Rozdział 2 - Nabycie obywatelstwa polskiego. - Obywatelstwo polskie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.4.25

Akt utracił moc

Wersja od: 19 stycznia 1951 r.

Rozdział  2.

Nabycie obywatelstwa polskiego.

Art.  6.

Dziecko nabywa obywatelstwo polskie, gdy:

1) oboje rodzice są obywatelami polskimi albo

2) jedno z rodziców jest obywatelem polskim, a drugie jest nieznane albo nieznane lub nieokreślone jest jego obywatelstwo.

Art.  7.

Dziecko, urodzone lub znalezione w Polsce, nabywa obywatelstwo polskie, gdy oboje rodzice są nieznani albo nieznane lub nieokreślone jest ich obywatelstwo.

Art.  8.

1. Dziecko, urodzone w Polsce, którego jedno z rodziców jest obywatelem polskim, a drugie - obywatelem innego państwa, nabywa obywatelstwo polskie, chyba że oboje rodzice w oświadczeniu, złożonym zgodnie przed właściwą władzą w ciągu miesiąca od dnia urodzenia się dziecka, wybiorą dla niego obywatelstwo tego państwa obcego, którego obywatelem jest drugie z rodziców, jeśli prawo tego państwa zezwala na nabycie jego obywatelstwa w ten sposób.

2. W braku porozumienia między rodzicami każde z nich może zwrócić się o rozstrzygnięcie do sądu w ciągu miesiąca od dnia urodzenia się dziecka.

3. Dziecko, które nabyło obce obywatelstwo w trybie, przewidzianym w ust. 1 i 2, może po ukończeniu lat trzynastu wybrać obywatelstwo polskie przez odpowiednie oświadczenie, złożone przed właściwą władzą.

Art.  9.

Przepisy artykułu poprzedzającego stosuje się także do dzieci, urodzonych za granicą z rodziców, z których jedno jest obywatelem polskim, a drugie - obywatelem innego państwa, jeżeli prawo tego państwa stosuje te same zasady do obywatelstwa dzieci, urodzonych w Polsce z rodziców różnego obywatelstwa.

Art.  10.

1. Cudzoziemcowi można na jego prośbę nadać obywatelstwo polskie.

2. Nadanie obywatelstwa polskiego może być uzależnione od złożenia dowodu zwolnienia z obcego obywatelstwa.

3. Osoby, przybywające do Polski jako repatrianci w trybie ustalonym przez właściwe władze, nabywają obywatelstwo polskie z mocy prawa.