Rozdział 2 - Wymiar i rozkład czasu pracy. - Niektóre obowiązki i uprawnienia pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.51.326

Akt utracił moc

Wersja od: 20 maja 1999 r.

Rozdział  2

Wymiar i rozkład czasu pracy.

§ 2. 3  

1. Czas pracy pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia wynosi:

1) na stanowiskach:

a) 4 pracowników medycznych i innych pracowników działalności podstawowej, o których mowa w § 1 ust. 2,

b) 5 pracowników ekonomicznych i administracyjnych,

c)-e) 6 (skreślone)

- 7 godzin 35 minut na dobę i 40 godzin przeciętnie na tydzień.

2) pracowników zatrudnionych przy stosowaniu źródeł promieniowania jonizującego, w zakładach (pracowniach) rentgenologicznych, fizykoterapeutycznych, histopatologicznych, cytodiagnostycznych, anatomopatologicznych, medycyny sądowej lub prosektoriach - 5 godzin na dobę i 26 godzin 15 minut przeciętnie na tydzień;

3) pracowników niewidomych, zatrudnionych na stanowiskach wymagających kontaktu z pacjentami - 6 godzin na dobę i 31 godzin 30 minut przeciętnie na tydzień;

4) pozostałych pracowników - 8 godzin na dobę i 42 godziny przeciętnie na tydzień.

2. W miesięcznym okresie rozliczeniowym czas pracy nie może przekroczyć liczby godzin wynikającej z pomnożenia normy dobowej czasu pracy określonej w ust. 1 przez liczbę kalendarzowych dni roboczych, z wyłączeniem dodatkowych dni wolnych od pracy, niedziel i świąt wolnych od pracy, przypadających w danym miesiącu.

§ 2a. 7 Przez pracowników, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, rozumie się pracowników, do których podstawowych obowiązków należy:

1) w zakładach (pracowniach) rentgenologicznych:

a) stosowanie w celach leczniczych i diagnostycznych źródeł promieniowania jonizującego, a w szczególności wykonywanie zabiegów, asystowanie lub wykonywanie czynności pomocniczych przy tych zabiegach, obsługiwanie aparatów rentgenowskich lub innych aparatów wytwarzających promieniowanie jonizujące bądź wykonywanie czynności zawodowych przy chorych ze źródłami promieniotwórczymi,

b) prowadzenie badań naukowych z zastosowaniem źródeł promieniowania jonizującego,

c) dokonywanie pomiarów dozymetrycznych związanych z działalnością, o której mowa pod lit. a) i b);

2) w zakładach fizykoterapeutycznych - przebywanie w pomieszczeniach zakładu (pracowni) i kontrolowanie bezpośrednio techniki stosowanych zabiegów lub samodzielne wykonywanie zabiegów;

3) w zakładach histopatologicznych i cytodiagnostycznych - odczytywanie i interpretacja badań lub laboratoryjne przygotowanie odpowiednich preparatów;

4) w zakładach anatomopatologicznych i medycyny sądowej oraz prosektoriach:

a) wykonywanie sekcji zwłok,

b) wykonywanie badań patomorfologicznych i toksykologicznych,

c) pomoc przy wykonywaniu sekcji zwłok oraz badań patomorfologicznych i toksykologicznych,

d) pobieranie narządów i tkanek ze zwłok.

§  3.

1. 8 Pracownik określony w § 2 pkt 1 pod lit. a), a także w pkt 2, w przypadkach uzasadnionych potrzebami zakładu pracy, może być zatrudniony, za swą zgodą, w wymiarze do 8 godzin na dobę i 42 godzin przeciętnie na tydzień, pod warunkiem nieprzekroczenia limitów, dawek i innych norm zdrowotnych określonych w odrębnych przepisach z zastrzeżeniem § 7 ust. 1.

2. Za pracę w wymiarze określonym w ust. 1 przysługuje wynagrodzenie bez dodatku za godziny nadliczbowe.

3. Za pracę powyżej wymiaru określonego w ust. 1 przysługuje wynagrodzenie z dodatkiem za pracę w godzinach nadliczbowych, określonym w art. 134 § 1 Kodeksu pracy.

§  4.

1. 9 Pracownicy ekonomiczni i administracyjni, jeżeli wymagają tego potrzeby zakładu pracy, mogą być zatrudnieni poza wymiarem czasu pracy określonym w § 2 w ust. 1 pkt 1, a także w nocy oraz w niedziele i święta bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia.

2. Za pracę wykonywaną poza normalnymi godzinami pracy na polecenie przełożonego pracownikom wymienionym w ust. 1 przysługuje w tym samym wymiarze czas wolny od pracy, a za pracę w niedzielę lub święto - inny dzień wolny od pracy.

