Część 7 - PRZEPISY PROCEDURALNE I INNE PRZEPISY OGÓLNE - Konwencja o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa. Strasburg.1990.11.08.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.46.394

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 kwietnia 2001 r.

CZĘŚĆ  7

PRZEPISY PROCEDURALNE I INNE PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  23

Organ centralny

1. Strony wyznaczają organ centralny, a w miarę potrzeby organy centralne, upoważnione do przesyłania wniosków i udzielania odpowiedzi na wnioski składane na podstawie niniejszego rozdziału, wykonywania takich wniosków lub przekazywania ich właściwym organom do wykonania.

2. W chwili podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, Strona powiadamia Sekretarza Generalnego Rady Europy o nazwach i adresach organów wyznaczonych zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu.

Artykuł  24

Bezpośrednie porozumiewanie się

1. Organy centralne porozumiewają się ze sobą bezpośrednio.

2. W nagłym wypadku wnioski lub zawiadomienia przewidziane w niniejszym rozdziale mogą być przesyłane bezpośrednio przez organy sądowe i prokuratorów Strony wzywającej do takich samych organów Strony wezwanej. W takich wypadkach odpis przesyła się jednocześnie do organu centralnego Strony wezwanej za pośrednictwem organu centralnego Strony wzywającej.

3. Wniosek lub zawiadomienie przewidziane w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu mogą być przesyłane za pośrednictwem Międzynarodowej Organizacji Policji Kryminalnej (Interpol).

4. Jeżeli wniosek został złożony zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu, a organ nie jest właściwy do jego rozpoznania, organ ten przekazuje wniosek właściwemu organowi krajowemu i informuje o tym bezpośrednio Stronę wzywającą.

5. Wnioski lub zawiadomienia, przewidziane w części 2 niniejszego rozdziału, niewymagające stosowania środków przymusu, mogą być bezpośrednio przekazywane przez właściwe organy Strony wzywającej właściwym organom Strony wezwanej.

Artykuł  25

Forma wniosku i języki

1. Wszystkie wnioski przewidziane w niniejszym rozdziale składa się na piśmie. Mogą być stosowane nowoczesne środki telekomunikacji, takie jak telefax.

2. Z zastrzeżeniem przepisów ustępu 3 niniejszego artykułu, nie wymaga się tłumaczenia wniosków i załączonych dokumentów.

3. W chwili podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia każda Strona może złożyć Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy oświadczenie, że zastrzega sobie prawo żądania, aby do wniosków do niej kierowanych i załączonych dokumentów były dołączane tłumaczenia na jej język lub na jeden z oficjalnych języków Rady Europy lub na ten z nich, który wskaże. Może ona również, przy tej okazji, złożyć oświadczenie o gotowości przyjmowania tłumaczeń na inny język przez nią wskazany. Inne Strony mogą stosować zasadę wzajemności.

Artykuł  26

Legalizacja

Dokumenty przekazywane przy stosowaniu postanowień niniejszego rozdziału są zwolnione z wszelkich formalności legalizacyjnych.

Artykuł  27

Treść wniosku

1. Wniosek o współpracę przewidziany w niniejszym rozdziale powinien wymieniać:

a. organ występujący z wnioskiem i organ prowadzący czynności wykrywcze lub postępowanie;

b. przedmiot i przyczynę wniosku;

c. sprawę łącznie z istotnymi faktami (takimi jak data, miejsce i okoliczności przestępstwa), których dotyczą czynności wykrywcze lub postępowanie, z wyjątkiem wniosku o doręczenie;

d. jeżeli współpraca wymaga stosowania środków przymusu:

i. tekst przepisów ustawowych lub - jeżeli to nie jest możliwe - informacje o przepisach prawnych mających zastosowanie,

ii. wskazanie, że żądane środki lub inne środki o podobnych skutkach mogłyby być podjęte na terytorium Strony wzywającej na podstawie jej prawa;

