnego podlega przy powrotnym wywozie odprawie również na podstawie zgłoszenia ustnego według zasad ustalonych dla odprawy ostatecznej. Zamiast zgłoszenia ustnego strona może złożyć zgłoszenie na piśmie.

2) Przy powrotnym wywozie zagranicę towaru odprawionego warunkowo w przywozie na podstawie zgłoszenia na piśmie strona powinna złożyć, jeżeli w towarze zostały dokonane zmiany, zgłoszenie wywozowe na piśmie z oznaczeniem w niem numeru i daty pierwotnego zgłoszenia przywozowego. W przypadkach powrotnego wywozu towaru w całości i bez dokonania zmian tegoż, można złożyć zgłoszenie ustne.

3) 57 Przy zgłoszeniu wywozowem zarówno ustnem jak i pisemnem strona powinna złożyć dokument warunkowej odprawy przywozowej dotyczący wywożonego towaru z wyjątkiem przypadku przewidzianego w ust. 8. Przy wywozie towarów wyprodukowanych w obrocie uszlachetniającym czynnym z zagranicznych surowców i półfabrykatów Ministerstwo Skarbu może zwolnić stronę od obowiązku złożenia przy zgłoszeniu wywozowym dokumentu odprawy przywozowej, dotyczącego wywożonego towaru.

4) Jeżeli warunkowo odprawiony towar zagraniczny był poddany w kraju przerobieniu, strona obowiązana jest oznaczyć w zgłoszeniu wywozowem:

a) rodzaj i ilość (wagę, sztuki i t. p.) wywożonego towaru,

b) 58 rodzaj i ilość odprawionego warunkowo zagranicznego towaru użytego do przerobu; dane te zamiast w zgłoszeniu wywozowym mogą być oznaczone w specyfikacji, która w tym przypadku powinna być dołączona w sposób trwały do zgłoszenia celnego wywozowego.

5) Badanie i sprawdzanie zgłoszeń celnych odbywa się w sposób ustalony dla odprawy ostatecznej.

6) 59 Jeżeli powrotny wywóz towarów następuje partjami, dokument warunkowej odprawy przywozowej złożony przez stronę zwraca się każdorazowo stronie po dokonaniu na nim adnotacji o ilości wywiezionego towaru.

7) Towary zgłoszone do powrotnego wywozu podlegają rewizji celnej według zasad ustalonych dla odprawy ostatecznej. Przy rewizji należy stwierdzić tożsamość towaru.

8) Jeżeli udzielone pozwolenie na przywozową odprawę warunkową dopuszcza powrotny wywóz towaru przez więcej niż jeden urząd celny, ustala się dla tego rodzaju przypadków następujący sposób postępowania:

a) władza udzielająca pozwolenia wyznaczy jeden urząd celny, który będzie prowadził kontrolę towarów odprawionych warunkowo,

b) strona zgłaszająca towar do powrotnego wywozu w wymienionych w pozwoleniu wyjściowych urzędach celnych, nie dołącza do wywozowego zgłoszenia dokumentu warunkowej odprawy przywozowej (ust. 3), natomiast powinna oznaczyć w zgłoszeniu numer i datę tego dokumentu oraz numer i datę pozwolenia,

c) urząd celny wyjściowy, po dokonaniu odprawy wywozowej i stwierdzeniu występu towaru zagranicę, przesyła kwit celny do urzędu kontrolującego celem odpisania wywiezionego towaru z rachunku firmy. Urząd kontrolujący stwierdza na kwicie odpisanie towaru z rachunku, poczem zwraca kwit urzędowi celnemu wyjściowemu celem wręczenia stronie.

9) 60 Przy powrotnym wywozie za granicę towarów wytworzonych w obrocie uszlachetniającym czynnym z zagranicznych surowców i półfabrykatów Ministerstwo Skarbu może zwolnić stronę od obowiązku oznaczania w zgłoszeniu celnym wywozowym numeru i daty dokumentu warunkowej odprawy przywozowej (ust. 2) i ust, 8) p. b). Jednocześnie z udzieleniem takiego zwolnienia będzie ustalony sposób przeprowadzenia likwidacji warunkowych odpraw przywozowych zagranicznych surowców i półfabrykatów.

Odprawa warunkowa towarów krajowych.

§  70.

1) Przepisy dotyczące warunkowej odprawy towarów przywożonych z zagranicy mają analogiczne zastosowanie przy odprawie warunkowej towarów krajowych wywożonych zagranicę oraz przy ich powrotnym przywozie, jeżeli w pozwoleniu na odprawę warunkową nie ustalono inaczej.

2) Przy powrotnym przywozie towaru krajowego odprawionego w wywozie warunkowo i poddanego zagranicą wykończeniu lub naprawie, strona powinna w zgłoszeniu przywozowem oznaczyć:

a) rodzaj i ilość (wagę, sztuki i t. p.) przywiezionego towaru,

b) rodzaj i ilość zagranicznych towarów (dodatków) użytych do wykończenia lub naprawy, a jeżeli dodatków nie użyto, określić na czem polegało wykończenie lub naprawa.

Dodatkowe zastosowanie odprawy warunkowej,

§  71.

1) Jeżeli dla warunkowej odprawy towaru wymagane jest pozwolenie władzy celnej a strona takiego pozwolenia przy zgłoszeniu do odprawy nie przedstawiła, urząd celny może na wniosek strony zabezpieczyć tożsamość takiego towaru, czyniąc o tem adnotację w dokumencie odprawy z powołaniem się na postanowienie nniejszego paragrafu. Zabezpieczenie tożsamości towaru przy ostatecznej odprawie nie stanowi ani pozwolenia na warunkową odprawę, ani też nie uzasadnia prawa strony do otrzymania takiego pozwolenia.

2) Na dodatkowe zastosowanie odprawy warunkowej zezwala władza upoważniona do udzielania pozwoleń na odprawę warunkową. Podania strony o dodatkowe zastosowanie odprawy warunkowej według ust. 1 powinny być wniesione w ciągu 30 dni, licząc od daty ustalenia wyniku rewizji.

3) 61 W przypadkach zasługujących na uwzględnienie Ministerstwo Skarbu może zezwolić na dodatkowe zastosowanie odprawy warunkowej do towaru odprawionego ostatecznie i wydanego do wolnego obrotu bez zabezpieczenia tożsamości, a następnie przeznaczonego do przerobu w obrocie uszlachetniającym czynnym, o ile tożsamość tego towaru zostanie dodatkowo w sposób niewątpliwy stwierdzona i zabezpieczona. Podanie o dodatkowe zastosowanie w tych przypadkach odprawy warunkowej powinno być wniesione w ciągu 3 miesięcy od daty uiszczenia należności celnych. Zwrot należności celnych uiszczonych przez stronę przy ostatecznej odprawie następuje dopiero po przerobieniu towaru w obrocie uszlachetniającym czynnym i następnie wywiezieniu go za granicę lub złożeniu do składu celnego w wyznaczonym terminie.

Zasady likwidowania warunkowej odprawy przywozowej towarów poza powrotnym wywozem za granicę i złożeniem do składu celnego.

§ 72. 62

1) Warunkowa odprawa przywozowa opakowań może być zlikwidowana poza powrotnym ich wywozem za granicę lub złożeniem do składu celnego również przez zniszczenie tych opakowali pod dozorem celnym lub przerobienie pod tymże dozorem na towar wolny od cła. Zniszczenie opakowań lub przerobienie ich na towar wolny od cła następuje staraniem i na koszt strony.

2) Pozwoleń na zlikwidowanie warunkowej odprawy przywozowej opakowań w sposób przewidziany w ust. 1) udziela władza celna, która wydała pozwolenie na warunkową odprawę. Wniosek o udzielenie takiego pozwolenia powinien być złożony przez stronę przed upływem terminu wyznaczonego do powrotnego wywozu opakowań.

3) O dokonanym zniszczeniu lub przerobieniu opakowań powinien być sporządzony protokół urzędowy w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje strona, a drugi służy urzędowi celnemu za podstawę do zwrotu zabezpieczenia celnego.

4) W przypadkach wyjątkowych Ministerstwo Skarbu może zezwolić na zlikwidowanie w sposób przewidziany w ust. 1) warunkowej odprawy przywozowej i innych towarów. W tych przypadkach Ministerstwo Skarbu może zezwolić na zlikwidowanie warunkowej odprawy przywozowej towarów również przez zrzeczenie się ich na rzecz Skarbu Państwa.

Przywóz oraz wywóz towarów na wystawy, targi międzynarodowe, konkursy przemysłowo-handlowe i t. p.

§  73.

1) Na odprawę warunkową krajowych towarów wolnych od cła wywozowego i ograniczeń wywozowych, a przeznaczonych na wystawy, targi międzynarodowe, konkursy przemysłowo-handlowe i t. p. urządzane zagranicą, nie jest wymagane uzyskiwanie uprzednio osobnych pozwoleń. Do dokonania warunkowej odprawy wywozowej tego rodzaju towarów upoważnia się urzędy celne I klasy na podstawie zaświadczenia właściwej dla petenta izby przemysłowo-handlowej, stwierdzającego celowość i potrzebę wywozu eksponatów. Do zaświadczenia powinien być dołączony w trzech egzemplarzach szczegółowy wykaz towarów przeznaczonych do wywozu, z oznaczeniem w nim rodzaju towaru i wagi.

2) Odprawa warunkowa towarów podlegających cłu wywozowemu lub ograniczeniom wywozowym może być dokonana na podstawie pozwolenia Ministra Skarbu. Podania o warunkową odprawę powinny być składane w dwóch egzemplarzach we właściwej izbie przemysłowo - handlowej, która po zaopinjowaniu przesyła podania do Ministerstwa Skarbu.

3) Pozwolenia na dokonanie warunkowej odprawy przywozowej zagranicznych towarów przeznaczonych na wystawy, targi międzynarodowe, konkursy przemysłowo-handlowe i t. p. urządzane w kraju, udziela Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.

4) Wymienione w ust. 2 i 3 podania powinny zawierać następujące dane:

a) nazwisko i adres petenta,

b) wyszczególnienie rodzaju i w przybliżeniu ilości towarów,

c) wskazanie celu przywozu lub wywozu towarów,

d) oznaczenie kraju pochodzenia towarów lub kraju przeznaczenia,

e) oznaczenie terminu, w ciągu którego ma nastąpić powrotny wywóz lub przywóz towarów,

f) wskazanie urzędu celnego, w którym ma być dokonana odprawa warunkowa,

g) wniosek co do rodzaju zabezpieczenia celnego.

Przywóz oraz wywóz towarów do przejściowego użytku, wypróbowania lub naśladowania.

§  74.

1) Na odprawę warunkową wolnych od cła wywozowego i ograniczeń wywozowych krajowych towarów, przeznaczonych do wywozu zagranicę celem wypróbowania, naśladowania lub do przejściowego użytku, nie jest wymagane uzyskiwanie uprzednio pozwolenia. Do dokonania warunkowej odprawy wywozowej tego rodzaju towarów upoważnia się urzędy celne I klasy na podstawie zaświadczenia właściwej izby przemysłowo - handlowej, stwierdzającego celowość i potrzebę wywozu zagranicę towarów. W zaświadczeniu takiem powinny być wymienione szczegółowo towary przeznaczone do wywozu. Odprawa warunkowa towarów podlegających cłu wywozowemu lub ograniczeniom wywozowym może być dokonana na podstawie pozwolenia Ministra Skarbu.

