Rozdział 4 - Wytwarzanie i ocena materiału siewnego - Nasiennictwo.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2007.41.271 t.j.
Akt utracił moc Wersja od: 1 września 2011 r.
Rozdział 4
Wytwarzanie i ocena materiału siewnego
Wytwarzanie i ocena materiału siewnego
1.
Wytwarzanie materiału siewnego rozpoczyna się od materiału wytworzonego przez hodowcę lub dostawcę danego gatunku lub odmiany i stanowi jedno lub kilka jego rozmnożeń; dla odmiany mieszańcowej wytwarzanie tego materiału obejmuje wytwarzanie składników mieszańca oraz ich krzyżowanie.2.
Przy wytwarzaniu materiału siewnego należy zapewnić w szczególności:1)
utrzymanie tożsamości i czystości odmianowej;2)
ochronę przed porażeniem chorobami i szkodnikami roślin, przenoszonymi przez materiał siewny;3)
uzyskanie materiału siewnego o odpowiedniej dla poszczególnych gatunków i odmian jakości, a w szczególności:a)
o odpowiedniej zdolności kiełkowania, czystości i wielkości zanieczyszczeń, tożsamości gatunkowej i odmianowej oraz zdrowotności,b)
o cechach zewnętrznych odpowiednich dla określonych gatunków i grup roślin;4)
wystarczającą do oceny wielkość partii materiału siewnego.3.
Przy wytwarzaniu materiału siewnego kategorii kwalifikowany powierzchnia plantacji nasiennych roślin rolniczych nie może być mniejsza niż:1)
2 ha - w przypadku materiału siewnego roślin zbożowych;2)
1 ha - w przypadku materiału siewnego ziemniaka;3)
0,5 ha - w przypadku pozostałych gatunków roślin rolniczych.4.
Plantacje nasienne powinny być odpowiednio oznakowane.1.
Dostawca jest obowiązany:1)
prowadzić produkcję w sposób uwzględniający eliminowanie zagrożeń dla danej uprawy, wynikających w szczególności z czynników zewnętrznych (punkty krytyczne);2)
prowadzić dokumentację dotyczącą eliminowania zagrożeń, o których mowa w pkt 1, z uwzględnieniem:a)
jakości materiału użytego do produkcji,b)
techniki siewu, sadzenia i pikowania roślin,c)
sposobu rozmnażania i zbioru,d)
terminów i technik pakowania, przechowywania i transportu,e)
zakupu materiału rozmnożeniowego,f)
wielkości produkcji poszczególnych rodzajów materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego,g)
stosowania zabiegów na roślinach z użyciem środków ochrony roślin lub innych zabiegów chemicznych;3)
prowadzić dokumentację dotyczącą zakupionych i otrzymanych od innych dostawców roślin będących w produkcji oraz sprzedanych i wysłanych do innych dostawców;4)
informować wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa, zwanego dalej "wojewódzkim inspektorem", o wystąpieniu organizmów kwarantannowych, w rozumieniu przepisów o ochronie roślin, na wytwarzanym materiale rozmnożeniowym i nasadzeniowym;5)
umożliwiać przeprowadzenie kontroli w zakresie wytwarzania materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego, w tym pobieranie prób do badań;6)
udzielać informacji lub wyjaśnień w zakresie prowadzonej produkcji - na żądanie wojewódzkiego inspektora.2.
Dokumentacja, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, powinna być przechowywana przez dostawcę:1)
materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych - przez okres 12 miesięcy po zakończeniu cyklu produkcyjnego;2)
materiału szkółkarskiego - przez okres 3 lat po zakończeniu cyklu produkcyjnego.1.
Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, może utworzyć rejon zamknięty wytwarzania materiału siewnego kategorii elitarny odmian ziemniaka, zwany dalej "rejonem zamkniętym", mając na względzie utrzymanie wysokiego poziomu zdrowotności tego materiału w utworzonym rejonie.2.
Rejon zamknięty, o którym mowa w ust. 1, tworzy się na wniosek zarządu województwa, po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej.3.
Rejon zamknięty obejmuje obszar województwa lub jego część.4.
Minister właściwy do spraw rolnictwa, tworząc rejon zamknięty, określa w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, odmiany i kategorie sadzeniaków ziemniaka, które mogą być uprawiane w tym rejonie.5.
W rejonie zamkniętym obowiązuje zakaz uprawy odmian i kategorii sadzeniaków ziemniaka innych niż określone przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.6.
Zadanie zarządu województwa, o którym mowa w ust. 2, jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.1.
Oceny materiału siewnego dokonuje, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na:1)
położenie plantacji - w przypadku oceny polowej;2)
miejsce pobierania prób - w przypadku oceny laboratoryjnej;3)
miejsce zamieszkania albo siedzibę prowadzącego obrót lub miejsce dokonywania przerobu - w przypadku oceny cech zewnętrznych.2.
Jeżeli wojewódzki inspektor, o którym mowa w ust. 1, nie może dokonać oceny materiału siewnego, Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwany dalej "Głównym Inspektorem", wskaże innego wojewódzkiego inspektora, który dokona oceny tego materiału.1.
Ocena materiału siewnego:1)
polega na sprawdzeniu, czy uprawy nasienne odpowiadają wymaganiom obowiązującym przy wytwarzaniu materiału siewnego lub czy materiał siewny odpowiada określonym wymaganiom jakościowym;2)
w zależności od gatunku i kategorii roślin, obejmuje co najmniej jedną z następujących ocen:a)
ocenę polową polegającą na sprawdzeniu, czy plantacje nasienne roślin uprawnych spełniają wymagania dotyczące wytwarzania,b)
ocenę laboratoryjną polegającą na sprawdzeniu jakości lub zdrowotności materiału siewnego,c)
ocenę tożsamości odmianowej polegającą na sprawdzeniu, na każdym etapie wegetacji roślin, czy cechy odmian pozostały niezmienione w procesie rozmnażania, w celu potwierdzenia tożsamości i czystości odmianowej poszczególnych partii materiału siewnego,d)
ocenę cech zewnętrznych polegającą na sprawdzeniu cech materiału siewnego, w zakresie określonych wymagań.2.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, okres przechowywania prób oraz metody dokonywania oceny polowej, laboratoryjnej sadzeniaków ziemniaka, cech zewnętrznych materiału siewnego oraz oceny polowej, laboratoryjnej i tożsamości odmianowej materiału szkółkarskiego, a w przypadku braku uznanych metod międzynarodowych - także metody pobierania prób, w tym automatycznego sposobu pobierania prób oraz dokonywania oceny laboratoryjnej, mając na uwadze ocenę tego materiału według jednolitych zasad.1.
Oceny polowej materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych dokonuje się na plantacjach nasiennych prowadzonych przez prowadzącego obrót lub producenta na podstawie umowy zawartej z hodowcą składającym wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego lub z upoważnioną przez niego osobą, która będzie prowadzić obrót materiałem siewnym.2.
Wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego składa się do wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na położenie plantacji:1)
w przypadku wieloletnich roślin rolniczych - w każdym roku oceny polowej tej plantacji, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat;2)
w przypadku materiału szkółkarskiego - na cały cykl produkcyjny.3.
Wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego składa:1)
hodowca lub upoważniona przez niego osoba, która będzie prowadzić obrót materiałem siewnym objętym wnioskiem;2)
hodowca - jeżeli wniosek dotyczy oceny polowej plantacji nasiennej obsianej lub obsadzonej materiałem hodowcy własnych odmian;3)
dostawca materiału - jeżeli wniosek dotyczy oceny polowej materiału szkółkarskiego.4.
Wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego, z wyłączeniem materiału szkółkarskiego, zawiera:1)
imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania prowadzącego obrót lub producenta albo nazwę i adres jego siedziby;2)
określenie miejsca położenia plantacji, w tym nazwę miejscowości, gminy i powiatu oraz dwucyfrowy symbol województwa i dwucyfrowy symbol powiatu danego województwa;3)
nazwę odmiany i gatunku materiału siewnego;4)
formułę mieszańca - w przypadku odmian mieszańcowych;5)
określenie stopnia kwalifikacji wysianego materiału siewnego oraz numer i datę świadectwa oceny laboratoryjnej materiału siewnego, z wyłączeniem materiału hodowcy;6)
numer partii materiału siewnego użytego do siewu, z wyłączeniem materiału hodowcy;7)
oznaczenie powierzchni plantacji;8)
określenie roku założenia plantacji;9)
określenie roku zbioru materiału siewnego - w przypadku roślin o dwuletnim cyklu produkcyjnym oraz roślin wieloletnich;10)
informację o przedplonie;11)
określenie przewidywanej:a)
wielkości zbioru,b)
liczby etykiet;12)
informacje o tym, czy plantacja jest kwalifikowana zgodnie z:a)
systemami OECD,b)
systemem określonym przez Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych (UN/ECE) - w przypadku sadzeniaków ziemniaka.5.
Do wniosku o dokonanie oceny polowej materiału siewnego dołącza się:1)
oświadczenie hodowcy, że materiał siewny został wyprodukowany zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla danej odmiany, oraz oznaczenie własne hodowcy identyfikujące materiał siewny użyty do siewu - w przypadku zgłaszania do oceny polowej plantacji obsianych albo obsadzonych materiałem hodowcy;2)
opis składników mieszańca - w przypadku zgłaszania do oceny polowej odmiany mieszańcowej; w opisie nie uwzględnia się składników, którymi są odmiany wpisane do krajowego rejestru lub wspólnotowych katalogów;3)
oryginał lub uwierzytelnioną kopię protokołu pobrania próby do oceny tożsamości, a w przypadku gdy partia pochodzi z innego państwa członkowskiego - pisemną informację z urzędu kwalifikacyjnego tego państwa, że dana partia znajduje się w tym państwie w ocenie tożsamości;4)
oryginał lub uwierzytelnioną kopię dokumentu zakupu zawierającą w szczególności numer partii i stopień kwalifikacji - w przypadku zgłaszania do oceny polowej plantacji obsianych albo obsadzonych materiałem siewnym kategorii elitarny albo kategorii kwalifikowany;5)
oryginał lub uwierzytelnioną kopię upoważnienia hodowcy do reprodukcji danej partii - w przypadku gdy wnioskodawca nie jest hodowcą odmiany;6)
oryginał lub uwierzytelnioną kopię świadectwa laboratoryjnej oceny zdrowotności i świadectwa jakości (oceny cech zewnętrznych), wystawione przez wojewódzkiego inspektora albo właściwy dla danego państwa urząd kwalifikacyjny - w przypadku sadzeniaków ziemniaka.6.
W przypadku plantacji, na których odbywa się reprodukcja odmian roślin rolniczych pochodzących z państw trzecich, objętych systemami OECD i nieprzeznaczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej, do wniosku o dokonanie oceny polowej materiału siewnego dołącza się:1)
świadectwo oceny laboratoryjnej oraz certyfikat stwierdzający stopień kwalifikacji lub kategorię materiału siewnego, spełniające wymagania systemu OECD;2)
etykietę każdej partii materiału siewnego użytego do obsiewu plantacji;3)
umowę na prowadzenie reprodukcji materiału siewnego określającą powierzchnię, jaka powinna być obsiana albo obsadzona, oraz masę zużytego materiału siewnego;4)
pisemną zgodę odpowiedniego urzędu kwalifikacyjnego na prowadzenie takiej reprodukcji.7.
Przy zgłaszaniu do oceny polowej odmiany innej niż wpisana do krajowego rejestru wnioskodawca:1)
dołącza do wniosku wypis z rejestru odmian prowadzonego przez właściwy organ danego państwa i urzędowy opis odmiany sporządzony przez jednostkę zajmującą się rejestracją odmian w tym państwie, wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski;2)
podaje dane Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, w którym odmiana została ogłoszona.8.
Przepis ust. 7 pkt 2 nie dotyczy materiału szkółkarskiego.9.
Dane, o których mowa w ust. 5 pkt 2, nie mogą być udostępniane bez pisemnej zgody hodowcy.10.
Wniosek o dokonanie oceny polowej materiału szkółkarskiego zawiera:1)
imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania dostawcy albo nazwę i adres jego siedziby;2)
informacje o:a)
rodzaju materiału szkółkarskiego, jego ilości i powierzchni plantacji,b)
nazwie gatunku, odmiany, podkładki i wstawki,c)
wieku, formie, kategorii, statusie zdrowotności, stopniu kwalifikacji materiału szkółkarskiego,d)
pochodzeniu materiału szkółkarskiego,e)
miejscu położenia plantacji,f)
przewidywanej liczbie etykiet.11.
Do wniosku o dokonanie oceny polowej materiału szkółkarskiego dołącza się:1)
oświadczenie hodowcy, że materiał hodowcy został wyprodukowany zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla odmiany albo2)
świadectwo oceny polowej albo wypis z tego świadectwa;3)
informację o wynikach przeprowadzonych badań.12.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, terminy składania wniosków o dokonanie oceny polowej materiału siewnego poszczególnych grup roślin lub gatunków, biorąc pod uwagę cechy biologiczne poszczególnych grup roślin lub gatunków.1.