e. kiedy jest to konieczne i w zakresie, w jakim jest to możliwe:

i. dane dotyczące osoby lub osób zainteresowanych, łącznie z nazwiskiem, datą i miejscem urodzenia, obywatelstwem i miejscem pobytu, a w wypadku osoby prawnej - jej siedzibą; oraz

ii. mienie, w stosunku do którego współpraca jest żądana, jego położenie, jego powiązania z osobą lub osobami zainteresowanymi, powiązania tego mienia z przestępstwem, jak również dostępne informacje o prawach innych osób do tego mienia; oraz

f. szczególną procedurę, której zastosowania życzy sobie Strona wzywająca.

2. Wniosek o zastosowanie środka tymczasowego na podstawie części 3 odnoszącego się do zajęcia mienia, z którego może być realizowany nakaz konfiskaty polegający na żądaniu zapłaty sumy pieniędzy, powinien również wymieniać maksymalną kwotę, której pokrycia żąda się z tego mienia.

3. Poza danymi wymienionymi w ustępie 1 wniosek na podstawie części 4 powinien zawierać:

a. w wypadku przewidzianym w artykule 13 ustęp 1.a:

i. uwierzytelniony odpis nakazu konfiskaty wydanego przez sąd Strony wzywającej oraz wyjaśnienie, na jakiej podstawie nakaz został wydany, jeżeli nie wynika to z samego nakazu;

ii. poświadczenie wydane przez właściwy organ Strony wzywającej, że nakaz konfiskaty jest wykonalny i nie podlega zaskarżeniu w drodze zwykłych środków odwoławczych;

iii. informacje, w jakim zakresie żąda się wykonania nakazu; oraz

iv. informacje o konieczności podjęcia środków tymczasowych;

b. w wypadku przewidzianym w artykule 13 ustęp 1.b, opis faktów, na które powołuje się Strona wzywająca, dostateczny dla umożliwienia Stronie wezwanej uzyskania nakazu na podstawie jej prawa wewnętrznego;

c. jeżeli osoby trzecie miały możliwość dochodzenia praw, dokumenty potwierdzające taką możliwość.

Artykuł  28

Wnioski wadliwe

1. Jeżeli wniosek nie jest zgodny z postanowieniami niniejszego rozdziału lub dostarczone informacje nie są wystarczające do jego rozpoznania, Strona wezwana może zwrócić się do Strony wzywającej o jego poprawienie lub uzupełnienie dodatkowymi informacjami.

2. Strona wezwana może wyznaczyć termin dostarczenia poprawek lub dodatkowych informacji.

3. Do czasu otrzymania żądanych poprawek lub informacji dotyczących wniosku sporządzonego na podstawie części 4 niniejszego rozdziału, Strona wezwana może podjąć każdy ze środków, o których mowa w części 2 lub 3 niniejszego rozdziału.

Artykuł  29

Wielość wniosków

1. Jeżeli Strona wezwana otrzyma więcej niż jeden wniosek na podstawie części 3 lub 4 niniejszego rozdziału w stosunku do tej samej osoby lub mienia, wielość wniosków nie powinna powstrzymać tej Strony od rozpoznania wniosków wymagających podjęcia środków tymczasowych.

2. W razie wielości wniosków na podstawie części 4 niniejszego rozdziału Strona wezwana rozważy podjęcie konsultacji ze Stronami wzywającymi.

Artykuł  30

Obowiązek uzasadnienia

Strona wezwana uzasadnia każdą decyzję o odmowie, odroczeniu lub uzależnieniu od spełnienia warunków współpracy na podstawie niniejszego rozdziału.

