Część 3 - UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY. - Meksyk-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1985.06.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.37.183

Akt obowiązujący
Wersja od: 15 czerwca 1986 r.

CZĘŚĆ  III

UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY.

1.
Państwo przyjmujące podejmie niezbędne kroki w celu umożliwienia członkom urzędu konsularnego pełnienia ich funkcji i korzystania przez nich z ułatwień, przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszej konwencji.
2.
Państwo przyjmujące będzie traktowało urzędników konsularnych z należnym szacunkiem i zastosuje wszelkie odpowiednie środki dla zapobieżenia jakiemukolwiek zamachowi na ich osoby, wolność lub godność.

Państwo przyjmujące powinno ułatwić, zgodnie ze swoimi ustawami i innymi przepisami, uzyskanie na swym terytorium pomieszczeń niezbędnych dla urzędu konsularnego oraz na mieszkania dla urzędników konsularnych i pracowników urzędu konsularnego, pod warunkiem że ci ostatni są obywatelami Państwa wysyłającego.

1.
Godło Państwa wysyłającego wraz z odpowiednim napisem w języku Państwa wysyłającego i języku Państwa przyjmującego, oznaczającym urząd konsularny, może być umieszczone na budynku, w którym mieści się urząd konsularny, jak również na drzwiach wejściowych lub w ich pobliżu.
2.
Flaga Państwa wysyłającego może być wywieszona na budynku urzędu konsularnego oraz na rezydencji kierownika urzędu konsularnego.
3.
Kierownik urzędu konsularnego może wywieszać flagę Państwa wysyłającego na swoich środkach transportu w czasie, gdy są używane do celów urzędowych.
1.
Pomieszczenia konsularne są nietykalne.
2.
Państwo przyjmujące zapewnia ochronę pomieszczeń konsularnych.
3.
Organy Państwa przyjmującego nie mogą wkraczać do pomieszczeń konsularnych bez zgody kierownika urzędu konsularnego, kierownika przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego lub osoby upoważnionej przez któregokolwiek z nich.
4.
Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się również do rezydencji kierownika urzędu konsularnego.
1.
Archiwa konsularne są nietykalne w każdym czasie i niezależnie od tego, gdzie się znajdują.
2.
Dokumenty nie mające charakteru urzędowego nie mogą być przechowywane w archiwach konsularnych.
1.
Urząd konsularny może używać odpowiednich środków łączności, włącznie z kurierami dyplomatycznymi lub konsularnymi, pocztą dyplomatyczną lub konsularną, jak również korespondencją sporządzoną kodem lub szyfrem, w celu porozumienia się z rządem, przedstawicielstwami dyplomatycznymi oraz innymi urzędami konsularnymi Państwa wysyłającego, niezależnie od tego, gdzie one się znajdują. Opłaty, jakie z tego tytułu uiszczać będzie urząd konsularny, są takie same jak w przypadku opłat uiszczanych przez przedstawicielstwa dyplomatyczne.
2.
Urząd konsularny może zainstalować nadajnik radiowy i używać go jedynie za zgodą Państwa przyjmującego.
3.
Korespondencja urzędowa urzędu konsularnego, niezależnie od środka łączności, jakim jest ona przekazywana, a także poczta odpowiednio zapieczętowana i zaopatrzona w widoczne oznakowanie zewnętrzne stwierdzające jej urzędowy charakter jest nietykalna i nie może być otwarta lub zatrzymana przez organy Państwa przyjmującego.
