Dział 3 - Dostęp telekomunikacyjny - Prawo komunikacji elektronicznej

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.1221

Akt oczekujący
Wersja od: 9 sierpnia 2024 r.

DZIAŁ  III

Dostęp telekomunikacyjny

Zasady zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego

1. 
Dostęp telekomunikacyjny świadczony jest na podstawie umowy zawieranej w formie dokumentowej pod rygorem nieważności, zwanej dalej "umową o dostępie", lub na podstawie decyzji, o której mowa w art. 182 ust. 1 oraz w art. 188.
2. 
Umowa o dostępie określa warunki dostępu telekomunikacyjnego i związanej z nim współpracy.
1. 
Strony negocjujące umowę o dostępie uwzględniają nałożone na nie obowiązki ustawowe, a także nałożone na nie obowiązki dostępowe symetryczne oraz obowiązki regulacyjne.
2. 
Informacje uzyskane w związku z negocjacjami umowy o dostępie mogą być wykorzystane wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem i podlegają obowiązkowi zachowania poufności, także po zakończeniu negocjacji.
3. 
Przedsiębiorca telekomunikacyjny z państwa członkowskiego będący stroną negocjacji umowy o dostępie nie jest obowiązany do dokonania wpisu do rejestru PT, jeżeli nie wykonuje działalności telekomunikacyjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
1. 
Na potrzeby zapewnienia świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych i ich interoperacyjności w obrębie całej Unii Europejskiej, operator jest obowiązany do prowadzenia negocjacji w celu zawarcia umowy o dostępie w zakresie połączenia sieci i interoperacyjności usług na wniosek innego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.
2. 
Operator jest obowiązany, na uzasadniony wniosek użytkownika rządowego, o którym mowa w art. 2 pkt 87 lit. a, b, d, e, g oraz h, do prowadzenia negocjacji w celu zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1.
1. 
Umowa, o której mowa w art. 170 ust. 1, zawiera postanowienia dotyczące co najmniej:
1)
umiejscowienia punktów połączenia sieci telekomunikacyjnych;
2)
warunków technicznych połączenia sieci telekomunikacyjnych;
3)
rozliczeń z tytułu:
a)
zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego,
b)
wzajemnego korzystania z sieci telekomunikacyjnych,
c)
niewykonania lub nienależytego wykonania świadczonych wzajemnie usług telekomunikacyjnych;
4)
sposobów wypełniania wymagań w zakresie:
a)
interoperacyjności usług,
b)
integralności sieci,
c)
zachowania ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych w przypadku awarii sieci telekomunikacyjnych lub w sytuacjach szczególnych zagrożeń,
d)
zachowania tajemnicy komunikacji elektronicznej i ochrony danych w sieci,
e)
kompatybilności elektromagnetycznej;
5)
procedur rozstrzygania sporów;
6)
postępowania w przypadkach:
a)
zmiany umowy,
b)
weryfikacji interoperacyjności usług świadczonych w połączonych sieciach telekomunikacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem badań jakości usług telekomunikacyjnych,
c)
przebudowy połączonych sieci telekomunikacyjnych,
d)
zmiany oferowanych usług telekomunikacyjnych,
e)
zmiany przydzielonych zasobów numeracji;
7)
warunków rozwiązania umowy, dotyczących w szczególności zachowania ciągłości świadczenia usługi powszechnej, jeżeli jest świadczona w łączonych sieciach telekomunikacyjnych, ochrony interesów użytkowników, a także bezpieczeństwa sieci i usług komunikacji elektronicznej;
8)
rodzajów wzajemnie świadczonych usług telekomunikacyjnych;
9)
działań podejmowanych w związku z przypadkami nadużycia w komunikacji elektronicznej.
2. 
W przypadku gdy stroną umowy, o której mowa w art. 170 ust. 1, jest użytkownik rządowy, o którym mowa w art. 2 pkt 87 lit. a, b, d, e, g oraz h, postanowienia umowne mogą obejmować w szczególności postanowienia dotyczące specyficznych potrzeb tego użytkownika rządowego wynikających z przysługujących mu uprawnień, w tym dotyczące rozbudowy sieci telekomunikacyjnej w zakresie niezbędnym do przyłączenia tej sieci na wniosek tego użytkownika rządowego.