Artykuł  31

Informacja

1. Strona wezwana informuje niezwłocznie Stronę wzywającą o:

a. czynności podjętej na wniosek na podstawie niniejszego rozdziału;

b. ostatecznym wyniku czynności dokonanej na podstawie wniosku;

c. decyzji o odmowie, odroczeniu lub uzależnieniu od spełnienia warunków wykonania w całości lub w części wniosku o współpracę na podstawie niniejszego rozdziału;

d. okolicznościach uniemożliwiających dokonanie żądanej czynności lub mogących spowodować poważne opóźnienia w jej wykonaniu; oraz

e. w przypadku podjęcia środków tymczasowych na skutek wniosku na podstawie części 2 lub 3 niniejszego rozdziału - o takich postanowieniach swego prawa wewnętrznego, które mogłyby automatycznie prowadzić do uchylenia tych środków.

2. Strona wzywająca niezwłocznie informuje Stronę wezwaną o:

a. zmianie, decyzji lub każdej innej okoliczności, z powodu których nakaz konfiskaty przestaje być w całości lub w części wykonalny; oraz

b. wszelkich zmianach faktycznych lub prawnych, z powodu których czynność podjęta na podstawie niniejszego rozdziału nie jest już uzasadniona.

3. Jeżeli Strona na podstawie tego samego nakazu konfiskaty żąda konfiskaty w więcej niż w jednej Stronie, informuje o wystąpieniu z takimi wnioskami wszystkie Strony, których dotyczy wykonanie tego nakazu.

Artykuł  32

Ograniczenie wykorzystywania

1. Strona wezwana może uzależnić wykonanie wniosku od warunku, że informacja lub dowód dostarczone przez nią nie zostaną bez jej uprzedniej zgody użyte lub przekazane przez organy Strony wzywającej na potrzeby czynności wykrywczych lub postępowań, innych niż wymienione we wniosku.

2. Strona może oświadczyć w chwili podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, przez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy, że bez jej uprzedniej zgody informacja lub dowód dostarczone przez nią na podstawie niniejszego rozdziału nie mogą być użyte lub przekazane przez organy Strony wzywającej na potrzeby czynności wykrywczych lub postępowań innych niż wymienione we wniosku.

Artykuł  33

Poufność

1. Strona wzywająca może żądać, aby Strona wezwana zachowała poufność faktów oraz treści wniosku, z wyjątkiem zakresu koniecznego dla wykonania wniosku. Jeżeli Strona wezwana nie może dochować poufności, informuje o tym niezwłocznie Stronę wzywającą.

2. Jeżeli nie jest to sprzeczne z podstawowymi zasadami jej prawa krajowego i jeżeli tego żądano, Strona wzywająca zachowa poufność każdego dowodu i informacji dostarczonych przez Stronę wezwaną, z wyjątkiem zakresu koniecznego dla prowadzenia czynności wykrywczych lub postępowań wymienionych we wniosku.

3. Z zastrzeżeniem postanowień jej prawa wewnętrznego, Strona, która otrzymała informację przekazaną z własnej inicjatywy na podstawie artykułu 10, dochowa poufności żądanej przez Stronę udzielającą informacji. Jeżeli druga Strona nie może spełnić tego wymagania, informuje o tym niezwłocznie Stronę przekazującą informację.

Artykuł  34

Koszty

Zwykłe koszty związane z wykonaniem wniosku ponosi Strona wezwana. Jeżeli dla wykonania wniosku konieczne są znaczne lub nadzwyczajne koszty, Strony konsultują się w celu uzgodnienia warunków, na jakich wniosek zostanie wykonany i w jaki sposób koszty powinny być pokryte.

Artykuł  35

Odszkodowanie

1. W razie wniesienia przez osobę powództwa w sprawie odpowiedzialności za szkody wynikłe wskutek działania lub zaniechania związanego ze współpracą na podstawie niniejszego rozdziału, Strony zainteresowane wezmą pod uwagę, o ile zachodzi taka potrzeba, możliwość skonsultowania się ze sobą w celu określenia sposobu ewentualnego rozłożenia między nimi kwoty należnego odszkodowania.

