Oddział 4 - Składy celne. Publiczne składy celne. - Przepisy wykonawcze do prawa celnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.90.820

Akt utracił moc

Wersja od: 5 października 1956 r.

4.

Składy celne.

Publiczne składy celne.

§  114.

1) Związki samorządowe, zrzeszenia oraz przedsiębiorstwa prywatne, mające zamiar założenia publicznego składu celnego, powinny wnieść podanie o udzielenie koncesji do Ministerstwa Skarbu za pośrednictwem właściwej dla składu izby przemysłowo-handlowej, która ze swoją opinją przesyła podanie Ministerstwu Skarbu.

2) W podaniu należy:

a) oznaczyć nazwę przedsiębiorstwa (firmy), pod którą skład celny ma być prowadzony, z dołączeniom wyciągu z rejestru handlowego, jeżeli przedsiębiorstwo jest rejestrowane, a pozatem, jeżeli przedsiębiorstwo stanowi spółkę, dołączyć odpis statutu lub urnowy;

b) wskazać rodzaj składu celnego i dla jakich towarów będzie przeznaczony;

c) wskazać miejscowość, w której skład celny ma być otworzony i dołączyć plan sytuacyjny magazynów i placów ze szczegółowem opisaniem budynków;

d) określić warunki prawne i techniczne, w których odbywać się będzie przewóz towarów do składu celnego z głównej linji przewozowej (stacji kolejowej, portu i t. p.);

e) pozatem należy do podania dołączyć projekt regulaminu dla składu celnego.

3) W razie uwzględnienia prośby o wydanie koncesji przedsiębiorca powinien złożyć tytułem gwarancji wykonania warunków koncesji zabezpieczenie, w wysokości ustalanej przez Ministerstwo Skarbu Indywidualnie dla każdego publicznego składu celnego, w zależności od pojemności składu i rodzaju towarów, dla których jest skład przeznaczony.

4) Przedsiębiorstwo, które uzyskało koncesję na publiczny skład celny obowiązane fest przedstawić Ministerstwu Skarbu do zatwierdzenia, przed uruchomieniem składu, taryfę opłat składowych za przechowywanie towarów i związane z tem czynności składowe. Na wszelkie późniejsze zmiany w taryfie powinno przedsiębiorstwo uzyskiwać zatwierdzenie Ministerstwa Skarbu.

5) Koncesję wydaje Minister Skarbu po porozumieniu się z Ministrem Przemysłu i Handlu na okres 10 lat. Na wniosek przedsiębiorcy, złożony na jeden rok przed upływem okresu ważności koncesji, może być ona przedłużana na dalsze okresy dziesięcioletnie.

6) 69 Przedsiębiorstwo, które uzyskało koncesję, obowiązane jest uruchomić skład celny w ciągu jednego roku od daty wydania koncesji. W razie nieuruchomienia składu w tym okresie koncesja traci swą ważność. Przedsiębiorstwo obowiązane jest zawiadamiać Ministerstwo Skarbu o wszelkich zmianach w rejestrze handlowym dotyczących jego przedsiębiorstwa. Zmiana osób wchodzących w skład spółek jawnej i komandytowej, zaś w spółce Z ograniczoną odpowiedzialnością zmiana osób w zarządzie spółki, powodują wygaśnięcie koncesji, jeżeli zmiany te zostały dokonane bez uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Skarbu.

7) Jeżeli prośba o udzielenie koncesji nie została uwzględniona, zawiadamia się o tem petenta pisemnie, przyczem w zawiadomieniu mogą nie być podane motywy nieuwzględnienia prośby.

8) 70 W przypadku wygaśnięcia lub cofnięcia koncesji lub nieprzedłużenia jej ważności albo też likwidacji składu przez, przedsiębiorstwo, obowiązane jest ono przewieźć towary pod doborem celnym do innego publicznego składu celnego lub też spowodować ich oclenie albo wywiezienie z powrotem za granicę. Do wykonania tego obowiązku wyznacza się przedsiębiorstwu odpowiedni termin, W razie niewykonania likwidacji składu w wyznaczonym terminie przewóz towarów do innego składu zarządza Dyrekcja Ceł na koszt przedsiębiorstwa.

§  115.

1) Od przechowania w publicznych składach celnych wyłącza się towary zagrażające bezpieczeństwu oraz towary działające szkodliwie na inne towary.