2) Na warunkową odprawę towarów przywożonych z zagranicy celem wypróbowania lub naśladowania na okres czasu do trzech miesięcy z wyjątkiem maszyn, aparatów i filmów, udziela pozwoleń właściwa Dyrekcja Ceł na podstawie opinji izby przemysłowo - handlowej. Pozatem upoważnia się Dyrekcje Ceł do wydawania na podstawie opinji izb przemysłowo-handlowych zezwoleń na warunkową odprawę klisz, matryc i form do odlewu części maszyn, przywożonych z zagranicy do przejściowego użytku oraz na podstawie zaświadczenia krajowych towarzystw wyścigowych, koni przesyłanych z zagranicy na wyścigi. Przepisy dotyczące przywozu z zagranicy zwierząt żywych powinny być w danym przypadku przestrzegane. Na odprawę warunkową do przejściowego użytku rekwizytów teatralnych, wędrownych urządzeń zabawowych i widowiskowych oraz wędrownych cyrków udzielają pozwoleń Dyrekcje Ceł na okres czasu do trzech miesięcy.

3) Podania o pozwolenie na warunkową odprawę w zakresie uprawnień Dyrekcyj Ceł powinny być wnoszone do Dyrekcyj Ceł za pośrednictwem izb przemysłowo-handlowych, z wyjątkiem podań o odprawę warunkową koni przeznaczonych na wyścigi, rekwizytów teatralnych, wędrownych urządzeń zabawowych i widowiskowych oraz wędrownych cyrków, które to podania należy wnosić bezpośrednio do Dyrekcji Ceł.

4) Podania do Ministerstwa Skarbu i Dyrekcji Ceł powinny być składane w dwóch egzemplarzach i zawierać następujące dane:

a) nazwisko i adres petenta,

b) wyszczególnienie rodzaju i ilości towarów,

c) umotywowanie potrzeby przywozu względnie wywozu towarów do przejściowego użytku, wypróbowania lub naśladowania,

d) oznaczenie kraju, z którego ma być przedmiot przywieziony, lub kraju, do którego ma być przedmiot wywieziony,

e) oznaczenie terminu, w ciągu którego ma nastąpić powrotny wywóz lub przywóz,

f) wskazanie urzędu celnego, w którym ma być dokonana odprawa warunkowa,

g) wniosek co do rodzaju zabezpieczenia celnego.

Odprawa warunkowa próbek i wzorów towarów.

§  75.

1) Właściciele zagranicznych firm przemysłowych i handlowych tych państw, z któremi Polska zawarła umowy handlowe przewidujące tego rodzaju zobowiązania, mogą osobiście lub przez swoich komiwojażerów przywozić do polskiego obszaru celnego próbki i wzory towarów za złożeniem zabezpieczenia celnego.

2) Wymienione osoby, zgłaszające do warunkowej odprawy wzory i próbki, obowiązane są legitymować się w urzędzie celnym kartą legitymacyjną stosownie do postanowień umowy handlowej. Na zasadzie tej legitymacji urząd celny odprawia warunkowo we własnym zakresie zgłoszone wzory i próbki, zabezpieczając rozpoznanie ich tożsamości.

3) Karta legitymacyjna uprawnia do korzystania z odprawy warunkowej wzorów i próbek, należących do firmy wymienionej w karcie.

4) W potwierdzeniu odprawy warunkowej urząd celny wymienia datę i numer karty legitymacyjnej, instytucję, która wydała kartę, oraz oznacza termin powrotnego wywozu.

§ 76. Właściciele zagranicznych firm przemysłowych i handlowych tych państw, z któremi Polska nie zawarła dotychczas traktatów handlowych, lecz które wprowadziły u siebie w życie konwencję międzynarodową o uproszczeniu formalności celnych z dnia 3 listopada 1923 r. (Dz. U. R. P. z 1931 r. Nr. 106, poz. 819) mogą zgłaszać do odprawy warunkowej osobiście lub też przez swoich komiwojażerów wzory i próbki towarów podlegających cłu lecz wolnych od ograniczeń przywozowych. Zgłoszone wzory i próbki urząd celny odprawia we własnym zakresie według zasad § 75, przyczem strona obowiązana jest przedstawić kartę legitymacyjną według wzoru ustalonego w konwencji międzynarodowej o uproszczeniu formalności celnych.

§ 77. Do próbek i wzorów, które są wolne od cła przywozowego na podstawie taryfy celnej lub innych przepisów celnych, nie stosuje się odprawy warunkowej. Próbki takie odprawia urząd celny ostatecznie we własnym zakresie na ogólnej zasadzie bez względu na kraj pochodzenia.

§  78.

1) Wzory i próbki towarów podlegających ograniczeniom przywozowym, które mogą być użyte jako towar i nie są wolne od cła, powinny być odprawiane warunkowo na podstawie pozwolenia na prawo przywozu. W razie braku pozwolenia na prawo przywozu, próbki mogą być odprawiane warunkowo za podwójnem zabezpieczeniem, to jest za zabezpieczeniem należności celnych i innych, przypadających od wzorów i próbek oraz za pobraniem sumy, odpowiadającej ich wartości. Wzory i próbki tego rodzaju towarów nadsyłane z krajów, z któremi Polska nie zawarła umów handlowych, nie mogą być odprawiane warunkowo.

2) Przy odprawie próbek podlegających cłu a należących do kategorji artykułów spożywczych, bez względu na to czy podlegają ograniczeniom przywozowym lub nie, należy pobierać pojedyncze zabezpieczenie w wysokości przypadającego cła, jeżeli próbki takie są sprowadzane z krajów traktatowych przez osoby i zrzeszenia handlowe, trudniące się importem wymienionych wyżej towarów lub też są przywożone przez komiwojażerów.

3) Zabezpieczenie cła, sumę odpowiadającą wartości próbek, opłaty manipulacyjne i ewentualnie pobraną przy odprawie akcydencję należy zwracać, jeżeli wzory i próbki zostaną w terminie wywiezione zpowrotem zagranicę w stanie niezmienionym. Zwrotu dokonywa we własnym zakresie ten urząd graniczny, przez który próbki i wzory będą wywiezione zpowrotem zagranicę.

4) Nadsyłane do krajowych wytwórni wzory i modele towarów podlegających ograniczeniom przywozowym mogą urzędy celne odprawiać warunkowo bez osobnych pozwoleń i dodatkowego zabezpieczenia w wysokości wartości towaru oraz bez względu na kraj, z którego wzór lub model nadszedł, jeżeli importer w każdym przypadku przedstawi zaświadczenie izby przemysłowo-handlowej, w której okręgu znajduje się przedsiębiorstwo, że chodzi tylko o model, a nie towar w obrocie handlowym. Za wzory i modele tego rodzaju należy uważać: modele mebli, przesyłane do fabryk mebli, wzory wyrobów metalowych, przeznaczonych do hut i fabryk wyrobów metalowych i t. p.

5) 63 Etykiety, rysunki, pieczątki itp., nadsyłane przez zagranicznych odbiorców towaru krajowego pod adresem firm produkujących na eksport i służące do oznaczenia towarów w celu łatwiejszego ich zbytu za granicą, mogą być odprawiane warunkowo, bez względu na to skąd pochodzą, za każdorazowym zaświadczeniem izby przemysłowo-handlowej, stwierdzającym konieczność przywozu. Zabezpieczenia wartości warunkowo odprawionych etykiet, rysunków, pieczątek itp. nie pobiera się.

§ 79. Próbki i wzory towarów krajowych, wywożone zagranicę z polskiego obszaru celnego, odprawiają urzędy celne warunkowo we własnym zakresie z wyznaczeniem okresu powrotnego przywozu do dwunastu miesięcy. Na dowód dokonanej odprawy urząd celny wydaje kwit warunkowej odprawy (wzór Nr. 12).

Odprawa warunkowa opakowań.

§  80.

1) Przy wywozie zagranicę krajowego opakowania z towarem, lub też samego opakowania celem przywozu towaru z zagranicy, urząd celny na wniosek strony wydaje zaświadczenie wywozu opakowania według dołączonego wzoru Nr. 13 z ważnością na przeciąg 6 miesięcy od daty wywozu. Na podstawie tego zaświadczenia następuje zwolnienie od cła opakowania krajowego przy powrotnym przywozie z zagranicy.

2) Jeżeli strona przywiozła zpowrotem tylko część wywiezionego zagranicę krajowego opakowania, a ma zamiar w ustalonym terminie przywieźć pozostałą część, powinna przedstawić urzędowi celnemu zaświadczenie wywozu z jednym odpisem tegoż. Urząd celny uwierzytelnia odpis, odnotowuje na oryginale i odpisie ilość i rodzaj zwolnionego opakowania, poczem oryginał dołącza do dokumentu odprawy, a odpis wręcza stronie celem wykorzystania przy nadejściu reszty opakowania.

3) Zagraniczne opakowania podlegające opłacie celnej, wprowadzane w stanie próżnym celem wywozu w nich krajowych towarów zagranicę, odprawiają urzędy celne I klasy we własnym zakresie za zabezpieczeniem celnem na wniosek strony umieszczony w przywozowem zgłoszeniu celnem. Wyjątek stanowią worki próżne i konserwowe puszki z blachy białej, których przywozowa odprawa warunkowa może być dokonana tylko za pozwoleniem Ministra Skarbu.

4) Przybywające z towarem zagraniczne opakowania, podlegające osobnej opłacie celnej, odprawia urząd celny za zabezpieczeniem celnem we własnym zakresie na wniosek strony, umieszczony w zgłoszeniu celnem, przyczem nie pobiera się dodatkowego zabezpieczenia celnego, jeżeli opakowanie podlega ograniczeniom przywozowym. Na warunkowo odprawione tego ruczaju opakowania wystawia urząd celny oddzielny kwil warunkowej odprawy (wzór Nr. 12), uskuteczniając jednocześnie adnotację o tem w zgłoszeniu celnem.

5) Przy wywozie towaru w zagranicznem opakowaniu, które pierwotnie odprawiono warunkowo, jak również przy wywozie takiegoż próżnego opakowania, strona powinna dołączyć do zgłoszenia wywozowego kwit pierwotnej warunkowej odprawy. Po stwierdzeniu tożsamości wywożonego opakowania i dokonaniu odprawy wywozowej urząd celny zarządza zwrot zabezpieczenia celnego we własnym zakresie.

6) Odprawione warunkowo opakowanie może być wywiezione częściami, jednak w terminie ustalonym dla powrotnego wywozu. Urząd celny zwraca zabezpieczenie celne za faktycznie wywiezioną każdorazowo ilość opakowań.

7) Jeżeli wywóz opakowania był uskuteczniony nie przez urząd, który dokonał przywozowej odprawy warunkowej, urząd celny wyjściowy uskutecznia na przedstawionym przez stronę kwicie warunkowej odprawy przywozowej adnotację o wywozie opakowania zagranicę, poczem przesyła ten kwit właściwemu urzędowi celnemu wejściowemu. Na zasadzie takiego potwierdzenia wywozu opakowania urząd celny wejściowy zwraca zabezpieczenie celne we własnym zakresie.

8) Używane próżne beczki żelazne po pyle cynkowym, przeznaczone dla krajowych przedsiębiorstw górniczo-hutniczych a wprowadzone celem napełnienia pyłem cynkowym i wywozu zagranicę w stanie napełnionym, podlegają odprawie w postępowaniu warunkowem bez zabezpieczenia celnego, po obliczeniu przypadających należności celnych. Przy odprawie tych beczek przedsiębiorstwa górniczo-hutnicze obowiązane są składać urzędowi celnemu oświadczenie, że beczki przeznaczone są do napełnienia pyłem cynkowym, a zarazem i pisemne zobowiązanie, że beczki tę zostaną wywiezione zpowrotem zagranicę w ciągu sześciu miesięcy od daty odprawy przywozowej i że w razie niewywiezienia zostaną uiszczone przypadające opłaty celne.