4.
Poczta konsularna może zawierać jedynie korespondencję urzędową i dokumenty lub przedmioty przeznaczone wyłącznie do użytku urzędowego.
5.
Kurier konsularny zaopatrzony w urzędowy dokument stwierdzający jego status i określający wykaz paczek stanowiących pocztę konsularną będzie korzystał w Państwie przyjmującym z tych samych ułatwień, przywilejów i immunitetów, jakie przysługują kurierowi dyplomatycznemu Państwa wysyłającego.
6.
Państwo wysyłające może wyznaczać kurierów konsularnych ad hoc. W takich przypadkach postanowienia niniejszego artykułu mają również zastosowanie z zastrzeżeniem, że wymienione w nim immunitety wygasają, gdy taki kurier doręczy odbiorcy pocztę konsularną, która została mu powierzona.
7.
Poczta konsularna może być powierzona kapitanowi statku Państwa wysyłającego lub statku powietrznego tego Państwa udającego się do prawnie dozwolonego miejsca przybycia. Kapitan ten powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument określający liczbę paczek składających się na pocztę, lecz nie jest on uważany za kuriera konsularnego. Na podstawie porozumienia z właściwymi organami miejscowymi urząd konsularny może wysłać jednego ze swych członków w celu bezpośredniego i swobodnego odebrania poczty konsularnej od kapitana statku lub statku powietrznego.
1.
Członkowie urzędu konsularnego, pod warunkiem że są obywatelami Państwa wysyłającego, nie podlegają jurysdykcji karnej Państwa przyjmującego. Korzystają oni z nietykalności osobistej i w związku z tym nie podlegają tymczasowemu aresztowaniu, zatrzymaniu lub pozbawieniu wolności w jakikolwiek inny sposób.
2.
Członkowie urzędu konsularnego, pod warunkiem że są obywatelami Państwa wysyłającego, nie podlegają jurysdykcji cywilnej i administracyjnej Państwa przyjmującego w odniesieniu do czynności dokonanych w zakresie ich obowiązków urzędowych.
3.
Członkowie rodziny członka urzędu konsularnego nie będący obywatelami Państwa przyjmującego korzystają ze wszystkich immunitetów przewidzianych w niniejszym artykule.
4.
Państwo wysyłające może zrzec się immunitetów od jurysdykcji w stosunku do członka urzędu konsularnego lub członków jego rodziny. Takie zrzeczenie musi być zawsze wyraźne i przekazane drogą dyplomatyczną.
1.
Członkowie urzędu konsularnego mogą być wzywani do składania zeznań w charakterze świadków w postępowaniu sądowym lub administracyjnym. Jeżeli członek urzędu konsularnego, będący obywatelem Państwa wysyłającego, odmawia złożenia zeznania w charakterze świadka, nie można wobec niego stosować żadnego środka przymusu lub sankcji.
2.
Organ wzywający do złożenia zeznań w charakterze świadka nie powinien utrudniać wykonywania obowiązków urzędowych członka urzędu konsularnego. Może on odebrać zeznania od członka urzędu konsularnego w jego mieszkaniu albo w urzędzie konsularnym lub w miarę możliwości przyjąć jego oświadczenie na piśmie.
3.
Członkowie urzędu konsularnego nie są obowiązani do składania zeznań co do faktów związanych z wykonywaniem swych obowiązków urzędowych. Mogą oni odmówić udzielenia opinii jako rzeczoznawcy prawa Państwa wysyłającego.
4.
Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się także do członków rodzin członka urzędu konsularnego nie będących obywatelami Państwa przyjmującego.

Państwo przyjmujące zwalnia urzędników konsularnych i pracowników konsularnych oraz członków ich rodzin nie będących obywatelami Państwa przyjmującego od wszelkich świadczeń osobistych, od wszelkiej służby publicznej jakiegokolwiek rodzaju oraz od obciążeń wojskowych, takich jak związane z rekwizycją, daninami i zakwaterowaniem.

Członkowie urzędu konsularnego i członkowie ich rodzin nie będący obywatelami Państwa przyjmującego zwolnieni są od obowiązków przewidzianych w ustawach i innych przepisach Państwa przyjmującego w sprawie rejestracji cudzoziemców i posiadania zezwoleń na pobyt.

1.
Państwo przyjmujące zwolni Państwo wysyłające od wszelkich podatków i opłat z tytułu najmu pomieszczeń konsularnych i mieszkań członków urzędu konsularnego, jeżeli najemcą jest Państwo wysyłające.
2.
Postanowień ustępu 1 nie stosuje się do podatków i opłat, które zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego ciążą na osobie zawierającej umowę z Państwem przyjmującym lub jego przedstawicielem. Postanowienia te nie mają również zastosowania do opłat pobieranych za świadczenie określonych usług.

Członkowie urzędu konsularnego nie będący obywatelami Państwa przyjmującego zwolnieni są w Państwie przyjmującym od wszelkich podatków i opłat z tytułu wynagrodzenia, uposażeń i innych dochodów związanych z pełnieniem swoich funkcji urzędowych.

1.
Członkowie urzędu konsularnego nie będący obywatelami Państwa przyjmującego zwolnieni są z wszelkich podatków i opłat.
2.
Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do:
a)
podatków pośrednich, które zazwyczaj wliczone są w cenę towarów i usług;
b)
podatków i opłat od nieruchomości prywatnych, położonych na terytorium Państwa przyjmującego;
c)
podatków i opłat od wszelkich dochodów poza wymienionymi w artykule 21, mających swe źródło w Państwie przyjmującym;
d)
opłat za określone usługi, włączając w to opłaty rejestracyjne, sądowe i hipoteczne, jak też opłaty notarialne pobierane przez organy państwowe;
e)
opłat skarbowych;
f)
podatków spadkowych i podatków od przeniesienia własności, pobieranych przez Państwo przyjmujące w przypadku śmierci, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ustępie 3.
3.
W razie śmierci członka urzędu konsularnego lub członka jego rodziny nie będącego obywatelem Państwa przyjmującego, Państwo przyjmujące nie będzie pobierać podatku od spadku lub przeniesienia prawa własności mienia ruchomego, które znajdowało się w Państwie przyjmującym jedynie w związku z przebywaniem spadkodawcy w tym Państwie w charakterze członka urzędu konsularnego lub członka jego rodziny.
4.
Członkowie urzędu konsularnego zatrudniający osoby, których płace nie są zwolnione od podatku od wynagrodzeń w Państwie przyjmującym, będą wypełniać obowiązki nakładane przez przepisy tego Państwa w zakresie pobierania podatku od wynagrodzeń.
1.
Wszystkie przedmioty przywiezione wyłącznie do użytku służbowego urzędu konsularnego zwolnione są z opłat celnych i innych opłat z tym związanych w takim samym zakresie, w jakim zwolnione są przedmioty przywiezione do użytku służbowego przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego.
2.
Urzędnicy konsularni i członkowie ich rodzin zwalniani są od rewizji celnej oraz z opłat celnych i innych opłat w odniesieniu do bagażu osobistego i przedmiotów przywożonych do użytku osobistego w takim samym zakresie jak członkowie personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego.
3.
Przedmioty przywiezione przez pracowników konsularnych i członków ich rodzin, przeznaczone do pierwszego urządzenia się w Państwie przyjmującym, zwolnione są z opłat celnych i innych opłat w takim samym zakresie jak w przypadku członków personelu administracyjnego i technicznego przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego.
4.
Postanowień ustępów 1, 2 i 3 nie stosuje się do opłat za składowanie, magazynowanie i przewóz sprowadzonych przedmiotów.
5.
Przewóz pojazdów mechanicznych podlega ustawowym i innym przepisom Państwa przyjmującego mającym zastosowanie do urzędników konsularnych.

Wszystkie osoby korzystające z przywilejów i immunitetów na podstawie niniejszej konwencji są obowiązane bez uszczerbku dla swych przywilejów i immunitetów przestrzegać ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego, w tym także przepisów o ruchu drogowym oraz o ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone osobom trzecim w wypadkach drogowych.

1.
Pracownicy konsularni mający miejsce stałego pobytu w Państwie przyjmującym nie korzystają z przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszej konwencji; nie mają oni jednak obowiązku składania zeznań w charakterze świadka w sprawach związanych z wykonywaniem obowiązków urzędowych.
2.
Postanowienie ustępu 1 stosuje się także do członków rodzin urzędników konsularnych, którzy mają miejsce stałego pobytu w Państwie przyjmującym.

Z zastrzeżeniem swych ustaw i innych przepisów dotyczących stref, do których wstęp ze względu na bezpieczeństwo państwa jest zabroniony lub ograniczony, Państwo przyjmujące zapewni wszystkim członkom urzędu konsularnego swobodę poruszania się i podróżowania na swym terytorium.