W przypadku wystąpienia szczególnego zagrożenia dla obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego użytkownik rządowy, o którym mowa w art. 2 pkt 87 lit. a, b, d, e, g oraz h, może czasowo odłączyć swoją sieć telekomunikacyjną od publicznej sieci telekomunikacyjnej przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Użytkownik ten niezwłocznie powiadamia właściwego operatora oraz Prezesa UKE o tym odłączeniu. O przywróceniu połączenia użytkownik rządowy informuje właściwego operatora oraz Prezesa UKE.

1. 
Przedsiębiorca telekomunikacyjny, a także podmiot niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, o ile jest właścicielem okablowania pomiędzy zakończeniami sieci w obiekcie budowlanym a najbliższym punktem dystrybucji - z wyjątkiem użytkownika rządowego, o którym mowa w art. 2 pkt 87 lit. a, b, d, e, g oraz h - na wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, jest obowiązany zapewnić dostęp do tego okablowania wraz z powiązanymi zasobami, jeżeli powielenie tego okablowania byłoby ekonomicznie nieefektywne lub technicznie niewykonalne.
2. 
Jeżeli okablowanie wraz z powiązanymi zasobami, o których mowa w ust. 1, stanowi części składowe nieruchomości, do zapewnienia dostępu jest obowiązany właściciel, użytkownik wieczysty lub zarządca nieruchomości.
3. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 30 ust. 4, ust. 5 pkt 5 i ust. 5d ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.
4. 
W przypadku zmiany właściciela, użytkownika wieczystego lub zarządcy nieruchomości po wystąpieniu z wnioskiem o zawarcie umowy o dostępie, o którym mowa w ust. 1, a przed złożeniem wniosku w sprawie rozstrzygnięcia sporu przez Prezesa UKE, przepisy art. 30 ust. 5 pkt 5 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz art. 30 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
5. 
Termin zawarcia umowy o dostępie, o którym mowa w ust. 1, wynosi 30 dni od dnia wystąpienia przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego z wnioskiem o jej zawarcie.
6. 
Dostęp, o którym mowa w ust. 1, jest:
1)
nieodpłatny, przy czym przedsiębiorca telekomunikacyjny ponosi proporcjonalną część ponoszonych przez zapewniającego dostęp kosztów utrzymania udostępnionej infrastruktury, z wyjątkiem pkt 2;
2)
odpłatny, jeżeli okablowanie pomiędzy zakończeniami sieci w obiekcie budowlanym a najbliższym punktem dystrybucji jest własnością podmiotu wykonującego działalność telekomunikacyjną.
7. 
Opłaty, o których mowa w ust. 6 pkt 2, umożliwiają zwrot proporcjonalnej części poniesionych przez ten podmiot kosztów powstania tej infrastruktury oraz ponoszonych przez ten podmiot kosztów jej utrzymania oraz uwzględniają wpływ zapewnienia dostępu na plan biznesowy tego podmiotu, w szczególności na realizowane przez niego inwestycje dotyczące szybkich sieci telekomunikacyjnych oraz powiązanych zasobów.
1. 
Prezes UKE może, w drodze decyzji, określić obiektywne, przejrzyste, proporcjonalne i niedyskryminacyjne warunki, na jakich jest zapewniany dostęp, o którym mowa:
1)
w art. 173 ust. 1, przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, podmiot niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, o ile jest właścicielem okablowania pomiędzy zakończeniami sieci w obiekcie budowlanym a najbliższym punktem dystrybucji, a także podmiot zobowiązany do zapewnienia dostępu zgodnie z art. 173 ust. 2,
2)
w art. 177 ust. 1, przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego

- jeżeli przemawia za tym potrzeba zapewnienia skutecznej konkurencji oraz interes użytkowników końcowych.

