Organizacja statystyki ruchu naturalnego ludności w górnośląskiej części województwa śląskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.36.236

Akt utracił moc

Wersja od: 22 kwietnia 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 22 marca 1923 r.

w przedmiocie organizacji statystyki ruchu naturalnego ludności w górnośląskiej części województwa śląskiego. ^*

Na podstawie art. 2 ustawy z dn. 21 października 1919 r. o organizacji statystyki administracyjnej (Dz. U. R. P. № 85 poz. 464) tudzież na podstawie art. 2 punkt 15 ustawy z dn. 16 czerwca 1922 r. o rozciągnięciu na ziemie górnośląskie województwa śląskiego Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i niektórych innych ustaw oraz w przedmiocie zmian w ustawodawstwie na tych ziemiach obowiązującem (Dz. U. R. P. № 45 poz. 388) zarządza się co następuje:

§ 1. Urzędnicy stanu cywilnego w górnośląskiej części województwa śląskiego obowiązani są z faktów zarejestrowanych przez nich w księgach stanu cywilnego przesyłać co kwarta! Głównemu Urzędowi Statystycznemu sprawozdanie indywidualne według formularzy przez tenże Urząd ustanowionych oraz udzielać mu wszelkich informacji i wyjaśnień faktów tych dotyczących. Urzędnicy stanu cywilnego winni się w tejże mierze stosować do instrukcji wydawanych przez Główny Urząd Statystyczny.

Pierwsze sprawozdania będą przesłane do Głównego Urzędu Statystycznego najpóźniej dnia 15 maja 1923 r. i obejmować będą okres od 1 stycznia do 31 marca 1923 roku.

Tylko w miastach większych posiadających własne biura statystyczne, wyliczonych w ogłoszonym co roku w Monitorze Polskim wykazie, przesyłają urzędnicy stanu cywilnego sprawozdania indywidualne do tych biur co tydzień, skąd po upływie kwartału będą one odsyłane do Głównego Urzędu Statystycznego.

§ 2. Na mocy porozumienia Głównego Urzędu Statystycznego z magistratami większych miast, mogą być przeznaczone dla danego miasta formularze, uzupełnione dodatkowemi pytaniami. Powstającą w ten sposób nadwyżkę kosztów ponosi magistrat miasta.

§ 3. Formularze statystyczne będą drukowane w języku polskim i w tymże języku należy je wypełniać.

§ 4. W razie nieprzestrzegania lub wadliwego wypełniania przez urzędników stanu cywilnego obowiązków, wymienionych w niniejszem rozporządzeniu, winni na wniosek Głównego Urzędu Statystycznego mogą być pociągnięci przez władzę nadzorczą do odpowiedzialności - w myśl § 11 ustawy Rzeszy Niemieckiej z dn. 6 lutego 1875 r. o stwierdzaniu stanu cywilnego i o zawieraniu ślubów (dz. ust. Rzeszy str. 23) - przyczem przez władzę nadzorczą należy rozumieć:

a) w gminach wiejskich - w I instancji starostą, jako przewodniczącego wydziału powiatowego, w II instancji - wojewodę,

b) w gminach miejskich - w I instancji wojewodę, w instancji wyższej; - Ministra Spraw Wewnętrznych.

§ 5. Za każdą kartę statystyczną, wypełnioną prawidłowo, urzędnik stanu cywilnego otrzymuje 10 marek polskich tytułem zwrotu wydatków za materiały piśmienne. Oprócz tego, Główny Urząd Statystyczny pokrywa wydatki urzędników stanu cywilnego na opłaty pocztowe.

Sumy należne będą przekazywane przez Główny Urząd Statystyczny w markach polskich co kwartał po nadesłaniu kart z tegoż kwartału.

§ 6. Główny Urząd Statystyczny ma prawo używania do pomocy pośrednictwa w stosunkach z urzędami stanu cywilnego władz administracyjnych I instancji i może się do nich zwracać bezpośrednio.

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

^* Z dniem 22 kwietnia 1925 r. nin. rozporządzenie traci moc na obszarze województw: krakowskiego, wowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego, zgodnie z § 13 rozporządzenia z dnia 1 kwietnia 1925 r. (Dz.U.25.40.273).