Organizacja statystyki administracyjnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.85.464

Akt utracił moc

Wersja od: 5 listopada 1931 r.

USTAWA

z dnia 21 października 1919 r.

o organizacji statystyki administracyjnej.

Art.  1. ¹

Organem naczelnym państwowej statystyki administracyjnej jest Główny Urząd Statystyczny przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.

Organizację Urzędu i stosunek jego do władz państwowych określa podany w dodatku do niniejszej ustawy statut Głównego Urzędu Statystycznego.

Art.  2.

Rada Ministrów władna jest wydawać rozporządzenia potzebne celem przeprowadzenia spisu ludności i wszelkich innych dochodzeń statystycznych oraz nakładać obowiązek zeznawania pewnych faktów, względnie zdawania z nich sprawozdań statystycznych.

Uprawnienia organów, przeprowadzających dochodzenie do kontrolowania prawdziwości złożonych zeznań lub sprawozdań, oznaczone będą w rozporządzeniu Rady Ministrów.

Celem pokrycia kosztów statystyki handlu zagranicznego może Rada Ministrów wprowadzić osobną opłatę statystyczną, pobieraną od towarów, przewożonych przez granicę Państwa. Inne opłaty statystyczne mogą być wprowadzone tylko na mocy osobnej ustawy.

Art.  3. ²

Wszelkie władze, urzędy i zakłady publiczne oraz związki komunalne są zobowiązane współdziałać przy dochodzeniach statystycznych, zarządzonych' na podstawie art. 2 niniejszej ustawy, w granicach i w sposób, w rozporządzeniu. Rady Ministrów zakreślany.

Rada Ministrów władna jest również nałożyć na nie obowiązek przedłożenia Głównemu Urzędowi Statystycznemu akt, potrzebnych do dokonania obliczeń statystycznych.

Art.  4.

Zeznania, poczynione na podstawie obowiązku, nałożonego w myśl art. 2, mogą być używane tylko do celów statystycznych i nie mogą być udzielane władzom publicznym, ani też osobom prywatnym w innym celu.

Ze ścisłe przestrzeganie tego przepisu odpowiadają osobiście funkcjonariusze, biorący udział w dochodzeniu.

Art.  5. ³

Kto me czyni zadość obowiązkom, nałożonym w rozporządzeniu, wydanem na mocy art. 2 niniejszej ustawy, podlega karze grzywny do wysokości 1,000.000 marek, a w razie niemożności uiszczenia grzywny - karze aresztu do jednego miesiąca; w razie powtórnego wykroczenia grzywna może być wymierzona w wysokości podwójnej. Kary te wymierza władza administracyjna I instancji, a względnie władza celna, stronie zaś służy odwołanie się według obowiązujących przepisów, a w szczególności w województwach: poznańskiem i pomorskiem oraz górnośląskiej części województwa śląskiego, przy odpowiedniem zastosowaniu przepisów pruskiej ustawy o wydaniu policyjnych rozporządzeń karnych w sprawach o wykroczenia z dnia 23 kwietnia 1883 r. (Pr. Zb. Ust. str. 65).

Wysokość grzywny może być na wniosek Ministerstwa Spraw Wewnętrznych rozporządzeniem Rady Ministrów podwyższona lub obniżona.

Art.  6. ⁴

Pierwszy powszechny spis ludności odbędzie się w dniu 30 września 1921 r., drugi powszechny spis ludności odbędzie się dnia 9 grudnia 1931 r., następne zaś co łat dziesięć w dniu, ustalonym każdorazowo przez Radę Ministrów.

Rada Ministrów może uchwalić, iż operaty spisowe mogą być używane albo do założenia i poprawienia ksiąg ludności, albo też zamiast tych ksiąg na ściśle określone cele administracyjne.

Art.  7. ⁵

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

Art.  8.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.

Do artykułu 1-ego.

STATUT ⁶

Głównego Urzędu Statystycznego Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  1.

Dyrektor Głównego Urzędu Statystycznego podlega i referuje bezpośrednio Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

Art.  2.

Zadaniem Głównego Urzędu Statystycznego jest:

1) przeprowadzanie badań statystycznych według programu, zatwierdzonego przez Radą Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych;

2) nadawanie jednolitego kierunku wszystkim badaniom statystycznym, podejmowanym przez polskie władze państwowe, z wyjątkiem tych tylko badań, które drogą specjalnej ustawy przekazane są innemu urzędowi;

3) ogłaszanie wyników badań statystycznych, przeprowadzanych zarówno przez Główny Urząd Statystyczny, jak również przez inne urzędy państwowe

Art.  3.

Z własnej inicjatywy mogą ministerstwa lub inne urzędy państwowe podejmować badania statystyczne w obrębie swej działalności i przez własne organa jedynie po wysłuchaniu opinji Głównego Urzędu Statystycznego.