2. 
Umowy o dostępie, o którym mowa w art. 173 ust. 1 lub art. 177 ust. 1, są zawierane przez podmioty zobowiązane do zapewnienia takiego dostępu, na warunkach nie gorszych niż określone w decyzji, o której mowa w ust. 1, jeżeli została wydana.
3. 
Prezes UKE może zmienić decyzję, o której mowa w ust. 1, w przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia ochrony interesów użytkowników końcowych lub zapewnienia skutecznej konkurencji.
4. 
Jeżeli właścicielem okablowania pomiędzy zakończeniami sieci w obiekcie budowlanym a pierwszym punktem dystrybucji, służącego inteligentnemu opomiarowaniu, jest operator systemu dystrybucyjnego, decyzję, o której mowa w ust. 1 pkt 1, wydaje się w uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki, zwanym dalej "Prezesem URE". Niezajęcie stanowiska przez Prezesa URE w terminie 30 dni od dnia przedstawienia projektu decyzji uznaje się za brak zastrzeżeń do projektu.
5. 
Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 4, nie obejmuje finansowych warunków współpracy, w zakresie których Prezes URE przedstawia opinię.
1. 
Umowa o dostępie, utrwalona na trwałym nośniku, przekazywana jest Prezesowi UKE, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia, przez:
1)
przedsiębiorcę komunikacji elektronicznej o znaczącej pozycji rynkowej, jeżeli umowa o dostępie związana jest z nałożonym na podstawie art. 212 ust. 1 obowiązkiem regulacyjnym;
2)
zobowiązanego do zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 173 ust. 1, jeżeli jest nim podmiot, o którym mowa w art. 173 ust. 6 pkt 2;
3)
zobowiązanego do zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 177 ust. 1;
4)
operatora zobowiązanego do zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 178 ust. 1 pkt 1.
2. 
Obowiązek przekazania umów o dostępie, o których mowa w ust. 1, dotyczy również zmiany umowy.
3. 
Umowy o dostępie, o których mowa w ust. 1 i 2, z wyjątkiem przepisu art. 22, są jawne. Prezes UKE udostępnia je nieodpłatnie zainteresowanym podmiotom na ich wniosek. Wyłączenie z obowiązku jawności nie może obejmować rozliczeń z tytułu dostępu telekomunikacyjnego.

Obowiązki dostępowe symetryczne

1. 
Przez obowiązek dostępowy symetryczny rozumie się obowiązek nakładany przez Prezesa UKE, o którym mowa w art. 177 ust. 1, art. 178 ust. 1, art. 179 ust. 1 oraz art. 180.
2. 
Prezes UKE, nakładając obowiązek dostępowy symetryczny, zapewnia, aby był on obiektywny, przejrzysty, proporcjonalny i niedyskryminacyjny.
1. 
Prezes UKE może, w drodze decyzji, określić obszar geograficzny, na którym obowiązek zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 173 ust. 1, przez:
1)
przedsiębiorcę telekomunikacyjnego lub
2)
podmiot, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych

- rozszerzony jest o elementy sieci telekomunikacyjnej wraz z powiązanymi zasobami, wykraczające poza punkty dystrybucji znajdujące się najbliżej zakończeń sieci w obiektach budowlanych, ale nie dalej niż do pierwszego punktu dystrybucji, w którym liczba obsługiwanych zakończeń sieci uzasadnia ubieganie się o dostęp przez efektywnie działającego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego.

