Rozdział 3 - . Księgi podatkowe. - Księgi handlowe, uproszczone i podatkowe, wydane co do §§ 2-11 w porozumieniu z Ministrami Przemysłu oraz Aprowizacji i Handlu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.65.365

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1948 r.

Rozdział 3

.

Księgi podatkowe.

§  35.

1. Do prowadzenia ksiąg podatkowych obowiązani są podatnicy podatku obrotowego, nie mający obowiązku prowadzenia ani ksiąg handlowych, ani ksiąg uproszczonych, a wymienieni w §§ 37-40.

2. 12 Obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych rozciąga się również na podatników podatku dochodowego, pobierających dochody z budynków, w których ilość izb mieszkalnych przekracza 20 lub ilość izb użytkowanych na zakłady handlowe, przemysłowe lub rzemieślnicze przekracza 5, albo łącznie ilość izb mieszkalnych i izb użytkowanych na zakłady handlowe, przemysłowe lub rzemieślnicze przekracza 20 a które są położone w miastach, będących siedzibą urzędów skarbowych lub w innych z ilością mieszkańców ponad 5.000.

§  36.

1. Zwalnia się od obowiązku prowadzenia ksiąg podatkowych podatników podatku obrotowego nie wymienionych w §§ 37-40 oraz tych, którzy:

a) opłacają zryczałtowany podatek obrotowy na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 20 stycznia 1946 r. (Dz. U. R. P. Nr 5, poz. 49);

b) 13 prowadzą zakład rzemieślniczy, zatrudniający jednego członka rodziny z wyjątkiem zegarmistrzów i jubilerów. Zatrudnianie uczniów na podstawie umowy o naukę nie stoi na przeszkodzie do zastosowania zwolnienia.

2. Upoważnia się dyrektorów izb skarbowych do zwalniania w poszczególnych latach na indywidualne podania podatników od obowiązku prowadzenia ksiąg podatkowych w przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie.

3. Upoważnia się dyrektorów izb skarbowych do zwalniania z urzędu - na wniosek władzy podatkowej pierwszej instancji właściwej do ustalenia obrotów - od obowiązku prowadzenia ksiąg podatkowych w poszczególnych latach podatników podatku obrotowego, którzy prowadzą przedsiębiorstwa poza granicami miast, będących siedzibą urzędów skarbowych oraz poza granicami miast z ilością mieszkańców ponad 5.000. Decyzje w sprawach powyższych mogą obejmować zarówno pewne grupy podatników, jak i pewne miejscowości; z udzielonych w ten sposób zwolnień mogą być wyłączeni poszczególni podatnicy.

§ 37. Podatnicy prowadzący przedsiębiorstwa, które zakupują towary (także surowce i półwyroby) celem sprzedaży w stanie nieprzerobionym bądź przerobionym, lub nie będąc przedsiębiorstwem komisowym przyjmują towar do sprzedaży na cudzy rachunek, obowiązani są prowadzić księgę podatkową Nr 1 według wzoru Nr 6 (księga zakupu towarów), chyba że dla pewnej grupy tych przedsiębiorstw określono specjalny wzór księgi podatkowej.

§  38.

1. Podatnicy prowadzący przedsiębiorstwa przemysłowe lub zakłady rzemieślnicze, przyjmujące zamówienia na wykonanie półwyrobów lub wyrobów gotowych, czy to z własnego czy też z powierzonego surowca, obowiązani są prowadzić księgę podatkową Nr 2 (księga zamówień) według wzoru Nr 7.

2. Prowadzenie tej księgi nie zwalnia od obowiązku prowadzenia księgi podatkowej Nr 1 według wzoru Nr 6, jeżeli obowiązek taki wypływa z przepisu § 37.

§ 39. 14 Podatnicy, wykonujący zajęcia zawodowe, o których mowa w art. 10 pkt 5 i 6 dekretu z dnia 21 grudnia 1945 r. o podatku obrotowym (Dz. U. R. P. z 1946 r. Nr 3, poz. 23), obowiązani są prowadzić księgę podatkową Nr 3 według wzoru 8 (Księga przychodów i rozchodów).

§ 40. 15 Podatnicy, wykonujący świadczenia usług, jeśli nie są obowiązani do prowadzenia ksiąg handlowych, uproszczonych lub podatkowych według wzorów wymienionych w §§ 38 i 39, obowiązani są prowadzić księgę podatkową Nr 4 według wzoru Nr 9 (Księga utargów).

§ 41. Podatnicy, o których mowa w § 35 ust. 2, obowiązani są prowadzić księgę podatkową Nr 5 według wzoru Nr 10 wraz z załącznikiem według wzoru Nr 11.

§ 42. Wątpliwości co do tego, jakie księgi podatkowe podatnik ma prowadzić, rozstrzyga właściwy urząd skarbowy.

§ 43. Przed zaprowadzeniem po raz pierwszy księgi podatkowej Nr 1 oraz na koniec każdego okresu rachunkowego powinien być sporządzony remanent towarów, surowców i półwyrobów według zasad podanych w §§ 3, 4 i 27. Sporządzony po raz pierwszy remanent wpisać należy do nowo założonej księgi podatkowej. Remanent końcowy wpisywać należy do księgi podatkowej za rok ubiegły oraz do księgi założonej na rok następny.

§ 44. Przed zaprowadzeniem po raz pierwszy księgi zamówień należy sporządzić zestawienie niewykonanych zamówień i wpisać je następnie do księgi jako pozycję 1. Również po zakończeniu każdego okresu rachunkowego należy na oddzielnych stronach księgi zamówień spisać niewykonane zamówienia oraz przenieść je następnie do księgi zamówień roku następnego.

§ 45. Rachunki na zakupiony towar oraz dowody przyjęcia towaru do sprzedaży na rachunek cudzy powinny być zaopatrzone numerem bieżącym księgi podatkowej i przechowywane w osobnej teczce w kolejności tych numerów.

§ 46. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1947 r.

¹² § 35 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1947 r. (Dz.U.47.73.466) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1948 r.

¹³ § 36 ust. 1 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1947 r. (Dz.U.47.73.466) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1948 r.

¹⁴ § 39 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1947 r. (Dz.U.47.73.466) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1948 r.

¹⁵ § 40 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1947 r. (Dz.U.47.73.466) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1948 r.