2) Koncesja może zawierać warunek wyłączający od przechowania również towary innego rodzaju.

§  116.

1) Przyjęcie towaru na przechowanie w publicznym składzie celnym następuje na podstawie zgłoszenia towaru przez stronę na piśmie. Zgłoszenie powinno być złożone urzędowi celnemu w okresie ustalonym w § 33 ust. 1-a, b.

2) Zgłoszenie sporządza strona w trzech jednobrzmiących egzemplarzach zapomocą papieru barwiącego na urzędowym formularzu według wzoru Nr. 14.

3) Zgłoszenie powinno zawierać następujące dane:

a) nazwę składu w którym ma być złożony towar,

b) kraj pochodzenia ł kraj, z którego towar wysłano bezpośrednio do polskiego obszaru celnego (stacja, port),

c) ilość sztuk, ich znaki i numery oraz rodzaj opakowania,

d) nazwę potoczną lub handlową towarów,

e) wagę brutto,

f) nazwisko i miejsce zamieszkania nadawcy i adresata przesyłki,

g) datę sporządzenia zgłoszenia i własnoręczny podpis osoby zgłaszającej.

4) Towary zgłoszone na skład podlegają rewizji zewnętrznej, przyczem powinna być sprawdzona waga brutto przesyłki. Niezależnie od tego urząd celny obowiązany jest przeprowadzić wewnętrzną rewizję pewnej części przesyłki celem sprawdzenia, czy zawartość przesyłki zgadza się z treścią zgłoszenia na skład.

5) Zgłoszenie towaru na skład według ustępów 2 i 3 niniejszego paragrafu nie powoduje pobierania akcydencji.

6) Urząd celny może zezwolić na pisemny wniosek strony na złożenie do publicznego składu celnego również i tych towarów, które były zgłoszone przez stronę do odprawy celnej przywozowej lub zgłoszone z urzędu. Przyjęcie towarów na skład odbywa się w tych przypadkach według zasad ustalonych w ust. 2 i 3 niniejszego paragrafu, przyczem na formularzu wzór Nr. 14 należy oznaczyć datę i numer pierwotnego zgłoszenia przywozowego. Wniosek powinien być złożony przed upływem terminu przewidzianego w art. 116. Wnioski złożone po tym terminie rozstrzyga Dyrekcja Ceł. Z chwilą przyjęcia zgłoszeń na skład według ustępu 2 i 3 niniejszego paragrafu pierwotne zgłoszenie uważa się za załatwione. Dokumenty dołączone przez stronę do tego zgłoszenia urząd celny zwraca stronie na jej pisemny wniosek, celem wykorzystania w dalszem postępowaniu w granicach ich ważności.

7) 71 Publiczny skład celny potwierdza na wszystkich egzemplarzach zgłoszenia przyjęcie towaru na skład, po czym potwierdzenie zgłoszenia na skład urząd celny wydaje stronie za pokwitowaniem. W przypadkach gdy wydane stronie potwierdzenie zgłoszenia na skład opiewa na większą partię towaru, strona może za zgodą urzędu celnego wymienić takie potwierdzenie w urzędzie celnym na odpowiednią ilość wyciągów z niego, które powinny być przedstawione przez stronę urzędowi celnemu w trzech jednobrzmiących egzemplarzach. Ogólna ilość towarów wyszczególnionych we wszystkich wyciągach powinna być zgodna z ilością towarów objętych potwierdzeniem zgłoszenia na skład. Potwierdzenie zgłoszenia na skład względnie wyciągi z niego mogą być indosowane (art. 64 ust. 1) ; indos ten dotyczy wyłącznie uprawnienia do występowania w charakterze strony w myśl prawa celnego.

8) Złożenie z urzędu towarów na przechowanie w publicznym składzie celnym (art. 64 ust. 2-a, b), następuje na podstawie pierwotnego zgłoszenia do odprawy celnej; przedsiębiorstwo składowe poświadcza na wszystkich egzemplarzach pierwotnego zgłoszenia przyjęcie towaru na przechowanie.

§  117.

1) Przedsiębiorca składowy obowiązany jest prowadzić dla kontroli celnej księgi składowe według wzorów ustalonych dla ksiąg składowych, prowadzonych przez urzędy celne.

1a) 72 Przedsiębiorca składowy obowiązany jest jednocześnie z uruchomieniem składu celnego dostarczyć do dyspozycji urzędu celnego mieszkań dla funkcjonariuszów celnych, wyznaczonych do sprawowania kontroli celnej w składzie. Mieszkanie dla urzędnika celnego powinno składać się co najmniej z dwóch pokojów z kuchnią, a dla dozorcy celnego - z jednego pokoju z kuchnią. Zamiast dostarczenia mieszkań przedsiębiorca składowy może wpłacać miesięcznie odpowiedni ekwiwalent w gotówce, ustalany dla poszczególnych przypadków przez Ministerstwo Skarbu. Ustalony ekwiwalent pieniężny przedsiębiorca składowy obowiązany jest wpłacać do kasy urzędu celnego z góry najpóźniej do dnia 8 każdego miesiąca.

2) Ubytek towarów złożonych w składzie celnym, spowodowany wpływami naturalnemi, jak zeschnięcie, wyparowanie i t. p. podlega zwolnieniu od cła przez urząd celny po dokonaniu adnotacji w księdze składowej i dokumentach zgłoszenia.

3) Towary, które z przyczyn naturalnych zepsuły się i stały się niezdatnemi do użytku, mogą być na pisemny wniosek strony zniszczone pod urzędową kontrolą i zwolnione od cła przez urząd celny na podstawie protokółu o zniszczeniu.

4) Towary, które z powodu nieprzewidzianego wypadku potłukły się, czy też wyciekły albo uległy innemu zniszczeniu do tego stopnia, że nie nadają się do użytku, mogą być zwolnione od cła przez urząd celny na podstawie protokółu o zniszczeniu.

5) Przy obliczaniu należności celnych i innych z tytułu ubytku, spowodowanego kradzieżą lub niedbalstwem (art. 65 ust. 2) mają analogiczne zastosowanie postanowienia § 104 ust. 4 - 7 i 9 - 11.

§  118.

1) Wstęp do pomieszczeń składowych publicznego składu celnego, jeżeli chodzi o osoby prywatne, jest zasadniczo dozwolony tylko tym osobom, które złożyły towary i ich pracownikom. Na wstęp innych prywatnych osób dozór celny może zezwolić w porozumieniu z zarządem składu.

2) Każda osoba, która chce wejść do pomieszczeń publicznego składu celnego lub wyjść z tych pomieszczeń, powinna uprzednio zgłosić się do dozoru celnego.

3) Wszystkie czynności strony, zmierzające do utrzymania towaru w dobrym stanie, jak np. przeglądanie towaru, odkurzanie, czyszczenie, przebieranie, przesuszanie i t. p. mogą się odbywać po uprzedniem zezwoleniu urzędu celnego i po ustanowieniu nad temi czynnościami dozoru celnego.

4) Oddzielone z oczyszczonego lub przebieranego towaru części nieczyste lub zepsute podlegają ocleniu, mogą być jednak na wniosek strony złożony urzędowi celnemu na piśmie wywiezione zagranicę lub też zniszczone pod dozorem celnym. O wszelkich zmianach powstałych z tego powodu w wadze towarów pozostających w składzie należy czynić adnotację w księdze składowej. Zamiana opakowania jest dozwolona również w tym przypadku, gdy opakowanie, w którem znajduje się towar, zostało uszkodzone i zachodzi potrzeba ochrony w ten sposób towaru.

5) Urząd celny na pisemny wniosek strony zezwala na dzielenie, przepakowywanie i sortowanie (gatunkowanie) towarów złożonych w publicznych składach celnych. Należności celne i inne od towarów poddanych tym czynnościom pobiera się według stanu towarów przed podjęciem czynności.

6) Towary, które mają być dzielone, przepakowane i sortowane (gatunkowane) powinny być uprzednio zrewidowane, przyczem stan ustalony przy rewizji urząd celny notuje na pisemnym wniosku strony.

7) O dokonaniu przepakowania, dzielenia lub sortowania (gatunkowania) towaru urząd celny uskutecznia adnotację na wniosku strony i w księdze składowej.

8) Pozostałe po przepakowaniu, dzieleniu lub sortowaniu (gatunkowaniu) towarów pierwotne opakowania mogą być wydane do wolnego obrotu po dokonaniu ostatecznej odprawy przywozowej na ogólnych zasadach, wywiezione zagranicę, zniszczone lub za zezwoleniem urzędu celnego przerobione na towar wolny od cła.

§  119.

1) Jeżeli konserwacja towarów zagranicznych złożonych w publicznym składzie celnym wymaga uzupełnienia lub dopełnienia innemi towarami, mogą być w tym celu wprowadzone do składu celnego towary z wolnego obrotu, które przez to nabierają charakteru towarów zagranicznych.

2) Towary przechowywane w składzie tranzytowym z przeznaczeniem do wywozu zagranicę mogą być uzupełniane i dopełniane towarami pochodzącemi z wolnego obrotu również i w innych przypadkach, poza przewidzianym w ust. 1.

3) Do składów celnych mogą być również wprowadzone opakowania z wolnego obrotu celem przepakowania towarów lub uzupełnienia zagranicznego opakowania.

4) Pozwoleń na uzupełnienie lub dopełnienie towarów według ust. 1 - 3 udziela urząd celny na pisemny wniosek strony. O każdem uzupełnieniu lub dopełnieniu towaru powinny być uczynione adnotacje w księgach składowych i dokumentach zgłoszenia.

5) Jeżeli chodzi o pozwolenie na uzupełnienie lub dopełnienie towarów w składach nietranzytowych w innym celu, niż przewidziano w ust. 1, jak również o pozwolenie na przeróbkę lub obróbkę towarów przechowywanych w składzie celnym należy wnieść umotywowane podanie do Ministerstwa Skarbu za pośrednictwem właściwej terytorjalnie dla składu celnego izby przemysłowo - handlowej, która przesyła podanie ze swą opinją do Ministerstwa Skarbu.

§  120.

1) Gdy osoba uprawniona do rozporządzania towarem złożonym w składzie zamierza. wziąć próbki towaru, powinna w tym celu złożyć pisemny wniosek do urzędu celnego, oznaczając w nim pozycję księgi składowej oraz z jakiej sztuki i w jakiej ilości mają być wzięte próbki. Rozpakowywanie towaru, wyjęcie próbek i zapakowanie zpowrotem towaru jest dozwolone tylko w obecności dozoru celnego.

2) Próbki odpowiadające postanowieniom § 16 do p. 9 ust. II art. 22 wzięte pierwszy raz, są wolne od należności celnych. Próbki nieodpowiadające tym postanowieniom lub próbki brane ponownie, podlegają opłacie celnej na ogólnej zasadzie.

3) Każde wzięcie próbki powinno być odnotowane na potwierdzeniu przyjęcia towaru na skład i w księdze składowej z oznaczeniem taryfowej jakości i ilości próbek.

4) Należności celne za pobrane próbki pobiera się przy odprawie towaru, a jeżeli towar jest odprawiany częściami, przy odprawie pierwszej części. Gdy jednak pobieranie próbek odbywa się w większej ilości, należności celne powinny być pobrane przed wydaniem próbek, przyczem odprawy próbek dokonywa się na podstawie zgłoszenia ustnego.

§ 121. 73 Ustalony w art. 68 ust. 1 trzyletni okres przechowywania towarów w publicznym składzie celnym może być na pisemny wniosek stron przedłużony przez urząd celny na jeden rok; na następny okres roczny może przedłużyć przechowanie towarów Dyrekcja Ceł; Ministerstwo Skarbu może zezwalać na przedłużenie przechowania towarów na dalszy okres.

§  122.

1) Towary przechowywane w publicznym składzie celnym zgłasza się do ostatecznej lub warunkowej odprawy albo do powrotnego wywozu zagranicę przez złożenie nowego zgłoszenia na ogólnych zasadach. Towary z publicznych składów celnych mogą być przekazywane do odprawy celnej w innych urzędach celnych.

2) W przypadkach zasługujących na uwzględnienie Dyrekcje Ceł mogą zezwolić na przekazanie towarów z jednego składu celnego do drugiego. Przekazanie towaru z jednego składu celnego do drugiego nie zmienia okresu czasu wyznaczonego do jego przechowania, ani też innych warunków ustalonych dla przechowywania towarów.

3) 74 Przy odprawie towarów, poddanych w składzie celnym przemianom wymienionym w art. 66 ust. 2, na wymierzenie cła według stanu, w jakim towary te znajdują się w czasie rewizji przeprowadzonej celem dokonania odprawy (art. 69 ust. 5), wymagane jest zezwolenie Ministerstwa Skarbu.

Prywatne składy celne.

§  123.