9) Na podanych wyżej (ust. 8) zasadach odprawia się używane zagraniczne próżne beczki drewniane po nafcie i płynnych produktach naftowych (oleje, smary, mieszanka), przeznaczone do krajowych rafineryj, a wprowadzone celem napełnienia i wywozu zagranicę w stanie napełnionym.

§  81.

1) Do wydawania stronom zaświadczeń wywozu krajowego opakowania (wzór Nr. 13) są upoważnione urzędy celne zarówno I i jak i II klasy,

2) W razie ustnego zgłoszenia towaru do wywozu wniosek o wydanie takiego zaświadczenia może być zgłoszony również ustnie.

3) Powrotny przywóz z zagranicy opakowań ze zwolnieniem od cła na podstawie zaświadczeń, wydanych przez urzędy celne I i II klasy, może być dokonany przez dowolny urząd celny I klasy. Przez urząd celny II klasy mogą być przywiezione zpowrotem z zagranicy i zwolnione od cła tylko te opakowania, które przez ten sam urząd celny były odprawione przy wywozie.

4) Zagraniczne opakowania, wprowadzone na podstawie odprawy warunkowej celem napełnienia krajowym towarem, mogą być wywożone zagranicę przez dowolny urząd celny I klasy.

5) Przez urzędy celne II klasy mogą być przywożone i wywożone zagraniczne opakowania na podstawie osobnych upoważnień Dyrekcji Ceł.

Odprawa warunkowa wozów meblowych.

§  82.

1) Zagraniczne wozy meblowe próżne, przywożone celem zabrania rzeczy, podlegają odprawie warunkowej na podstawie pisemnego zgłoszenia. Jeżeli takie wozy przybywają z rzeczami, odprawę rzeczy załatwiają urzędy celne na podstawie pisemnego zgłoszenia, przyczem na warunkowo odprawiony wóz meblowy wystawiają kwit warunkowej odprawy (wzór Nr. 12), czyniąc o tem odpowiednią wzmiankę w zgłoszeniu. Termin powrotu wozu meblowego zagranicę ustala się na sześć miesięcy.

2) Na krajowe wozy meblowe, wywożone z rzeczami lub w stanie próżnym celem przywozu z zagranicy rzeczy, należy przy odprawie wywozowej wydać na wniosek strony zaświadczenie wywozu opakowania (wzór Nr. 13). Termin powrotnego przywozu z zagranicy krajowego wozu meblowego ustala się na jeden rok od daty wywozu zagranicę.

3) Wozy meblowe mogą być odprawiane i zwalniane od cła we własnym zakresie przez wszystkie urzędy celne I klasy. Dyrekcje Ceł mogą upoważniać do odprawy i zwalniania od cła wozów meblowych również urzędy celne II klasy.

4) Powyższe postanowienia obejmują również niezbędny materjał do opakowania mebli, w stanie używanym, np. skrzynie, maty i t. p.

Odprawa warunkowa kolejowych przyborów ładunkowych.

§ 83. Przepisy dotyczące odprawy warunkowej skrzyń zbiorczych, opon, łańcuchów i innych kolejowych przyborów ładunkowych, stanowiących własność kolei lub własność prywatną, są zawarte w instrukcji kolejowo-celnej.

Odprawa warunkowa narzędzi i instrumentów do montażu maszyn i aparatów.

§  84.

1) Urzędy celne I i II klasy są upoważnione do dokonywania odprawy warunkowej narzędzi i instrumentów montażowych wysyłanych przez krajowe firmy zagranicę. Urzędy te upoważnione są również do warunkowej odprawy narzędzi i instrumentów montażowych wysyłanych przez zagraniczne firmy do polskiego obszaru celnego celem montowania maszyn i aparatów, sprowadzonych od tych firm.

2) Termin powrotnego wywozu odprawionych warunkowo narzędzi i instrumentów montażowych ustala się na okres sześciu miesięcy, licząc od dnia dokonania odprawy warunkowej. Okres ten może być przez urzędy celne przedłużony, nawet kilkakrotnie, jednak nie może przekraczać ogółem jednego roku, licząc od dnia dokonanej odprawy. W razie prośby strony o dalsze przedłużenie terminu wywozu Dyrekcja Ceł może przedłużyć termin na dalszy okres do sześciu miesięcy.

3) Termin powrotnego przywozu narzędzi i instrumentów montażowych, wysyłanych zagranicę przez krajowe firmy ustala się na jeden rok od daty wywozu. Urzędy celne mogą przedłużyć ten termin na dalszy jeden rok.

Odprawa warunkowa przedmiotów przewożonych przez podróżnych.

§  85.

1) W przypadkach, gdy podróżni przybywają z zagranicy do polskiego obszaru celnego na czasowy pobyt i przywożą ze sobą przedmioty osobistego użytku podlegające cłu przywozowemu, urzędy celne, na wniosek podróżnych, odprawiają tego rodzaju przedmioty warunkowo we własnym zakresie. Zwrotu pobranego zabezpieczenia celnego dokonywa ten urząd celny, który stwierdza powrotny wywóz przesyłki zagranicę. Zabezpieczenia celnego w wysokości wartości towaru nie pobiera się w przypadku zastosowania przepisu § 27 ust. 1-d.

2) Również we własnym zakresie odprawiają urzędy celne warunkowo ze zwolnieniem następnie od cła, wywożone przez podróżnych czasowo zagranicę przedmioty, które przy powrotnym przywozie podlegałyby opłatom celnym. Termin powrotnego przywozu ustala się dla tego rodzaju przedmiotów do jednego roku od daty wywozu. Zaświadczenia odprawy warunkowej wydaje urząd celny na formularzu, według wzoru Nr. 12.

Odprawa warunkowa w małym ruchu granicznym.

§ 86. Rodzaj i zakres odprawy warunkowej dokonywanej w małym ruchu granicznym ustalają umowy międzypaństwowe. W razie braku takich umów mają zastosowanie postanowienia § 203.

Odprawa warunkowa dzieł sztuki artystów polskich i gdańskich.

§  87.

1) Wszystkie urzędy kolejowe i morskie oraz inne I klasy są upoważnione do dokonywania we własnym zakresie warunkowej odprawy wywozowej i zwalniania od cła przy powrotnym przywozie wysyłanych czasowo zagranicę dzieł sztuki artystów polskich i gdańskich.

2) Postanowienia zawarte w § 25 ust. 3 i 4 niniejszych przepisów powinny być przytem przestrzegane.

Odprawa warunkowa mechanicznych środków przewozowych.

§ 88. Odprawa warunkowa mechanicznych środków przewozowych (samochodów, motocykli i t. p.) odbywa się na warunkach ustalanych osobnemi rozporządzeniami.

Obrót uszlachetniający czynny.

§  89.

1) O dopuszczeniu poszczególnych towarów do obrotu uszlachetniającego czynnego oraz o udziale poszczególnych przedsiębiorstw w obrocie uszlachetniającym czynnym decyduje Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu. Minister Skarbu może w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu upoważniać władze celne II i I instancji do udzielania dla pewnych rodzajów towarów pozwoleń na obrót uszlachetniający czynny.

2) Przedsiębiorstwa korzystające z obrotu uszlachetniającego czynnego powinny prowadzić księgi obrotu i okazywać je na każde żądanie organów kontrolujących.

§  90.

1) Pozwolenia na obrót uszlachetniający czynny udziela się na podstawie umotywowanych podań składanych do Ministerstwa Skarbu w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem izb przemysłowo-handlowych, w których okręgu znajduje się przedsiębiorstwo. Izby przemysłowo-handlowe po zbadaniu danych przytoczonych w podaniach a nadto jeżeli chodzi o artykuły i surowce rolnicze, po porozumieniu się z właściwą terytorjalnie izbą rolniczą, przesyłają podania wraz ze swoją szczegółową opinją do Ministerstwa Skarbu przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu. Jeżeli opinją izby rolniczej jest niezgodna z opinją izby przemysłowo-handlowej, wówczas powinny być przesłane do Ministerstwa Skarbu obie opinje.

2) Podania o pozwolenie na obrót uszlachetniający czynny powinny zawierać następujące dane:

a) wymienienie siedziby i nazwy przedsiębiorstwa,

b) dokładne określenie rodzaju i ilości sprowadzanych towarów,

c) określenie rodzaju towarów, które mają być wywiezione w stanie uszlachetnionym,

d) opisanie przebiegu postępowania technicznego z wymienieniem ilości odpadków i t. p. oraz dołączeniem w trzech egzemplarzach próbek, rysunków lub fotografij towarów przeznaczonych do uszlachetnienia albo szczegółowego opisu tych towarów,

e) wskazanie pochodzenia towarów przywożonych do uszlachetnienia oraz wymienienie w miarę możności rynku zbytu na wyroby uszlachetnione,

f) wskazanie czy obrót uszlachetniający czynny będzie wykonany na rachunek własny, czy też na rachunek firmy zagranicznej,

g) wskazanie okresu, w którym przywieziony towar zostanie uszlachetniony i wywieziony zpowrotem zagranicę,

h) wskazanie urzędów celnych, w których ma być dokonana odprawa warunkowa,

i) wskazanie formy, w jakiej przedsiębiorstwo zamierza złożyć zabezpieczenie celne.

3) 64 Ważność pozwoleń udzielanych na przywóz towarów w obrocie uszlachetniającym czynnym nie może przekraczać w zasadzie jednego roku. Odnowienie takiego pozwolenia na następny okres wymaga złożenia ponownego podania. Na obrót uszlachetniający czynny niektórymi towarami mogą być udzielane firmom godnym zaufania pozwolenia bezterminowe. W pozwoleniach bezterminowych określa się w przybliżeniu ilości poszczególnych towarów, jakie mogą być corocznie sprowadzane z zagranicy. Pozwolenie bezterminowe może być w każdym czasie cofnięte bez podania powodów za trzymiesięcznym wypowiedzeniem. Bez wypowiedzenia pozwolenie takie może być cofnięte tylko w przypadkach przewidzianych w § 60 ust. 2. Pozwolenie bezterminowe traci swą ważności jeżeli firma w ciągu jednego roku od daty jego wydania nie sprowadziła z zagranicy na zasadzie tego pozwolenia żadnej partii towaru.

§  91.

1) 65 Przy udzielaniu pozwoleń na obrót uszlachetniający czynny, względnie przy upoważnianiu władz celnych II lub I instancji do udzielania pozwoleń na obrót uszlachetniający czynny niektóremi towarami (art. 55 ust. 2), Ministerstwo Skarbu ustala ilościowy stosunek wytworzonych towarów do sprowadzonych materjałów w celu uszlachetnienia i określa jednocześnie ilość odpadków lub dodatków, dopuszczalny ubytek lub przyrost materjałów, oraz czy i jakiego rodzaju odpadki podlegają cłu. Powyższe określenie technicznego przerobu materjałów może być ustalone po przeprowadzeniu próbnej fabrykacji pod dozorem celnym.

2) Otrzymywane przy fabrykacji odpadki podlegające cłu, mogą być zwolnione od opłaty celnej pod warunkiem wywozu ich zagranicę pod dozorem celnym lub też zniszczenia albo przekształcenia na towar wolny od cła.

§  92.

1) Towary pozostające w obrocie uszlachetniającym czynnym mogą być na zasadzie pozwolenia Ministra Skarbu przekazane, w celu dalszego uszlachetnienia oraz wywozu wykończonego wytworu, innym przedsiębiorstwom upoważnionym do korzystania z obrotu uszlachetniającego. Warunki dotyczące takiego przekazania towarów będą każdorazowo ustalone w pozwoleniu.