2. 
Decyzja, o której mowa w ust. 1, może dotyczyć tylko obszaru geograficznego, na którym obowiązek zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 173 ust. 1, nie przyczynia się do wyeliminowania trwałych i wysokich barier inwestycyjnych zagrażających ograniczeniem lub ograniczających korzyści użytkowników końcowych wynikających z konkurencji. Prezes UKE, wydając tę decyzję, bierze pod uwagę nałożone obowiązki regulacyjne.
3. 
Decyzja, o której mowa w ust. 1, nie dotyczy:
1)
przedsiębiorcy komunikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 205 ust. 1, umożliwiającego świadczenie każdemu przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu usług komunikacji elektronicznej użytkownikom końcowym, przez dostęp do sieci o bardzo dużej przepustowości na niedyskryminujących i rozsądnych warunkach;
2)
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, którego skala prowadzonej działalności nie uzasadnia realizacji nowych sieci o bardzo dużej przepustowości, ze względów ekonomicznych lub finansowych.
1. 
Prezes UKE może, w drodze decyzji, nałożyć na:
1)
przedsiębiorcę telekomunikacyjnego - obowiązki niezbędne dla zapewnienia łączności z użytkownikiem końcowym, w tym:
a)
obowiązek połączenia sieci, jeżeli takie połączenie nie zostało jeszcze zrealizowane, lub
b)
obowiązek zapewnienia interoperacyjności usług;
2)
operatora - obowiązki zapewnienia dostępu do: interfejsu programistycznego aplikacji oraz elektronicznego przewodnika po programach, o ile jest to niezbędne dla korzystania przez użytkowników końcowych z cyfrowych usług radiowych i telewizyjnych oraz związanych z tymi usługami udogodnień, które służą zapewnieniu możliwości zapoznania się z treścią przez osoby z niepełnosprawnościami;
3)
dostawcę usługi komunikacji głosowej - obowiązek udostępniania niezbędnych danych dla celów prowadzenia spisów abonentów i informacji o numerach innym dostawcom usługi komunikacji głosowej, świadczącym usługę informacji o numerach telefonicznych, w tym usługę informacji o numerach obejmującą wszystkich abonentów usług komunikacji głosowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. 
Prezes UKE może nałożyć obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, na podmiot świadczący usługi komunikacji interpersonalnej niewykorzystującej numerów, które osiągnęły znaczny poziom zasięgu i upowszechnienia wśród użytkowników, wyłącznie w sytuacji, gdy możliwość komunikowania się między użytkownikami końcowymi jest zagrożona ze względu na brak interoperacyjności między usługami komunikacji interpersonalnej oraz takie zagrożenie zostało stwierdzone przez Komisję Europejską.
3. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 2, charakter i zakres obowiązku, który może zostać nałożony, wynika ze środków wykonawczych Komisji Europejskiej, przyjętych na podstawie art. 61 ust. 2 akapit drugi ppkt (ii) EKŁE.
4. 
Udogodnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stanowią w szczególności:
1)
napisy dla niesłyszących;
2)
audiodeskrypcja;
3)
tłumaczenie na język migowy.
1. 
Prezes UKE może, jeżeli taka możliwość została określona w rezerwacji częstotliwości, o której mowa w art. 87 ust. 3, w drodze decyzji, nałożyć na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego obowiązek:
1)
zapewnienia dostępu do nieaktywnych elementów sieci telekomunikacyjnej i powiązanych zasobów lub
2)
zapewnienia dostępu do aktywnych elementów sieci telekomunikacyjnych i usług dodatkowych, o ile nałożenie obowiązku, o którym mowa w pkt 1, byłoby niewystarczające w świetle przesłanek, o których mowa w ust. 3 lub
3)
zapewnienia dostępu na potrzeby roamingu lokalnego, o ile nałożenie obowiązku, o którym mowa w pkt 1, byłoby niewystarczające w świetle przesłanek, o których mowa w ust. 3.
2. 
Prezes UKE nakłada obowiązki, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy:
1)
jest to niezbędne do lokalnego świadczenia usług telekomunikacyjnych, które uzależnione są od wykorzystywania częstotliwości;
2)
przedsiębiorca telekomunikacyjny nie zapewnia podobnego, alternatywnego dostępu, na uczciwych i rozsądnych warunkach, umożliwiającego dotarcie do użytkowników końcowych przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych;
3)
dostęp ma być zapewniony na obszarze, na którym trudne do pokonania bariery techniczne lub ekonomiczne ograniczają, ze szkodą dla użytkowników końcowych, możliwość realizacji sieci o bardzo dużej przepustowości lub świadczenie usług telekomunikacyjnych.
3. 
Wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE bierze pod uwagę potrzebę wspierania skierowanych do operatorów na danym obszarze zachęt do uruchamiania infrastruktury oraz:
1)
stan konkurencji infrastrukturalnej i usługowej;
2)
efektywne wykorzystanie częstotliwości;
3)
innowacje technologiczne;
4)
techniczną możliwość współużytkowania lub związanych z tym warunków;
5)
potrzebę poszerzania obszaru, na którym możliwy jest dostęp do sieci o bardzo dużej przepustowości, w szczególności wzdłuż głównych szlaków komunikacyjnych oraz na obszarach o niższej gęstości zaludnienia;
6)
zwiększenie konkurencyjności w zakresie jakości i wyboru usług oferowanych użytkownikom końcowym.

Prezes UKE może, w drodze decyzji, nałożyć na operatora obowiązek kolokacji, udostępniania elementów sieci telekomunikacyjnej oraz powiązanych zasobów, które zostały umieszczone na nieruchomości w związku z wykonywaniem uprawnień wynikających z przepisów prawa, wyroku sądu lub decyzji, o ile nałożenie takiego obowiązku jest niezbędne w celu ochrony środowiska, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub z uwagi na realizację celów planowania i zagospodarowania przestrzennego.

1. 
Prezes UKE w terminie 5 lat od wydania ostatecznej decyzji nakładającej obowiązek dostępowy symetryczny, z wyłączeniem decyzji, o której mowa w art. 180, wydaje z urzędu postanowienie o:
1)
przeprowadzeniu postępowania w sprawie przeglądu tej decyzji;
2)
braku podstaw do przeprowadzenia postępowania, o którym mowa w pkt 1.
2. 
Postanowienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, Prezes UKE wydaje, jeżeli zachodzą poważne wątpliwości co do tego, czy przesłanki nałożenia obowiązku są nadal spełnione albo czy w przypadku uchylenia obowiązku nadal byłyby podstawy do jego nałożenia w takim zakresie, jaki przewidywała decyzja.
3. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, Prezes UKE wydaje decyzję o:
1)
braku podstaw do zmiany lub uchylenia decyzji;
2)
zmianie decyzji;
3)
uchyleniu decyzji.
4. 
W terminie 5 lat od wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 1, Prezes UKE wydaje kolejne postanowienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 albo 2, w sprawie, w której obowiązuje decyzja, o której mowa w ust. 1 lub ust. 3 pkt 1 lub 2. Do postanowienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się przepisy ust. 2 i 3.

