Państwowy Fundusz Eksportowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.23.135

Akt utracił moc
Wersja od: 19 marca 1931 r.

USTAWA
z dnia 27 lutego 1931 r.
o Państwowym Funduszu Eksportowym.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Tworzy się Państwowy Fundusz Eksportowy celem popierania wywozu wszelkiego rodzaju krajowych produktów rolnych i przemysłowych w drodze:

1)
udzielania poręki za zobowiązania instytucyj, finansujących wywóz lub zajmujących się ubezpieczeniem kredytów wywozowych;
2)
udzielania poręki za wypłacalność eksportera i zagranicznego nabywcy towaru wobec banku, finansującego daną transakcję;
3)
udzielania poręki wobec poszczególnych eksporterów za wypłacalność zagranicznego nabywcy towaru z zastrzeżeniem, że odpowiedzialność Skarbu Państwa w tym wypadku nie może przekraczać 50 % wartości ceny sprzedażnej wywożonego towaru;
4)
udzielania kredytu na cele produkcji eksportowej lub handlu wywozowego.
(1)
Na rachunek Funduszu będą przekazywane:
1)
wpływy ze spłaty pożyczek, udzielonych przez Skarb Państwa instytucjom kredytowym na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 maja 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 46, poz. 400), i ze spłaty procentów od tych pożyczek do łącznej wysokości 60.000.000 złotych;
2)
udzielone Bankowi Gospodarstwa Krajowego z budżetu państwowego lokaty, których cele zostały już osiągnięte;
3)
kwoty, przewidziane przez ustawy, oraz
4)
procenty i ewentualne opłaty za udzielone gwarancje lub kredyty i inne dochody, niepochodzące z funduszów państwowych.
(2)
Dochody Funduszu będą używane na zwiększenie kapitału Funduszu.
(1)
Skarb Państwa może przyjmować odpowiedzialność za poręki, udzielane przez Fundusz w zakresie form pomocy, przewidzianych w art. 1 niniejszej ustawy:
a)
do wysokości 60.000.000 zł lub w walutach zagranicznych według parytetu złota, przed terminem wpływu kapitałów i procentów, określonych w punkcie 1 art. 2 niniejszej ustawy,
b)
ponad wymienioną kwotę 60.000.000 zł lub w walutach zagranicznych według parytetu złota w miarę wpływu sum, określonych w punktach 2), 3) i 4) art. 2 niniejszej ustawy, w wysokości wpływu tychże sum.
(2)
Straty, mogące wyniknąć z działalności, przewidzianej w art. 1, będą pokrywane z kapitału Funduszu.
(3)
Kapitał Funduszu ustala się w ogólnej kwocie 150.000.000 zł.

Minister Skarbu przedkłada corocznie Sejmowi najpóźniej do dnia 1 marca każdego roku sprawozdania z działalności Funduszu.

(1)
Wysokość poręki lub kredytu dla tranzakcyj, dotyczących poszczególnych artykułów wywozowych, ustali rozporządzenie wykonawcze.
(2)
Rozporządzenie to określi również zasady i sposób zarządzania Funduszem, jako też sposoby lokowania zapasów kasowych Funduszu.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Skarbu i innym właściwym ministrom.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.