Materiał siewny roślin rolniczych i warzywnych podlega ocenie polowej i ocenie laboratoryjnej oraz, w zależności od gatunku i kategorii, ocenie tożsamości odmianowej, ocenie cech zewnętrznych lub laboratoryjnej ocenie zdrowotności sadzeniaków ziemniaka.2.
Materiał szkółkarski podlega ocenie polowej, ocenie cech zewnętrznych oraz, w zależności od gatunku i kategorii tego materiału, może podlegać ocenie laboratoryjnej lub ocenie tożsamości odmianowej.3.
Materiał siewny kategorii handlowy podlega ocenie laboratoryjnej.4.
Materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin warzywnych i ozdobnych podlega ocenie polowej i ocenie cech zewnętrznych.1.
Ocenie tożsamości odmianowej podlega:1)
materiał siewny kategorii elitarny;2)
materiał siewny zgłoszony do oceny polowej, przeprowadzanej zgodnie z systemami OECD;3)
nie mniej niż 10 % ocenionych partii materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych kategorii kwalifikowany;4)
nie mniej niż 10 % partii materiału siewnego roślin warzywnych kategorii standard znajdującego się w obrocie;5) 29
nie mniej niż 10 % partii materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych znajdujących się w obrocie.2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy materiału hodowcy roślin rolniczych i warzywnych, materiału szkółkarskiego kategorii kwalifikowany, sadzeniaków ziemniaka oraz materiału siewnego przeznaczonego do celów doświadczalnych.3.
Próby urzędowe do oceny tożsamości odmianowej pobiera się:1)
na wniosek prowadzącego obrót - właściciela partii podlegającej ocenie tożsamości odmianowej - w przypadku partii materiału siewnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;2)
losowo - na podstawie protokołu pobrania próby - w przypadku partii materiału siewnego, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4.4.
Niezgłoszenie partii materiału siewnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w celu pobrania urzędowej próby do oceny tożsamości odmianowej, powoduje degradację plantacji obsianej materiałem z tej partii do najniższego stopnia.5.
Ocena tożsamości odmianowej jest prowadzona zgodnie z metodykami opracowanymi na podstawie wytycznych Międzynarodowego Związku Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV).6.
Ocena tożsamości odmianowej jest prowadzona na poletkach kontrolnych i ma na celu w szczególności sprawdzenie, czy badana partia materiału siewnego jest zgodna z:1)
urzędowym opisem i próbą wzorcową reprodukowanej odmiany;2)
wymaganiami określającymi czystość odmianową.7.
Ocena tożsamości odmianowej obejmuje:1)
ocenę wstępną - dotyczącą materiału wyjściowego do kolejnych rozmnożeń, prowadzoną w tym samym sezonie wegetacyjnym równolegle z oceną polową;2)
ocenę następczą - dotyczącą partii materiału siewnego znajdującej się w obrocie, prowadzoną w sezonie wegetacyjnym następującym po roku zbioru.8.
Próby urzędowe materiału siewnego do oceny tożsamości odmianowej wojewódzki inspektor przesyła do właściwej jednostki organizacyjnej Centralnego Ośrodka.9.
Jeżeli w trakcie oceny wstępnej zostanie stwierdzony brak tożsamości odmianowej, stanowi to podstawę do dyskwalifikacji badanej partii.10.
Przepisy ust. 3-7 nie dotyczą materiału szkółkarskiego kategorii elitarny.11.
Dokonanie oceny tożsamości odmianowej podlega opłacie.12.
Przepis ust. 11 nie dotyczy materiału szkółkarskiego.13.
Opłatę, o której mowa w ust. 11, uiszcza prowadzący obrót i stanowi ona dochód budżetu państwa.1.
Oceny tożsamości odmianowej dokonuje Główny Inspektor.2.
Główny Inspektor może zlecić wykonanie oceny tożsamości odmianowej Centralnemu Ośrodkowi.3.
Główny Inspektor przekazuje Centralnemu Ośrodkowi wykaz prób partii materiału siewnego wysłanych do oceny tożsamości odmianowej.4.
Informacje o zaobserwowanych w trakcie oceny tożsamości odmianowej wadach partii materiału siewnego Centralny Ośrodek niezwłocznie przekazuje na piśmie:1)
Głównemu Inspektorowi;2)
właścicielowi badanej partii;3)
hodowcy badanej odmiany.5.
Wyniki oceny następczej, o której mowa w art. 39 ust. 7 pkt 2, Główny Inspektor umieszcza na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.6.
Oceny tożsamości odmianowej materiału szkółkarskiego kategorii elitarny dokonuje dostawca.7.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:1)
sposób i warunki prowadzenia oceny tożsamości odmianowej,2)
wielkość prób, w tym prób wzorcowych, sposób ich pakowania i oznakowania, terminy ich przesyłania do właściwej jednostki organizacyjnej Centralnego Ośrodka,3)
zakres i terminy przekazywania informacji Głównemu Inspektorowi o próbach urzędowych przyjętych do oceny tożsamości odmianowej- biorąc pod uwagę zróżnicowanie gatunków roślin rolniczych i warzywnych oraz terminy przyjmowania wniosków o dokonanie oceny polowej materiału siewnego.
8. 30
Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, metody laboratoryjnej oceny tożsamości odmianowej, uwzględniające międzynarodowo uznane metody o dokładnych i powtarzalnych testach kontroli oceny tożsamości odmianowej, mając na uwadze usprawnienie kontroli materiału siewnego znajdującego się w obrocie.1.
Oceny polowej materiału siewnego dokonują upoważnieni przez wojewódzkiego inspektora pracownicy wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin i nasiennictwa, zwani dalej "urzędowymi kwalifikatorami".2.
Oceny polowej materiału siewnego kategorii kwalifikowany, z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka, mogą dokonywać również osoby fizyczne, które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora, zwane dalej "akredytowanymi kwalifikatorami".3.
Oceny polowej materiału siewnego kategorii standard własnych odmian dokonuje hodowca.3a. 31
Oceny polowej materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych własnych odmian dokonuje zachowujący odmianę.4.
Jeżeli w wyniku oceny następczej, o której mowa w art. 39 ust. 7 pkt 2, został stwierdzony brak tożsamości odmianowej materiału siewnego kategorii standard, wojewódzki inspektor może, w drodze decyzji, zakazać hodowcy uznawania wytwarzanego przez niego materiału siewnego tej kategorii.5.