2. Strona, przeciwko której wniesiono powództwo o odszkodowanie, podejmie starania, aby niezwłocznie poinformować o tym drugą Stronę, jeżeli Strona ta może być zainteresowana w rozstrzygnięciu sprawy.

Rozdział  IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  36

Podpisanie i wejście w życie

1. Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu dla Państw Członkowskich Rady Europy i Państw niebędących Członkami, które brały udział w jej opracowaniu. Państwa te mogą wyrazić swoją zgodę na związanie się konwencją przez:

a. podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; lub

b. podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym następuje ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie.

2. Dokument ratyfikacyjny, przyjęcia lub zatwierdzenia składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.

3. Niniejsza konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty, w której trzy państwa, w tym co najmniej dwa Państwa Członkowskie Rady Europy, wyraziły swoją zgodę na związanie się konwencją zgodnie z postanowieniami ustępu 1.

4. W odniesieniu do każdego Państwa-Sygnatariusza, które później wyrazi zgodę na związanie się konwencją, wchodzi ona w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty wyrażenia przez to Państwo zgody na związanie się konwencją zgodnie z postanowieniami ustępu 1.

Artykuł  37

Przystąpienie do konwencji

1. Po wejściu w życie niniejszej konwencji Komitet Ministrów Rady Europy, po skonsultowaniu się z Państwami-Stronami konwencji, na podstawie decyzji podjętej większością głosów przewidzianej w artykule 20.d Statutu Rady Europy, z zastrzeżeniem jednomyślności przedstawicieli Państw-Stron uprawnionych do zasiadania w Komitecie, może zaprosić każde Państwo niebędące Członkiem Rady i nieuczestniczące w opracowaniu konwencji, do przystąpienia do niej.

2. W stosunku do każdego Państwa przystępującego do konwencji wchodzi ona w życie pierwszego dnia następującego po upływie trzech miesięcy od daty złożenia dokumentu przystąpienia Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.

Artykuł  38

Terytorialny zakres stosowania

1. Każde Państwo może w chwili podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, wskazać terytorium lub terytoria, do których niniejsza konwencja ma zastosowanie.

2. Każde Państwo może później, przez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy, rozszerzyć stosowanie niniejszej konwencji na każde inne terytorium wymienione w tym oświadczeniu. W stosunku do tego terytorium konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty otrzymania takiego oświadczenia przez Sekretarza Generalnego.

3. Oświadczenie złożone na podstawie obu poprzedzających ustępów może być cofnięte w stosunku do każdego terytorium wymienionego w tym oświadczeniu w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego. Wycofanie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

Artykuł  39

Stosunek do innych konwencji i porozumień

1. Niniejsza konwencja nie narusza praw i zobowiązań wynikających z wielostronnych konwencji międzynarodowych dotyczących zagadnień szczegółowych.

2. Strony niniejszej konwencji mogą między sobą zawierać porozumienia dwustronne lub wielostronne w sprawach będących przedmiotem niniejszej konwencji w celu uzupełnienia lub wzmocnienia jej postanowień lub ułatwienia stosowania zawartych w niej zasad.

3. Jeżeli dwie lub więcej Stron zawarło już porozumienie lub traktat w sprawach, które są przedmiotem niniejszej konwencji, lub w inny sposób uregulowało swoje wzajemne stosunki dotyczące tych spraw, Strony te mogą stosować to porozumienie lub traktat lub odpowiednio regulować te stosunki zamiast niniejszej konwencji, jeżeli ułatwi to współpracę międzynarodową.

Artykuł  40

Zastrzeżenia

1. Państwo może oświadczyć w chwili podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, że korzysta z jednego lub większej liczby zastrzeżeń przewidzianych w artykule 2 ustęp 2, artykule 6 ustęp 4, artykule 14 ustęp 3, artykule 21 ustęp 2, artykule 25 ustęp 3 i artykule 32 ustęp 2. Inne zastrzeżenia nie mogą być składane.