Koordynacja dostępu telekomunikacyjnego

1. 
Prezes UKE, w drodze decyzji wydawanej na wniosek w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego dostępu telekomunikacyjnego, w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku, rozstrzyga spór dotyczący tego dostępu między przedsiębiorcami komunikacji elektronicznej albo między przedsiębiorcą komunikacji elektronicznej a innym podmiotem, o ile jest on obowiązany do zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego.
2. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może złożyć każda ze stron sporu, jeżeli:
1)
jedna ze stron odmówiła zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego lub
2)
umowa o dostępie nie została zawarta lub zmieniona w terminie 60 dni od dnia wystąpienia przez jedną ze stron z wnioskiem o jej zawarcie lub zmianę, z uwzględnieniem art. 173 ust. 5, chyba że przepisy ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych lub postanowienie Prezesa UKE, o którym mowa w ust. 3, wskazują inny termin.
3. 
Prezes UKE może, w drodze postanowienia, określić termin krótszy niż 60 dni na zawarcie lub zmianę umowy o dostępie, po upływie którego strona sporu może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 1.
4. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1)
wniosek w sprawie zawarcia lub zmiany umowy o dostępie wraz ze wskazaniem okoliczności, w jaki sposób jego treść została przekazana drugiej stronie;
2)
dokumenty z negocjacji, o ile zostały one przeprowadzone;
3)
projekt umowy o dostępie, z zaznaczeniem tych części umowy, co do których strony nie doszły do porozumienia.
5. 
W przypadku gdy spór dotyczy zawartej umowy o dostępie oraz gdy treść stosunku zobowiązanego jest określona częściowo przez decyzję, o której mowa w ust. 1 lub w art. 188, a częściowo przez umowę o dostępie, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się również jednolity tekst tej umowy zawierający wszystkie dotychczasowe zmiany.
6. 
Prezes UKE może wydać decyzję, o której mowa w ust. 1, gdy przedmiot sporu między przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi albo między przedsiębiorcą komunikacji elektronicznej a podmiotem zobowiązanym do zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego, dotyczy obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, obowiązku, o którym mowa w art. 173 lub decyzji Prezesa UKE nakładającej obowiązek dostępowy symetryczny lub obowiązek regulacyjny, o ile realizacja tych obowiązków wymaga zawarcia umowy o dostępie pomiędzy tymi samymi stronami. W przypadku gdy przewidziane są różne terminy na złożenie wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się termin najdłuższy.
7. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, podlega opłacie w wysokości 25 % przeciętnego wynagrodzenia.
8. 
Prezes UKE w postanowieniu wydanym w toku postępowania rozstrzyga, czy strona sporu:
1)
nie zajęła stanowiska w sprawie wniosku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, lub
2)
ma obowiązek zawrzeć umowę o dostępie na warunkach zaproponowanych w toku negocjacji przez drugą stronę, o ile były obiektywne, przejrzyste, proporcjonalne i niedyskryminacyjne, a odmówiła jej zawarcia, lub
3)
ma obowiązek zawrzeć umowę o dostępie na warunkach zaproponowanych w toku negocjacji przez drugą stronę, jeżeli były zgodne z obowiązkami, w tym z nałożonymi obowiązkami regulacyjnymi lub obowiązkami dostępowymi symetrycznymi, a odmówiła jej zawarcia, lub
4)