2) Przedsiębiorstwom godnym zaufania może Minister Skarbu zezwolić na oddanie towaru w celu uskutecznienia pewnego procesu uszlachetniającego osobom trzecim, niekorzystającym samodzielnie z prawa obrotu uszlachetniającego (jak chałupnikom i t. p.), W tym przypadku odpowiedzialnem wobec Skarbu pozostaje nadal przedsiębiorstwo upoważnione do obrotu uszlachetniającego.

§  93.

1) Proces uszlachetnienia może być poddany dozorowi celnemu stałemu lub dorywczemu. Dla niektórych przypadków procesu uszlachetnienia mogą być ustalone specjalne warunki dozoru celnego (np. wykonywanie uszlachetnienia w oddzielnych pomieszczeniach i t. p.). Dozór taki może być powierzony również organom kontroli skarbowej.

2) Jeżeli znakowanie towaru określone w § 64 nie jest wykonalne, można przedmiot dokładnie opisać, pozostawić wzory, próbki lub rysunki, zanotować marki fabryczne, numery i t. p.

3) W wyjątkowych przypadkach towary zagraniczne odprawione warunkowo w obrocie uszlachetniającym czynnym mogą być zastąpione takiemi samemi towarami krajowemi z jednoczesnem zwolnieniem zagranicznych towarów od należności celnych. Przedsiębiorstwa korzystające z obrotu uszlachetniającego na powyższej zasadzie, powinny prowadzić księgę obrotu towarami zagranicznemi odprawiane-mi warunkowo i towarami krajowemi wywożonemi zagranicę.

Obrót uszlachetniający bierny.

§  94.

1) Pozwolenie na obrót uszlachetniający bierny w zakresie przewidzianym w art. 52 może być udzielone tylko przedsiębiorstwom mającym siedzibę w kraju.

2) Pozwoleń na obrót uszlachetniający bierny udziela się na podstawie umotywowanych podań, składanych w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem izb przemysłowo - handlowych, w których okręgu znajduje się przedsiębiorstwo. Izby przemysłowo-handlowe po zbadaniu przytoczonych w podaniu danych przesyłają podania wraz ze swoją opinją do Ministerstwa Skarbu przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu.

3) Podania powinny zawierać następujące dane:

a) wymienienie nazwy i siedziby przedsiębiorstwa lub nazwiska i adresu osób, ubiegających się o pozwolenie,

b) określenie rodzaju towarów wywożonych w celu uszlachetnienia z wyszczególnieniem ich ilości i według wagi, sztuk i t. p. i dołączeniem w trzech egzemplarzach próbek, rysunków lub fotografij towarów przeznaczonych do uszlachetnienia i uszlachetnionych, albo szczegółowego opisu tych towarów,

c) dokładne opisanie na czem polegać będzie uszlachetnienie towaru, z wyszczególnieniem wagi krajowych towarów przypadającej na jednostkę wagi towaru uszlachetnionego,

d) wskazanie rodzaju i ilości materjałów zagranicznych, które mają być użyte do towaru przy uszlachetnieniu,

e) wskazanie kraju, siedziby i nazwy przedsiębiorstwa uszlachetniającego,

f) wskazanie okresu, w ciągu którego wywiezione do uszlachetnienia towary mają być zpowrotem przywiezione,

g) wskazanie urzędu celnego, w którym ma być dokonana odprawa warunkowa.

§ 95. Minister Skarbu ustala, czy i według jakich zasad będą wymierzone należności celne przy powrotnym przywozie towarów w biernym obrocie uszlachetniającym.

Obrót reparacyjny czynny.

§  96.

1) Na przywóz do kraju przedmiotów w celu naprawy nie wymaga się osobnych pozwoleń. Do dokonywania odprawy warunkowej przedmiotów przywiezionych do naprawy upoważnione są urzędy celne I klasy.

2) Odprawy warunkowej dokonywa się na ogólnych zasadach,

Obrót reparacyjny bierny.

§  97.

1) Wywóz przedmiotów w celu naprawy wymaga uzyskania uprzednio pozwolenia. Na wywóz zagranicę celem naprawy maszyn i aparatów udziela pozwolenia Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu, w innych przypadkach udziela pozwoleń Dyrekcja Ceł w porozumieniu z właściwemi izbami przemysłowo-handlowemi.

2) Pozwolenia na obrót reparacyjny bierny mogą być udzielone, jeżeli naprawa nie może być w kraju wcale lub w dostatecznym zakresie wykonana, po-zatem w tych przypadkach, gdy przedmioty były uprzednio sprowadzone z zagranicy i zachodzi konieczność dokonania naprawy w zakładzie wytwórcy.

3) Pozłacanie, posrebrzanie, malowanie, lakierowanie i temu podobne odświeżanie powierzchni przedmiotów wyłącza się z czynności stanowiących obrót reparacyjny bierny.

4) Przy powrotnym przywozie towarów, wywiezionych zagranicę w celu naprawy, powinna być stwierdzona tożsamość towarów.

§  98.

1) Podania o pozwolenie na obrót reparacyjny bierny powinny być składane w dwóch egzemplarzach, przyczem podania dotyczące maszyn i aparatów - do Ministerstwa Skarbu przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu, dotyczące zaś innych przedmiotów - do Dyrekcji Ceł za pośrednictwem izb przemysłowo-handlowych.

2) Podania powinny zawierać następujące dane:

a) wymienienie nazwy i siedziby przedsiębiorstwa lub nazwiska i adresu osoby, ubiegającej się o pozwolenie na obrót reparacyjny bierny,

b) wyszczególnienie rodzaju i ilości towarów (według wagi, sztuk i t. p.), wywożonych w celu naprawy, z załączeniem rysunków, fotografij i t. p. w dwóch egzemplarzach, względnie szczegółowego opisu tych towarów,

c) opis uszkodzenia, jakiemu uległ towar,

d) wskazanie kraju, siedziby i nazwy przedsiębiorstwa, które ma wykonać naprawę,

e) wskazanie okresu, w ciągu którego przedmioty przeznaczone do naprawy mają być przywiezione zpowrotem do kraju,

f) wskazanie urzędu celnego, w którym ma być dokonana odprawa warunkowa.

§  99.

1) Wszelkie materjały dodane do przedmiotu, przy naprawie zagranicą podlegają opłacie celnej według tej pozycji taryfy celnej przywozowej, jakiej podlegałby sam przedmiot naprawiony. Minister Skarbu może dla poszczególnych przypadków obrotu reparacyjnego biernego ustalić inną zasadę wymierzania należności celnych.

2) Celem sprawdzenia ilości i rodzaju użytych do naprawy dodatków strona powinna przedstawić urzędowi celnemu dokładną specyfikację, sporządzoną przez firmę, która dokonała naprawy.

3.

Odprawa przekazowa.

Przekazywanie za listem przekazowym.

§  100.

1) Przekazywanie za listem przekazowym towarów przewożonych przez publiczne przedsiębiorstwa przewozowe może się odbywać:

a) pomiędzy urzędami celnemi ustanowionemi przy kolejach żelaznych, mającemi nieprzerwalne połączenie kolejowe,

b) pomiędzy urzędami celnemi ustanowionemi na lotniskach,

c) we wzajemnym obrocie pomiędzy urzędami celnemi ustanowionemi przy kolejach żelaznych a urzędami ustanowionemi na lotniskach oraz pomiędzy urzędami celnemi ustanowionemi na lotniskach a urzędami celnemi ustanowionemi w siedzibie urzędów pocztowo - celnych.

Minister Skarbu może zezwolić na przekazywanie za listem przekazowym towarów przewożonych przez publiczne przedsiębiorstwo przewozowe także na drogach wodnych, na warunkach przez niego ustalanych.

2). Przekazywanie odbywa się w następujących przypadkach:

a) z wejściowego urzędu celnego do wyjściowego urzędu celnego przy przewozie (tranzycie) przez polski obszar celny zagranicznych towarów nieoclonych;

b) 66 z granicznego urzędu celnego do wewnętrznego lub innego granicznego urzędu celnego, na wniosek strony, zagranicznych towarów nieoclonych a w szczególności, gdy urząd celny nie jest upoważniony do odprawy danego towaru;

c) jeżeli odprawa towarów w granicznym urzędzie celnym nastręcza trudności;

d) z wewnętrznego urzędu celnego do granicznego wyjściowego, gdy towar krajowy odprawiono do wywozu w wewnętrznym urzędzie celnym (§ 54 ust. 1) lub gdy towar zagraniczny wywozi się zpowrotem zagranicę.

3) Powtórne przekazanie nieoclonego zagranicznego towaru dopuszczalne jest za każdorazowem pozwoleniem urzędu celnego.

§  101.

1) Publiczne przedsiębiorstwa przewozowe obowiązane są na towary, które mają być przekazane, sporządzić i złożyć urzędowi celnemu listy przekazowe.

2) Wzór listu przekazowego i dane, jakie list przekazowy powinien zawierać, ustalają instrukcje dla poszczególnych rodzajów przewozu przez granicę celną (np. instrukcja kolejowo-celna).

§  102.

1) Nadawczy urząd celny bada złożony przez przedsiębiorstwo przewozowe list przekazowy pod względem formalnym i sprawdza jego zgodność z dokumentami przewozowemi.

2) Urząd celny może towary przeznaczone do przekazania sprawdzać i poddawać rewizji celnej.

3) Na towary przekazane lub na środek przewozowy nakłada się zasadniczo urzędowe zamknięcia.

4) Niezależnie od nałożenia zamknięć urzędowych na środki przewozowe, urząd celny może w przypadkach istotnej potrzeby zarządzać konwój przekazywanych towarów na koszt przedsiębiorstwa przewozowego.

5) Zgodność listu przekazowego z dokumentami przewozowemi potwierdza urząd celny w liście przekazowym podpisem i pieczęcią urzędową.

6) Potwierdzony list przekazowy urząd celny wręcza przedsiębiorstwu przewozowemu, które obowiązane jest do dostawienia listu przekazowego wraz z przekazanemi towarami do odbiorczego urzędu celnego.

§  103.

1) Dostawione wraz z listem przekazowym towary odbiorczy urząd celny poddaje rewizji zewnętrznej, poczerń potwierdza ich odbiór.

2) Dalsze postępowanie urzędu celnego odbiorczego zależne jest od ponownego zgłoszenia celnego strony w myśl art. 36.

3) Towary przekazane do przewozu przez polski obszar celny (tranzyt) oraz towary przekazane do wywozu, graniczny urząd odbiorczy może poddawać rewizji celnej. Wywóz zagranicę towarów wymienionych w tym ustępie odbywa się bez ponownego zgłoszenia celnego strony.

4) W przypadkach stwierdzenia naruszenia zamknięć celnych, uszkodzenia opakowania przesyłki, niezgodności towaru z dokumentami, braku sztuk lub ujawnienia różnicy w wadze przekazanej przesyłki, urząd celny sporządza protokół przy udziale przewoźnika; protokół podpisuje urzędnik celny i przewoźnik. Protokółu nie sporządza się przy ujawnieniu różnicy wagi w przypadkach przewidzianych w końcowem zdaniu § 104 ust. 1.

5) Uszkodzone sztuki podlegają zgłoszeniu i rewizji z urzędu niezwłocznie po ujawnieniu uszkodzenia; w tym przypadku od zrewidowanych sztuk nie pobiera się dodatkowej opłaty manipulacyjnej (akcydencji).

§  104.

