Rozdział 1 - . Przepisy ogólne. - Księgi handlowe, uproszczone i podatkowe, wydane co do §§ 2-11 w porozumieniu z Ministrami Przemysłu oraz Aprowizacji i Handlu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.65.365

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1948 r.

Rozdział 1

.

Przepisy ogólne.

§  14.

1. Za prawidłowe uważa się księgi uproszczone i księgi podatkowe prowadzane prawidłowo zarówno pod względem formalnym (niewadliwie), jak i materialnym (rzetelnie).

2. Prawidłowe pod względem formalnym (niewadliwe) są księgi prowadzone zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia i objaśnieniami do wzorów ksiąg, załączonych do niniejszego rozporządzenia.

3. Prawidłowe pod względem materialnym (rzetelne) są księgi prowadzone zgodnie z prawdą.

§ 15. W przypadku stwierdzenia przez władzę podatkową wadliwości ksiąg uproszczonych lub ksiąg podatkowych, polegających na formalnych usterkach i brakach, a nie mających w konkretnym przypadku istotnego znaczenia, władza podatkowa powinna uznać księgi za dowód.

§ 16. Przepis art. 89 ust. 2 stosuje się odpowiednio przy ocenie ksiąg uproszczonych i ksiąg podatkowych.

§ 17. Okresem rachunkowym jest rok kalendarzowy.

§  18.

1. Strony ksiąg powinny być kolejno ponumerowane. Księgi należy prowadzić w języku polskim i w walucie polskiej. Zapisów do ksiąg należy dokonywać starannie i czytelnie - atramentem w księgach uproszczonych, atramentem bądź ołówkiem atramentowym w księgach podatkowych. Nie wolno pozostawiać odstępów w miejscach, które powinny być wypełnione. Niedopuszczalne jest skrobanie i zamazywanie, wycieranie, bądź usuwanie innymi sposobami dokonanych zapisów.

2. Omyłki prostuje się przez przekreślenie błędnego zapisu i wpisanie właściwego tekstu lub sumy w ten sposób, aby treść poprzedniego zapisu była czytelna. W księgach uproszczonych prostowanie omyłek może odbywać się również przez dokonanie storna.

§  19.

1. Księgi uproszczone powinny zawierać zgodne z rzeczywistością imiona i nazwiska (nazwy firm) oraz adresy odbiorców i dostawców przy sprzedaży (zakupie) towaru bądź w większych ilościach, bądź celem dalszej odsprzedaży lub przeróbki.

2. Księgi podatkowe powinny zawierać zgodne z rzeczywistością imiona, nazwiska (nazwy firm) oraz adresy dostawców, a także, jeśli chodzi o księgi podatkowe nr 2 i nr 3, imiona i nazwiska (nazwy firm) oraz adresy osób, dla których podatnik świadczy usługi lub usługi połączone ze świadczeniem rzeczy.

3. Obowiązek ujawniania powyższych danych, jeśli chodzi o księgę podatkową nr 2, istnieje tylko wówczas, gdy wartość świadczonych przez podatnika usług bądź usług połączonych ze świadczeniem rzeczy przekracza kwotę 5.000 zł. We wszystkich jednak przypadkach, gdy świadczenie nastąpiło w wykonaniu zamówienia przyjętego na piśmie (umowa, list itp.), ujawnianie imion i nazwisk (nazw firm) oraz adresów zleceniodawców jest obowiązkowe.

4. Lekarze ginekolodzy, seksuolodzy, wenerolodzy, prowadzący księgę podatkową nr 3, mogą nie wykazywać imion, nazwisk oraz adresów pacjentów.

§  20.

1. Towar powinien być zaksięgowany w księgach uproszczonych i w księgach podatkowych na przychód w chwili otrzymania. Jeśli towar nadszedł przed otrzymaniem rachunku lub konsygnacji, należy sporządzić szczegółowy opis otrzymanego towaru, podając nazwisko i imię (nazwę firmy) dostawcy, ilość i rodzaj towaru oraz cenę; dokument ten zaopatrzony datą sporządzenia oraz podpisany przez podatnika stanowi dowód do zaksięgowania przychodu towaru (dowód wewnętrzny), należy go przechować, a po nadejściu rachunku dołączyć do rachunku.

2. Taki sam dowód wewnętrzny należy sporządzić w przypadku nabycia towaru, na który zgodnie z art. 86 ust. 3 nie jest wymagane posiadanie rachunku, tj. na zakup wytworów gospodarstwa rolnego nie przerobionych sposobem przemysłowym, dokonany bezpośrednio u rolników na miejscu w gospodarstwie rolnym bądź poza obrębem gospodarstwa rolnego, lecz nie ze stałego miejsca sprzedaży.

3. Księgowanie pozostałych transakcji w księgach uproszczonych powinno być dokonywane w terminie przewidzianym w § 6 ust. 2 i 3. Jednak - niezależnie od tego - obroty gotówkowe oraz sprzedaż kredytową należy codziennie wykazywać w raportach obrotów, przewidzianych w § 29.

§ 21. Do załatwiania podań o zezwolenie na przechowywanie i prowadzenie ksiąg poza lokalem przedsiębiorstwa (zakładu) lub zajęcia stosuje się § 13 z uzupełnieniem, że, o ile chodzi o podatników podlegających wyłącznie obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym, powołany jest urząd skarbowy właściwy do wymiaru tego podatku.

§ 22. 6

1. Księgi uproszczone wraz z dokumentami oraz dokumenty do ksiąg podatkowych podatnik powinien przechowywać przez lat sześć, licząc od końca okresu rachunkowego.

2. Przepis § 6 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

§ 22a. 7

1. Księgi uproszczone oraz księgi podatkowe powinny być przed rozpoczęciem okresu rachunkowego, na który mają być założone, przedstawione przez podatników urzędowi skarbowemu (rewizyjnemu), właściwemu w sprawach podatku obrotowego, do zaświadczenia.

2. Księgi podatkowe wymienione w § 41 powinny być przedstawione do zaświadczenia w terminie określonym w poprzednim ustępie urzędowi skarbowemu, właściwemu w sprawach podatku dochodowego.

§ 23. Podatnicy obowiązani w myśl niniejszego rozporządzenia do prowadzenia ksiąg uproszczonych mogą zamiast tych ksiąg prowadzić księgi handlowe, a podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych - księgi handlowe lub księgi uproszczone.

⁶ § 22 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 17 czerwca 1948 r. (Dz.U.48.31.208) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1948 r.

⁷ § 22a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1947 r. (Dz.U.47.73.466) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1948 r.