1) Podania do Ministerstwa Skarbu o udzielenie koncesji na prywatny skład celny należy wnosić za pośrednictwem właściwej terytorjalnie dla składu izby przemysłowo-handlowej, która ze swoją opinją przesyła podanie do Ministerstwa Skarbu.

2) Podanie powinno zawierać dane określone w § 114 ust. 2.

2a) 75 W razie uwzględnienia prośby o wydanie koncesji przedsiębiorca powinien złożyć tytułem gwarancji wykonania warunków koncesji zabezpieczenie, w wysokości ustalanej przez Ministerstwo Skarbu indywidualnie dla każdego prywatnego składu celnego, w zależności od pojemności składu i rodzaju towarów, dla których skład jest przeznaczony.

3) 76 Koncesję wydaje się na okres 3 lat. Na wniosek składnika złożony na 3 miesiące przed upływem okresu ważności koncesji może być ona przedłużana przez Ministerstwo Skarbu na dalsze okresy trzyletnie. Przedsiębiorstwo, które uzyskało koncesję, obowiązane jest uruchomić skład celny w ciągu 3 miesięcy od daty wydania koncesji. W razie nieuruchomienia składu w tym okresie koncesja traci swą ważność. Przedsiębiorstwo obowiązane jest zawiadamiać Ministerstwo Skarbu o wszelkich zmianach w rejestrze handlowym dotyczących jego przedsiębiorstwa. Zmiana osób wchodzących w skład spółek jawnej i komandytowej, zaś w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zmiana osób w zarządzie spółki, powodują wygaśnięcie koncesji, jeżeli zmiany te zostały dokonane bez uprzedniego zezwolenia Ministerstwa Skarbu. Przepisy § 114 ust. 7) i 8) mają analogiczne zastosowanie.

4) Towary przeznaczone do przechowywania w prywatnym składzie celnym powinny być zgłoszone w sposób ustalony dla odprawy ostatecznej i poddane rewizji zasadniczo w urzędzie celnym. Urząd celny może zezwalać na przeprowadzenie rewizji poszczególnych towarów w pomieszczeniu składu celnego.

5) 77 Ustalony w art. 71 ust. 4 dwuletni okres przechowywania towarów w prywatnym składzie celnym może być na pisemny wniosek strony przedłużony przez urząd celny na jeden rok; na następny okres roczny może przedłużyć przechowanie towarów Dyrekcja Ceł; Ministerstwo Skarbu może zezwalać na przedłużenie przechowania towarów na dalszy okres.

6) Wniosek o dalszą odprawę towarów przechowywanych w prywatnym składzie celnym powinien zawierać numer i datę pierwotnego zgłoszenia, znaki, numery i rodzaj opakowania, rodzaj i ilość towaru, który ma być poddany dalszej odprawie oraz oświadczenie przedsiębiorcy o jaką odprawę zgłasza wniosek (wydanie towaru do wolnego obrotu, wywóz powrotny zagranicę, zastosowanie warunkowej odprawy). Datę złożenia wniosku oznacza urząd celny na wniosku.

Rewizja składów celnych.

§  124.

1) Urząd celny przy zamykaniu ksiąg składowych przeprowadza szczegółową rewizję składu celnego.

2) Niezależnie od perjodycznych rewizyj według ust. 1 urząd celny lub inne władze celne mogą zarządzić w każdej chwili doraźną rewizję składu całego lub poszczególnych jego działów.

3) Przedsiębiorca składowy czy też zarządca składu obowiązany jest być obecnym przy rewizji oraz udzielać przeprowadzającym rewizję urzędnikom celnym wszelkich wyjaśnień dotyczących składu i przechowywanych w nim towarów.

4) Przedsiębiorca składowy obowiązany jest dostarczyć bezpłatnie potrzebnych do przeprowadzenia rewizji składu narządzi, przyborów i odpowiednich sił roboczych.

5) Powrotny przywóz oraz wywóz towarów poza obrotem warunkowym. Powrotny przywóz poza obrotem warunkowym.

§ 125. 78

1) Zwolnienie od cła towarów zwróconych z zagranicy może nastąpić na wniosek eksportera pod warunkiem udowodnienia w sposób niewątpliwy, że towary te zostały wywiezione z kraju, że za granicą nie weszły do wolnego obrotu i że przed wywiezieniem za granicę znajdowały się w kraju w wolnym obrocie.