1) Z chwilą otrzymania listu przekazowego przedsiębiorstwo przewozowe przyjmuje na siebie obowiązek dostawienia do odbiorczego urzędu celnego towarów w stanie nienaruszonym i w okresie przepisanym. W przypadku niedostawienia towarów do urzędu odbiorczego w przepisanym okresie (ust. 2 i 3) lub też niedostawienia towaru w całości, przedsiębiorstwo przewozowe ponosi odpowiedzialność wobec zarządu celnego za należności celne i inne (art. 59 ust. 2) ciążące na niedostawionych towarach. Za brak wagi nieprzekraczający 5% ogólnej wagi przekazanej przesyłki, spowodowany wpływami atmosferycznemi lub też roztrzęsieniem towaru w drodze, przedsiębiorstwo nie ponosi odpowiedzialności.

2) Okres dostawy do odbiorczych urzędów celnych przekazanych przesyłek wyznacza się jak następuje:

a) dla przesyłek kolejowych wysyłanych za kwitami bagażowemi oraz za listami ekspresowemi - 14 dni od daty przekazania,

b) dla przesyłek kolejowych wysyłanych za innemi dokumentami przewozowemi - 40 dni od daty przekazania,

c) dla przesyłek lotniczych - 5 dni od daty przekazania.

3) Instrukcje dla poszczególnych rodzajów przewozów określają dodatkowy okres czasu celem odszukania przekazanej przesyłki w razie niedostarczenia jej w okresie ustalonym w ustępie 2.

4) Przedsiębiorstwo przewozowe obowiązane jest uiścić za niedostawione towary cło według właściwej stawki taryfy celnej, inne zaś należności, jak celne opłaty manipulacyjne, opłaty monopolowe, podatki pośrednie i t. p. według zasad ustalonych w przepisach dotyczących tych opłat i podatków.

5) Jeżeli nie można w sposób wiarygodny ściśle ustalić taryfowej jakości i ilości niedostarczonego towaru, należności celne oblicza się według najwyższej stawki w kolumnie II tej pozycji taryfy celnej, do której niedostarczony towar mógłby być zaliczony. Od towarów, które podlegają opłacie celnej według wagi netto, należy pobierać należności według tej wagi; w razie trudności ustalenia wagi netto, należy obliczać należności według wagi brutto. Gdy dana sztuka przesyłki zawierała towary, należące do różnych pozycyj taryfy celnej, należności celne oblicza się od takiej sztuki według pozycji z wyższą stawką.

6) Gdy niedostarczona przesyłka zawierała towary podlegające opłacie celnej od sztuki (np. parasole), a ilość sztuk nie może być stwierdzona w sposób wiarygodny dokumentami, ustala się następujący sposób postępowania:

Od wagi brutto towaru w skrzyniach potrąca się na tarę 20%, a przy lżejszych opakowaniach - 15%; otrzymaną w ten sposób wagę netto należy podzielić przez przeciętną wagę jednej sztuki tego rodzaju towaru, a otrzymany iloraz przyjmuje się jako ilość sztuk towaru. Przeciętną wagę sztuki towaru ustala urząd celny we własnym zakresie.

7) Od niedostarczonych rzeczy podróżnych przewożonych za kwitami bagażowemi lub za listami przewozowemi, należy obliczać należności celne według pozycji taryfy celnej 711 p. 3 lit. a. II.

8) Wezwanie do uiszczenia należności za niedostarczony towar przekazany przesyła się temu przedsiębiorstwu przewozowemu, które przyjęło przesyłkę do przewozu.

9) 67 Jeżeli obliczenie należności było dokonane według zasad przewidzianych w ust. 5) i 6), a przedsiębiorstwo przewozowe przedstawi Dyrekcji Ceł w ciągu 4 miesięcy od daty otrzymania wezwania (ust. 8) oryginalną fakturę towarową lub jej odpis poświadczony przez wystawcę, na której podstawie byłoby możliwe dokładne określenie przypadających od przesyłki należności celnych i innych, Dyrekcja Ceł może zmienić pierwotne obliczenie i ustalić należności według właściwych pozycji taryfy celnej i wagi. Faktura towarowa lub jej odpis poświadczony przez wystawcę powinna być przedstawiona Dyrekcji Ceł za pośrednictwem urzędu celnego, który wystosował wezwanie płatnicze. W przypadku gdy do niedostarczonego towaru mogłyby być przy ostatecznej jego odprawie przywozowej zastosowane stawki konwencyjne, obliczenie należności celnych według takich stawek może być dokonane po przedstawieniu przez przedsiębiorstwo przewozowe, niezależnie od faktury, prawidłowo wystawionego świadectwa pochodzenia.

10) Od decyzji Dyrekcji Ceł służy przedsiębiorstwu przewozowemu odwołanie do Ministerstwa Skarbu w ciągu 30 dni od daty otrzymania decyzji. Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Dyrekcji Ceł, która wydała decyzję.

11) 68 Wymierzone należności celne i inne powinny być uiszczone przez przedsiębiorstwo przewozowe w ciągu 4 miesięcy od daty otrzymania wezwania urzędu celnego o uiszczenie tych należności (ust. 8), a w przypadkach skorzystania przez przedsiębiorstwo przewozowe z uprawnień wynikających z ust. 9) i 10) niniejszego paragrafu - w ciągu 30 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji Dyrekcji Ceł względnie w ciągu 30 dni od dnia otrzymania decyzji Ministerstwa Skarbu.

Przekazywanie za listem konwojowym.

§  105.

1) Przekazywanie towarów przy przywozie i przewozie według art. 60 ust. 1 następuje za listem konwojowym na wniosek i odpowiedzialność strony.

2) List konwojowy sporządza strona w sposób ustalony dla pisemnego zgłoszenia celnego przy ostatecznej odprawie przywozowej. Przepisy § 48 ust. 2 - 10 mają w danym przypadku analogiczne zastosowanie.

3) W ruchu podróżnych zgłoszenie towarów do przewozu za listem konwojowym może nastąpić ustnie. W razie zgłoszenia ustnego list konwojowy sporządza urząd celny na formularzu według wzoru Nr. 12.

4) Formularze użyte do zgłoszeń w myśl ustępów 2 i 3 należy oznaczyć u góry napisem "List konwojowy".

§  106.

1) Od towarów przekazywanych za listem konwojowym wymierza się należności celne i inne według zasad ustalonych dla odprawy ostatecznej. Wymierzone należności powinny być zabezpieczone. Zabezpieczenie celne może być pobierane do wysokości najwyższej stawki właściwej grupy towarów, jeżeli zachodzi trudność w ustalaniu właściwej stawki taryfowej dla przekazywanego towaru.

2) Od towarów przekazywanych za listem konwojowym, które podlegają ograniczeniom przywozowym, pobiera się ponadto zabezpieczenie w wysokości wartości towarów z wyjątkiem, gdy chodzi o przedmioty, do których ma zastosowanie przepis § 27 ust. 1-d.

3) Co do formy zabezpieczenia mają zastosowanie przepisy § 66 ust. 2 i 3. Dyrekcje Ceł mogą zezwolić na przyjęcie od firm godnych zaufania, zamiast zabezpieczenia celnego pisemnego zobowiązania, że w razie niedostarczenia przekazanego towaru do urzędu celnego odbiorczego uiszczą niezwłocznie należności celne i inne oraz od towarów podlegających ograniczeniom przewozowym ponadto kwotę odpowiadającą wartości towarów.

§  107.

1) Badanie i sprawdzanie listu konwojowego odbywa się w sposób ustalony dla odprawy ostatecznej.

2) Towary, które mają być przekazane, urząd celny poddaje rewizji zewnętrznej i wewnętrznej.

3) Na towary przekazane lub na środek przewozowy nakłada się urzędowe zaniknięcia. Od zasady nakładania zamknięć urzędowych urzędy celne mogą stosować wyjątki; wówczas tożsamość towarów należy zabezpieczyć zapomocą znakowania lub opisania.

4) Wynik rewizji, wymiar należności celnych, wysokość i rodzaj złożonych zabezpieczeń celnych, ilość i rodzaj zamknięć urzędowych urząd celny potwierdza na liście konwojowym, odznaczając w nim równocześnie okres, w jakim towary powinny być dostawione do urzędu odbiorczego.

5) Potwierdzony list konwojowy zaopatrzony w podpis i pieczęć urząd celny wręcza strome, która obowiązana jest do dostawienia listu konwojowego wraz z przekazanemi towarami do odbiorczego urzędu celnego.

§  108.

1) Dostawione wraz z listem konwojowym towary odbiorczy urząd celny poddaje rewizji zewnętrznej a w przypadkach podejrzenia także rewizji wewnętrznej, poczem potwierdza ich odbiór.

2) Dalsze postępowanie urzędu zależne jest od ponownego zgłoszenia celnego strony w myśl art. 36.

3) Towary przekazane do przewozu przez polski obszar celny (tranzyt), graniczny urząd odbiorczy może poddać także rewizji wewnętrznej. Wywóz zagranicę następuje bez ponownego zgłoszenia celnego strony.

4) Jeżeli warunki odprawy przekazowej zostały zachowane i tożsamość towaru stwierdzona, urząd odbiorczy zarządza zwrot pobranego zabezpieczenia.

§ 109. Z chwilą otrzymania listu konwojowego strona przyjmuje na siebie obowiązek dostawienia do odbiorczego urzędu celnego towarów w stanie nienaruszonym i w okresie przepisanym. W przypadku niedostawienia towarów do urzędu odbiorczego w przepisanym okresie lub też niedostawienia towaru w całości strona jest obowiązana do uiszczenia:

a) należności celnych i innych ciążących na niedostawionych towarach,

b) dodatkowej opłaty w wysokości wartości towarów, jeżeli towary podlegały ograniczeniom przywozowym, a strona nie przedstawiła pozwolenia na przywóz wymaganego przy ostatecznej odprawie.

Przekazywanie za listem przejściowym.

§  110.

1) Jeżeli przewóz krajowych towarów z polskiego obszaru celnego do polskiego obszaru celnego przez obcy obszar nie jest uregulowany umowami państwowemi, kolejowemi, granicznemi i t. p. to na przewóz tych towarów za listem przejściowym udziela pozwoleń Minister Skarbu, na warunkach przez siebie ustalanych. Wyjątek stanowi przewóz w ruchu podróżnych lub w ruchu granicznym, na który udzielają pozwoleń urzędy celne na ustny wniosek stron. W ruchu podróżnych i granicznym list przejściowy sporządza urząd celny na formularzu według wzoru Nr. 12, w innych przypadkach na formularzu według wzoru Nr. 11; formularze te zaopatruje się u góry w napis "List przejściowy".

2) Towary przekazywane za listem przejściowym podlegają odprawie według zasad ustalonych dla odprawy warunkowej. Wymierzone należności powinny być zabezpieczone.

3) Przewóz towarów podlegających ograniczeniom wywozowym może być dokonywany tylko za osobnem pozwoleniem właściwej władzy. W tym przypadku niezależnie od pozwolenia pobiera się zabezpieczenie celne w wysokości wartości towaru.

4) Przewóz za listem przejściowym drogą morską z portu krajowego do portu krajowego reguluje osobna instrukcja.

§  111.

1) Badanie i sprawdzanie listu przejściowego odbywa się w sposób ustalony dla warunkowej odprawy wywozowej.

2) Towary, które mają być przekazane, urząd celny poddaje rewizji zewnętrznej i wewnętrznej.

3) Na towary przekazane lub na środek przewozowy nakłada się urzędowe zamknięcia. Od zasady nakładania zamknięć urzędowych urzędy celne mogą stosować wyjątki. Urząd celny może zabezpieczyć możliwość stwierdzenia tożsamości towaru przy powrotnym przywozie zapomocą znakowania lub opisania.

