Rozdział 2 - Zadania i obowiązki pracowników rad narodowych. - Pracownicy rad narodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.25.164

Akt utracił moc

Wersja od: 18 lipca 1968 r.

Rozdział  2.

Zadania i obowiązki pracowników rad narodowych.

Art.  3.

Pracownik powinien pełnić swoje obowiązki w sposób zapewniający sprawne i prawidłowe wykonywanie zadań rad narodowych.

Art.  4.

1. Pracownik składa wobec przewodniczącego prezydium rady narodowej ślubowanie treści następującej:

"Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku przyczyniać się ze wszystkich sił do ugruntowania ustroju socjalistycznego i obronności Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, wierności Jej zawsze dochować, obowiązki swoje spełniać dokładnie i gorliwie, a w załatwianiu spraw kierować się przepisami prawa, interesem ludu pracującego i zadaniami budownictwa socjalistycznego".

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy pracowników zatrudnionych na podstawie umowy zawartej na okres próbny lub na czas wykonania określonej pracy albo na czas nie przekraczający 1 roku.

Art.  5.

Pracownik obowiązany jest:

1) sumiennie i starannie wypełniać obowiązki,

2) załatwiać sprawy w sposób zgodny z zasadami praworządności ludowej, kierując się interesem ludu pracującego, zadaniami budownictwa socjalistycznego i potrzebami obronności kraju,

3) strzec autorytetu władzy ludowej i unikać wszystkiego, co mogłoby obniżyć zaufanie obywateli do władzy ludowej,

4) przestrzegać tajemnicy państwowej i służbowej,

5) przestrzegać dyscypliny pracy,

6) przejawiać szczególną troskę o poszanowanie mienia społecznego oraz oszczędne i racjonalne gospodarowanie środkami państwowymi,

7) dążyć do osiągnięcia jak najlepszych wyników w pracy przez doskonalenie metod i organizacji pracy,

8) działać wnikliwie, szybko, bezstronnie i w sposób pogłębiający zaufanie obywateli do organów władzy ludowej, posługując się możliwie prostymi środkami prowadzącymi do należytego załatwienia sprawy,

9) udzielać obywatelom niezbędnej pomocy przy załatwianiu przez nich spraw,

10) czuwać, aby obywatel nie poniósł szkody wskutek nieznajomości prawa, wyjaśniać przepisy prawa, udzielać niezbędnych informacji oraz wyjaśniać zasadnicze cele i wytyczne polityki władzy ludowej,

11) wnikliwie, wyczerpująco i szybko załatwiać skargi i wnioski,

12) czuwać nad wykonywaniem przez obywateli obowiązków wobec Państwa,

13) stale doskonalić się w wykonywaniu zawodu,

14) przestrzegać zasad uprzejmości w stosunku do obywateli i pracowników.

Art.  6.

1. Pracownik obowiązany jest wypełniać polecenia służbowe przełożonych.

2. Jeżeli polecenie służbowe jest w przekonaniu pracownika sprzeczne z prawem, godzi w interes społeczny albo zawiera znamiona pomyłki, obowiązany jest on zwrócić uwagę na te okoliczności przełożonemu. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia, pracownik obowiązany jest je wykonać.

3. Pracownikowi nie wolno jednak wykonać polecenia służbowego, jeżeliby jego wykonanie naruszało w sposób oczywisty przepisy prawa albo stanowiło przestępstwo lub groziło niepowetowaną szkodą dla interesu społecznego. O odmowie wykonania polecenia pracownik zawiadamia na piśmie przełożonego oraz przewodniczącego prezydium rady narodowej.

Art.  7.

1. W przypadkach określonych w przepisach pracownik obowiązany jest do noszenia munduru i odznak służbowych w czasie wykonywania swych obowiązków.

2. Przepisy przewidziane w ust. 1 wydaje Prezes Rady Ministrów, w których określa kategorie pracowników obowiązanych do noszenia munduru i odznak służbowych w czasie wykonywania obowiązków oraz ustali zasady przydzielania umundurowania. Prezes Rady Ministrów może wydanie przepisów w tych sprawach przekazać do właściwości zainteresowanych ministrów.

Art.  8.

1. Przełożony jest odpowiedzialny za pracę podległego mu zespołu pracowników. Przełożony obowiązany jest dbać o dobrą organizację pracy w kierowanym przez niego zespole pracowników oraz o sprawne i terminowe załatwianie spraw, udzielać podległym pracownikom pomocy w wypełnianiu ich obowiązków, zapewnić pracownikom należyte warunki pracy oraz troszczyć się o przestrzeganie zasad koleżeńskiej współpracy.

2. Przełożony powinien dawać przykład należytego wykonywania obowiązków, pobudzać inicjatywę pracowników, dawać im wyraźnie określone polecenia i wskazówki, wymagać ścisłego wykonywania poleceń oraz sprawdzać prawidłowość ich wykonania.

3. Przełożony obowiązany jest żądać od podległych mu pracowników przestrzegania dyscypliny pracy, poszanowania mienia powierzonego ich opiece oraz dbałości o racjonalne i oszczędne gospodarowanie środkami stanowiącymi mienie społeczne, rozwijać i podnosić u nich świadomość obowiązków pracownika rady narodowej oraz dbać o podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych.

Art.  9.

1. Pracownik nie może wykonywać dodatkowych zajęć, które pozostawałyby w sprzeczności z jego obowiązkami albo mogły wywoływać uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność.

2. Pracownik może wykonywać stałe dodatkowe zajęcia zarobkowe tylko po uzyskaniu zgody właściwego organu. Prezes Rady Ministrów określa zasady i tryb udzielania zgody na wykonywanie dodatkowych zajęć zarobkowych, a także przypadki, w których wykonywanie dodatkowych zajęć nie wymaga uzyskania zgody.

Art.  10.

1. Prezydia rad narodowych wydają regulaminy pracy, określające warunki zachowania porządku i dyscypliny pracy.

2. Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych ustala zasady oraz tryb wydawania i zatwierdzania regulaminów pracy.