3. 10 W przypadkach, o których mowa w ust. 2, pracownikom ekonomicznym i administracyjnym zatrudnionym na stanowiskach kierowniczych i innych samodzielnych określonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z właściwymi ogólnokrajowymi organizacjami związkowymi przysługuje czas wolny tylko za pracę wykonywaną poza normalnymi godzinami pracy w nocy oraz w niedzielę lub święto.

4. Przepisu ust. 2 i 3 nie stosuje się do pracowników ekonomicznych i administracyjnych zatrudnionych na stanowiskach kierowników zakładów służby zdrowia i ich zastępców.

§  5.

1. W okolicznościach uzasadnionych potrzebami opieki zdrowotnej pracownicy zakładów służby zdrowia mogą być zatrudnieni w systemie zmianowym.

2. Godziny pracy pracownika medycznego mogą być rozdzielone przerwą nie krótszą niż 2 godziny, jeżeli jest to niezbędne dla zapewnienia właściwej opieki zdrowotnej.

§  6.

1. Rozkład czasu pracy ordynatorów oraz lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych zatrudnionych w gminnych i wiejskich ośrodkach zdrowia oraz izbach porodowych należy dostosować do warunków pracy, określając czas na wykonanie zadań o charakterze stałym i zadań związanych z doraźnymi potrzebami opieki zdrowotnej.

2. Zadania pracowników wymienionych w ust. 1 powinny być ustalone w taki sposób, aby pracownicy mogli je wykonać w czasie pracy określonym w umowie o pracę. W przypadku gdy wykonanie zadań związanych z doraźnymi potrzebami opieki zdrowotnej przekroczy czas pracy określony w umowie, pracownikowi nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie.

§ 6a. 11  

1. W ramach tygodniowej normy czasu pracy logopedów i instruktorów gimnastyki leczniczej przeznacza się 6 godzin na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i na przygotowanie do zajęć w zakładzie pracy lub poza nim.

2. Za pracowników określonych w ust. 1 uważa się pracowników mających:

1) wyższe studia pedagogiczne i przeszkolenie w zakresie logopedii,

2) wyższe wykształcenie w dziedzinie wychowania fizycznego ze specjalizacją w zakresie rehabilitacji,

3) średnie wykształcenie pedagogiczne i przeszkolenie w zakresie logopedii,

4) średnie wykształcenie w zakresie wychowania fizycznego.

§ 7. 12

1. 13 Czas pracy pielęgniarek, położnych, techników medycznych, salowych, sanitariuszy oraz noszowych w jednostkach (komórkach) organizacyjnych zapewniających całodobową opiekę nad pacjentem może być przedłużony do 10 godzin na dobę w granicach normy czasu pracy dla miesięcznego okresu rozliczeniowego.

2. Czas pracy pracowników wymienionych w ust. 1, zatrudnionych w bloku porodowym, operacyjnym, zespole reanimacyjnym, w izbie przyjęć, w stacji pogotowia ratunkowego lub w zespole pomocy doraźnej może być przedłużony do 12 godzin na dobę, w granicach normy czasu pracy dla miesięcznego okresu rozliczeniowego.

3. W przypadkach uzasadnionych warunkami i organizacją pracy kierownik zakładu pracy może czas pracy pracowników wymienionych w ust. 1 przedłużyć za ich zgodą do 12 godzin na dobę w granicach normy czasu pracy dla miesięcznego okresu rozliczeniowego.

3a. 14 Czas pracy pracowników Państwowej Inspekcji Sanitarnej w stałych punktach granicznej kontroli sanitarnej może być, za ich zgodą, przedłużony do 12 godzin na dobę w granicach normy czasu pracy dla miesięcznego okresu rozliczeniowego.

4. Za pracę w godzinach nadliczbowych oprócz normalnego wynagrodzenia przysługuje dodatek w wysokości określonej w art. 134 Kodeksu pracy, z tym że:

1) łączna liczba godzin nadliczbowych opłacanych z dodatkiem 50% wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika w okresie rozliczeniowym nie może przekraczać liczby godzin wynikających z pomnożenia liczby przepracowanych dni roboczych przez dwa,

2) za pracę przekraczającą równocześnie dobową normę czasu pracy i normę czasu pracy ustaloną dla okresu rozliczeniowego przysługuje dodatek tylko z jednego tytułu,

3) pracownikowi, który za przepracowane niedziele i określone w odrębnych przepisach święta będące dniami wolnymi od pracy nie otrzymał w ciągu miesiąca w zamian dni wolnych od pracy, przysługuje za każdą godzinę pracy w niedziele lub święto dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania,

4) pracownikowi, który w zamian za pracę w dniu wyznaczonym dla niego w harmonogramie jako dzień wolny od pracy nie otrzymał dnia wolnego w innym wyznaczonym z góry terminie, przysługuje za każdą godzinę pracy w tym dniu, oprócz normalnego wynagrodzenia, dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia wynikającego z jego osobistego zaszeregowania,

5) 15 pracownikowi, o którym mowa w ust. 2-3a, za pracę przekraczającą 12 godzin na dobę przysługuje dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania,

6) 16 za pracę przekraczającą normę czasu pracy dla miesięcznego okresu rozliczeniowego, wykonaną w granicach norm dobowych określonych w ust. 1-3a, przysługuje dodatek w wysokości 50% wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania.