4) Wynik rewizji, wymiar należności celnych, wysokość i rodzaj złożonych zabezpieczeń celnych oraz ilość i rodzaj zamknięć urzędowych urząd potwierdza na liście przejściowym, oznaczając w nim równocześnie okres, w jakim towar powinien być dostawiony do wyznaczonego urzędu celnego odbiorczego.

5) Potwierdzony list przejściowy zaopatrzony w podpis i pieczęć urząd celny wręcza stronie, która obowiązana jest do dostawienia listu przejściowego wraz z przekazanemi towarami do odbiorczego urzędu celnego.

6) Przy towarach wolnych od cła wywozowego i ograniczeń wywozowych Dyrekcje Ceł mogą zezwalać na ułatwienia w odprawie przekazowej za listem przejściowym.

§  112.

1) Dostawione wraz z listem przejściowym towary odbiorczy urząd celny poddaje rewizji zewnętrznej, a w wypadkach podejrzenia także rewizji wewnętrznej, poczem potwierdza ich odbiór. Przy rewizji towarów urząd celny stwierdza tożsamość powrotnie przywiezionych towarów.

2) Jeżeli warunki odprawy przekazowej zostały zachowane i tożsamość towarów stwierdzona, urząd celny bez ponownego zgłoszenia strony odprawia towary ostatecznie do przywozu i zarządza zwrot pobranego zabezpieczenia.

§ 113. Z chwilą otrzymania listu przejściowego strona przyjmuje na siebie obowiązek dostawienia do odbiorczego urzędu celnego towarów w stanie nienaruszonym i w okresie wyznaczonym przez urząd celny. W przypadku niedostawienia towarów do urzędu odbiorczego w oznaczonym okresie, lub też niedostawienia towaru w całości, strona jest obowiązana do uiszczenia:

a) należności celnych wywozowych ciążących na niedostawionych towarach,

b) dodatkowej opłaty w wysokości wartości towarów, jeżeli towary podlegały ograniczeniom wywozowym.

4.

Składy celne.

Publiczne składy celne.

§  114.

1) Związki samorządowe, zrzeszenia oraz przedsiębiorstwa prywatne, mające zamiar założenia publicznego składu celnego, powinny wnieść podanie o udzielenie koncesji do Ministerstwa Skarbu za pośrednictwem właściwej dla składu izby przemysłowo-handlowej, która ze swoją opinją przesyła podanie Ministerstwu Skarbu.

2) W podaniu należy:

a) oznaczyć nazwę przedsiębiorstwa (firmy), pod którą skład celny ma być prowadzony, z dołączeniom wyciągu z rejestru handlowego, jeżeli przedsiębiorstwo jest rejestrowane, a pozatem, jeżeli przedsiębiorstwo stanowi spółkę, dołączyć odpis statutu lub urnowy;

b) wskazać rodzaj składu celnego i dla jakich towarów będzie przeznaczony;

c) wskazać miejscowość, w której skład celny ma być otworzony i dołączyć plan sytuacyjny magazynów i placów ze szczegółowem opisaniem budynków;

d) określić warunki prawne i techniczne, w których odbywać się będzie przewóz towarów do składu celnego z głównej linji przewozowej (stacji kolejowej, portu i t. p.);

e) pozatem należy do podania dołączyć projekt regulaminu dla składu celnego.

3) W razie uwzględnienia prośby o wydanie koncesji przedsiębiorca powinien złożyć tytułem gwarancji wykonania warunków koncesji zabezpieczenie, w wysokości ustalanej przez Ministerstwo Skarbu Indywidualnie dla każdego publicznego składu celnego, w zależności od pojemności składu i rodzaju towarów, dla których jest skład przeznaczony.

4) Przedsiębiorstwo, które uzyskało koncesję na publiczny skład celny obowiązane fest przedstawić Ministerstwu Skarbu do zatwierdzenia, przed uruchomieniem składu, taryfę opłat składowych za przechowywanie towarów i związane z tem czynności składowe. Na wszelkie późniejsze zmiany w taryfie powinno przedsiębiorstwo uzyskiwać zatwierdzenie Ministerstwa Skarbu.

5) Koncesję wydaje Minister Skarbu po porozumieniu się z Ministrem Przemysłu i Handlu na okres 10 lat. Na wniosek przedsiębiorcy, złożony na jeden rok przed upływem okresu ważności koncesji, może być ona przedłużana na dalsze okresy dziesięcioletnie.

6) 69 Przedsiębiorstwo, które uzyskało koncesję, obowiązane jest uruchomić skład celny w ciągu jednego roku od daty wydania koncesji. W razie nieuruchomienia składu w tym okresie koncesja traci swą ważność. Przedsiębiorstwo obowiązane jest zawiadamiać Ministerstwo Skarbu o wszelkich zmianach w rejestrze handlowym dotyczących jego przedsiębiorstwa. Zmiana osób wchodzących w skład spółek jawnej i komandytowej, zaś w spółce Z ograniczoną odpowiedzialnością zmiana osób w zarządzie spółki, powodują wygaśnięcie koncesji, jeżeli zmiany te zostały dokonane bez uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Skarbu.

7) Jeżeli prośba o udzielenie koncesji nie została uwzględniona, zawiadamia się o tem petenta pisemnie, przyczem w zawiadomieniu mogą nie być podane motywy nieuwzględnienia prośby.

8) 70 W przypadku wygaśnięcia lub cofnięcia koncesji lub nieprzedłużenia jej ważności albo też likwidacji składu przez, przedsiębiorstwo, obowiązane jest ono przewieźć towary pod doborem celnym do innego publicznego składu celnego lub też spowodować ich oclenie albo wywiezienie z powrotem za granicę. Do wykonania tego obowiązku wyznacza się przedsiębiorstwu odpowiedni termin, W razie niewykonania likwidacji składu w wyznaczonym terminie przewóz towarów do innego składu zarządza Dyrekcja Ceł na koszt przedsiębiorstwa.

§  115.

1) Od przechowania w publicznych składach celnych wyłącza się towary zagrażające bezpieczeństwu oraz towary działające szkodliwie na inne towary.

2) Koncesja może zawierać warunek wyłączający od przechowania również towary innego rodzaju.

§  116.

1) Przyjęcie towaru na przechowanie w publicznym składzie celnym następuje na podstawie zgłoszenia towaru przez stronę na piśmie. Zgłoszenie powinno być złożone urzędowi celnemu w okresie ustalonym w § 33 ust. 1-a, b.

2) Zgłoszenie sporządza strona w trzech jednobrzmiących egzemplarzach zapomocą papieru barwiącego na urzędowym formularzu według wzoru Nr. 14.

3) Zgłoszenie powinno zawierać następujące dane:

a) nazwę składu w którym ma być złożony towar,

b) kraj pochodzenia ł kraj, z którego towar wysłano bezpośrednio do polskiego obszaru celnego (stacja, port),

c) ilość sztuk, ich znaki i numery oraz rodzaj opakowania,

d) nazwę potoczną lub handlową towarów,

e) wagę brutto,

f) nazwisko i miejsce zamieszkania nadawcy i adresata przesyłki,

g) datę sporządzenia zgłoszenia i własnoręczny podpis osoby zgłaszającej.

4) Towary zgłoszone na skład podlegają rewizji zewnętrznej, przyczem powinna być sprawdzona waga brutto przesyłki. Niezależnie od tego urząd celny obowiązany jest przeprowadzić wewnętrzną rewizję pewnej części przesyłki celem sprawdzenia, czy zawartość przesyłki zgadza się z treścią zgłoszenia na skład.

5) Zgłoszenie towaru na skład według ustępów 2 i 3 niniejszego paragrafu nie powoduje pobierania akcydencji.

6) Urząd celny może zezwolić na pisemny wniosek strony na złożenie do publicznego składu celnego również i tych towarów, które były zgłoszone przez stronę do odprawy celnej przywozowej lub zgłoszone z urzędu. Przyjęcie towarów na skład odbywa się w tych przypadkach według zasad ustalonych w ust. 2 i 3 niniejszego paragrafu, przyczem na formularzu wzór Nr. 14 należy oznaczyć datę i numer pierwotnego zgłoszenia przywozowego. Wniosek powinien być złożony przed upływem terminu przewidzianego w art. 116. Wnioski złożone po tym terminie rozstrzyga Dyrekcja Ceł. Z chwilą przyjęcia zgłoszeń na skład według ustępu 2 i 3 niniejszego paragrafu pierwotne zgłoszenie uważa się za załatwione. Dokumenty dołączone przez stronę do tego zgłoszenia urząd celny zwraca stronie na jej pisemny wniosek, celem wykorzystania w dalszem postępowaniu w granicach ich ważności.

7) 71 Publiczny skład celny potwierdza na wszystkich egzemplarzach zgłoszenia przyjęcie towaru na skład, po czym potwierdzenie zgłoszenia na skład urząd celny wydaje stronie za pokwitowaniem. W przypadkach gdy wydane stronie potwierdzenie zgłoszenia na skład opiewa na większą partię towaru, strona może za zgodą urzędu celnego wymienić takie potwierdzenie w urzędzie celnym na odpowiednią ilość wyciągów z niego, które powinny być przedstawione przez stronę urzędowi celnemu w trzech jednobrzmiących egzemplarzach. Ogólna ilość towarów wyszczególnionych we wszystkich wyciągach powinna być zgodna z ilością towarów objętych potwierdzeniem zgłoszenia na skład. Potwierdzenie zgłoszenia na skład względnie wyciągi z niego mogą być indosowane (art. 64 ust. 1) ; indos ten dotyczy wyłącznie uprawnienia do występowania w charakterze strony w myśl prawa celnego.

8) Złożenie z urzędu towarów na przechowanie w publicznym składzie celnym (art. 64 ust. 2-a, b), następuje na podstawie pierwotnego zgłoszenia do odprawy celnej; przedsiębiorstwo składowe poświadcza na wszystkich egzemplarzach pierwotnego zgłoszenia przyjęcie towaru na przechowanie.

§  117.

1) Przedsiębiorca składowy obowiązany jest prowadzić dla kontroli celnej księgi składowe według wzorów ustalonych dla ksiąg składowych, prowadzonych przez urzędy celne.

1a) 72 Przedsiębiorca składowy obowiązany jest jednocześnie z uruchomieniem składu celnego dostarczyć do dyspozycji urzędu celnego mieszkań dla funkcjonariuszów celnych, wyznaczonych do sprawowania kontroli celnej w składzie. Mieszkanie dla urzędnika celnego powinno składać się co najmniej z dwóch pokojów z kuchnią, a dla dozorcy celnego - z jednego pokoju z kuchnią. Zamiast dostarczenia mieszkań przedsiębiorca składowy może wpłacać miesięcznie odpowiedni ekwiwalent w gotówce, ustalany dla poszczególnych przypadków przez Ministerstwo Skarbu. Ustalony ekwiwalent pieniężny przedsiębiorca składowy obowiązany jest wpłacać do kasy urzędu celnego z góry najpóźniej do dnia 8 każdego miesiąca.

2) Ubytek towarów złożonych w składzie celnym, spowodowany wpływami naturalnemi, jak zeschnięcie, wyparowanie i t. p. podlega zwolnieniu od cła przez urząd celny po dokonaniu adnotacji w księdze składowej i dokumentach zgłoszenia.

3) Towary, które z przyczyn naturalnych zepsuły się i stały się niezdatnemi do użytku, mogą być na pisemny wniosek strony zniszczone pod urzędową kontrolą i zwolnione od cła przez urząd celny na podstawie protokółu o zniszczeniu.

4) Towary, które z powodu nieprzewidzianego wypadku potłukły się, czy też wyciekły albo uległy innemu zniszczeniu do tego stopnia, że nie nadają się do użytku, mogą być zwolnione od cła przez urząd celny na podstawie protokółu o zniszczeniu.

