Art. 15. - Meksyk-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1985.06.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.37.183

Akt obowiązujący
Wersja od: 15 czerwca 1986 r.
Artykuł  15
1.
Urząd konsularny może używać odpowiednich środków łączności, włącznie z kurierami dyplomatycznymi lub konsularnymi, pocztą dyplomatyczną lub konsularną, jak również korespondencją sporządzoną kodem lub szyfrem, w celu porozumienia się z rządem, przedstawicielstwami dyplomatycznymi oraz innymi urzędami konsularnymi Państwa wysyłającego, niezależnie od tego, gdzie one się znajdują. Opłaty, jakie z tego tytułu uiszczać będzie urząd konsularny, są takie same jak w przypadku opłat uiszczanych przez przedstawicielstwa dyplomatyczne.
2.
Urząd konsularny może zainstalować nadajnik radiowy i używać go jedynie za zgodą Państwa przyjmującego.
3.
Korespondencja urzędowa urzędu konsularnego, niezależnie od środka łączności, jakim jest ona przekazywana, a także poczta odpowiednio zapieczętowana i zaopatrzona w widoczne oznakowanie zewnętrzne stwierdzające jej urzędowy charakter jest nietykalna i nie może być otwarta lub zatrzymana przez organy Państwa przyjmującego.
4.
Poczta konsularna może zawierać jedynie korespondencję urzędową i dokumenty lub przedmioty przeznaczone wyłącznie do użytku urzędowego.
5.
Kurier konsularny zaopatrzony w urzędowy dokument stwierdzający jego status i określający wykaz paczek stanowiących pocztę konsularną będzie korzystał w Państwie przyjmującym z tych samych ułatwień, przywilejów i immunitetów, jakie przysługują kurierowi dyplomatycznemu Państwa wysyłającego.
6.
Państwo wysyłające może wyznaczać kurierów konsularnych ad hoc. W takich przypadkach postanowienia niniejszego artykułu mają również zastosowanie z zastrzeżeniem, że wymienione w nim immunitety wygasają, gdy taki kurier doręczy odbiorcy pocztę konsularną, która została mu powierzona.
7.
Poczta konsularna może być powierzona kapitanowi statku Państwa wysyłającego lub statku powietrznego tego Państwa udającego się do prawnie dozwolonego miejsca przybycia. Kapitan ten powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument określający liczbę paczek składających się na pocztę, lecz nie jest on uważany za kuriera konsularnego. Na podstawie porozumienia z właściwymi organami miejscowymi urząd konsularny może wysłać jednego ze swych członków w celu bezpośredniego i swobodnego odebrania poczty konsularnej od kapitana statku lub statku powietrznego.