5. Rozkład czasu pracy powinien być stosowany na podstawie harmonogramów pracy ustalanych dla miesięcznego okresu rozliczeniowego, określających dla poszczególnych pracowników dni i godziny pracy oraz dni wolne od pracy.

6. Pacownikowi, który z powodu urlopu, choroby lub innych usprawiedliwionych przyczyn nie wykorzystał dnia wolnego od pracy, udzielonego w zamian za pracę wykonaną na polecenie kierownika zakładu pracy w dniu wyznaczonym dla niego jako dodatkowy dzień wolny od pracy, udziela się dnia wolnego od pracy w innym terminie albo - na jego wniosek - wypłaca wynagrodzenie w wysokości określonej w ust. 4 pkt 4.

7. Norma czasu pracy ustalona dla miesięcznego okresu rozliczeniowego ulega zmniejszeniu w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika o taką liczbę godzin, jaką pracownik miał zgodnie z harmonogramem przepracować w dniach tej nieobecności."

§  8.

1. W przypadkach uzasadnionych potrzebami zakładu służby zdrowia pracownik medyczny z wyższym wykształceniem oraz felczer, pielęgniarka, położna, technik medyczny i laborant medyczny może mieć powierzone wykonywanie zadań w różnych komórkach organizacyjnych zakładu.

2. Pracownik wymieniony w ust. 1 może być zobowiązany do:

1) wykonywania dodatkowych zadań odpowiadających jego kwalifikacjom, wynikających z potrzeby doraźnego zastępstwa innego pracownika,

2) pracy w danym zakładzie w komórce organizacyjnej nie przewidzianej w umowie o pracę, a położonej w tej samej miejscowości na okres nie przekraczający 3 miesięcy lub w innej miejscowości na okres do 30 dni w ciągu roku.

3. Indywidualny rozkład zajęć pracownika określonego w ust. 1 może być zmieniony, jeżeli taka potrzeba wynika z organizacji pracy lub godzin przyjęć.

4. Do pracy w innej miejscowości nie mogą być zobowiązane kobiety w ciąży lub wychowujące dzieci do lat 8 oraz osoby będące jedynymi opiekunami dzieci do lat 15.

5. Pracownikowi zobowiązanemu do pracy w innej miejscowości przysługuje zwrot kosztów podróży i zakwaterowania oraz diety na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju.

§ 9. W zakładach służby zdrowia stosuje się regulaminy pracy opracowane na zasadach określonych rozporządzeniem Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 104 § 2 Kodeksu pracy.

³ § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 17 września 1990 r. (Dz.U.90.65.387) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 października 1990 r.

⁴ § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a) zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 20 lutego 1992 r. (Dz.U.92.20.79) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 marca 1992 r.

⁵ § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b) według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia z dnia 20 lutego 1992 r. (Dz.U.92.20.79) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 marca 1992 r.

⁶ § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c)-e) skreślone przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 lutego 1992 r. (Dz.U.92.20.79) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 marca 1992 r.

⁷ § 2a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 17 września 1990 r. (Dz.U.90.65.387) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 października 1990 r.

⁸ § 3 ust. 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 17 września 1990 r. (Dz.U.90.65.387) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 października 1990 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 16 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.294) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 sierpnia 1991 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 20 lutego 1992 r. (Dz.U.92.20.79) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 marca 1992 r.

⁹ § 4 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 17 września 1990 r. (Dz.U.90.65.387) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 października 1990 r.

¹⁰ § 4 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 17 września 1990 r. (Dz.U.90.65.387) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 października 1990 r.

¹¹ § 6a dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 17 września 1990 r. (Dz.U.90.65.387) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 października 1990 r.

¹² § 7 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 17 września 1990 r. (Dz.U.90.65.387) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 października 1990 r.

¹³ § 7 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 20 lutego 1992 r. (Dz.U.92.20.79) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 marca 1992 r.

¹⁴ § 7 ust. 3a dodany przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 22 lutego 1994 r. (Dz.U.94.31.112) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 1994 r.

¹⁵ § 7 ust. 4 pkt 5 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) tiret pierwszy rozporządzenia z dnia 22 lutego 1994 r. (Dz.U.94.31.112) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 1994 r.

¹⁶ § 7 ust. 4 pkt 6 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) tiret drugie rozporządzenia z dnia 22 lutego 1994 r. (Dz.U.94.31.112) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 1994 r.