W razie nieprzychylenia się zainteresowanego ministerstwa do opinji wyrażonej przez Główny O rząd Statystyczny, ministerstwo powiadamia o tem Główny Urząd Statystyczny.

W ciągu miesiąca od otrzymania powyższego powiadomienia Głównemu Urzędowi Statystycznemu przysługuje prawo wniesienia sprawy przez Ministra Spraw Wewnętrznych na Radą Ministrów celem jej rozstrzygnięcia. Do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez Radę Ministrów zainteresowane ministerstwo nie może rozpoczynać badań, którym sprzeciwia się Główny Urząd Statystyczny. Przepis ten nie dotyczy tych badań, która drogą specjalnej ustawy są przekazane innemu urzędowi.

Art.  4.

Jeżeli jakiemu urzędowi państwowemu dla celów administracyjnych potrzebna są wykazy statystyczne, nieprzewidziane w planie prac Głównego Urzędu Statystycznego, lub jeżeli wykończenie takich wykazów przewidziane jest w terminie późniejszym, aniżeli potrzeba danemu urzędowi, a Główny Urząd Statystyczny nie jest w stanie uczynić zadość żądaniu urzędu, w takim razie urząd ten może przydzielić do Głównego Urzędu Statystycznego swego referenta i potrzebną ilość sił pomocniczych dla przeprowadzenia lub przyśpieszenia potrzebnej mu statystyki.

Art.  5.

Wyniki badań statystycznych, przeprowadzanych, przez urzędy państwowe, ogłaszane są. w wydawnictwach Głównego Urzędu Statystycznego lub też, po porozumieniu się z Głównym Urzędem Statystycznym, w wydawnictwach poszczególnych ministerstw albo innych urzędów państwowych. W tym ostatnim wypadku wyniki te muszą być ogłoszone w stosownem skróceniu w Roczniku Statystyki Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  6.

Przy zbieraniu dat statystycznych Główny Urząd Statystyczny ma prawo żądać pomocy od wszystkich urzędów państwowych po uzyskaniu na to upoważnienia od właściwego ministerstwa.

Art.  7.

Rada Ministrów może uznać pewne wyniki badań statystycznych za tajemnice urzędową na wniosek ministerstwa, zainteresowanego tą tajemnicą.

Art.  8.

Przy Głównym Urzędzie Statystycznym istnieje w charakterze organu doradczego Główna Rada Statystyczna Rzeczypospolitej Polskiej, złożona z;

a) dyrektora Głównego Urzędu Statystycznego, który jest jednocześnie przewodniczącym Głównej Redy Statystycznej; zastępcę przewodniczącego mianuje z pośród członków Głównej Rady Statystycznej Minister Spraw Wewnętrznych;

b) przedstawicieli wszystkich ministrów, delegowanych przez właściwych ministrów;

c) przedstawicieli biur statystycznych ciał samorządowych, upoważnionych przez Ministra Spraw Wewnętrznych do wysiania swych przedstawicieli do Głównej Rady Statystycznej;

d) przedstawicie!) najważniejszych stowarzyszeń naukowych, społecznych i gospodarczych, upoważnionych przez Ministra Spraw Wewnętrznych v/ porozumieniu z właściwymi ministrami do wysyłania swych przedstawicieli do Głównej Rady Statystycznej;

e) profesorów szkół akademickich, powołanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego;

f) kierowników wydziałów Głównego Urzędu Statystycznego z głosem doradczym.

Art.  9.

Posiedzenia Głównej Rady Statystyczcznej odbywają się na zaproszenie dyrektora Głównego Urzędu Statystycznego w miarę potrzeby oraz obowiązkowo raz na rok.

¹ Art. 1 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 1 czerwca 1923 r. (Dz.U.23.60.436) zmieniającej nin. ustawę z dniem 19 czerwca 1923 r.

² Art. 3 zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 1 czerwca 1923 r. (Dz.U.23.60.436) zmieniającej nin. ustawę z dniem 19 czerwca 1923 r.

³ Art. 5 zmieniony przez art. 3 ustawy z dnia 1 czerwca 1923 r. (Dz.U.23.60.436) zmieniającej nin. ustawę z dniem 19 czerwca 1923 r.

⁴ Art. 6:

- zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 13 maja 1921 r. (Dz.U.21.43.262) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 maja 1921 r.

- zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 14 października 1931 r. (Dz.U.31.97.741) zmieniającej nin. ustawę z dniem 5 listopada 1931 r.

⁵ Art. 7 zmieniony przez art. 4 ustawy z dnia 1 czerwca 1923 r. (Dz.U.23.60.436) zmieniającej nin. ustawę z dniem 19 czerwca 1923 r.

⁶ Statut zmieniony przez art. 5 ustawy z dnia 1 czerwca 1923 r. (Dz.U.23.60.436) zmieniającej nin. ustawę z dniem 19 czerwca 1923 r.