2) Jako dowód, że zwrócone towary nie weszły za granicą do wolnego obrotu, może służyć poświadczenie zagranicznego urzędu celnego lub publicznego przedsiębiorstwa przewozowego.

3) Towary, które weszły za granicą do wolnego obrotu, mogą być przy powrotnym przywozie do kraju zwolnione od cła na wniosek eksportera w zasadzie tylko wówczas, gdy powrotny przywóz nastąpił przed upływem jednego roku od dnia wywozu. Towary, które weszły za granicą do wolnego obrotu i zostały przywiezione z powrotem do kraju po upływie jednego roku od dnia wywozu, mogą być zwolnione od cła tylko w przypadkach wyjątkowych, gdy za zwolnieniem przemawiają poważne względy słuszności.

4) Przepisy ust. 1) i 2) niniejszego paragrafu mają zastosowanie również do towarów wywiezionych za granicę omyłkowo.

5) Towary, które były wywiezione za granicę ze zwolnieniem od opłat monopolowych i podatków pośrednich, mogą być zwolnione od cła przy powrotnym przywozie z zachowaniem jednak przepisów o opłatach monopolowych i podatkach pośrednich.

§ 126. 79

1) O zwolnieniu od cła przywożonych z powrotem z zagranicy towarów krajowych, przy których wywozie strona korzystała z pomocy finansowej stosowanej przez Państwo, decyduje Ministerstwo Skarbu. Również Ministerstwo Skarbu decyduje o zwolnieniu od cła w przypadkach, gdy powrotny przywóz towarów, które weszły za granicą do wolnego obrotu, następuje po upływie jednego roku od dnia wywozu (§ 125 ust. 3), chociażby towary te nie korzystały przy wywozie z pomocy finansowej.

2) Przywożone z powrotem z zagranicy towary, które nie weszły za granicą do wolnego obrotu, z wyjątkiem towarów, przy których wywozie strona korzystała z pomocy finansowej, mogą zwalniać od cła urzędy celne, jeżeli towar został zwrócony w ciągu jednego roku od dnia wywozu. Również urzędy celne zwalniają od cła we własnym zakresie krajowe towary w ruchu podróżnych i w małym ruchu granicznym, chociażby były w wolnym obrocie za granicą, jeżeli nie ma wątpliwości, że towary te są pochodzenia krajowego. Ministerstwo Skarbu może ponadto upoważnić urzędy celne I klasy do zwalniania od cła we własnym zakresie drobnych zwrotnych przesyłek, które bądź korzystały przy wywozie z pomocy finansowej, bądź też weszły za granicą do wolnego obrotu.

3) W innych przypadkach poza wymienionymi w ust. 1) i 2) mogą zwalniać od cła zwrotne towary Dyrekcje Ceł.

4) Pozwolenie na zwolnienie od cła towarów zwrotnych, od których przy wywozie uiszczono cło wywozowe, jest jednocześnie pozwoleniem na zwrot cła wywozowego.

§  127.

1) 80 Zgłoszenie towarów przy powrotnym przywozie z zagranicy następuje na piśmie na formularzu według wzoru Nr 7, z wyjątkiem powrotnego przywozu towarów krajowych w ruchu podróżnych i małym ruchu granicznym, w których to przypadkach ma zastosowanie zgłoszenie ustne.

2) Przy zgłoszeniu na piśmie wystarcza zgłoszenie ogólne (§ 48 ust. 6).

3) Jeżeli przy wywozie krajowego towaru zagranicę strona korzystała z pomocy finansowej stosowanej przez Państwo, powinna to zaznaczyć we wniosku b zwolnienie od cła i w zgłoszeniu towaru przy powrotnym przywozie do kraju.

4) 81 Gdy przy wywozie towaru za granicę strona uzyskała osobne zaświadczenie wywozu krajowego opakowania (§ 80 ust. 1), to w razie powrotnego przywozu do kraju wywiezionego towaru obowiązana jest zwrócić takie zaświadczenie jednocześnie ze zgłoszeniem zwrotnego towaru do odprawy przywozowej.

§  128.

1) Badanie i sprawdzanie zgłoszenia celnego odbywa się w sposób ustalony dla odprawy ostatecznej przywozowej.

2) 82 Towary zwrócone z zagranicy urząd celny poddaje rewizji zewnętrznej i wewnętrznej celem stwierdzenia ich tożsamości z towarami wywiezionymi z wolnego obrotu w kraju.