5) Przy obliczaniu należności celnych i innych z tytułu ubytku, spowodowanego kradzieżą lub niedbalstwem (art. 65 ust. 2) mają analogiczne zastosowanie postanowienia § 104 ust. 4 - 7 i 9 - 11.

§  118.

1) Wstęp do pomieszczeń składowych publicznego składu celnego, jeżeli chodzi o osoby prywatne, jest zasadniczo dozwolony tylko tym osobom, które złożyły towary i ich pracownikom. Na wstęp innych prywatnych osób dozór celny może zezwolić w porozumieniu z zarządem składu.

2) Każda osoba, która chce wejść do pomieszczeń publicznego składu celnego lub wyjść z tych pomieszczeń, powinna uprzednio zgłosić się do dozoru celnego.

3) Wszystkie czynności strony, zmierzające do utrzymania towaru w dobrym stanie, jak np. przeglądanie towaru, odkurzanie, czyszczenie, przebieranie, przesuszanie i t. p. mogą się odbywać po uprzedniem zezwoleniu urzędu celnego i po ustanowieniu nad temi czynnościami dozoru celnego.

4) Oddzielone z oczyszczonego lub przebieranego towaru części nieczyste lub zepsute podlegają ocleniu, mogą być jednak na wniosek strony złożony urzędowi celnemu na piśmie wywiezione zagranicę lub też zniszczone pod dozorem celnym. O wszelkich zmianach powstałych z tego powodu w wadze towarów pozostających w składzie należy czynić adnotację w księdze składowej. Zamiana opakowania jest dozwolona również w tym przypadku, gdy opakowanie, w którem znajduje się towar, zostało uszkodzone i zachodzi potrzeba ochrony w ten sposób towaru.

5) Urząd celny na pisemny wniosek strony zezwala na dzielenie, przepakowywanie i sortowanie (gatunkowanie) towarów złożonych w publicznych składach celnych. Należności celne i inne od towarów poddanych tym czynnościom pobiera się według stanu towarów przed podjęciem czynności.

6) Towary, które mają być dzielone, przepakowane i sortowane (gatunkowane) powinny być uprzednio zrewidowane, przyczem stan ustalony przy rewizji urząd celny notuje na pisemnym wniosku strony.

7) O dokonaniu przepakowania, dzielenia lub sortowania (gatunkowania) towaru urząd celny uskutecznia adnotację na wniosku strony i w księdze składowej.

8) Pozostałe po przepakowaniu, dzieleniu lub sortowaniu (gatunkowaniu) towarów pierwotne opakowania mogą być wydane do wolnego obrotu po dokonaniu ostatecznej odprawy przywozowej na ogólnych zasadach, wywiezione zagranicę, zniszczone lub za zezwoleniem urzędu celnego przerobione na towar wolny od cła.

§  119.

1) Jeżeli konserwacja towarów zagranicznych złożonych w publicznym składzie celnym wymaga uzupełnienia lub dopełnienia innemi towarami, mogą być w tym celu wprowadzone do składu celnego towary z wolnego obrotu, które przez to nabierają charakteru towarów zagranicznych.

2) Towary przechowywane w składzie tranzytowym z przeznaczeniem do wywozu zagranicę mogą być uzupełniane i dopełniane towarami pochodzącemi z wolnego obrotu również i w innych przypadkach, poza przewidzianym w ust. 1.

3) Do składów celnych mogą być również wprowadzone opakowania z wolnego obrotu celem przepakowania towarów lub uzupełnienia zagranicznego opakowania.

4) Pozwoleń na uzupełnienie lub dopełnienie towarów według ust. 1 - 3 udziela urząd celny na pisemny wniosek strony. O każdem uzupełnieniu lub dopełnieniu towaru powinny być uczynione adnotacje w księgach składowych i dokumentach zgłoszenia.

5) Jeżeli chodzi o pozwolenie na uzupełnienie lub dopełnienie towarów w składach nietranzytowych w innym celu, niż przewidziano w ust. 1, jak również o pozwolenie na przeróbkę lub obróbkę towarów przechowywanych w składzie celnym należy wnieść umotywowane podanie do Ministerstwa Skarbu za pośrednictwem właściwej terytorjalnie dla składu celnego izby przemysłowo - handlowej, która przesyła podanie ze swą opinją do Ministerstwa Skarbu.

§  120.

1) Gdy osoba uprawniona do rozporządzania towarem złożonym w składzie zamierza. wziąć próbki towaru, powinna w tym celu złożyć pisemny wniosek do urzędu celnego, oznaczając w nim pozycję księgi składowej oraz z jakiej sztuki i w jakiej ilości mają być wzięte próbki. Rozpakowywanie towaru, wyjęcie próbek i zapakowanie zpowrotem towaru jest dozwolone tylko w obecności dozoru celnego.

2) Próbki odpowiadające postanowieniom § 16 do p. 9 ust. II art. 22 wzięte pierwszy raz, są wolne od należności celnych. Próbki nieodpowiadające tym postanowieniom lub próbki brane ponownie, podlegają opłacie celnej na ogólnej zasadzie.

3) Każde wzięcie próbki powinno być odnotowane na potwierdzeniu przyjęcia towaru na skład i w księdze składowej z oznaczeniem taryfowej jakości i ilości próbek.

4) Należności celne za pobrane próbki pobiera się przy odprawie towaru, a jeżeli towar jest odprawiany częściami, przy odprawie pierwszej części. Gdy jednak pobieranie próbek odbywa się w większej ilości, należności celne powinny być pobrane przed wydaniem próbek, przyczem odprawy próbek dokonywa się na podstawie zgłoszenia ustnego.

§ 121. 73 Ustalony w art. 68 ust. 1 trzyletni okres przechowywania towarów w publicznym składzie celnym może być na pisemny wniosek stron przedłużony przez urząd celny na jeden rok; na następny okres roczny może przedłużyć przechowanie towarów Dyrekcja Ceł; Ministerstwo Skarbu może zezwalać na przedłużenie przechowania towarów na dalszy okres.

§  122.

1) Towary przechowywane w publicznym składzie celnym zgłasza się do ostatecznej lub warunkowej odprawy albo do powrotnego wywozu zagranicę przez złożenie nowego zgłoszenia na ogólnych zasadach. Towary z publicznych składów celnych mogą być przekazywane do odprawy celnej w innych urzędach celnych.

2) W przypadkach zasługujących na uwzględnienie Dyrekcje Ceł mogą zezwolić na przekazanie towarów z jednego składu celnego do drugiego. Przekazanie towaru z jednego składu celnego do drugiego nie zmienia okresu czasu wyznaczonego do jego przechowania, ani też innych warunków ustalonych dla przechowywania towarów.

3) 74 Przy odprawie towarów, poddanych w składzie celnym przemianom wymienionym w art. 66 ust. 2, na wymierzenie cła według stanu, w jakim towary te znajdują się w czasie rewizji przeprowadzonej celem dokonania odprawy (art. 69 ust. 5), wymagane jest zezwolenie Ministerstwa Skarbu.

Prywatne składy celne.

§  123.

1) Podania do Ministerstwa Skarbu o udzielenie koncesji na prywatny skład celny należy wnosić za pośrednictwem właściwej terytorjalnie dla składu izby przemysłowo-handlowej, która ze swoją opinją przesyła podanie do Ministerstwa Skarbu.

2) Podanie powinno zawierać dane określone w § 114 ust. 2.

2a) 75 W razie uwzględnienia prośby o wydanie koncesji przedsiębiorca powinien złożyć tytułem gwarancji wykonania warunków koncesji zabezpieczenie, w wysokości ustalanej przez Ministerstwo Skarbu indywidualnie dla każdego prywatnego składu celnego, w zależności od pojemności składu i rodzaju towarów, dla których skład jest przeznaczony.

3) 76 Koncesję wydaje się na okres 3 lat. Na wniosek składnika złożony na 3 miesiące przed upływem okresu ważności koncesji może być ona przedłużana przez Ministerstwo Skarbu na dalsze okresy trzyletnie. Przedsiębiorstwo, które uzyskało koncesję, obowiązane jest uruchomić skład celny w ciągu 3 miesięcy od daty wydania koncesji. W razie nieuruchomienia składu w tym okresie koncesja traci swą ważność. Przedsiębiorstwo obowiązane jest zawiadamiać Ministerstwo Skarbu o wszelkich zmianach w rejestrze handlowym dotyczących jego przedsiębiorstwa. Zmiana osób wchodzących w skład spółek jawnej i komandytowej, zaś w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zmiana osób w zarządzie spółki, powodują wygaśnięcie koncesji, jeżeli zmiany te zostały dokonane bez uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Skarbu. Przepisy § 114 ust. 7) i 8) mają analogiczne zastosowanie.

4) Towary przeznaczone do przechowywania w prywatnym składzie celnym powinny być zgłoszone w sposób ustalony dla odprawy ostatecznej i poddane rewizji zasadniczo w urzędzie celnym. Urząd celny może zezwalać na przeprowadzenie rewizji poszczególnych towarów w pomieszczeniu składu celnego.

5) 77 Ustalony w art. 71 ust. 4 dwuletni okres przechowywania towarów w prywatnym składzie celnym może być na pisemny wniosek strony przedłużony przez urząd celny na jeden rok; na następny okres roczny może przedłużyć przechowanie towarów Dyrekcja Ceł; Ministerstwo Skarbu może zezwalać na przedłużenie przechowania towarów na dalszy okres.

6) Wniosek o dalszą odprawę towarów przechowywanych w prywatnym składzie celnym powinien zawierać numer i datę pierwotnego zgłoszenia, znaki, numery i rodzaj opakowania, rodzaj i ilość towaru, który ma być poddany dalszej odprawie oraz oświadczenie przedsiębiorcy o jaką odprawę zgłasza wniosek (wydanie towaru do wolnego obrotu, wywóz powrotny zagranicę, zastosowanie warunkowej odprawy). Datę złożenia wniosku oznacza urząd celny na wniosku.

Rewizja składów celnych.

§  124.

1) Urząd celny przy zamykaniu ksiąg składowych przeprowadza szczegółową rewizję składu celnego.

2) Niezależnie od perjodycznych rewizyj według ust. 1 urząd celny lub inne władze celne mogą zarządzić w każdej chwili doraźną rewizję składu całego lub poszczególnych jego działów.

3) Przedsiębiorca składowy czy też zarządca składu obowiązany jest być obecnym przy rewizji oraz udzielać przeprowadzającym rewizję urzędnikom celnym wszelkich wyjaśnień dotyczących składu i przechowywanych w nim towarów.

4) Przedsiębiorca składowy obowiązany jest dostarczyć bezpłatnie potrzebnych do przeprowadzenia rewizji składu narządzi, przyborów i odpowiednich sił roboczych.

5) Powrotny przywóz oraz wywóz towarów poza obrotem warunkowym. Powrotny przywóz poza obrotem warunkowym.

§ 125. 78

1) Zwolnienie od cła towarów zwróconych z zagranicy może nastąpić na wniosek eksportera pod warunkiem udowodnienia w sposób niewątpliwy, że towary te zostały wywiezione z kraju, że za granicą nie weszły do wolnego obrotu i że przed wywiezieniem za granicę znajdowały się w kraju w wolnym obrocie.

2) Jako dowód, że zwrócone towary nie weszły za granicą do wolnego obrotu, może służyć poświadczenie zagranicznego urzędu celnego lub publicznego przedsiębiorstwa przewozowego.

