Niektóre zmiany w przepisach o państwowym podatku dochodowym, obowiązujących w b. dzielnicy pruskiej na mocy pruskiej ustawy z dnia 19 czerwca 1906 r. (Zb. Pr. prusk. str. 219 ), ustawy z dnia 19 grudnia 1919 r. oraz ustawy z dnia 6 kwietnia 1922 r.
Dz.U.1923.67.521
Akt utracił mocUSTAWA
z dnia 15 czerwca 1923 r.
w przedmiocie niektórych zmian w przepisach o państwowym podatku dochodowym, obowiązujących w b. dzielnicy pruskiej na mocy pruskiej ustawy z dnia 19 czerwca 1906 r. (Zb. Pr. prusk. str. 259), ustawy z dnia 19 grudnia 1919 r. (Dz. U. R. P. № 98, poz. 520), oraz ustawy z dnia 6 kwietnia 1922 r. (Dz. U. R. P. № 33, poz. 266).
Kwotę dochodu, oznaczoną § 4 prusk. ustawy z dnia 19 czerwca 1906 r. (Zb. Pr. prusk. str. 259), podwyższa się do 2.000.000 mk.
Uposażenia służbowe, emerytury i wynagrodzenia za najemną pracę, o których mowa w §§ 2 i 14 pruskiej ustawy z 19 czerwca 1906 r., podlegają podatkowi dochodowemu na podstawie działu Ii niniejszej ustawy.
Tego rodzaju dochodów nie włącza się do ogólnego dochodu, podlegającego opodatkowaniu w myśl przepisów ustawy pruskiej z dnia 19 czerwca 1906 r., oraz przepisów działu 1 niniejszej ustawy.
§ 5 ustawy pruskiej z dnia 19 czerwca 1906 r. uzupełnia się ustępem ósmym o brzmieniu następujące:
"8) w spółdzielniach (ustawa z dnia 29 października 1920 r. Dz. U. R. P. № 111, poz. 733) kwoty, przelane do funduszów spółdzielni, nie podlegających statutowo podziałowi między członków".
Kwoty, określone w § 8 część II p. p. 3 i 4 pruskiej ustawy z dnia 19 czerwca 1906 r., podwyższa się czerdziestokrotnie.
Ustęp drugi § 9 ustawy pruskiej z dnia 79 czerwca 1906 r. otrzymuje brzmienie następujące:
"Opodatkowaniu podlegają dochody osób fizycznych oraz osób niefizycznych, wymienionych w ustępie 6 § 9, osiągnięte w ostatnim roku kalendarzowym lub w ostatnim roku operacyjnym, względnie gospodarczym, poprzedzającym rok podatkowy. Jeżeli dochody z danego źródła nie płynęły przez cały rok, wówczas opodatkowanie następuje według przypuszczalnego dochodu rocznego".
Uchyla się postanowienia ustępów 3, 4 i 6 § 9, dotyczące podstaw opodatkowania z. przecięcia trzech lat.
Art. 12 ustawy pruskiej z dnia 19 czerwca 1906 r. uzupełnia się następującym ustępem ósmym:
"Przy obliczeniu ogólnego dochodu z gospodarstw rolnych poniżej 15 ha, położonych w odległości ponad 5 kim. od granicy miast z ludnością wyżej 100.000 mieszkańców - przyjmuje się dochód w wysokości, nie przekraczającej wartości czterech centnarów metrycznych żyta z 1 ha gruntu po cenach przeciętnych w r. 1922".
Taryfy, podane w §§ 17 i 18 pruskiej ustawy z dn. 19 czerwca 1906 r., zastępuje się skalą następującą:
Liczba porz. | Wysokość dochodów w tysiącach marek ponad - do | Sierpa procentowa | Podatek w tysiącach marek |
1 | 2.000 - 2.600 | 2 | 52 |
2 | 2.600 - 3.200 | 2,2 | 70,4 |
3 | 3.200 - 3.800 | 2,4 | 91,2 |
4 | 3.800 - 4.400 | 2,6 | 114,4 |
5 | 4.400 - 5.000 | 2,8 | 140 |
6 | 5.000 - 5.800 | 3 | 174 |
7 | 5.800 - 6.600 | 3,2 | 21,20 |
8 | 6.600 - 7.400 | 3,4 | 251,60 |
9 | 7.400 - 8.200 | 3,6 | 295,20 |
10 | 8.200 - 9.000 | 3,8 | 342 |
11 | 9.000 - 10.000 | 4,1 | 410 |
12 | 10.000 - 11.000 | 4,5 | 495 |
13 | 11.000 - 12.000 | 4,9 | 588 |
14 | 12.000 - 13.000 | 5,3 | 689 |
15 | 13.000 - 14.000 | 5,7 | 798 |
16 | 14.000 - 15.500 | 6,2 | 961 |
17 | 15.500 - 17.000 | 6,7 | 1.139 |
18 | 17.000 - 18.500 | 7,2 | 1.332 |
19 | 18.500 - 20.000 | 7,7 | 1.540 |
20 | 20.000 - 22.000 | 8,3 | 1.826 |
21 | 22.000 - 24.000 | 8,9 | 2.136 |
22 | 24.000 - 26.000 | 9,5 | 2.470 |
23 | 26.000 - 28.000 | 9,9 | 2.772 |
24 | 28.000 - 30.000 | 10,3 | 3.090 |
25 | 30.000 - 32.000 | 10,7 | 3.424 |
26 | 32.000 - 34.000 | 11,1 | 3.774 |
27 | 34.000 - 36.000 | 11,5 | 4.140 |
28 | 36.000 - 38.000 | 11,9 | 4.522 |
29 | 38.000 - 40.000 | 12,3 | 4.920 |
30 | 40.000 - 43.000 | 12,8 | 5.504 |
31 | 43.000 - 46.000 | 13,3 | 6.113 |
32 | 46.000 - 49.000 | 13,8 | 6.762 |
33 | 49.000 - 52.000 | 14,4 | 7.488 |
34 | 52.000 - 55.000 | 15 | 8.250 |
35 | 55.000 - 58.000 | 15,6 | 9.048 |
36 | 58.000 - 62.000 | 16,3 | 10.106 |
£7 | 62.000 - 66.000 | 17 | 11.220 |
38 | 66.000 - 70.000 | 17,7 | 12.390 |
39 | 70.000 - 75.000 | 18,5 | 13.875 |
40 | 75.000 - 80.000 | 19,3 | 15.440 |
41 | 80.000 - 85.000 | 20,1 | 17.085 |
42 | 85.000 - 90.000 | 20,8 | 18.720 |
43 | 90.000 - 95.000 | 21,5 | 20.425 |
44 | 95.000 - 100.000 | 22,2 | 22.200 |
45 | 100.000 - 105.000 | 22,9 | 24.045 |
46 | 105.000 - 110.000 | 23,6 | 25.960 |
47 | 110.000 - 115.000 | 24,3 | 27.945 |
48 | 115.000 - 120.000 | 25 | 30.000 |
Przy dochodzie ponad 120.000.000 mk. podatek wynosi 30.000.000 mk. i oprócz tego 1.250.000 mk. od każdych pełnych 5.000.000 mk. ponad 120.000.000 mk.
Do podatku dolicza się ponadto, o ile chodzi o dochód osób fizycznych i spadków nieobjętych:
ponad | 120.000.000 | mk. | do | 180.000.000 | mk. | 1.5% |
" | 180.000.000 | " | " | 240.000.000 | " | 2.5% |
" | 240.000.000 | " | " | 300.000.000 | " | 4% |
" | 300.000.000 | " | " | 360.000.000 | " | 5.5% |
" | 360.000.000 | " | " | 450.000.000 | " | 7% |
" | 450.000.000 | " | " | 720.000.000 | " | 9% |
" | 720.000.000 | " | " | 900.000.000 | " | 11% |
" | 900.000.000 | " | " | 1.200.000.000 | " | 13% |
" | 1.200.000.000 | " | " | " | 15% |
od całego podlegającego podatkowi dochodu.
Granice dochodu, określone w §§ 19 i 20 pruskiej ustawy z dnia 19 czerwca 1906 r. w brzmieniu, ustalonem pruską ustawą z dnia 26 maja 1909 r. (Zb. Pr. prusk. str. 349), uzasadniające ulgi podatkowe, podwyższa się z kwoty 6500 mk. do kwoty 10.000.000 mk., z kwoty zaś 9500 mk. do kwoty 15.000.000 mk.
Kwotę 3.000 mk., wyszczególnioną w ustąpię 1 § 25 i w ustępie 2 § 36, podwyższa się do 600.000 mk., kwotę zaś 3000 mk., wyszczególnioną w § 33, w ustępie 2 § 42, w punkcie 1 i 2 części II § 43 pruskiej ustawy z 19 czerwca 1906 r., podwyższa się do 6.600.000 mk.
Postanowienie, zawarte w ustępie 1 § 72 pruskiej ustawy z 19 czerwca 1906 r. i dotyczące najniższej grzywny w kwocie stu marek, uchyla się. Ustęp 1 § 72 uzupełnia się następującem przepisem: "W wyjątkowych wypadkach obok kary pieniężnej może być wymierzona kara więzienia do jednego roku".
Kwotę grzywny, przewidzianą w ustępie - 2 § 72, podwyższa się z 20 do 100 mk. na 10.000 do 100.000 mk.
Kwotą grzywny, przewidzianą w ustąpię i § 74 pruskiej ustawy z 19 czerwca 1906 r., podwyższa się z 300 mk. na 300.000 mk., kwotą zaś, przewidzianą w drugim ustępie tegoż paragrafu, podwyższa się z 20 mk. na 10.000 mk., wreszcie kwotą, przewidzianą w § 75 powyższej ustawy, podwyższa, z 1.500 mk. na 1.500.000 mk.
Postanowienia §§ 81 i 82 pruskiej ustawy z 19 czerwca 1906 r. będą stosowana ze zmianami, wynikającemi z postanowień ustawy niniejszej.
Dodatki do państwowego podatku dochodowego na rzecz gmin i związków komunalnych nie mogą przewyższać przy dochodzie podatkowem:
ponad | 2.000.000 | mk. | do | 30.000.000 | mk. | 4% |
" | 30.000.000 | " | " | 100.000.000 | " | 4,5% |
" | 100.000.000 | " | " | " | 5% | |
dochodu podatkowego | ||||||
Opodatkowaniu na rzecz gmin i związków komunalnych w myśl art. 13 niniejszej ustawy podlegają dochody ze wszystkich źródeł z wyjątkiem dochodów z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę (art. 25).
Zmiany w opodatkowaniu dochodów z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracą.
Zmiany w opodatkowaniu dochodów z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracą.
Wszelkie dochody z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemna pracą (art. 2 niniejszej ustawy), przewyższające 7.200.000 mk. podlegają podatkowi dochodowemu na zasadzie niniejszego działu II.
Za podstawę podatku przyjmuje się wysokość uposażeń, względnie wynagrodzeń bieżących, otrzymywanych zarówno w pieniądzach, jak i w naturze, obliczoną w stosunku rocznym.
Dochody te opodatkowują się w całości i nie stosuje się do nich odliczeń, tudzież zniżek podatkowych, przewidzianych w §§ 8, 19 i 20 pruskiej ustawy z dnia 19 czerwca 1906 r.
Wartość pieniężna dochodów w naturze oblicza się podług cen w dniu 1 stycznia roku kalendarzowego 1923.
Podatek pobiera się drogą potrącenia przy każdej wypłacie, a mianowicie: od wynagrodzeń, których wysokość, obliczona w stosunku rocznym, wynosi w tysiącach marek:
ponad | 7.200 | mk. | do | 9.600 | mk. | potrąca się | 1,1% |
" | 9.600 | " | " | 12.000 | " | " | 1,4% |
" | 12.000 | " | " | 15.600 | " | " | 1,7% |
" | 15.600 | " | " | 19.200 | " | " | 2% |
" | 19.200 | " | " | 22.800 | " | " | 2,5% |
" | 22.800 | " | " | 26.400 | " | " | 3% |
" | 26.400 | " | " | 30.000 | " | " | 3,5% |
" | 30.000 | " | " | 34.000 | " | " | 4,5% |
" | 34.000 | " | " | 38.000 | " | " | 5,5% |
" | 38.000 | " | " | 42.000 | " | " | 7% |
" | 42.000 | " | " | 46.000 | " | " | 8,5% |
" | 46.000 | " | " | 50.000 | " | " | 10% |
" | 50.000 | " | " | 52.000 | " | " | 11,5% |
Do uposażeń, przekraczających 52.000.000 mk., stosuje się podaną w skali w art. 7 niniejszej ustawy stopę procentową obniżoną o 2%.
Stopę procentową podatku ustala się przy każdorazowej powtarzającej się wypłacie, przyjmując tę wypłatę za podstawę do obliczenia rocznej cyfry dochodu.
W celu ustalenia stopy procentowej przy wpłacie jednorazowych wynagrodzeń dolicza się je do sumy ostatniego perjodycznego wynagrodzenia, obliczonej w stosu liku rocznym.