Zakaz, o którym mowa w ust. 4, wydawany jest na okres dwóch sezonów wegetacyjnych, licząc od końca sezonu, w którym stwierdzony został brak tożsamości odmianowej materiału siewnego.6.
Oceny polowej plantacji nasiennej obsianej materiałem siewnym z partii, do której były zastrzeżenia wynikające z oceny tożsamości odmianowej, dokonuje urzędowy kwalifikator.7. 32
Oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka dokonują urzędowi kwalifikatorzy, z wyłączeniem odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, których oceny dokonuje zachowujący odmianę.8.
Oceny cech zewnętrznych materiału szkółkarskiego kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany dokonują dostawcy tego materiału.9.
Oceny polowej i oceny cech zewnętrznych materiału szkółkarskiego CAC oraz materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych dokonują dostawcy tego materiału.1.
Próby materiału siewnego do oceny laboratoryjnej, na wniosek prowadzącego obrót - właściciela materiału, pobierają:1)
upoważnieni przez wojewódzkiego inspektora pracownicy wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin i nasiennictwa, zwani dalej "urzędowymi próbobiorcami";2)
próbobiorcy, którzy uzyskali akredytację wojewódzkiego inspektora - w zakresie materiału kategorii kwalifikowany, z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka - zwani dalej "akredytowanymi próbobiorcami".2.
Próby materiału siewnego z partii, dla których wystawia się świadectwo Międzynarodowego Związku Oceny Nasion (ISTA), pobierają urzędowi próbobiorcy posiadający upoważnienie do pobierania tych prób wydane przez kierownika laboratorium wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin i nasiennictwa posiadającego akredytację ISTA.3. 33
Próby sadzeniaków ziemniaka do oceny laboratoryjnej pobierają urzędowi próbobiorcy, z wyłączeniem odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, których próby pobiera zachowujący odmianę.1.
Oceny laboratoryjnej materiału siewnego dokonują laboratoria wojewódzkich inspektoratów ochrony roślin i nasiennictwa (urzędowe laboratoria).2.
Oceny laboratoryjnej materiału siewnego roślin warzywnych, w celu uznania go za materiał siewny kategorii standard własnych odmian, dokonuje hodowca.3.
Oceny laboratoryjnej własnego materiału siewnego kategorii kwalifikowany, kategorii handlowy roślin rolniczych, z wyłączeniem ziemniaka, lub kategorii kwalifikowany roślin warzywnych albo materiału szkółkarskiego mogą dokonywać prowadzący obrót wpisani do rejestru, o którym mowa w art. 54 ust. 1, lub dostawca w prowadzonych przez siebie laboratoriach, które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora.3a. 34
Oceny laboratoryjnej materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych w celu uznania go za materiał siewny spełniający wymagania dla kategorii kwalifikowany własnych odmian dokonuje zachowujący odmianę.4.
Laboratoria, o których mowa w ust. 3, mogą uzyskać dodatkowo akredytację na:1)
okresową ocenę laboratoryjną własnego materiału siewnego;2)
ocenę laboratoryjną materiału siewnego kategorii kwalifikowany, kategorii handlowy roślin rolniczych, z wyłączeniem ziemniaka, lub kategorii kwalifikowany roślin warzywnych, będącego własnością innego prowadzącego obrót.5.
Prowadzący obrót, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, powinien być wskazany w decyzji o akredytacji.6.
Oceny laboratoryjnej materiału szkółkarskiego mogą dokonywać dostawcy tego materiału w prowadzonych przez siebie laboratoriach, które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora.7.
Materiał siewny ziemniaka podlega wyłącznie urzędowej ocenie laboratoryjnej.8.
Oceny laboratoryjnej materiału siewnego kategorii kwalifikowany i kategorii handlowy mogą dokonywać laboratoria, których działalność nie jest w żaden sposób powiązana z hodowlą, wytwarzaniem, przechowywaniem lub obrotem:1)
materiałem siewnym roślin rolniczych i warzywnych - w przypadku dokonywania oceny laboratoryjnej tego materiału,2)
materiałem szkółkarskim - w przypadku dokonywania oceny laboratoryjnej tego materiału- które uzyskały akredytację wojewódzkiego inspektora (samodzielne laboratoria).
1.
Urzędowi kwalifikatorzy i urzędowi próbobiorcy działają w ramach swoich czynności służbowych.2.
Akredytowani kwalifikatorzy i akredytowani próbobiorcy wykonują czynności w zakresie akredytacji w ramach stosunku pracy.1.
Urzędowymi kwalifikatorami, akredytowanymi kwalifikatorami, urzędowymi próbobiorcami lub akredytowanymi próbobiorcami poszczególnych grup roślin oraz kategorii materiału siewnego mogą być osoby, które:1)
posiadają odpowiednie kwalifikacje zawodowe;2)
ukończyły szkolenie potwierdzone zaświadczeniem;3)
zdały egzamin przed wojewódzkim inspektorem z zakresu ukończonego szkolenia, potwierdzony zaświadczeniem;4)
dają gwarancję rzetelnego wykonywania powierzonych zadań.2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do pracowników laboratoriów przeprowadzających badania materiału siewnego dla poszczególnych grup roślin z uwzględnieniem typów analiz, zwanych dalej "analitykami nasiennymi".3.
Szkolenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być prowadzone przez:1)
wojewódzkiego inspektora lub2)
jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora, właściwego ze względu na siedzibę tych jednostek, zwane dalej "ośrodkami szkoleniowymi".4.
Wojewódzki inspektor, na wniosek ośrodka szkoleniowego, w drodze decyzji, wydaje upoważnienie do prowadzenia szkoleń, jeżeli ośrodek posiada odpowiednie warunki do prowadzenia takich szkoleń, a w szczególności wykwalifikowaną kadrę, środki dydaktyczne oraz pomieszczenia.5.
Jeżeli ośrodek szkoleniowy przestał spełniać warunki wymagane do uzyskania upoważnienia, o którym mowa w ust. 4, lub prowadzi szkolenia niezgodnie z przepisami, wojewódzki inspektor może cofnąć wydane upoważnienie.6.
Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia jest ważne przez okres 5 lat, licząc od dnia jego wydania.1.
Decyzję w sprawie akredytacji wydaje wojewódzki inspektor na wniosek:1)
prowadzącego obrót - w przypadku akredytacji, o której mowa w art. 41 ust. 2;2)
prowadzącego obrót lub samodzielnego laboratorium - w przypadku akredytacji, o której mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2.2.