Powrotny wywóz zagranicę poza obrotem warunkowym,

§  129.

1) Zagraniczne towary, pozostające pod kontrolą urzędu celnego, mogą być wywożone zpowrotem zagranicę na wniosek strony, złożony urzędowi celnemu na piśmie. We wniosku strona powinna podać datę i pozycję rejestru przywozu, znaki i numery, ilość sztuk, rodzaj opakowania, nazwę towaru oraz wagę brutto.

2) Jeżeli towar był zgłoszony do ostatecznej odprawy celnej, należy oznaczyć we wniosku datę i numer zgłoszenia celnego, a jeżeli należności celne zostały uiszczone, dołączyć kwit celny. W przypadku gdy towar został zgłoszony na skład celny, strona powinna dołączyć do wniosku potwierdzenie zgłoszenia towarów na skład celny, oznaczając we wniosku datę złożenia i pozycję księgi składowej.

3) Wnioski o zwrot zagranicę przedmiotów pozostawionych w urzędzie celnym w ruchu podróżnych zgłaszają strony ustnie za zwrotem pokwitowania wydanego przez urząd celny (§ 22 ust. 10).

4) 83 Pozwolenia na wywóz towarów pozostających pod kontrolą urzędu celnego udziela urząd celny we własnym zakresie. Jeżeli należności celne zostały uiszczone, podlegają one zwrotowi po wywiezieniu towaru.

5) Towary przewożone przez publiczne przedsiębiorstwa przewozowe mogą być po ocleniu wywiezione zpowrotem zagranicę za zwrotem cła, jeżeli towar nie został wydany odbiorcy przez przedsiębiorstwo, a nadawca nadesłał zlecenie zwrotu towaru zagranicę. Pozwoleń na wywóz zagranicę za zwrotem cła tego rodzaju towarów udziela Dyrekcja Ceł, jeżeli wniosek o zwrot będzie złożony nie później sześciu miesięcy od dnia ostatecznej odprawy. Powrotny wywóz za zwrotem cła nieprzyjętych przez adresatów przesyłek pocztowych, reguluje instrukcja pocztowe - celna.

6) Jeżeli towary weszły do wolnego obrotu, powrotny ich wywóz za zwrotem cła może nastąpić w następujących przypadkach:

a) gdy nabywca otrzymał towar uszkodzony lub niezdatny częściowo albo w całości do użytku,

b) gdy otrzymał towar inny, niż zamówił u zagranicznego dostawcy,

c) w innych wyjątkowych przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie.

7) 84 Pozwoleń na powrotny wywóz według ust. 6) pp. a) i b) udzielają Dyrekcje Ceł, a według ust. 6) p. c) - Ministerstwo Skarbu, przy czym w przypadkach oznaczonych pod pp. a) i c) wniosek o powrotny wywóz powinien być złożony w ciągu 3 miesięcy, licząc od dnia uiszczenia należności celnych, a w przypadku oznaczonym pod p. b) - w ciągu miesiąca, licząc od dnia uiszczenia należności celnych.

7a) 85 Gdy sprowadzony towar miał wady ukryte, które mogły wyjść na jaw dopiero po dłuższym jego używaniu, pozwolenie na powrotny wywóz może być udzielone również na skutek wniosku złożonego po upływie 3-miesięcznego terminu, ustalonego w ust. 7). W tych przypadkach o udzieleniu pozwolenia na powrotny wywóz decyduje Ministerstwo Skarbu.

8) Niezbędnym warunkiem dokonania zwrotu uiszczonych należności celnych jest stwierdzenie przez urząd celny tożsamości wywożonego towaru z towarem przywiezionym.

⁶⁹ § 114 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 40 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁰ § 114 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 40 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷¹ § 116 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 41 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷² § 117 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 42 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷³ § 121 zmieniony przez § 1 pkt 43 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁴ § 122 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 44 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁵ § 123 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 45 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁶ § 123 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 45 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁷ § 123 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 45 lit. c) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁸ § 125 zmieniony przez § 1 pkt 46 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁷⁹ § 126 zmieniony przez § 1 pkt 47 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸⁰ § 127 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 48 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸¹ § 127 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 48 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸² § 128 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 49 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸³ § 129 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 50 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸⁴ § 129 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 50 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.

⁸⁵ § 129 ust. 7a dodany przez § 1 pkt 50 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 listopada 1938 r. (Dz.U.38.95.641) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1939 r.