Meksyk-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1985.06.14.
Dz.U.1986.37.183
Akt obowiązującyKONWENCJA KONSULARNA
między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Stanami Zjednoczonymi Meksyku,
podpisana w Warszawie dnia 14 czerwca 1985 r.
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 14 czerwca 1985 r. została podpisana w Warszawie Konwencja konsularna między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Stanami Zjednoczonymi Meksyku w następującym brzmieniu:
KONWENCJA KONSULARNA
między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Stanami Zjednoczonymi Meksyku
Polska Rzeczpospolita Ludowa i Stany Zjednoczone Meksyku,
kierując się pragnieniem umocnienia przyjaźni między obydwoma Państwami oraz potrzebą rozwijania stosunków konsularnych w celu ochrony interesów tych Państw i ich obywateli,
postanowiły zawrzeć Konwencję konsularną i w tym celu wyznaczyły Pełnomocników:
Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej -
Jana Kinasta, Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych,
Prezydent Stanów Zjednoczonych Meksyku -
Carlosa Gonzaleza-Parrodi, Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego Meksyku w Polsce,
którzy po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:
DEFINICJE.
DEFINICJE.
W rozumieniu niniejszej konwencji następujące wyrażenia mają niżej określone znaczenie:
Postanowienia niniejszej konwencji dotyczące obywateli Państwa wysyłającego mają odpowiednie zastosowanie również do osób prawnych, które ustanowione są zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa wysyłającego.
USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE CZŁONKÓW URZĘDU KONSULARNEGO.
USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE CZŁONKÓW URZĘDU KONSULARNEGO.
Urzędnikami konsularnymi mogą być wyłącznie obywatele Państwa wysyłającego nie mający w Państwie przyjmującym miejsca stałego pobytu.
Państwo przyjmujące może w każdej chwili powiadomić w drodze dyplomatycznej Państwo wysyłające, bez potrzeby uzasadnienia swojej decyzji, o uznaniu urzędnika konsularnego za persona non grata lub o uznaniu pracownika konsularnego za osobę niepożądaną. W tym przypadku Państwo wysyłające obowiązane jest odwołać taką osobę. Jeżeli Państwo wysyłające odmówi wypełnienia lub nie wypełni w rozsądnym terminie swego obowiązku, Państwo przyjmujące może przestać uznawać urzędnika lub pracownika konsularnego za członka urzędu konsularnego.
UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY.
UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY.
Państwo przyjmujące powinno ułatwić, zgodnie ze swoimi ustawami i innymi przepisami, uzyskanie na swym terytorium pomieszczeń niezbędnych dla urzędu konsularnego oraz na mieszkania dla urzędników konsularnych i pracowników urzędu konsularnego, pod warunkiem że ci ostatni są obywatelami Państwa wysyłającego.
Państwo przyjmujące zwalnia urzędników konsularnych i pracowników konsularnych oraz członków ich rodzin nie będących obywatelami Państwa przyjmującego od wszelkich świadczeń osobistych, od wszelkiej służby publicznej jakiegokolwiek rodzaju oraz od obciążeń wojskowych, takich jak związane z rekwizycją, daninami i zakwaterowaniem.
Członkowie urzędu konsularnego i członkowie ich rodzin nie będący obywatelami Państwa przyjmującego zwolnieni są od obowiązków przewidzianych w ustawach i innych przepisach Państwa przyjmującego w sprawie rejestracji cudzoziemców i posiadania zezwoleń na pobyt.
Członkowie urzędu konsularnego nie będący obywatelami Państwa przyjmującego zwolnieni są w Państwie przyjmującym od wszelkich podatków i opłat z tytułu wynagrodzenia, uposażeń i innych dochodów związanych z pełnieniem swoich funkcji urzędowych.
Wszystkie osoby korzystające z przywilejów i immunitetów na podstawie niniejszej konwencji są obowiązane bez uszczerbku dla swych przywilejów i immunitetów przestrzegać ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego, w tym także przepisów o ruchu drogowym oraz o ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone osobom trzecim w wypadkach drogowych.
Z zastrzeżeniem swych ustaw i innych przepisów dotyczących stref, do których wstęp ze względu na bezpieczeństwo państwa jest zabroniony lub ograniczony, Państwo przyjmujące zapewni wszystkim członkom urzędu konsularnego swobodę poruszania się i podróżowania na swym terytorium.
FUNKCJE KONSULARNE.
FUNKCJE KONSULARNE.
Urzędnik konsularny ma prawo:
Urząd konsularny może pobierać w Państwie przyjmującym opłaty konsularne zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa wysyłającego. Opłaty są zwolnione od wszelkich podatków w Państwie przyjmującym.
Właściwe organy Państwa przyjmującego w przypadku otrzymania informacji o śmierci obywatela Państwa wysyłającego powiadomią o tym niezwłocznie właściwy urząd konsularny.
Urzędnik konsularny ma prawo:
Postanowienia artykułów 35-38 stosuje się odpowiednio do statków powietrznych Państwa wysyłającego.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Na dowód czego Pełnomocnicy Wysokich Umawiających się Stron podpisali niniejszą konwencję i opatrzyli ją pieczęciami.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie dnia 12 marca 1986 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »