Dział 3 - Postanowienia ogólne. - Niektóre zmiany w przepisach o państwowym podatku dochodowym, obowiązujących w b. dzielnicy pruskiej na mocy pruskiej ustawy z dnia 19 czerwca 1906 r. (Zb. Pr. prusk. str. 219 ), ustawy z dnia 19 grudnia 1919 r. oraz ustawy z dnia 6 kwietnia 1922 r.
Dz.U.1923.67.521
Akt utracił mocDział III.
Postanowienia ogólne.
Postanowienia ogólne.
Jeżeli przeciętne ceny hurtowe w Państwie w pierwszej połowie roku kalendarzowego 1923 będą wyższe od przeciętnych cen hurtowych z roku 1922, wówczas część państwowego podatku dochodowego wraz z dodatkami na rzecz związków samorządnych, wymierzona wedle skali art. 7 niniejszej ustawy, a przypadająca do zapłaty w kwartale trzecim i czwartym roku kalendarzowego 1923, winna być zapłacona w takiej wysokości, jaka wypadnie z pomnożenia tej części podatku wraz z dodatkami na rzecz związków samorządnych przez wykładnik, wyrażający wzrost przeciętnych cen hurtowych w pierwszej połowie roku 1923 w porównaniu z przeciętnemi cenami hurtowemi w roku 1922.
Wykładnik, o którym mowa w części pierwszej niniejszego artykułu, ustala Minister Skarbu w miesiącu lipcu roku podatkowego na podstawie danych, dostarczonych przez Główny Urząd Statystyczny. Wykładnik winien być wyrażony w liczbie całej lub co-najwyżej z jednym znakiem dziesiętnym.
Jeżeli podatnik, korzystając z prawa, przysługującego w myśl § 67 ustęp 2 pruskiej ustawy z 19 czerwca 1906 roku, wpłaci zgóry przed końcem czerwca 1923 r. drugą i trzecią ratę podatku dochodowego na rok podatkowy 1923 w całości lub w części, to do wpłaconych zgóry kwot podatku nie będzie stosowany wykładnik, o którym mowa w poprzednich częściach niniejszego artykułu.
W sposób, wskazany w art. 26 niniejszej ustawy, Minister Skarbu ustały na każdy kwartał kalendarzowy, poczynając od drugiego kwartału, wykładnik, wynikający z porównania przeciętnych cen drugiego miesiąca poprzedniego kwartału kalendarzowego z przeciętnemi cenami w styczniu ]923 r. Przez tak ustalony wykładnik winny być pomnożone - na każdy następny kwartał kalendarzowy - kwoty, zakreślające granice dochodu dla oznaczenia stopy procentowej podatku od uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę zarówno w skali art. 17, jak w skali sit. 7 niniejszej ustawy. Równocześnie ulega odpowiedniemu powiększeniu kwota 7.200.000 mk., oznaczona w art. 15.
Tak powiększone kwoty będą w każdym poszczególnym kwartale roku podatkowego 1923 miarodajne do ustalenia potrąceń w myśl art. 17 i 25 niniejszej ustawy.
Uchyla się mcc obowiązującą ustawy o podatku uzupełniającym (Ergänzungssteuer) z dnia 19 czerwca 1906 r. (Zb. pr. pruskich str. 241) oraz ustawy o podatku od przyrostu majątku (Besitzsteuer) z dnia 3 lipca 1913 r. (Dz. Ustaw Rzeszy str. 524).
Uchyla się postanowienia trzeciego ustępu części pierwszej § 15 pruskiej ustawy z dnia 19 czerwca 1905 r., dotyczące potrącania z podstawy opodatkowania 3 i 1/2%.) kapitału zakładowego (akcyjnego). Tem samem uchyla się postanowienia przedostatniego ustępu tegoż paragrafu 15.
Nadto uchyla się postanowienia, zawarte w ustępie pierwszym § 3 pp. 1 i 2 oraz w §§ 18, 70, 79 i 80 prusk. ustawy z dnia 19 czerwca 1906 r.
Punkt 3 ustępu pierwszego § 3 ustawy pruskiej z dnia 19 czerwca 1906 r. otrzymuje brzmienie następujące:
"Uwierzytelnieni przy Rządzie Rzeczypospolitej Polskiej zastępcy obcych państw oraz przydani im urzędnicy i osoby pozostające u nich w służbie, o ile są cudzoziemcami".
Ustawa niniejsza wchodzi w życie 7. dniem jej ogłoszenia i obowiązuje od 1 kwietnia do 31 grudnia 1923 r.
Podatek dochodowy na ten okres czasu będzie wymierzony i pobrany w wysokości trzech czwartych części całorocznej należności podatkowej, przypadającej według działu I i III niniejszej ustawy.