2. Państwo, które złożyło zastrzeżenie na podstawie poprzedniego ustępu, może w całości lub w części wycofać je, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy. Wycofanie staje się skuteczne od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

3. Strona, która złożyła zastrzeżenie w stosunku do jakiegokolwiek postanowienia niniejszej konwencji, nie może domagać się stosowania tego postanowienia przez inną Stronę; Strona może jednak, jeżeli jej zastrzeżenie jest częściowe lub warunkowe, żądać stosowania tego postanowienia w takim zakresie, w jakim sama to postanowienie przyjęła.

Artykuł  41

Poprawki

1. Poprawki do niniejszej konwencji mogą być zgłaszane przez każdą Stronę i są przekazywane przez Sekretarza Generalnego Rady Europy do wiadomości Państwom-Stronom Rady Europy i każdemu Państwu niebędącemu Członkiem, które przystąpiło lub zostało zaproszone do przystąpienia do konwencji zgodnie z postanowieniem artykułu 37.

2. Każdą poprawkę zaproponowaną przez Stronę przekazuje się do wiadomości Europejskiemu Komitetowi Problemów Przestępczości, który przedstawia Komitetowi Ministrów swą opinię o zgłoszonej poprawce.

3. Komitet Ministrów rozpatruje zgłoszoną poprawkę i opinię Europejskiego Komitetu Problemów Przestępczości i może przyjąć poprawkę.

4. Tekst każdej poprawki przyjętej przez Komitet Ministrów zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu przekazuje się Stronom do akceptacji.

5. Każda poprawka przyjęta zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu wchodzi w życie trzydziestego dnia po poinformowaniu Sekretarza Generalnego przez wszystkie Strony o jej przyjęciu.

Artykuł  42

Rozstrzyganie sporów

1. Europejski Komitet Problemów Przestępczości Rady Europy będzie informowany o tym, jak konwencja jest interpretowana i stosowana.

2. W razie sporu między Stronami dotyczącego interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, Strony dążą do jego rozstrzygnięcia w drodze negocjacji lub przy pomocy innych wybranych przez nie sposobów ugodowego załatwienia sprawy, łącznie z przedstawieniem tego sporu Europejskiemu Komitetowi Problemów Przestępczości, sądowi arbitrażowemu, którego decyzje są wiążące dla Stron, albo Międzynarodowemu Trybunałowi Sprawiedliwości, stosownie do uzgodnienia między zainteresowanymi Stronami.

Artykuł  43

Wypowiedzenie

1. Strona może w każdym czasie wypowiedzieć niniejszą Konwencję w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy.

2. Wypowiedzenie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

3. Jednakże niniejszą konwencję stosuje się nadal do wykonania konfiskaty na podstawie artykułu 14, jeżeli wniosek został złożony zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji przed datą, w której wypowiedzenie stało się skuteczne.

Artykuł  44

Zawiadomienia

Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadamia Państwa Członkowskie Rady i każde Państwo, które przystąpiło do niniejszej konwencji, o:

a. każdym podpisaniu konwencji;

b. każdym złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia;

c. każdej dacie wejścia w życie niniejszej konwencji zgodnie z artykułami 36 i 37;

d. każdym zastrzeżeniu złożonym na podstawie artykułu 40 ustęp 1;

e. każdym innym akcie, notyfikacji lub zawiadomieniu odnoszących się do tej konwencji.

Na dowód czego niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Strasburgu dnia 8 listopada 1990 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwum Rady Europy.

Sekretarz Generalny Rady Europy przekazuje uwierzytelnione odpisy konwencji każdemu Państwu Członkowskiemu Rady Europy, Państwom niebędącym Członkami, które uczestniczyły w opracowaniu konwencji, i każdemu Państwu zaproszonemu do przystąpienia do niej.

Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona z zastrzeżeniami załączonymi do niniejszego aktu,

- będzie ona niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 10 listopada 2000 r.