Obowiązek potrącania podatku ciąży na władzach, urzędach, jakoteż na instytucjach i przedsiębiorstwach i wogóle na służbodawcach, wypłacających wszelkiego rodzaju wynagrodzenia.
Potrącona w ciągu miesiąca kwoty należy w terminie do dni 14 po upływie tegoż miesiąca wpłacić do właściwej kasy skarbowej z załączeniem wykazu potrąceń, sporządzonego według przepisanego wzoru, lub z załączeniem odpisu listy płacy, zawierającej dane, niezbędne do sprawdzenia prawidłowości dokonanych potrąceń.
Wymiar podatku przez władzę podatkową z reguły nie ma miejsca. Wyjątek zachodzi wówczas, gdy służbodawca albo nie wpłacił podatków wcale, albo wpłaci! za mało. W tych, wypadkach władza podatkowi I instancji uskutecznia wymiar podatku. Od wymiaru służbodawca może odwołać się; do izby skarbowej w ciągu dni trzydziestu od dnia doręczania mu wezwania.
Odwołanie nie wstrzymuje egzekucji.
Kwoty nie wpłaconego w terminie podatku będą przymusowo ściągnięte od osób, wymienionych w części pierwszej art. 18 niniejszej ustawy, wraz z karami za zwlokę w wysokości 10% miesięcznie i z kosztami egzekucyjnemi.
Dla stwierdzenia obowiązku potrącania podatku oraz dla sprawdzenia, czy potrącenia podatku są uskutecznione prawidłowo i we właściwym czasie, władzom skarbowym przysługuje prawo delegowania urzędników do instytucji i osób, wymienionych w art. 18 część pierwsza niniejszej ustawy, celem przejrzenia i sporządzenia wyciągów z list płacy, umów i innych dokumentów, odnoszących się do najmu pracowników, względnie celem zbadania dokonanych wypłat.
Na nieprawidłowe potrącania podatku przez służbodawców pracownicy mogą wnosić zażalenia w terminie dni trzydziestu od daty potrącenia do właściwej władzy podatkowej I instancji.
Od decyzji władzy podatkowej i instancji służy pracownikowi odwołanie w trybie, określonym w art. 19 niniejszej ustawy.
Służbodawca, który nie spełni obowiązku wpłacenia podatku w myśl art. 18 niniejszej ustawy, ulegnie karze grzywny w myśl przepisów § 74 ustawy pruskiej z 19 czerwca 1906 r. i art. 11 niniejszej ustawy.
W razie świadomego podania nieprawdziwych okoliczności w listach płacy lub w wyjaśnieniach, stosuje się analogicznie § 72 pruskiej ustawy z 19 czerwca 1906 r. i art. 10 niniejszej ustawy.
Kto nie dopuści urzędnika, delegowanego przez władze skarbowe na podstawie art. 20 niniejszej ustawy, do wykonania czynności, przewidzianych w tym artykule, ulegnie w drodze sadowej karze pieniężnej od 10.000 do 500.000 mk., lub karze pozbawienia wolności do jednego roku, o ile nie podlega surowszemu ukaraniu wedle obowiązującej ustawy karnej.
Kary pieniężne, nałożone na podstawie art. 23 niniejszej ustawy, wpływają na rzecz Skarbu Państwa.
Do państwowego podatku dochodowego, pobieranego od dochodów z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę na zasadach, wyłuszczonych w niniejszym dziale II, ustanawia się dodatki na rzecz gmin miejskich i powiatowych związków komunalnych w wysokości 3% od wypłaconego wynagrodzenia, podlegającego państwowemu podatkowi dochodowemu. Dodatki te będą potrącone przez służbodawców równocześnie z podatkiem państwowym, przyczem stosuje się przepisy artykułów 18 do 23 włącznie niniejszej ustawy.
Postanowienia ogólne.
Postanowienia ogólne.
Jeżeli przeciętne ceny hurtowe w Państwie w pierwszej połowie roku kalendarzowego 1923 będą wyższe od przeciętnych cen hurtowych z roku 1922, wówczas część państwowego podatku dochodowego wraz z dodatkami na rzecz związków samorządnych, wymierzona wedle skali art. 7 niniejszej ustawy, a przypadająca do zapłaty w kwartale trzecim i czwartym roku kalendarzowego 1923, winna być zapłacona w takiej wysokości, jaka wypadnie z pomnożenia tej części podatku wraz z dodatkami na rzecz związków samorządnych przez wykładnik, wyrażający wzrost przeciętnych cen hurtowych w pierwszej połowie roku 1923 w porównaniu z przeciętnemi cenami hurtowemi w roku 1922.