Decyzję w sprawie akredytacji, o której mowa w art. 43 ust. 3, 6 i 8, wydaje wojewódzki inspektor na wniosek prowadzącego obrót, dostawcy lub podmiotu ubiegającego się o uzyskanie akredytacji do prowadzenia samodzielnego laboratorium.3.
Akredytacji, o której mowa w art. 43 ust. 3, 6 i 8, udziela się, jeżeli laboratorium:1)
posiada odpowiednie warunki lokalowe oraz wyposażenie techniczne niezbędne do wykonywania oceny laboratoryjnej materiału siewnego;2)
zatrudnia osoby:a)
o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych,b)
które ukończyły szkolenie i zdały egzamin, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2 i 3.4.
Do wniosku o udzielenie akredytacji dołącza się:1)
dokument potwierdzający posiadanie odpowiednich kwalifikacji zawodowych;2) 35
kopię zaświadczenia o:a)
ukończeniu szkolenia,b)
zdanym egzaminie z zakresu ukończonego szkolenia, wydane przez wojewódzkiego inspektora;3)
zgodę prowadzącego obrót, którego materiał siewny będzie oceniany - w przypadku akredytacji, o której mowa w art. 43 ust. 4 pkt 2.5.
Akredytacji, o których mowa w ust. 1 i 2, udziela się na okres nie dłuższy niż 5 lat od dnia wydania decyzji.6.
Wojewódzki inspektor w ramach nadzoru nad akredytowanymi kwalifikatorami, akredytowanymi próbobiorcami oraz akredytowanymi laboratoriami kontroluje ich pracę w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących odpowiednio: oceny polowej materiału siewnego albo oceny laboratoryjnej materiału siewnego, albo pobierania prób materiału siewnego.7.
Podczas kontroli, o której mowa w ust. 6, wojewódzki inspektor może w szczególności:1)
uczestniczyć w ocenie polowej, ocenie laboratoryjnej lub pobieraniu prób materiału siewnego, dokonywanych przez podmioty, o których mowa w ust. 6, lub sprawdzać prawidłowość wykonywania tych czynności;2)
dokonywać sprawdzenia dokumentacji dotyczącej przeprowadzonej oceny polowej, oceny laboratoryjnej lub pobrania prób materiału siewnego;3)
żądać od podmiotu kontrolowanego udzielania, w wyznaczonym terminie, pisemnych lub ustnych wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli.8.
Jeżeli w trakcie kontroli wojewódzki inspektor stwierdzi, że akredytowani kwalifikatorzy, akredytowani próbobiorcy oraz akredytowane laboratoria nie spełniają warunków niezbędnych do wykonywania odpowiednio: oceny polowej materiału siewnego albo oceny laboratoryjnej materiału siewnego, albo pobierania prób materiału siewnego, w szczególności:1)
w przypadku kwalifikatorów i próbobiorców:a)
nie posiadają ważnych zaświadczeń o ukończeniu szkolenia i zdanym egzaminie z zakresu ukończonego szkolenia lubb)
dokonują oceny lub pobierania prób materiału siewnego nierzetelnie lub niezgodnie z przepisami ustawy, lubc)
nie dysponują wymaganym sprzętem, lubd)
nie wykonali określonej, minimalnej liczby ocen lub pobrania prób materiału siewnego, lube)
nie składają wojewódzkiemu inspektorowi dokumentów określonych w ust. 12 w wyznaczonym terminie,2)
w przypadku laboratoriów:a)
nie zatrudniają osób, które posiadają ważne zaświadczenia o ukończeniu szkolenia i zdanym egzaminie z zakresu ukończonego szkolenia, lubb)
nie posiadają odpowiednich warunków lokalowych oraz wyposażenia technicznego niezbędnego do wykonywania oceny laboratoryjnej materiału siewnego, lubc)
ocena jest wykonywana nierzetelnie lub niezgodnie z przepisami ustawy, lubd)
nie składają wojewódzkiemu inspektorowi dokumentów określonych w ust. 12 w wyznaczonym terminie- cofa decyzję o akredytacji albo nakazuje usunięcie stwierdzonych uchybień w określonym terminie, w zależności od zakresu stwierdzonych uchybień.
9.
Do urzędowych kwalifikatorów i urzędowych próbobiorców przepis ust. 8 pkt 1 lit. b i d stosuje się odpowiednio.10.
Jeżeli w trakcie kontroli wojewódzki inspektor stwierdzi:1)
że plantacja została oceniona nieprawidłowo przez akredytowanych kwalifikatorów - unieważnia wynik oceny polowej materiału siewnego;2)
nieprawidłowości w pracy akredytowanych próbobiorców - unieważnia próbobranie poddane tej kontroli i wynik oceny laboratoryjnej materiału siewnego dokonanej na próbach pobranych przez danego próbobiorcę;3)
nieprawidłowości w pracy akredytowanych laboratoriów - unieważnia:a)
wyniki oceny laboratoryjnej materiału siewnego poddanej tej kontroli i wydane świadectwo lub informację,b)
zatrzymuje etykiety lub plomby.11.
W przypadkach, o których mowa w ust. 10, wojewódzki inspektor, po przeprowadzeniu oceny polowej materiału siewnego albo oceny laboratoryjnej materiału siewnego, albo po pobraniu prób materiału siewnego, wydaje nowe świadectwa lub informacje.12.
Akredytowani próbobiorcy, akredytowani kwalifikatorzy oraz akredytowane laboratoria są obowiązani do składania wojewódzkiemu inspektorowi:1)
kopii świadectw, informacji lub protokołów pobrania prób, w terminie 7 dni od dnia dokonania odpowiednio: oceny polowej materiału siewnego, oceny laboratoryjnej materiału siewnego, pobrania próby, wystawienia świadectw, informacji lub sporządzenia protokołu pobrania prób;2)
w przypadku laboratoriów - pisemnych sprawozdań z dokonanej oceny laboratoryjnej materiału siewnego, w formie uzgodnionej z wojewódzkim inspektorem.1.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:1)
szczegółowe wymagania dla ośrodków szkoleniowych,2)
programy szkoleń z zakresu oceny polowej materiału siewnego, oceny cech zewnętrznych materiału siewnego ziemniaka, pobierania prób materiału siewnego i wykonywania badań laboratoryjnych przez analityków nasiennych,3)
wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia,4)
sposób przeprowadzania egzaminu z zakresu ukończonego szkolenia- uwzględniając odpowiednio: zapewnienie przez ośrodki szkoleniowe warunków gwarantujących rzetelne przeprowadzanie szkoleń, w tym zapewnienie wykwalifikowanej kadry, środków dydaktycznych oraz pomieszczeń, a także zapewnienie właściwego przeprowadzania oceny polowej materiału siewnego, pobierania prób materiału siewnego i wykonywania badań laboratoryjnych materiału siewnego.
