Tytuł 1 - PRZEDMIOT I ZAKRES KONWENCJI. - Konwencja Międzynarodowa o przewozie towarów kolejami żelaznemi. Berno.1924.10.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.73.667

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 1935 r.

TYTUŁ  I.

PRZEDMIOT I ZAKRES KONWENCJI.

Artykuł  1.

Koleje żelazne i przewozy, do których stosuje się Konwencję.

§ 1. Konwencję niniejszą stosuje się do wszystkich przesyłek towarowych, nadanych do przewozu za bezpośrednim listem przewozowym na obszarze co najmniej dwóch umawiających się Państw wyłącznie po linjach, zamieszczonych w liście, sporządzonej zgodnie z artykułem 58 Konwencji niniejszej.

§ 2. Konwencja niniejsza nie ma jednak zastosowania:

1. Do przesyłek, których stacje nadawcze i przybycia znajdują się na obszarze tego samego Państwa i które przechodzą przez obszar innego Państwa tylko tranzytem:

a) jeżeli linje tranzytowe eksploatuje kolej żelazna tego Państwa, skąd przesyłkę wysłano;

b) nawet wówczas, jeżeli linje tranzytowe nie są eksploatowane przez kolej żelazną tego Państwa, skąd przesyłkę wysłano, lecz interesowane koleje żelazne zawarły odrębne układy, na mocy których przewozów tych nie uważa się za międzynarodowe.

2. Do przesyłek między stacjami dwóch Państw sąsiednich, jeżeli przewozu na całej przestrzeni dokonywują koleje żelazne jednego z tych Państw, jednak pod warunkiem, że nadawca przez sam wybór formularza listu przewozowego zażąda stosowania regulaminu wewnętrznego, obowiązującego na tych kolejach żelaznych i żadne z tych Państw nie sprzeciwia się temu.

Artykuł  2.

Udział przedsiębiorstw innych niż koleje żelazne.

§ 1. Prócz kolei żelaznych, do listy wzmiankowanej w artykule 1 mogą być włączone także regularne linje komunikacji samochodowej lub wodnej, uzupełniające przewóz koleją żelazną, po których przewóz międzynarodowy odbywa się pod odpowiedzialnością jednego z umawiających się Państw, lub jednej z kolei żelaznych, włączonych do listy.

§ 2. Przedsiębiorstwa, eksploatujące te linje, mają wszystkie obowiązki i korzystają z wszystkich praw, jakie wynikają z niniejszej Konwencji dla kolei żelaznych, z zastrzeżeniem zmian, uzasadnionych odmiennym sposobem przewozu. Zmiany te nie mogą jednak zawierać uchyleń od postanowień o odpowiedzialności ustalonych niniejszą Konwencją.

§ 3. Każde Państwo, które zamierza włączyć do listy jedną z linij wymienionych w § 1, ma obowiązek czuwania aby zmiany, przewidziane w § 2 były ogłoszone w takim samym trybie jak taryfy.

Artykuł  3.

Przedmioty wyłączone od przewozu.

Wyłącza się od przewozu na zasadach Konwencji niniejszej, z zastrzeżeniem wyjątków, przewidzianych w § 2 artykułu 4:

 

1. przedmioty, których przewóz stanowi przywilej poczty na obszarze choćby jednego tylko z Państw, uczestniczących w przewozie;

 

2. przedmioty, które z powodu swej objętości, wagi lub innych właściwości, nie nadają się do przewozu jakiego żąda nadawca, ze względu na urządzenia lub środki przewozowe chociażby jednej tylko z uczestniczących w przewozie kolei żelaznych;

 

3. przedmioty, których przewóz jest wzbroniony na mocy przepisów ustawowych lub ze względu na porządek publiczny, choćby w jednem tylko z Państw na linji przewozu;

 

4. z wyjątkami, wskazanemu w Załączniku 1 do niniejszej Konwencji:

A. przedmioty zagrażające wybuchem, jako to:

a) materjały wybuchowe i strzelnicze;

b) amunicja;

c) materjały zapalające i ognie sztuczne;

d) gazy zgęszczone, skroplone lub rozpuszczone pod ciśnieniem;

e) materjały, wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne lub podtrzymujące palenie.

Materjały, których się nie używa do celów strzelniczych lub wybuchowych, nie stanowią przedmiotów wybuchowych w rozumieniu niniejszej Konwencji, jeżeli przy zetknięciu z ogniem nie wybuchają i nie są wrażliwsze na uderzenie lub tarcie od dwunitrobenzolu;

B. materjały samozapalne;

C. materjały budzące odrazę lub wydzielające woń przykrą.

Artykuł 4.

Przedmioty, przyjmowane do przewozu warunkowo.