ma obowiązek zawrzeć umowę o dostępie na warunkach nie gorszych niż określone w ofercie ramowej, jeżeli taka oferta ramowa obowiązuje.
9. 
Prezes UKE w postanowieniu, o którym mowa w ust. 8, w przypadku stwierdzenia:
1)
wystąpienia co najmniej jednej z okoliczności, o której mowa w ust. 8, w stosunku do strony, która nie złożyła wniosku, o którym mowa w ust. 1 - nakłada na tę stronę opłatę w wysokości 25 % przeciętnego wynagrodzenia, a opłata, o której mowa w ust. 7, podlega zwrotowi w terminie 14 dni od dnia wydania postanowienia;
2)
że nie wystąpiła żadna z okoliczności, o których mowa w ust. 8 - rozstrzyga, że opłata o której mowa w ust. 7, nie podlega zwrotowi.
10. 
Na postanowienie, o którym mowa w ust. 8, służy zażalenie.
11. 
W przypadku umorzenia postępowania opłata, o której mowa w ust. 7, podlega zwrotowi w terminie 14 dni.
12. 
Opłaty, o których mowa w ust. 7 i ust. 9 pkt 1, są pobierane przez UKE i stanowią dochód budżetu państwa. Przepisy art. 27 i art. 28 stosuje się.
13. 
Prezes UKE, corocznie, w terminie do dnia 31 marca, informuje na stronie podmiotowej BIP UKE, o wysokości opłat, o których mowa w ust. 7 i 9, w kolejnym roku kalendarzowym.
1. 
W toku postępowania wszczętego na wniosek, o którym mowa w art. 182 ust. 1, może być przeprowadzona mediacja.
2. 
Celem mediacji jest wyjaśnienie i rozważenie okoliczności faktycznych i prawnych sprawy oraz dokonanie ustaleń dotyczących jej załatwienia w granicach obowiązującego prawa, w tym przez zawarcie przez strony sporu dotyczącego dostępu telekomunikacyjnego umowy o dostępie lub przez zmianę tej umowy.
3. 
W przypadku załatwienia sprawy w drodze mediacji, opłata, o której mowa w art. 182 ust. 7, podlega zwrotowi w terminie 14 dni. Przepisu art. 30 nie stosuje się.
4. 
Do mediacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 96b § 1, § 3 pkt 1 i § 4, art. 96c, art. 96d § 1, art. 96e, art. 96g i art. 96h, art. 96j i art. 96k oraz art. 96m i art. 96n ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, z tym że terminy określone w art. 96e § 1 i 2 tej ustawy wynoszą 30 dni, a protokół z przebiegu mediacji, o którym mowa w art. 96m tej ustawy, nie zawiera adresu mediatora.
1. 
Mediatorem prowadzącym mediację, o której mowa w art. 183 ust. 1, jest pracownik UKE, upoważniony pisemnie przez Prezesa UKE na czas określony nie krótszy niż 3 lata. Mediator podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu wszczętym na wniosek, o którym mowa w art. 182 ust. 1, w zakresie wykraczającym poza prowadzenie mediacji.
2. 
Prezes UKE upoważnia do pełnienia funkcji mediatora pracownika UKE, który posiada:
1)
wykształcenie wyższe;
2)
wiedzę z zakresu wykonywania działalności komunikacji elektronicznej;
3)
co najmniej roczne doświadczenie zawodowe związane z rynkiem komunikacji elektronicznej.
3. 
Prezes UKE cofa pracownikowi UKE upoważnienie do pełnienia funkcji mediatora przed upływem okresu, na jaki zostało udzielone, w przypadku:
1)
rażącego naruszenia prawa przy wykonywaniu funkcji mediatora;
2)
skazania prawomocnym wyrokiem za popełnione umyślnie przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
3)
choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań;
4)
złożenia rezygnacji.
1. 
Prezes UKE, rozstrzygając spór dotyczący dostępu telekomunikacyjnego, może:
1)
określić treść stosunku zobowiązaniowego zastępującego umowę o dostępie,
2)
zmienić w całości lub w części umowę o dostępie lub decyzję, o której mowa w art. 182 ust. 1 i art. 188,
3)
zobowiązać strony umowy o dostępie do jej zmiany,
4)
rozwiązać umowę o dostępie