3) Towary, które weszły za granicą do wolnego obrotu, mogą być przy powrotnym przywozie do kraju zwolnione od cła na wniosek eksportera w zasadzie tylko wówczas, gdy powrotny przywóz nastąpił przed upływem jednego roku od dnia wywozu. Towary, które weszły za granicą do wolnego obrotu i zostały przywiezione z powrotem do kraju po upływie jednego roku od dnia wywozu, mogą być zwolnione od cła tylko w przypadkach wyjątkowych, gdy za zwolnieniem przemawiają poważne względy słuszności.

4) Przepisy ust. 1) i 2) niniejszego paragrafu mają zastosowanie również do towarów wywiezionych za granicę omyłkowo.

5) Towary, które były wywiezione za granicę ze zwolnieniem od opłat monopolowych i podatków pośrednich, mogą być zwolnione od cła przy powrotnym przywozie z zachowaniem jednak przepisów o opłatach monopolowych i podatkach pośrednich.

§ 126. 79

1) O zwolnieniu od cła przywożonych z powrotem z zagranicy towarów krajowych, przy których wywozie strona korzystała z pomocy finansowej stosowanej przez Państwo, decyduje Ministerstwo Skarbu. Również Ministerstwo Skarbu decyduje o zwolnieniu od cła w przypadkach, gdy powrotny przywóz towarów, które weszły za granicą do wolnego obrotu, następuje po upływie jednego roku od dnia wywozu (§ 125 ust. 3), chociażby towary te nie korzystały przy wywozie z pomocy finansowej.

2) Przywożone z powrotem z zagranicy towary, które nie weszły za granicą do wolnego obrotu, z wyjątkiem towarów, przy których wywozie strona korzystała z pomocy finansowej, mogą zwalniać od cła urzędy celne, jeżeli towar został zwrócony w ciągu jednego roku od dnia wywozu. Również urzędy celne zwalniają od cła we własnym zakresie krajowe towary w ruchu podróżnych i w małym ruchu granicznym, chociażby były w wolnym obrocie za granicą, jeżeli nie ma wątpliwości, że towary te są pochodzenia krajowego. Ministerstwo Skarbu może ponadto upoważnić urzędy celne I klasy do zwalniania od cła we własnym zakresie drobnych zwrotnych przesyłek, które bądź korzystały przy wywozie z pomocy finansowej, bądź też weszły za granicą do wolnego obrotu.

3) W innych przypadkach poza wymienionymi w ust. 1) i 2) mogą zwalniać od cła zwrotne towary Dyrekcje Ceł.

4) Pozwolenie na zwolnienie od cła towarów zwrotnych, od których przy wywozie uiszczono cło wywozowe, jest jednocześnie pozwoleniem na zwrot cła wywozowego.

§  127.

1) 80 Zgłoszenie towarów przy powrotnym przywozie z zagranicy następuje na piśmie na formularzu według wzoru Nr 7, z wyjątkiem powrotnego przywozu towarów krajowych w ruchu podróżnych i małym ruchu granicznym, w których to przypadkach ma zastosowanie zgłoszenie ustne.

2) Przy zgłoszeniu na piśmie wystarcza zgłoszenie ogólne (§ 48 ust. 6).

3) Jeżeli przy wywozie krajowego towaru zagranicę strona korzystała z pomocy finansowej stosowanej przez Państwo, powinna to zaznaczyć we wniosku b zwolnienie od cła i w zgłoszeniu towaru przy powrotnym przywozie do kraju.

4) 81 Gdy przy wywozie towaru za granicę strona uzyskała osobne zaświadczenie wywozu krajowego opakowania (§ 80 ust. 1), to w razie powrotnego przywozu do kraju wywiezionego towaru obowiązana jest zwrócić takie zaświadczenie jednocześnie ze zgłoszeniem zwrotnego towaru do odprawy przywozowej.

§  128.

1) Badanie i sprawdzanie zgłoszenia celnego odbywa się w sposób ustalony dla odprawy ostatecznej przywozowej.

2) 82 Towary zwrócone z zagranicy urząd celny poddaje rewizji zewnętrznej i wewnętrznej celem stwierdzenia ich tożsamości z towarami wywiezionymi z wolnego obrotu w kraju.

Powrotny wywóz zagranicę poza obrotem warunkowym,

§  129.

1) Zagraniczne towary, pozostające pod kontrolą urzędu celnego, mogą być wywożone zpowrotem zagranicę na wniosek strony, złożony urzędowi celnemu na piśmie. We wniosku strona powinna podać datę i pozycję rejestru przywozu, znaki i numery, ilość sztuk, rodzaj opakowania, nazwę towaru oraz wagę brutto.

2) Jeżeli towar był zgłoszony do ostatecznej odprawy celnej, należy oznaczyć we wniosku datę i numer zgłoszenia celnego, a jeżeli należności celne zostały uiszczone, dołączyć kwit celny. W przypadku gdy towar został zgłoszony na skład celny, strona powinna dołączyć do wniosku potwierdzenie zgłoszenia towarów na skład celny, oznaczając we wniosku datę złożenia i pozycję księgi składowej.

3) Wnioski o zwrot zagranicę przedmiotów pozostawionych w urzędzie celnym w ruchu podróżnych zgłaszają strony ustnie za zwrotem pokwitowania wydanego przez urząd celny (§ 22 ust. 10).

4) 83 Pozwolenia na wywóz towarów pozostających pod kontrolą urzędu celnego udziela urząd celny we własnym zakresie. Jeżeli należności celne zostały uiszczone, podlegają one zwrotowi po wywiezieniu towaru.

5) Towary przewożone przez publiczne przedsiębiorstwa przewozowe mogą być po ocleniu wywiezione zpowrotem zagranicę za zwrotem cła, jeżeli towar nie został wydany odbiorcy przez przedsiębiorstwo, a nadawca nadesłał zlecenie zwrotu towaru zagranicę. Pozwoleń na wywóz zagranicę za zwrotem cła tego rodzaju towarów udziela Dyrekcja Ceł, jeżeli wniosek o zwrot będzie złożony nie później sześciu miesięcy od dnia ostatecznej odprawy. Powrotny wywóz za zwrotem cła nieprzyjętych przez adresatów przesyłek pocztowych, reguluje instrukcja pocztowe - celna.

6) Jeżeli towary weszły do wolnego obrotu, powrotny ich wywóz za zwrotem cła może nastąpić w następujących przypadkach:

a) gdy nabywca otrzymał towar uszkodzony lub niezdatny częściowo albo w całości do użytku,

b) gdy otrzymał towar inny, niż zamówił u zagranicznego dostawcy,

c) w innych wyjątkowych przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie.

7) 84 Pozwoleń na powrotny wywóz według ust. 6) pp. a) i b) udzielają Dyrekcje Ceł, a według ust. 6) p. c) - Ministerstwo Skarbu, przy czym w przypadkach oznaczonych pod pp. a) i c) wniosek o powrotny wywóz powinien być złożony w ciągu 3 miesięcy, licząc od dnia uiszczenia należności celnych, a w przypadku oznaczonym pod p. b) - w ciągu miesiąca, licząc od dnia uiszczenia należności celnych.

7a) 85 Gdy sprowadzony towar miał wady ukryte, które mogły wyjść na jaw dopiero po dłuższym jego używaniu, pozwolenie na powrotny wywóz może być udzielone również na skutek wniosku złożonego po upływie 3-miesięcznego terminu, ustalonego w ust. 7). W tych przypadkach o udzieleniu pozwolenia na powrotny wywóz decyduje Ministerstwo Skarbu.

8) Niezbędnym warunkiem dokonania zwrotu uiszczonych należności celnych jest stwierdzenie przez urząd celny tożsamości wywożonego towaru z towarem przywiezionym.

²⁸ § 47 ust. 1 lit. i) zmieniona przez § 1 pkt 21 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

²⁹ § 47 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 21 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

³⁰ § 47 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 7 października 1935 r. o uzupełnieniu przepisów wykonawczych do prawa celnego (Dz.U.35.77.481) z dniem 23 października 1935 r.

³¹ § 48 ust. 3 lit. h) zmieniona przez § 1 pkt 22 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

³² § 48 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 22 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

³³ § 48 ust. 11 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 7 października 1935 r. o uzupełnieniu przepisów wykonawczych do prawa celnego (Dz.U.35.77.481) z dniem 23 października 1935 r.

³⁴ § 49 ust. 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 7 października 1935 r. o uzupełnieniu przepisów wykonawczych do prawa celnego (Dz.U.35.77.481) z dniem 23 października 1935 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

³⁵ § 51 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 24 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

³⁶ § 51 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 24 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

³⁷ § 54 ust. 4) zmieniony przez § 1 pkt 25 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

³⁸ § 55 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

³⁹ § 55 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁴⁰ § 55 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁴¹ § 55 ust. 8 dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 7 października 1935 r. o uzupełnieniu przepisów wykonawczych do prawa celnego (Dz.U.35.77.481) z dniem 23 października 1935 r.

⁴² § 56 ust. 8 dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 7 października 1935 r. o uzupełnieniu przepisów wykonawczych do prawa celnego (Dz.U.35.77.481) z dniem 23 października 1935 r.

⁴³ § 57 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 7 października 1935 r. o uzupełnieniu przepisów wykonawczych do prawa celnego (Dz.U.35.77.481) z dniem 23 października 1935 r.

⁴⁴ § 57a dodany przez § 1 pkt 27 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁴⁵ § 60 ust. 1 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 28 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁴⁶ § 61 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 7 października 1935 r. o uzupełnieniu przepisów wykonawczych do prawa celnego (Dz.U.35.77.481) z dniem 23 października 1935 r.

⁴⁷ § 62 ust. 6 dodany przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 7 października 1935 r. o uzupełnieniu przepisów wykonawczych do prawa celnego (Dz.U.35.77.481) z dniem 23 października 1935 r.

⁴⁸ § 63 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 7 października 1935 r. o uzupełnieniu przepisów wykonawczych do prawa celnego (Dz.U.35.77.481) z dniem 23 października 1935 r.

⁴⁹ § 64 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 29 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁵⁰ § 65 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 30 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁵¹ § 65 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 30 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁵² § 66 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 31 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁵³ § 66 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 31 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁵⁴ § 67 ust. 4a dodany przez § 1 pkt 32 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁵⁵ § 67 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 32 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁵⁶ § 69 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 33 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁵⁷ § 69 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 33 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁵⁸ § 69 ust. 4 lit. b) zmieniony przez § 1 pkt 33 lit. c) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁵⁹ § 69 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 33 lit. d) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁶⁰ § 69 ust. 9 dodany przez § 1 pkt 33 lit. e) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁶¹ § 71 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 34 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁶² § 72 zmieniony przez § 1 pkt 35 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁶³ § 78 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 36 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁶⁴ § 90 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 37 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁶⁵ § 91 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 9 kwietnia 1936 r. (Dz.U.36.34.266) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 1936 r.

⁶⁶ § 100 ust. 2 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 38 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁶⁷ § 104 ust. 9 zmieniony przez § 1 pkt 39 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁶⁸ § 104 ust. 11 zmieniony przez § 1 pkt 39 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁶⁹ § 114 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 40 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁰ § 114 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 40 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷¹ § 116 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷² § 117 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 42 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷³ § 121 zmieniony przez § 1 pkt 43 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁴ § 122 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 44 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁵ § 123 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 45 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁶ § 123 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 45 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁷ § 123 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 45 lit. c) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁸ § 125 zmieniony przez § 1 pkt 46 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁹ § 126 zmieniony przez § 1 pkt 47 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸⁰ § 127 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 48 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸¹ § 127 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 48 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸² § 128 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 49 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸³ § 129 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 50 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸⁴ § 129 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 50 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸⁵ § 129 ust. 7a dodany przez § 1 pkt 50 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.