Wykładnik, o którym mowa w części pierwszej niniejszego artykułu, ustala Minister Skarbu w miesiącu lipcu roku podatkowego na podstawie danych, dostarczonych przez Główny Urząd Statystyczny. Wykładnik winien być wyrażony w liczbie całej lub co-najwyżej z jednym znakiem dziesiętnym.
Jeżeli podatnik, korzystając z prawa, przysługującego w myśl § 67 ustęp 2 pruskiej ustawy z 19 czerwca 1906 roku, wpłaci zgóry przed końcem czerwca 1923 r. drugą i trzecią ratę podatku dochodowego na rok podatkowy 1923 w całości lub w części, to do wpłaconych zgóry kwot podatku nie będzie stosowany wykładnik, o którym mowa w poprzednich częściach niniejszego artykułu.
W sposób, wskazany w art. 26 niniejszej ustawy, Minister Skarbu ustały na każdy kwartał kalendarzowy, poczynając od drugiego kwartału, wykładnik, wynikający z porównania przeciętnych cen drugiego miesiąca poprzedniego kwartału kalendarzowego z przeciętnemi cenami w styczniu ]923 r. Przez tak ustalony wykładnik winny być pomnożone - na każdy następny kwartał kalendarzowy - kwoty, zakreślające granice dochodu dla oznaczenia stopy procentowej podatku od uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę zarówno w skali art. 17, jak w skali sit. 7 niniejszej ustawy. Równocześnie ulega odpowiedniemu powiększeniu kwota 7.200.000 mk., oznaczona w art. 15.
Tak powiększone kwoty będą w każdym poszczególnym kwartale roku podatkowego 1923 miarodajne do ustalenia potrąceń w myśl art. 17 i 25 niniejszej ustawy.
Uchyla się mcc obowiązującą ustawy o podatku uzupełniającym (Ergänzungssteuer) z dnia 19 czerwca 1906 r. (Zb. pr. pruskich str. 241) oraz ustawy o podatku od przyrostu majątku (Besitzsteuer) z dnia 3 lipca 1913 r. (Dz. Ustaw Rzeszy str. 524).
Uchyla się postanowienia trzeciego ustępu części pierwszej § 15 pruskiej ustawy z dnia 19 czerwca 1905 r., dotyczące potrącania z podstawy opodatkowania 3 i 1/2%.) kapitału zakładowego (akcyjnego). Tem samem uchyla się postanowienia przedostatniego ustępu tegoż paragrafu 15.
Nadto uchyla się postanowienia, zawarte w ustępie pierwszym § 3 pp. 1 i 2 oraz w §§ 18, 70, 79 i 80 prusk. ustawy z dnia 19 czerwca 1906 r.
Punkt 3 ustępu pierwszego § 3 ustawy pruskiej z dnia 19 czerwca 1906 r. otrzymuje brzmienie następujące:
"Uwierzytelnieni przy Rządzie Rzeczypospolitej Polskiej zastępcy obcych państw oraz przydani im urzędnicy i osoby pozostające u nich w służbie, o ile są cudzoziemcami".
Ustawa niniejsza wchodzi w życie 7. dniem jej ogłoszenia i obowiązuje od 1 kwietnia do 31 grudnia 1923 r.
Podatek dochodowy na ten okres czasu będzie wymierzony i pobrany w wysokości trzech czwartych części całorocznej należności podatkowej, przypadającej według działu I i III niniejszej ustawy.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (4)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (1)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (3)
- Sposób potrącania podatku dochodowego od uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę.
- Wykonanie ustawy z dnia 15 czerwca 1923 r. w przedmiocie niektórych zmian w przepisach o państwowym podatku dochodowym, obowiązujących w b.dzielnicy pruskiej na mocy pruskiej ustawy z dnia 19 czerwca 1906 r. (Zb. Pr. pr. str. 259), oraz ustawy z dnia 19 grudnia 1919 oraz ustawy z dnia 6 kwietnia 1922 r.
- Ustalenie wykładnika wzrostu przeciętnych cen hurtowych, miarodajnego na obszarze b. dzielnicy pruskiej do określenia wysokości państwowego podatku dochodowego, wymierzonego na rok podatkowy 1923 r., od wszystkich dochodów z wyłączeniem dochodów z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę.