Rozdział 2 - KONTROLA SKARBOWA. - Opodatkowanie piwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.65.635

Akt utracił moc
Wersja od: 29 lipca 1924 r.

II.

KONTROLA SKARBOWA.

1.
Przedsiębiorcy, których zakłady podlegają według niniejszej ustawy nadzorowi skarbowemu, winni są wypełnić obowiązki, które na nich wkłada ustawa, bądź osobiście, bądź przez odpowiedniego zastępcę.
2.
Ustanowienie zastępcy musi nastąpić, wówczas, gdy przedsiębiorca obowiązków swoich w tym względzie dopełnić nie może.
3.
O ustanowieniu zastępcy należy donieść władzy skarbowej, która orzeka, czy proponowana osoba może być dopuszczona do zastępstwa, czy nie. Odmowa może nastąpić tylko z ważnych powodów, które w rozporządzeniu władzy mają być szczegółowo podane.
4.
Jeżeli na żądanie władzy skarbowej ustanowienie zastępcy nie nastąpi w ciągu 14 dni, może tyć zarządzone wstrzymanie ruchu w browarze.

Kto wchodzi w posiadanie przedsiębiorstwa, podlegającego według tej ustawy nadzorowi skarbowemu, obowiązany jest donieść o tem władzy skarbowej w ciągu 8 dni po objęciu.

1.
Kto chce wyrabiać piwo w nowourządzonym browarze, powinien donieść o tem władzy skarbowej na piśmie przynajmniej 14 dni naprzód, podając opis pomieszczeń, przeznaczonych do przechowywania surowców i do wyrabiania piwa, łącznie z piwnicami fermentacyjnemi i składowemi, tudzież pomieszczeniami, gdzie się piwo rozlewa i wydaje, przy dołączeniu planu sytuacyjnego wszystkich tych pomieszczeń. Dalej winien przedłożyć spis naczyń, służących do zacierania surowców, do gotowania, chłodzenia i fermentowania brzeczki, jakoteż kadzi i beczek składowych z zaznaczeniem, gdzie ono zwykle się znajduje i jaką każde z tych naczyń posiada pojemność.
2.
Gotowe piwo wolno przechowywać, rozlewać i wydawać tylko w pomieszczeniach, za zezwoleniem władzy skarbowej na ten cel przeznaczonych.

Zgłoszone naczynia należy urzędownie wymierzyć oraz oznaczyć. Przedsiębiorca browaru obowiązany jest uwidocznić na nich numer i pojemność i utrzymywać to oznaczenie w dobrym stanie.

W razie urządzenia nowych lub zmiany zgłoszonych pomieszczeń, sprawienia nowych albo też usunięcia, zmiany lub przestawienia starych naczyń do innych pomieszczeń - winien przedsiębiorca browaru donieść o tem władzy skarbowej w ciągu najbliższych trzech dni.

Przyrządy, służące bezpośrednio do wyrobu piwa, mogą być na czas, przez który się ich nie używa lub używać nie" wolno, wyłączone z użycia w sposób, określony w rozporządzeniu Ministra Skarbu.

1.
Przedsiębiorcy browarów winni zgłaszać na piśmie w 2 egzemplarzach właściwemu urzędowi skarbowemu jakość i ilość surowców (art. 12), przeznaczonych do każdej warki, dzień i godzinę zacierania i ukończenia warki, jakoteż ilość brzeczki piwnej i gatunek piwa, jakie z surowców tych wyrobić zamierzają.

Zgłoszenia te można wnosić i zgóry na dłuższy czasokres.

2.
Powyższe zgłoszenia należy wnieść w takim terminie, aby organa skarbowe mogły na czas przybyć przy rozpoczęciu zacieru.
3.
Zmiany zgłoszenia dozwolone są tylko w terminach, wyznaczonych na zgłoszenie. Zmiany przypadkowe, a nie przewidziane w wykonaniu warki, winny być niezwłocznie zaznaczone w książce warek.
4.
Zacieranie może się odbywać tylko w dniach powszednich, w miesiącach od października włącznie do marca, w czasie od 6 godziny rano do 10 wieczór, w innych zaś miesiącach od 4 godziny rano do 10 wieczór. Władza skarbowa może w miarą faktycznej potrzeby zezwolić w tym względzie na wyjątki. Zezwolenia odmówić nie wolno, jeżeli w browarze warki odbywają się bezpośrednio jedna po drugiej. Jako koniec zacierania uważa się chwilę, gdy zaczyna się brzeczkę spuszczać do kotła, gdzie ma się ją gotować.
5.
Z reguły należy zacierać cały słód naraz. Jeżeli jednak browar chce zacierać słód częściami, winien zgłosić to zgóry i podać w zgłoszeniu, w ilu częściach będzie robił zacier i ile słodu użyje do każdego częściowego zacieru.
6.
Sporządzona podstawowa brzeczka piwna może przekraczać ilość zgłoszoną najwyżej o 7%.