2.
Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", ogłasza wykaz ośrodków szkoleniowych upoważnionych do prowadzenia szkoleń w zakresie oceny polowej materiału siewnego, pobierania prób materiału siewnego oraz badań laboratoryjnych materiału siewnego, podając nazwę i adres siedziby ośrodka szkoleniowego oraz zakres udzielonego upoważnienia.Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wymagane kwalifikacje zawodowe w zakresie:a)
oceny polowej materiału siewnego,b)
pobierania prób materiału siewnego,c)
wykonywania badań laboratoryjnych przez analityków nasiennych,d)
oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka,2)
warunki lokalowe oraz wyposażenie techniczne niezbędne do wykonywania oceny laboratoryjnej materiału siewnego oraz uzyskania akredytacji w tym zakresie,3)
sprzęt wymagany do pobierania prób materiału siewnego,4)
zakres oraz sposób wykonywania nadzoru i kontroli akredytowanych i upoważnionych podmiotów dokonujących oceny polowej materiału siewnego, pobierania prób materiału siewnego, oceny laboratoryjnej materiału siewnego oraz oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka,5)
zakres oraz termin przekazywania wojewódzkiemu inspektorowi przez akredytowane laboratoria sprawozdań, o których mowa w art. 45a ust. 12 pkt 2,6)
minimalną liczbę wykonanych ocen oraz minimalną liczbę pobranych prób w określonym czasie- mając na względzie specyfikę wytwarzania i oceny poszczególnych grup i gatunków roślin, różne metody dokonywania ich oceny oraz uzyskanie wysokiej jakości wprowadzanego do obrotu materiału siewnego.
1.
Pobieranie próbek i ocenę laboratoryjną przeprowadza się zgodnie z metodyką określoną przez ISTA lub Europejską Śródziemnomorską Organizację Ochrony Roślin (EPPO).2.
Próby materiału siewnego do oceny laboratoryjnej pobiera się w obecności prowadzącego obrót, dostawcy lub osoby przez niego upoważnionej.2a.
Próby, o których mowa w ust. 2, mogą być pobierane w sposób automatyczny.2b.
Pobieranie prób w sposób automatyczny odbywa się pod nadzorem wojewódzkiego inspektora.2c.
W ramach nadzoru nad pobieraniem prób w sposób automatyczny wojewódzki inspektor może w szczególności:1)
uczestniczyć w pobieraniu prób;2)
sprawdzać, czy urządzenie do pobierania prób jest zgodne z zaleceniami ISTA do metodyki pobierania prób określonej przez ISTA;3)
sprawdzać stan techniczny urządzenia do pobierania prób;4)
sprawdzać dokumentację dotyczącą pobierania prób.2d.
W przypadku gdy wojewódzki inspektor stwierdzi nieprawidłowości w pobieraniu prób w sposób automatyczny, uniemożliwiające właściwą ocenę laboratoryjną materiału siewnego, może, w drodze decyzji, zakazać stosowania urządzenia do pobierania prób do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.3.
Z pobrania prób materiału siewnego sporządza się protokół, który zawiera w szczególności:1)
numer właściciela partii w rejestrze, o którym mowa w art. 54 ust. 1 albo art. 54a ust. 2;2)
określenie gatunku i odmiany;3)
oznaczenie stopnia kwalifikacji;4)
numer partii;5)
datę pobrania próby;6)
informację o wielkości partii;7)
podpisy właściciela partii lub osoby upoważnionej i próbobiorcy.4.
Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi wzór protokołu, o którym mowa w ust. 3, mając na względzie identyfikację partii materiału siewnego.1.
Na podstawie wyników poszczególnych ocen materiału siewnego, z wyjątkiem oceny tożsamości odmianowej oraz oceny, o której mowa w art. 41 ust. 8 i 9, podmiot dokonujący oceny wydaje:1)
świadectwo oceny polowej - w przypadku uznania plantacji nasiennej za odpowiadającą wymaganiom wytwarzania, jakości lub zdrowotności;2)
świadectwo oceny laboratoryjnej - w przypadku uznania, że oceniana partia materiału siewnego spełnia wymagania jakości lub zdrowotności;3)
świadectwo laboratoryjnej oceny zdrowotności materiału siewnego ziemniaka, jeżeli oceniana plantacja nasienna ziemniaka spełnia wymagania zdrowotności;4)
świadectwo oceny cech zewnętrznych materiału siewnego ziemniaka - w przypadku uznania, że oceniana partia spełnia wymagania jakości;5)
świadectwo mieszanki nasiennej;6)
informacje - w przypadku dyskwalifikacji materiału siewnego w poszczególnych ocenach, jeżeli oceniany materiał nie odpowiada wymaganiom wytwarzania, jakości lub zdrowotności.1a. 36
Świadectwa i informacje, o których mowa w ust. 1:
2)
są wydawane bez zbędnej zwłoki po uzyskaniu wyników oceny materiału siewnego.2.
Jeżeli oceniana partia materiału siewnego spełnia wymagania jakości, na wniosek właściciela ocenianej partii może być wydane świadectwo ISTA zamiast świadectwa oceny laboratoryjnej; w przypadku gdy świadectwo oceny laboratoryjnej zostało już wydane, świadectwo ISTA wydaje się po anulowaniu świadectwa oceny laboratoryjnej.3.
Świadectwo ISTA wydaje Laboratorium Oceny Nasion, posiadające akredytację ISTA, na podstawie wykonanych przez to laboratorium badań próby materiału siewnego pobranej przez próbobiorcę posiadającego upoważnienie kierownika tego laboratorium.4.
Świadectwa lub informacje, o których mowa w ust. 1, są wydawane w miejscu dokonania oceny polowej lub laboratoryjnej materiału siewnego, z wyłączeniem świadectw dla mieszanki nasiennej oraz świadectw i informacji dla materiału szkółkarskiego.5.
Świadectwo mieszanki nasiennej jest wydawane na wniosek prowadzącego obrót sporządzającego mieszankę, na podstawie świadectw oceny laboratoryjnej poszczególnych jej składników, z wyłączeniem składników, do których nie stosuje się przepisów ustawy.6.
