Organizacja i zakres działania organów kontroli i rewizji finansowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.50.255

Akt utracił moc
Wersja od: 18 marca 1969 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 26 października 1954 r.
w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej.

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 3 i art. 4 ustawy z dnia 7 marca 1950 r. o przekształceniu urzędu Ministra Skarbu w urząd Ministra Finansów (Dz. U. Nr 10, poz. 101) oraz art. 23 ustawy z dnia 20 marca 1950 r o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130) zarządza się, co następuje:
1.
Organami Ministra Finansów w zakresie kontroli i rewizji finansowej są:
1)
Główny Inspektorat Kontrolno-Rewizyjny w Ministerstwie Finansów;
2)
inspektoraty kontrolno-rewizyjne przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych (Rad Narodowych w m.st. Warszawie i m. Łodzi).
2.
Na czele Głównego Inspektoratu Kontrolno-Rewizyjnego w Ministerstwie Finansów stoi Główny Inspektor Kontroli Finansowej.
3.
Na czele inspektoratu kontrolno-rewizyjnego przy prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej w m.st. Warszawie i m. Łodzi) stoi wojewódzki inspektor kontroli finansowej.
Organizację wewnętrzną Głównego Inspektoratu Kontrolno-Rewizyjnego określa regulamin organizacyjny Ministerstwa Finansów.
1.
W skład inspektoratów kontrolno-rewizyjnych przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych (Rad Narodowych w m.st. Warszawie i m. Łodzi) wchodzą:
1)
grupa inspektorów do przeprowadzania kontroli i rewizji finansowej;
2)
rejonowe delegatury;
3)
referat administracyjno-budżetowy.
2.
Minister Finansów ustala terytorialny i rzeczowy zakres działania oraz siedziby rejonowych delegatur (ust. 1 pkt 2).
1.
Minister Finansów powołuje i zwalnia pracowników inspektoratów kontrolno-rewizyjnych.
2.
Minister Finansów może przenieść swoje uprawnienia, o których mowa w ust. 1, na Głównego Inspektora Kontroli Finansowej oraz wojewódzkich inspektorów kontroli finansowej, z wyjątkiem uprawnień w zakresie powoływania i zwalniania pracowników Głównego Inspektoratu Kontrolno-Rewizyjnego oraz wojewódzkich inspektorów kontroli finansowej.
3.
Prezydia wojewódzkich rad narodowych (Rad Narodowych w m.st. Warszawie i m. Łodzi) są uprawnione do występowania z umotywowanymi wnioskami o odwołanie lub zwolnienie inspektorów kontroli finansowej.
Płace i wydatki rzeczowo-administracyjne inspektoratów kontrolno-rewizyjnych pokrywane są z budżetu centralnego.
1.
Do zadań inspektoratów kontrolno-rewizyjnych należy kontrola i rewizja finansowa jednostek budżetowych i jednostek gospodarki uspołecznionej, a w szczególności:
1)
kontrola przestrzegania przez organy administracji państwowej i instytucje państwowe przepisów w zakresie opracowywania budżetów;
2)
kontrola przestrzegania, dyscypliny finansowej w zakresie wykonywania budżetu centralnego i budżetów terenowych przez jednostki budżetowe w szczególności kontrola i rewizja prawidłowego pobierania oraz oszczędnego i prawidłowego wydatkowania środków budżetowych i środków specjalnych przestrzegania etatów, stawek i funduszu płac, kontrola i rewizja zapasów towarowo-materiałowych oraz ochrony mienia społecznego;
3)
kontrola przestrzegania dyscypliny finansowej przez jednostki gospodarki uspołecznionej, w szczególności kontrola i rewizja finansowa prawidłowego i terminowego wykonywania zobowiązań wobec budżetu Państwa, wykonywania planów w zakresie finansowym, kontrola i rewizja zapasów towarowo-materiałowych i ochrony mienia społecznego;
4)
kontrola wykorzystywania przez jednostki gospodarki uspołecznionej oraz instytucje i organizacje społeczne środków z budżetu Państwa;
5)
kontrola działalności głównych (starszych) księgowych pod względem wykonywania przez nich uprawnień i obowiązków w zakresie przestrzegania dyscypliny finansowej oraz kontrola działalności księgowych rewidentów w zakresie wykonywania przez nich rewizji finansowej;
6)
kontrola banków w zakresie kasowej obsługi budżetu Państwa, finansowania i bankowej kontroli jednostek gospodarki uspołecznionej;
7)
kontrola wydziałów i referatów finansowych prezydiów rad narodowych w zakresie sprawowania nadzoru nad wykonywaniem budżetu Państwa.
2.