- o ile będzie to zgodne z obowiązkami stron oraz celami określonymi w art. 412 ust. 2.

2. 
Wydając rozstrzygnięcia, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, Prezes UKE bierze pod uwagę konieczność zapewnienia przejrzystych i niedyskryminacyjnych warunków dostępu.
3. 
Decyzja rozstrzygająca spór o dostęp, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w zakresie nią objętym zastępuje umowę o dostępie.
4. 
Prezes UKE może wydać decyzję rozstrzygającą spór dotyczący dostępu także wtedy, gdy w toku postępowania przed Prezesem UKE umowa o dostępie została rozwiązana lub upłynął termin jej obowiązywania.
1. 
Prezes UKE, rozstrzygając spór, o którym mowa w art. 182 ust. 1, może nałożyć na podmiot będący stroną postępowania obowiązek dostępowy symetryczny. Przepisy działu III rozdziału 1 stosuje się odpowiednio.
2. 
Jeżeli stroną postępowania w sprawie o wydanie decyzji, o której mowa w art. 182 ust. 1, jest podmiot, na który nałożono obowiązek, o którym mowa w art. 217 ust. 1 pkt 2, ale względem którego nie zastosowano przepisów art. 218, Prezes UKE może określić opłaty należne temu podmiotowi od drugiej strony postępowania. Przepisy art. 218 stosuje się odpowiednio.
1. 
Prezes UKE, rozstrzygając spór, o którym mowa w art. 182 ust. 1, o dostęp telekomunikacyjny związany z obowiązkiem, o którym mowa w art. 179 ust. 1, może nałożyć na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego uprawnionego do tego dostępu obowiązek współużytkowania częstotliwości z przedsiębiorcą zobowiązanym do zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego, na określonym obszarze geograficznym, i określić inne warunki takiego współużytkowania.
2. 
Prezes UKE, nakładając obowiązek współużytkowania częstotliwości, o którym mowa w ust. 1, zapewnia, aby był on obiektywny, przejrzysty, proporcjonalny i niedyskryminacyjny.
3. 
Do obowiązku współużytkowania częstotliwości, o którym mowa w ust. 1, przepis art. 181 stosuje się odpowiednio.

Prezes UKE może, w drodze decyzji, zmienić umowę o dostępie lub decyzję, o której mowa w art. 182 ust. 1, w przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia ochrony interesów użytkowników końcowych, skutecznej konkurencji lub zapewnieniem interoperacyjności usług, o ile będzie to zgodne z obowiązkami stron.

W przypadku zawarcia przez zainteresowane strony umowy o dostępie, decyzje, o których mowa w art. 182 ust. 1 i art. 188, wygasają z mocy prawa w części objętej tą umową.

W sprawach dochodzenia roszczeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z decyzji o dostępie telekomunikacyjnym właściwa jest droga postępowania sądowego.

1. 
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się również do sporów transgranicznych, z uwzględnieniem ust. 2-5.
2. 
Sporem transgranicznym jest spór, w którym jedną ze stron jest przedsiębiorca komunikacji elektronicznej z innego państwa członkowskiego.
3. 
W przypadku gdy spór transgraniczny ma wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi, Prezes UKE zgłasza taki spór do BEREC wraz z przedstawieniem stanu faktycznego, w celu doprowadzenia do spójnego rozstrzygnięcia sporu. W przypadku takiego sporu nie przeprowadza się postępowania konsolidacyjnego, o którym mowa w dziale I rozdziale 4 oddziale 2.
4. 
Prezes UKE ściśle współpracuje z BEREC w celu określenia właściwego i skutecznego rozstrzygnięcia sporu, spełniającego cele, o których mowa w art. 412 ust. 2, biorąc jednocześnie pod uwagę stanowiska uczestników sporu.
5. 
Prezes UKE rozstrzyga spór w terminie miesiąca od dnia wydania opinii przez BEREC, a w przypadku braku wydania tej opinii w terminie 4 miesięcy - w terminie 5 miesięcy od dnia dokonania zgłoszenia, o którym mowa w ust. 3.
6. 
W wyjątkowych przypadkach, wymagających pilnego działania ze względu na bezpośrednie i poważne zagrożenie konkurencyjności lub interesów użytkowników końcowych, Prezes UKE może wydać decyzję w sprawach spornych na okres nieprzekraczający 6 miesięcy, przed otrzymaniem opinii BEREC.

Decyzje obszarowe w zakresie dostępu telekomunikacyjnego

1. 
Prezes UKE, w sprawach, o których mowa w:
1)
art. 174 ust. 1,
2)
art. 177 ust. 1,
3)
art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych,
4)
art. 35a ust. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, w przypadku gdy adresatem rozstrzygnięcia jest nadleśniczy Lasów Państwowych

- może wydać decyzję dotyczącą określonego obszaru i nieokreślonej liczby podmiotów, w szczególności biorąc pod uwagę zasadę niedyskryminacji, zwaną dalej "decyzją obszarową".

2. 
Decyzja obszarowa nie narusza decyzji wydanych na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 1, chyba że Prezes UKE w decyzji obszarowej uchyli te decyzje ze względu na potrzebę ujednolicenia nałożonych obowiązków.
3. 
W przypadku gdy rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 177 ust. 1, jest wydawane w drodze decyzji obszarowej, Prezes UKE określa w tej decyzji kryteria, które musi spełniać przedsiębiorca telekomunikacyjny, aby skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 177 ust. 3 pkt 2.
4. 
W przypadku gdy rozstrzygnięcie, o którym mowa w:
1)
art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, jest wydawane w drodze decyzji obszarowej, Prezes UKE nie jest obowiązany do wezwania operatora sieci do przedstawienia informacji w sprawie warunków zapewnienia dostępu do infrastruktury technicznej na podstawie art. 18 ust. 2 tej ustawy,
2)
art. 35a ust. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, w przypadku gdy adresatami rozstrzygnięcia są nadleśniczy Lasów Państwowych, jest wydawane w drodze decyzji obszarowej, Prezes UKE nie jest obowiązany do wezwania na podstawie art. 35a ust. 1 tej ustawy nadleśniczego Lasów Państwowych do przedstawienia informacji w sprawie warunków zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3 lub w art. 33 ust. 1 tej ustawy

- do określenia obiektywnych, przejrzystych, proporcjonalnych i niedyskryminacyjnych warunków, na jakich ma być zapewniany dostęp.

Do decyzji obszarowej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozdziału.

1. 
Decyzja obszarowa wydawana jest na okres nie dłuższy niż 7 lat.
2. 
Do decyzji obszarowej stosuje się przepis art. 181, z tym że:
1)
postanowienie, o którym mowa w art. 181 ust. 1, dotyczące określonego obszaru i nieokreślonej liczby podmiotów, do którego stosuje się odpowiednio przepisy art. 195-197 oraz przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, Prezes UKE wydaje z urzędu w terminie 4 lat od wydania ostatecznej decyzji obszarowej;
2)
rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 181 ust. 3, następuje w drodze decyzji obszarowej.
1. 
Prezes UKE przed wydaniem decyzji obszarowej udostępnia na stronie podmiotowej BIP UKE obwieszczenie o:
1)
przystąpieniu do opracowania projektu decyzji obszarowej, jej zmiany lub uchylenia, wraz z informacją o jej przedmiocie i założeniach;
2)
sposobie zapoznania się z aktami sprawy oraz o miejscu, w którym są one dostępne do wglądu;
3)
uprawnieniu do składania stanowisk, w tym o sposobie, miejscu i terminie ich składania.
2. 
Prezes UKE przekazuje obwieszczenie, o którym mowa w ust. 1, do wojewody właściwego ze względu na obszar objęty decyzją obszarową, w celu udostępnienia go przez właściwego wojewodę na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej.
3. 
W przypadku gdy obszar decyzji obszarowej przekracza obszar jednego województwa, obwieszczenie, o którym mowa w ust. 1, przekazuje się wszystkim właściwym wojewodom.
4. 
W przypadku gdy termin udostępnienia przez wojewodę obwieszczenia, o którym mowa w ust. 1, uniemożliwia złożenie stanowisk z zachowaniem terminu na składanie tych stanowisk wyznaczonego przez Prezesa UKE w obwieszczeniu, termin ten ulega wydłużeniu do 30 dni od dnia udostępnienia obwieszczenia przez wojewodę.
5. 
W przypadku gdy wojewoda nie udostępni obwieszczenia lub udostępni obwieszczenie po terminie uprawniającym do składania stanowisk, Prezes UKE ponownie udostępnia obwieszczenie, wskazując nowy termin uprawniający do składania stanowisk.
6. 
Do ponownego udostępnienia obwieszczenia stosuje się przepisy ust. 1-5.
1. 
Każdy jest uprawniony do składania stanowisk, o których mowa w art. 195 ust. 1 pkt 3, w wyznaczonym przez Prezesa UKE terminie, nie krótszym niż 30 dni.
2. 
Prezes UKE udostępnia na stronie podmiotowej BIP UKE raport ze złożonych w terminie stanowisk, wskazując w szczególności główne uwagi zawarte w stanowiskach.
1. 
Decyzja obszarowa podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Urzędu Komunikacji Elektronicznej.
2. 
Odwołanie od decyzji obszarowej wnosi się w terminie 2 miesięcy od dnia, w którym decyzja obszarowa została ogłoszona.
3. 
Sąd zarządza połączenie wszystkich oddzielnych spraw toczących się przed nim w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia, jeżeli dotyczą tej samej decyzji obszarowej.
4. 
Wniosek o przywrócenie terminu na złożenie odwołania jest niedopuszczalny.