Nadzór nad licznikami energji elektrycznej, używanemi w obrocie publicznym do obliczania wartości energji elektrycznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.67.479

Akt utracił moc
Wersja od: 9 lipca 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU
z dnia 25 czerwca 1925 r.
o nadzorze nad licznikami energji elektrycznej, używanemi w obrocie publicznym do obliczania wartości energji elektrycznej.

Na podstawie art. 23 dekretu o miarach z dnia 8 lutego 1919 r. (Dz. P. P. P. № 15, poz. 211), rozporządzenia Ministra b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 28 maja 1921 r. w przedmiocie miar (Dz. Urz. Min. b. Dz. Pr. № 20, poz. 138) i rozporządzeń Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1921 r. (Dz. U. R. P. № 100, poz. 716), z dnia 5 grudnia 1921 r. (Dz. U. R. P. № 104, poz. 752) i z dnia 16 czerwca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 52, poz. 470) oraz na podstawie ustępu drugiego § 23 ustawy Rzeszy Niemieckiej z dnia 30 maja 1908 r. o miarach (Dz. U. Rzeszy Niem. str. 349) i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 1923 r. (Dz. U. R. P. № 28, poz. 166) zarządza się co następuje:
1.
W okresie ważności cech legalizacyjnych, ustanowionym dla liczników energji elektrycznej, elektrownie obowiązane są do czuwania nad rzetelnością liczników, używanych przez siebie do mierzenia sprzedawanej energji elektrycznej.
2.
Elektrownie obowiązane są prowadzić spisy wszystkich liczników, używanych przez siebie do rozrachunku z odbiorcami energji elektrycznej.
3.
Spisy, wymienione w p. 2, powinny zawierać dla każdego licznika wiadomości o dokonanych sprawdzaniach, reparacjach i legalizacjach.

Prócz tego spisy powinny zawierać numery protokółów sprawdzań poszczególnych liczników.

Dyrektor Głównego Urzędu Miar decyduje ostatecznie, czy spisy liczników, przedstawione przez elektrownie, czynią zadość wymaganiom niniejszego rozporządzenia.

4.
Upoważnieni urzędnicy służby legalizacji narzędzi mierniczych mają prawo wglądu w każdym czasie do spisów liczników, prowadzonych przez elektrownie.
W wypadku zakwestjonowania przez dostawcę lub odbiorcę energji elektrycznej rzetelności wskazań licznika, używanego do rozrachunku między nimi, strona kwestionująca ma prawo żądać dokonania ekspertyzy. Wykonanie ekspertyzy należy do urzędu miar lub niezainterescwanej instytucji, wyznaczonej przez Główny Urząd Miar.

Opłatą za ekspertyzę, pobiera się od osoby, która ekspertyzy żądała.

Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na całem terytorjum Państwa i wchodzi w życie w miesiąc po ogłoszeniu.