Ponadto do zadań inspektoratów kontrolno-rewizyjnych należy zwalczanie wszelkiego rodzaju nadużyć finansowych, zwłaszcza przestępstw podatkowych, dewizowych i gospodarczych, a w szczególności:
1)
ujawnianie osób uchylających się od opodatkowania oraz ujawnianie obrotów i dochodów zatajonych przed opodatkowaniem,
2)
zbieranie informacji i materiałów oraz zabezpieczanie dowodów stanowiących podstawę wymiaru podatków i opłat,
3)
ujawnianie obrotu wartościami dewizowymi, dokonywanego bez zezwolenia dewizowego,
4)
ujawnianie bezprawnego przerobu i obrotu złotem i platyną,
5)
ujawnianie bezprawnego skupywania w celu odsprzedaży z zyskiem towarów nabytych w kraju za waluty obce albo dokumentów uprawniających do otrzymania tych towarów,
6)
ujawnianie przestępstw gospodarczych w jednostkach uspołecznionych.
3.
Upoważnia się Ministra Finansów do przekazania czynności inspekcyjnych wykonywanych przez inspektoraty kontrolno-rewizyjne organom finansowym.
1.
W celu wykonania zadań określonych w § 6 inspektoraty kontrolno-rewizyjne są uprawnione:
1)
do przeprowadzania rewizji finansowej, a w szczególności sprawdzania stanu gotówki, papierów wartościowych, depozytów rzeczowych, zapasów towarowo-materiałowych, dokumentów płatniczych i kasowych, zapisów księgowych, bilansów, planów, zestawień, jak również wszelkich innych aktów i dokumentów dotyczących gospodarki finansowej kontrolowanej jednostki;
2)
do żądania od jednostek kontrolowanych udzielania wszelkich wyjaśnień i informacji w sprawach objętych zakresem działania inspektoratów kontrolno-rewizyjnych;
3)
do wstępu do pomieszczeń służbowych i magazynów kontrolowanej jednostki;
4)
do zabezpieczania dokumentów związanych z przestępstwami wykrytymi przez inspektoraty kontrolno-rewizyjne;
5)
do wglądu do materiałów pokontrolnych i porewizyjnych znajdujących się w jednostce kontrolowanej.
2. 2
Ponadto w zakresie zwalczania przestępstw podatkowych inspektoraty kontrolno-rewizyjne prowadzą postępowanie według zasad i w granicach uprawnień określonych w prawie karnym skarbowym, a w szczególności:
1)
przesłuchują osoby podejrzane o popełnienie przestępstw podatkowych oraz świadków i biegłych,
2)
przeprowadzają rewizje domowe i osobiste u osób podejrzanych o popełnienie przestępstw podatkowych,
3)
zabezpieczają dokumenty, materiały i inne przedmioty mające związek z przestępstwem,
4)
zabezpieczają grożące z tytułu przestępstw podatkowych grzywny i inne świadczenia pieniężne na majątku oskarżonego albo odpowiedzialnego posiłkowo lub zastępczo.
3. 3
Na wgląd do dokumentów i akt zakwalifikowanych jako tajne kontrolujący powinien posiadać zezwolenie Ministra Finansów lub osoby przez niego upoważnionej.
1.
Główny Inspektorat Kontrolno-Rewizyjny przeprowadza kontrolę i rewizję finansową:
1)
ministerstw, centralnych urzędów oraz central banków, zakładów ubezpieczeń i instytucji;
2)
przedsiębiorstw objętych budżetem centralnym, które określi Minister Finansów;
3) 4
wydziałów finansowych prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).
2.
Główny Inspektorat Kontrolno-Rewizyjny nie przeprowadza kontroli i rewizji finansowej w Ministerstwie Finansów.
3. 5
Główny Inspektorat Kontrolno-Rewizyjny sprawuje nadzór nad działalnością inspektoratów kontrolno-rewizyjnych przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).
1.
Inspektoraty kontrolno-rewizyjne przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) przeprowadzają kontrolę i rewizję finansową:
1)
urzędów, zakładów, instytucji i przedsiębiorstw objętych budżetem centralnym, a działających na terenie województwa (miasta wyłączonego z województwa), z wyjątkiem wymienionych w § 8 ust. 1 pkt 1 i 2;
2)
wydziałów (referatów) prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa), z wyjątkiem wydziału finansowego tego prezydium;
3)
wydziałów (referatów) prezydiów powiatowych rad narodowych i rad narodowych miast stanowiących powiaty;
4)
prezydiów gromadzkich rad narodowych, prezydiów rad narodowych miast nie stanowiących powiatów i prezydiów rad narodowych osiedli;
5)
urzędów, instytucji, zakładów i przedsiębiorstw objętych budżetami rad narodowych, o których mowa w pkt 2-4;
6)
oddziałów banków oraz dyrekcji wojewódzkich i inspektoratów Państwowego Zakładu Ubezpieczeń;
7)
innych jednostek gospodarki uspołecznionej, które określi Minister Finansów.
2.
Ponadto inspektoraty kontrolno-rewizyjne przy prezydiach rad narodowych wykonują czynności związane ze zwalczaniem nadużyć finansowych, o których mowa w § 6 ust. 2.
Główny Inspektorat Kontrolno-Rewizyjny może kontrolować jednostki objęte właściwością inspektoratów kontrolno-rewizyjnych przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) oraz zlecać tym inspektoratom dokonanie kontroli i rewizji finansowej jednostek objętych jego zakresem działania, z wyjątkiem ministerstw i centralnych urzędów oraz central banków, zakładów ubezpieczeń i instytucji.
1.
Inspektoraty kontrolno-rewizyjne (§ 1) kierują się w swej działalności zarządzeniami i instrukcjami Ministra Finansów, a w zakresie kontroli jednostek objętych budżetami terenowymi inspektoraty kontrolno-rewizyjne przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) kierują się ponadto wskazaniami i zleceniami tych prezydiów.
2.
Inspektoraty kontrolno-rewizyjne uwzględniają przy planowaniu kontroli i rewizji finansowej wnioski prezydiów rad narodowych.
3.
Inspektoraty kontrolno-rewizyjne przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) uzgadniają plany kontroli i rewizji jednostek objętych budżetami terenowymi z prezydiami tych rad.
4.
Prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) mogą zlecać działającym przy nich inspektoratom kontrolno-rewizyjnym przeprowadzenie pozaplanowych kontroli i rewizji finansowych jednostek objętych budżetami terenowymi.
5.
Inspektoraty kontrolno-rewizyjne przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) składają prezydiom tych rad sprawozdania ze swej działalności w zakresie kontroli i rewizji finansowej jednostek objętych budżetami terenowymi i udzielają im w tym zakresie wszelkich wyjaśnień.
6.
Prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) mogą delegować swych przedstawicieli do współudziału w kontroli i rewizji finansowej przeprowadzanej przez inspektoraty kontrolno-rewizyjne.
Jeżeli w toku kontroli i rewizji finansowej w związku z jej ustaleniami zajdzie konieczność wydania doraźnych zarządzeń jednostka kontrolowana lub jednostka nadrzędna obowiązana jest na wniosek kontrolującego wydać te zarządzenia lub wskazać przyczyny ich niewydania.
1.
Inspektoraty kontrolno-rewizyjne zawiadamiają o wynikach kontroli i rewizji finansowej jednostkę nadrzędną nad jednostką kontrolowaną lub jednostkę kontrolowaną stawiając wnioski o usunięcie stwierdzonych uchybień.
2. 9
Inspektoraty kontrolno-rewizyjne współpracują w zakresie ujawniania nadużyć finansowych:
1)
z organami Prokuratury Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Milicji Obywatelskiej,
2)
z organami Ministerstwa Kontroli Państwowej i innymi organami kontroli,
3)
z organami celnymi.
3. 10
Inspektoraty kontrolno-rewizyjne współdziałają ze związkami zawodowymi i innymi organizacjami społecznymi w zakresie organizowania społeczeństwa w celu zapobiegania nadużyciom i ich zwalczania.
Jednostka, którą zawiadomiono o wynikach kontroli i rewizji finansowej (§ 13 ust. 1) obowiązana jest wydać w ciągu miesiąca zarządzenie pokontrolne, mające na celu usunięcie stwierdzonych uchybień i poprawę pracy jednostki kontrolowanej, oraz przesłać równocześnie inspektoratowi kontrolno-rewizyjnemu, który zawiadomił o wynikach kontroli, odpis wydanych zarządzeń lub zawiadomić go o przeszkodach w wydaniu tych zarządzeń.
Minister Finansów ustali w porozumieniu z Ministrem Kontroli Państwowej i za zgodą Prezesa Rady Ministrów zasady współpracy inspektoratów kontrolno-rewizyjnych z księgowymi rewidentami.
Minister Finansów określi w porozumieniu z Ministrem Kontroli Państwowej i za zgodą Prezesa Rady Ministrów tryb i organizację pracy inspektoratów kontrolno-rewizyjnych.
Minister Finansów określi w porozumieniu z Ministrem Kontroli Państwowej i właściwym ministrem organy kontroli i rewizji finansowej oraz zakres ich działania w odniesieniu do jednostek, instytucji i przedsiębiorstw podległych Ministrom: Obrony Narodowej, Spraw Zagranicznych, Kontroli Państwowej oraz Spraw Wewnętrznych.
1.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1951 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz. U. Nr 8, poz. 61).
2.
Do czasu wydania przepisów na podstawie § 16 zachowują moc przepisy dotychczasowe, o ile nie są sprzeczne z przepisami niniejszego rozporządzenia.
Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Finansów, Ministrowi Kontroli Państwowej i wszystkim ministrom.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 6 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
2 § 7 ust. 2 dodany przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
3 § 7 ust. 3 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
4 § 8 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
5 § 8 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
6 § 9 zmieniony przez § 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
7 § 10 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
8 § 11 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
9 § 13 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
10 § 13 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
11 Z dniem 18 marca 1969 r. znosi się wymóg porozumienia się z Prezesem Najwyższej Izby Kontroli oraz uzyskiwania zgody Prezesa Rady Ministrów, zgodnie z § 6 rozporządzenia z dnia 14 marca 1969 r. w sprawie uproszczenia trybu działalności naczelnych i centralnych organów administracji (Dz.U.69.7.59).
12 § 17 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.
13 § 19 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 8 sierpnia 1957 r. w sprawie organizacji i zakresu działania organów kontroli i rewizji finansowej (Dz.U.57.47.224) z dniem 10 września 1957 r.