Kto Chce używać cukru do wyrobu piwa górnej fermentacji, winien oprócz zgłaszania każdej warki zosobna (art. 20) donieść o tem władzy skarbowej na piśmie w dwóch egzemplarzach, przynajmniej na 3 dni przed pierwszą warką piwa z użyciem cukru. W doniesieniach należy pisać sposób użycia cukru do wyrobu piwa, a w szczególności podać Chwilę, kiedy do każdej warki cukier będzie się dodawało.

Ilość użytego cukru należy wpisywać do książki warek.

1.
Przedsiębiorcy browarów winni prowadzić następujące książki:
a)
książkę warek;
b)
książkę podatku od piwa.
2.
Do książki Warek zapisuje się poszczególne zaciery, ilość i rodzaj użytych do nich surowców, ilość uzyskanej brzeczki, jej zawartość ekstraktu, wreszcie ilość piwa, która przy uwzględnieniu warunków produkcji w browarze odpowiada ilości uzyskanej brzeczki.
3.
Do książki podatku od piwa zapisuje się ilość i jakość piwa, co do którego powstał obowiązek uiszczenia podatku (art. 7 ust. 2), tudzież piwa, które w myśl niniejszej ustawy wolne jest od opodatkowania.
4.
Obie książki należy prowadzić w sposób, wskazany w rozporządzeniu wykonawczem, starannie przechowywać w miejscu, wyznaczonym przez władzę skarbową, okazywać kontrolującym browar organom skarbowym na każde ich żądanie, zamykać w przepisanym terminie i przedkładać władzy skarbowej.
1.
Gotowe nieopodatkowane piwo wolno przechowywać i rozlewać do naczyń tylko w pomieszczeniach browaru, przeznaczonych na ten cel, za zezwoleniem władzy skarbowej.
2.
Piwa nie wolno wydawać z browaru pierwiej, póki się go nie doprowadzi w sposób, przyjęty ogólnie w technice browarnianej, do stanu, w którym nadaje się do spożycia. Przepis ten nie stosuje się do piwa, Wydawanego za zezwoleniem władzy skarbowej z browaru celem dalszej przeróbki do innych browarów lub składów.
3.
Zwrot piwa, będącego już w wolnym obrocie handlowym, do browaru może być dozwolony tylko pod warunkami, ustanowionemi w przepisach kontrolnych.
1.
Piwo wolno wywozić z browaru tylko w takich beczkach, która urzędownie ocechowano i zaopatrzono numerem i znakiem cechowniczym. Na beczkach należy nadto uwidocznić w sposób wyraźny i trwały nazwę browaru, w którym piwo wyrobiono, rok cechowania beczki i jej pojemność w litrach.
2.
Beczki takie stanowią przynależność przedsiębiorstwa i mogą być odstąpione innej osobie lub innemu przedsiębiorstwu tylko po usunięciu Znaku cechowniczego i firmy.

Wszelkie urnowy, wbrew temu przepisowi zawarte, są nieważne.

Używać beczki do nalewania piwa w celu sprzedaży może tylko to przedsiębiorstwo, do którego beczki należą i którego firmą są oznaczone.

3.
Powyższe postanowienie dotyczy także flaszek i innych naczyń, na których utrwalona jest firma browaru i pojemność naczynia.
4.
Jeżeli piwo ma się wywozić z browaru W innych naczyniach, należy naczynia te zgłosić przedtem u władzy skarbowej, podać ich rodzaj i pojemność i przedłożyć wzory. Na każdem naczyniu winna być podana firma i miejsce, gdzie znajduje się browar.
5.
Wszelkie naczynia, używane przy wyszynku piwa, bez względu na materjał, z którego zostały sporządzone, winny być zaopatrzone w znak, określający ich pojemność. Naczynia takie mogą zawierać jedynie ilości, stanowiące dziesiętne jednostki miary (litra).
1.
W browarze przeprowadzać się będzie w sposób, podany w rozporządzeniu Ministra Skarbu, badanie zapasów piwa. Za braki piwa, które się przytem okażą w porównaniu z prowadzonemi w browarze książkami, należy uiścić podatek, o ile nie udowodni się, że powstały ż przyczyn, które nie uzasadniają żądania podatku.
2.
Dla każdego browaru ustala się corocznie norma dopuszczalnych zaników W granicach od 10 - 20%, licząc od ilości brzeczki gorącej. Sposób określenia zaników wskaże rozporządzenie wykonawcze.

W browarze, w którym Odbywa się wyszynk piwa, albo też handel obcem piwem, może Minister Skarbu zaprowadzić kontrolę na podstawie osobnych przepisów.

1.
Browary i połączone z nimi wyszynki piwa podlegają kontroli skarbowej.
2.
Przy. wykonywaniu nadzoru nad wyrobem i Sprzedażą piwa obowiązują przepisy ustawy t dnia 14 grudnia 1923 r. o uprawnieniach organów wykonawczych Władz skarbowych (Dz. U. № P. z r. 1924 № 5 poz. 37).