Świadectwo oceny laboratoryjnej materiału siewnego wydaje się dla każdej ocenianej partii materiału, a w przypadku materiału siewnego ziemniaka - dla ocenianej plantacji.7.
Świadectwo mieszanki nasiennej wydaje się również dla mieszańców złożonych rzepaku.8.
Świadectwo oceny polowej materiału siewnego albo oceny laboratoryjnej materiału siewnego albo informacja o dyskwalifikacji materiału siewnego zawierają w szczególności:1)
numer świadectwa lub informacji, datę zakończenia badań albo oceny oraz datę wystawienia świadectwa lub informacji;2)
oznaczenie podmiotu wystawiającego świadectwo albo informację;3)
oznaczenie podmiotu zgłaszającego materiał siewny do oceny;4)
określenie nazwy gatunku i odmiany;5)
numer partii wysianego albo ocenionego materiału siewnego;6)
informację o:a)
wielkości plantacji albo partii,b)
wyniku ocenianego materiału siewnego.9.
Na podstawie świadectw oceny polowej materiału szkółkarskiego dostawcy tego materiału wydają wypis z tych świadectw.10.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory świadectw i informacji, o których mowa w ust. 1, oraz wzór wypisu, o którym mowa w ust. 9, uwzględniając grupy i gatunki roślin oraz wykonywane dla nich oceny materiału siewnego.1.
Materiał siewny znajdujący się w obrocie lub przygotowywany do obrotu, z wyłączeniem materiału siewnego, o którym mowa w art. 48a ust. 1 i 2, podlega okresowej ocenie laboratoryjnej co najmniej w zakresie zdolności kiełkowania, po dokonaniu której wydaje się informację o wynikach badania.2.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, terminy, po upływie których materiał siewny podlega okresowej ocenie laboratoryjnej, mając na względzie właściwości poszczególnych gatunków roślin w zakresie zdolności kiełkowania.3.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 1, uwzględniając grupy roślin i gatunki oraz wykonywane dla nich oceny materiału siewnego.1.
Partie materiału siewnego wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oznacza się w sposób umożliwiający identyfikację tego materiału.2.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznaczania partii materiału siewnego wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mając na uwadze właściwą identyfikację tego materiału.1.
Za materiał siewny kategorii elitarny lub kategorii kwalifikowany uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości:1)
odmian wpisanych do krajowego rejestru lub odpowiedniego wspólnotowego katalogu oraz składników odmian mieszańcowych roślin rolniczych i warzywnych;2)
odmian roślin sadowniczych wpisanych do krajowego rejestru, odpowiednich rejestrów państw członkowskich albo państw trzecich lub chronionych na podstawie przepisów o ochronie prawnej odmian roślin;3)
(uchylony);4)
odmian rolniczych i warzywnych skreślonych z krajowego rejestru, po dniu złożenia wniosku o dokonanie oceny materiału siewnego, jeżeli zostanie uznany za materiał siewny w najniższym stopniu lub kategorii przewidzianych dla gatunku;5)
odmian niewpisanych do krajowego rejestru, dopuszczonych do obrotu na podstawie art. 57 ust. 5;6)
odmian roślin rolniczych niewpisanych do krajowego rejestru, pochodzących z państw trzecich, objętych systemem OECD i nieprzeznaczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej;7)
odmian wpisanych do krajowego rejestru i wytwarzanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z przeznaczeniem do obrotu w innych państwach członkowskich.1a. 37
(uchylony).2.
Za materiał siewny kategorii standard uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości:1)
odmian warzywnych wpisanych do krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu;2)
(uchylony);3)
odmian miejscowych roślin warzywnych wpisanych do krajowego rejestru.3.
(uchylony).4.
Za materiał szkółkarski CAC uznaje się materiał odpowiadający wymaganiom w zakresie jego wytwarzania i jakości:1)
odmian tradycyjnie uprawianych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub2)
odmian chronionych na podstawie przepisów o ochronie prawnej odmian, lub3)
odmian wpisanych do krajowego rejestru, rejestru państw członkowskich lub państw trzecich, lub4)
odmian znajdujących się na liście dostawcy i opisanych przez niego.5. 38
Za materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy odmian roślin warzywnych uznaje się materiał siewny uzyskany z materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany albo kategorii standard odmian wpisanych do krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu.6.
Za materiał rozmnożeniowy roślin ozdobnych uznaje się materiał siewny określonych gatunków lub odmian znajdujących się na liście dostawcy i opisanych przez niego.7.
Za materiał siewny kategorii handlowy uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom jakościowym poszczególnych gatunków roślin rolniczych.8.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gatunków roślin rolniczych, których materiał siewny może być uznany za materiał siewny kategorii handlowy, oraz wymagania jakościowe dla tego materiału, mając na względzie konieczność zapewnienia wystarczającej ilości materiału siewnego tych gatunków.
1.
Za materiał siewny kategorii kwalifikowany uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości odmian roślin rolniczych zgłoszonych do krajowego rejestru lub do rejestrów państw członkowskich oraz przyjętych do badań, jeżeli materiał ten jest przeznaczony do testów lub doświadczeń polowych prowadzonych w celu uzyskania informacji o wartości gospodarczej odmian.2.
Za materiał siewny kategorii standard uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości odmian roślin warzywnych zgłoszonych do krajowego rejestru lub do rejestrów państw członkowskich oraz przyjętych do badań, jeżeli materiał ten jest przeznaczony do testów lub doświadczeń polowych prowadzonych w celu uzyskania praktycznej wiedzy podczas ich uprawy.
1.
Za materiał siewny odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości dla materiału siewnego kategorii kwalifikowany odmian wpisanych do krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu, jeżeli materiał ten jest wytwarzany w regionie pochodzenia.2.
Jeżeli niemożliwe jest wytwarzanie materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych w regionie pochodzenia ze względu na zmianę warunków środowiskowych w tym regionie, materiał ten może być wytwarzany w regionie innym niż region pochodzenia, zwanym dalej "dodatkowym regionem wytwarzania".3.
W przypadku, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, w drodze decyzji, określa dodatkowy region wytwarzania materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych.4.
Decyzja, o której mowa w ust. 3, jest wydawana, jeżeli w dodatkowym regionie wytwarzania zostaną spełnione wymagania w zakresie wytwarzania materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, po zasięgnięciu opinii w tym zakresie właściwej jednostki odpowiedzialnej za genetyczne zasoby roślin.5.
Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:1)
imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych albo nazwę i adres jego siedziby;2)
nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie;3)
proponowaną nazwę odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych;4)
wskazanie regionu pochodzenia, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa;5)
wskazanie dodatkowego regionu wytwarzania, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, wraz z uzasadnieniem konieczności określenia tego regionu.6.
W decyzji, o której mowa w ust. 3, określa się gatunek i odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, dodatkowy region wytwarzania materiału siewnego tej odmiany, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, oraz okres, w jakim materiał siewny może być wytwarzany w tym regionie.1.
Za mieszankę materiału siewnego uznaje się mieszankę sporządzoną z dopuszczonego do obrotu materiału siewnego, o określonym przez prowadzącego obrót procentowym składzie tej mieszanki.2.
Świadectwo dla mieszanki materiału siewnego, o którym mowa w art. 47 ust. 1 pkt 5, wydaje wojewódzki inspektor albo prowadzący obrót wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 54 ust. 1, który sporządził mieszankę i posiada laboratorium, które uzyskało akredytację na dokonywanie oceny laboratoryjnej roślin pastewnych.3.
W skład mieszanki materiału siewnego mogą wchodzić:1)
różne gatunki roślin uprawnych (mieszanka gatunkowa);2)
różne odmiany jednego gatunku (mieszanka odmianowa).4.
W skład mieszanki materiału siewnego mogą również wchodzić składniki, do których nie stosuje się przepisów ustawy.5.
Mieszanki roślin pastewnych przeznaczone na cele pastewne może sporządzać prowadzący obrót, który opracował technologię sporządzania tych mieszanek oraz posiada urządzenia niezbędne do ich sporządzania.6.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje mieszanek materiału siewnego, ich skład gatunkowy oraz typ użytkowania, terminy, po upływie których mieszanki te podlegają okresowej ocenie laboratoryjnej, a także sposób postępowania przy sporządzaniu mieszanek roślin pastewnych przeznaczonych na cele pastewne i sposób kontrolowania przez wojewódzkiego inspektora procesu sporządzania tych mieszanek, mając na uwadze obowiązujące przepisy Unii Europejskiej w zakresie sporządzania mieszanek materiału siewnego oraz właściwości poszczególnych gatunków w zakresie zdolności kiełkowania.1.
Za pobranie urzędowych prób i ocenę materiału siewnego, dokonywaną przez organ Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, pobiera się opłaty.2.
Opłaty, o których mowa w ust. 1, pobiera się również w przypadku, gdy pobrania urzędowych prób lub oceny materiału siewnego nie można było dokonać z winy wnioskodawcy.3.
Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią dochód budżetu państwa.4.
W razie niewniesienia opłat za pobranie urzędowych prób i ocenę materiału siewnego wojewódzki inspektor informuje o tym właściwy urząd skarbowy.1.
Jeżeli składający wniosek o dokonanie oceny polowej, oceny laboratoryjnej, laboratoryjnej oceny zdrowotności lub oceny cech zewnętrznych materiału siewnego nie zgadza się z wynikiem oceny zawartym w świadectwie albo informacji, wystawionych przez akredytowane podmioty, może zwrócić się do wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na miejsce dokonywania oceny z wnioskiem o ponowne dokonanie oceny.2.
Jeżeli składający wniosek o dokonanie oceny polowej, oceny laboratoryjnej, laboratoryjnej oceny zdrowotności lub oceny cech zewnętrznych materiału siewnego nie zgadza się z wynikiem oceny zawartym w świadectwie albo informacji, wystawionych przez wojewódzkiego inspektora, może zwrócić się do Głównego Inspektora z wnioskiem o ponowne dokonanie oceny.3.
Po ponownym dokonaniu oceny wydaje się świadectwo albo informację, które są ostateczne.4.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1 lub 2, należy złożyć w terminie 7 dni, a w przypadku:1)
oceny polowej lub oceny cech zewnętrznych - w terminie 3 dni;2)
oceny polowej mieszańca kukurydzy - w terminie 1 dnia.5.
Termin złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 4, biegnie od dnia otrzymania świadectwa lub informacji.6.
Za dokonanie ponownej oceny pobiera się opłatę, która w przypadku stwierdzenia zasadności złożonego wniosku podlega zwrotowi; opłata ta stanowi dochód budżetu państwa.7. 41
Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za pobranie urzędowych prób i dokonanie oceny, o których mowa w art. 51 ust. 1, oraz za dokonanie oceny tożsamości odmianowej, a także terminy i sposób uiszczania tych opłat, biorąc pod uwagę koszty poniesione na dojazd do plantacji lub miejsca pobrania próby, czas potrzebny na dokonanie oceny lub pobranie próby, zużycie materiałów i odczynników stosowanych przy dokonywaniu oceny lub pobieraniu próby, a także gatunek oraz grupę roślin i rodzaj dokonywanej oceny.Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1)
szczegółowe wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego roślin rolniczych, warzywnych, sadowniczych i winorośli, z uwzględnieniem w szczególności:a)
liczby i terminów dokonywanych ocen stanu plantacji w odniesieniu do poszczególnych grup roślin i gatunków,b)
izolacji przestrzennej od innych upraw, czystości gatunkowej i odmianowej, wieku roślin sadowniczych, zdrowotności oraz zmianowania roślin,c)
sposobu oznaczania plantacji nasiennych,2)
szczegółowe wymagania dotyczące jakości materiału siewnego roślin rolniczych, warzywnych i sadowniczych oraz materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych, ozdobnych i winorośli,3)
dopuszczalną wielkość partii materiału siewnego w obrocie,4)
ilość rozmnożeń dla poszczególnych grup roślin materiału siewnego, uwzględniając opis kategorii i stopni- biorąc pod uwagę specyfikę wytwarzania poszczególnych grup i gatunków roślin.
29 Art. 39 ust. 1 pkt 5 dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.
30 Art. 40 ust. 8 zmieniony przez art. 29 pkt 1 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o uchyleniu lub zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.09.98.817) z dniem 10 lipca 2009 r.
31 Art. 41 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.
32 Art. 41 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.
33 Art. 42 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.
34 Art. 43 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.
35 Art. 45a ust. 4 pkt 2 zdanie wstępne zmienione przez art. 49 ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz.U.11.106.622) z dniem 1 lipca 2011 r.
36 Art. 47 ust. 1a dodany przez art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.07.80.541) z dniem 24 maja 2007 r.
37 Art. 48 ust. 1a uchylony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.
38 Art. 48 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.
39 Art. 48a zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.
40 Art. 48b dodany przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.
41 Art. 52 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.