Polski Komitet Żywnościowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.74.472

Akt utracił moc
Wersja od: 16 grudnia 1947 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA APROWIZACJI
z dnia 25 listopada 1947 r.
o Polskim Komitecie Żywnościowym.

Na podstawie art. 3 ust. 2 i art. 4 dekretu z dnia 27 marca 1947 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych władz administracyjnych (Dz. U. R. P. Nr 31, poz. 130) zarządzam, co następuje:
Powołuje się przy Ministrze Aprowizacji Polski Komitet Żywnościowy.
Do zakresu działania Polskiego Komitetu Żywnościowego należy:
a)
opracowywanie zasad racjonalnego żywienia ludności i przedstawianie Ministrowi Aprowizacji własnych wniosków mających na celu realizację tych zasad oraz wniosków w tym zakresie innych instytucji, organizacji społecznych i władz,
b)
podejmowanie prac specjalnych, zleconych przez Ministra Aprowizacji, oraz wydawanie opinii na życzenie innych władz, instytucji i organizacji z zakresu spraw żywienia ludności,
c)
utrzymywanie kontaktów z zagranicą w sprawach żywienia ludności za pośrednictwem właściwych organów państwowych, międzynarodowych i społecznych.
Komitet obraduje na zebraniach plenarnych oraz w sekcjach. Tworzy się następujące sekcje:
a)
sekcja I - norm, do których należy opiniowanie i opracowywanie norm wyżywienia ludności na podstawie badań krajowych i zagranicznych,
b)
sekcja II - badań, do której należy organizowanie badań terenowych nad stanem wyżywienia i sposobami żywienia ludności,
c)
sekcja III - środków spożywczych, do której należy zagadnienie racjonalnej gospodarki środkami spożywczymi, organizowanie badań środków spożywczych, badań metod stosowanych w przetwórstwie przemysłowym i domowym oraz opracowywanie właściwych sposobów sporządzania posiłków.

Na wniosek przewodniczącego Minister Aprowizacji może powołać do życia czasowo lub na stałe inne sekcje i określać ich zakres pracy.

Przewodniczącego Komitetu o przewodniczących sekcji powołuje i zwalnia Minister Aprowizacji.

W skład Komitetu wchodzą następujące osoby powołane przez Ministra Aprowizacji:
a)
co najmniej 6-ciu przedstawicieli nauki i rzeczoznawców po połowie spośród higienistów i ekonomistów,
b)
po jednym przedstawicielu Centralnej Komisji Związków Zawodowych, Związku Samopomocy Chłopskiej, Społeczno-Obywatelskiej Ligi Kobiet, Związku Gospodarczego Spółdzielni R.P. "Społem", Związku Rewizyjnego Spółdzielni R.P., Naczelnej Rady Zrzeszeń Kupieckich R.P. oraz w miarę potrzeby innych zainteresowanych organizacji.

Ponadto do Komitetu wchodzą po jednym przedstawiciele ministrów: Obrony Narodowej, Rolnictwa i Reform Rolnych, Oświaty, Pracy i Opieki Społecznej, Zdrowia, Przemysłu i Handlu, Aprowizacji oraz po jednym przedstawicielu Centralnego Urzędu Planowania, Głównego Urzędu Statystycznego, Państwowego Zakładu Higieny i Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego.

Przewodniczący Komitetu z inicjatywy własnej lub na wniosek przewodniczącego sekcji może zapraszać do współpracy, a w szczególności do opracowania pewnych zagadnień specjalnych rzeczoznawców z głosem doradczym.

Przewodniczący Komitetu ustala terminy posiedzeń plenarnych i zebrań sekcji oraz czuwa nad całokształtem pracy.

Obsługę biurową Komitetu zapewni Minister Aprowizacji spośród personelu Ministerstwa Aprowizacji.

Regulamin Komitetu zatwierdza Minister Aprowizacji na wniosek przewodniczącego Komitetu.

Członkowie Komitetu sprawują swe czynności bezpłatnie. Minister Aprowizacji może jednak na wniosek przewodniczącego Komitetu przyznać osobom referującym na zebraniach wynagrodzenie za prace szczególne.

Zamiejscowym członkom Komitetu Ministerstwo Aprowizacji wypłacać będzie diety i zwracać koszty przejazdu według norm obowiązujących dla funkcjonariuszów państwowych, pobierających uposażenie grupy V (piątej).

Wydatki związane z funkcjonowaniem Komitetu pokrywa się z budżetu Ministerstwa Aprowizacji. Wydatki związane z przeprowadzeniem prac szczególnych mogą być pokrywane również przez inne zainteresowane ministerstwa, urzędy, instytucje lub organizacje.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.