§ 1. Następujące przedmioty przyjmuje się do przewozu za listem przewozowym międzynarodowym na niżej wymienionych warunkach: 

1. przedmioty, wyszczególnione w Załączniku I do Konwencji niniejszej, przyjmuje się na warunkach tam wskazanych;

 

2. zwłoki przyjmuje się na następujących warunkach:

a) zwłoki przewozi się jako przesyłki pośpieszne pod dozorem towarzyszącej im osoby, o ile przewóz ich, jako przesyłek zwyczajnych lub bez dozorcy, nie jest dopuszczony na wszystkich kolejach żelaznych uczestniczących w przewozie;

b) należności przewozowe powinny być uiszczone przy nadaniu;

c) na obszarze każdego Państwa przewóz podlega obowiązującym tam ustawom i przepisom policyjnym, o ile nie jest unormowany odrębnemi układami pomiędzy poszczególnemi Państwami; 

3. tabor kolejowy na własnych kołach przyjmuje się pod warunkiem, że zdatność jego do biegu będzie sprawdzona przez kolej żelazną i poświadczona napisem na oddzielnych jednostkach taboru lub w osobnem świadectwie; parowozom, tendrom oraz wagonem motorowym powinien nadto towarzyszyć wyznaczony przez nadawcę fachowy dozorca, który w szczególności ma obowiązek ich smarowania;

 

4. zwierzęta żywe przyjmuje się na warunkach następujących:

a) przesyłkom zwierząt żywych powinien towarzyszyć wyznaczony przez nadawcę dozorca, o ile nie chodzi o zwierzęta małe, nadane do przewozu w dobrze zamkniętych klatkach, skrzyniach, koszach i t. p.; nie wymaga się jednak dozorcy w wypadkach wyjątkowych, przewidzianych w międzynarodowych taryfach bezpośrednich lub układach, zawartych pomiędzy kolejami żelaznemi;

b) nadawca powinien się zastosować do przepisów policyjno-weterynaryjnych, obowiązujących w Państwach wysłania, przeznaczenia i przejścia tranzytem przesyłki. W tym celu winien on dostarczyć wszelkich niezbędnych dokumentów, mających towarzyszyć przesyłce; 

5. przedmioty, których załadowanie lub przewóz sprawiałby, zdaniem kolei wysyłającej, szczególne trudności ze względu na urządzenia lub środki przewozowe jednej lub kilku kolei żelaznych, przez które odbywa się przewóz, przyjmuje się tylko na warunkach specjalnych, ustalonych w każdym poszczególnym wypadku.

§ 2. Dwa lub więcej Państw, uczestniczących w Konwencji, mogą w drodze odrębnych umów zgodzić się, ażeby pewne przedmioty, wyłączone od przewozu według niniejszej Konwencji, były przyjmowane do przewozu międzynarodowego między temi Państwami pod pewnemi warunkami, albo też, aby przedmioty wyszczególnione w Załączniku I, były dopuszczane do przewozu na warunkach lżejszych.

Koleje żelazne mogą również w drodze odpowiednich postanowień, należycie w taryfach ogłoszonych, dopuszczać do przewozu pewne przedmioty z kategoryj wyłączonych od przewozu lub też określać lżejsze warunki dla przedmiotów przyjmowanych warunkowo.

Artykuł  5.

Obowiązek dokonywania przewozu przez kolej żelazną.

§ 1. Każda kolej żelazna, podlegająca niniejszej Konwencji obowiązana jest, stosownie do postanowień tejże, dokonywać przewozów wszystkich towarów, dopuszczonych w myśl tej Konwencji do przewozu:

a) o ile nadawca zastosuje się do postanowień Konwencji niniejszej;

b) o ile przewóz jest możliwy przy użyciu zwykłych środków przewozowych;

c) o ile przewozowi nie stoją na przeszkodzie okoliczności, których kolej żelazna nie mogła uniknąć i którym nie mogła zapobiec.

§ 2. Przedmioty, których załadowanie, przeładowanie i wyładowanie wymaga użycia specjalnych środków, kolej żelazna obowiązana jest przyjmować do przewozu tylko wówczas, jeżeli stacje, na których muszą być wykonane pomienione czynności, posiadają rzeczone środki.

§ 3. Kolej żelazna obowiązana jest przyjmować do przewozu tylko przesyłki, których przewóz może być uskuteczniony niezwłocznie; przepisy, obowiązujące na stacji nadawczej, określają wypadki, kiedy stacja ta jest obowiązana przesyłki, nie odpowiadające temu warunkowi, przyjąć do czasowego przechowania.

§ 4. Przesyłki powinny być wysyłane z zachowaniem kolejności, w jakiej przyjęto je do przewozu, z wyjątkiem wypadku, przewidzianego w paragrafie następnym.

§ 5. Jeżeli interes publiczny lub konieczności eksploatacyjne tego wymagają władza właściwa może zarządzić:

a) całkowite lub częściowe zawieszenie ruchu;

b) wyłączenie od przewozu, lub przyjmowanie tylko na określonych warunkach pewnych przesyłek;

c) pierwszeństwo w przewozie dla pewnych przesyłek.

Zarządzenia takie winny być podawane do wiadomości publicznej.

Każda kolej żelazna może odmówić przyjęcia przesyłek, których przewóz napotykałby na przeszkody wskutek ograniczeń takiego rodzaju.

§ 6. Wszelkie wykroczenie przeciwko postanowieniom artykułu niniejszego może służyć za podstawę do roszczenia o wynagrodzenie spowodowanej szkody.