Rozdział 6 - Uznanie i wykonalność orzeczeń w sprawach cywilnych i rodzinnych - Mongolia-Polska. Umowa o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1971.09.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.36.244

Akt utracił moc
Wersja od: 15 lipca 1972 r.

ROZDZIAŁ  6

Uznanie i wykonalność orzeczeń w sprawach cywilnych i rodzinnych

1.
Prawomocne orzeczenia sądów w sprawach cywilnych i rodzinnych oraz organów właściwych w zakresie opieki i kurateli jednej Umawiającej się Strony, dotyczące spraw niemajątkowych, jeśli nie są sprzeczne z niniejszą Umową, podlegają uznaniu na obszarze drugiej Umawiającej się Strony bez potrzeby przeprowadzania postępowania o uznanie, jeżeli żaden z sądów lub organów właściwych w zakresie opieki i kurateli drugiej Umawiającej się Strony nie wydał w tej sprawie prawomocnego orzeczenia. Dotyczy to również orzeczeń wydanych przed wejściem w życie niniejszej Umowy.
2.
Wydane na obszarze jednej z Umawiających się Stron prawomocne orzeczenia sądów w sprawach cywilnych i rodzinnych dotyczące stosunków majątkowych podlegają uznaniu na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, jeśli orzeczenie to wydano po wejściu w życie niniejszej Umowy. Dotyczy to również prawomocnych wyroków sądów zasądzających powództwo cywilne o odszkodowanie w sprawach karnych.
1.
Postępowanie o stwierdzenie wykonalności orzeczenia określa prawo tej Umawiającej się Strony, na której obszarze następuje wykonanie.
2.
Wniosek o stwierdzenie wykonalności orzeczenia należy zgłosić do sądu, który rozpoznawał daną sprawę w pierwszej instancji, lub do właściwego sądu drugiej Umawiającej się Strony, jeśli zainteresowana osoba znajduje się na obszarze tej Umawiającej się Strony. Sąd pierwszej instancji przekazuje zgłoszony wniosek właściwemu sądowi drugiej Umawiającej się Strony w trybie określonym w artykule 3 niniejszej Umowy.
1.
Do wniosku o stwierdzenie wykonalności orzeczenia należy dołączyć:
a)
pełny odpis orzeczenia z uzasadnieniem oraz dokument urzędowy stwierdzający prawomocność orzeczenia, jeśli to nie wynika z treści samego orzeczenia;
b)
dokument stwierdzający, że pozwany, który nie brał udziału w postępowaniu, lub jego pełnomocnik był we właściwym czasie i w należytym trybie chociażby jednokrotnie wezwany na rozprawę;
c)
uwierzytelniony przekład dokumentów wymienionych pod literą a) i b).
2.
Z wnioskiem o stwierdzenie wykonalności orzeczenia można połączyć wniosek o przeprowadzenie egzekucji.

Orzekając w sprawie dotyczącej wykonalności orzeczenia, sąd może w razie potrzeby zażądać od wnioskodawcy wyjaśnień lub zobowiązać go do uzupełnienia braków wniosku. Sąd może również wysłuchać dłużnika co do treści wniosku oraz zażądać wyjaśnień od sądu, który wydał orzeczenie.

1.
Tryb wykonania orzeczenia określa prawo tej Umawiającej się Strony, na której obszarze ma nastąpić egzekucja.
2.
Dłużnik może zgłosić do sądu, który orzeka o stwierdzeniu wykonalności, sprzeciw zarówno co do jego dopuszczalności, jak i co do uwzględnionych w wyroku sądu roszczeń w tym wypadku, gdy jest to dopuszczalne według prawa tej Umawiającej się Strony, na której obszarze wydano wyrok.

Odmowa stwierdzenia wykonalności orzeczeń sądowych

Można odmówić stwierdzenia wykonalności orzeczenia sądu, jeżeli:

a)
orzeczenie, o którego wykonalność zgłoszono wniosek, nie jest prawomocne;
b)
pozwany lub osoba, od której zasądzono roszczenie, nie uczestniczyli w postępowaniu sądowym na skutek tego, że im lub ich pełnomocnikom we właściwym czasie i w należytym trybie nie doręczono wezwania na rozprawę w sposób przewidziany w niniejszej Umowie;
c)
orzeczenie sądu jest sprzeczne z innym wcześniejszym prawomocnym orzeczeniem wydanym co do tego samego roszczenia i na tej samej podstawie przez sąd tej Umawiającej się Strony, na której obszarze orzeczenie ma być wykonane.

Do kosztów postępowania związanych z egzekucją stosuje się prawo tej Umawiającej się Strony, na której obszarze ma być wykonywane.

Przepisy artykułu 50 ustęp 2 i artykułów 51-56 niniejszej Umowy stosuje się również do ugód zawartych przed sądem.

Wykonalność orzeczeń o kosztach

1.
Jeżeli na obywateli, zwolnionych na podstawie artykułu 17 niniejszej Umowy od zabezpieczenia kosztów postępowania, nałożono obowiązek zapłaty tych kosztów, wówczas właściwy sąd Umawiającej się Strony, na której obszarze ma nastąpić ich ściągnięcie, orzeknie zgodnie ze swoim prawem bezpłatnie na wniosek o wykonalności orzeczenia.
2.
Kosztami postępowania są również koszty poświadczenia prawomocności i wykonalności orzeczenia oraz koszty tłumaczenia wymaganych dokumentów. Koszty te ustala na wniosek sąd, który rozstrzyga o stwierdzeniu wykonalności orzeczenia.
1.
Wniosek o stwierdzenie wykonalności orzeczenia o kosztach postępowania składa w sposób określony w artykule 51 ustęp 2 niniejszej Umowy Strona, na której rzecz zostały one zasądzone.
2.
Do wniosku należy dołączyć orzeczenie zasądzające na zapłatę kosztów wraz z poświadczeniem jego prawomocności i wykonalności poza uwierzytelnionym tłumaczeniem na język wezwanej Umawiającej się Strony.
3.
Z wnioskiem o stwierdzenie wykonalności orzeczenia o kosztach można połączyć wniosek o przeprowadzenie egzekucji.
1.
Sąd wezwanej Umawiającej się Strony rozpoznaje wniosek o stwierdzenie wykonalności orzeczenia o kosztach bez wysłuchania stron, ograniczając się jedynie do sprawdzenia, czy orzeczenie to jest prawomocne i wykonalne.
2.
Nie można odmówić przyjęcia wniosku o egzekucję kosztów z tego powodu, że wnioskodawca nie uiścił zaliczki na poczet kosztów tej egzekucji.
1.
W razie nałożenia na obywatela jednej Umawiającej się Strony obowiązku zapłaty kosztów należnych sądowi drugiej Umawiającej się Strony, sąd ten zwróci się do właściwego sądu Umawiającej się Strony, na której obszarze zamieszkuje dłużnik, z wnioskiem o ściągnięcie tych kosztów.

Sąd wezwany przeprowadzi egzekucję zgodnie ze swoim prawem bez pobierania opłat.

2.
Do wniosku dołącza się dokumenty wymienione w artykule 59 ustęp 2 niniejszej Umowy. Postanowienie artykułu 58 ustęp 2 niniejszej Umowy stosuje się także w tym wypadku.

Wyegzekwowane koszty postępowania przekazuje się wnioskodawcy bezpośrednio na jego adres, natomiast koszty należne sądowi po ich ściągnięciu od strony zasądzonej na ich zapłacenie przekazuje się zgodnie z własnym prawem sądowi wzywającemu.