Komunikacja między stacjami kolei polskich a stacją Szepietówką kolei południowo-zachodnich i stacjami kolei ukraińskich a stacją Zdołbunów Polskich Kolei Państwowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.30.253

Akt utracił moc

Wersja od: 28 kwietnia 1922 r.

ROZPORZĄDZENIA

MINISTRA KOLEI ŻELAZNYCH

z dnia 22 kwietnia 1922 r.

o komunikacji między stacjami kolei polskich a stacją Szepietówką kolei połudmowo-zachodnich i stacjami kolei ukraińskich a stacją Zdołbunów Polskich Kolei Państwowych.

Na mocy dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. o tymczasowym przekazaniu Ministrowi Komunikacji prawa wydawania przepisów o przewozie osób, bagażu i towarów oraz ustalania taryf przewozowych na kolejach polskich (Dz. P. P. P. № 14, poz. 152) i w porozumieniu z Ministrami Przemysłu i Handlu oraz Skarbu zarządza się co następuje:

§ 1. Przewóz osób, bagażu i towarów z Polski do ((krainy uskutecznia się ze wszystkich stacji kolei polskich tylko do stacji "Szepietówka" kolei południowo-zachodnich na podstawie przepisów, taryf i dokumentów., obowiązujących w wewnętrznej komunikacji na kolejach państwowych polskie.

W odwrotnym kierunku z Ukrainy do Polski odprawa osób, bagażu i towarów uskutecznia się tylko do stacji Zdołbunów Polskich Kolei Państwowych na podstawia przepisów, taryf i dokumentów, obowiązujących w wewnętrznej komunikacji m. kolejach ukraińskich.

Odległość od stacji "Zdołbunów" do stacji "Szepietówkii" stanowi 74 kilometry.

Dokumenty z Polski do stacji "Szepietówka" sporządza się w języku polskim, z Ukrainy zaś do stacji "Zdołbunów" w języku ukraińskim.

W obu jednak wypadkach stosuje się następujące odchylania od przepisów, obowiązujących w komunikacjach wewnętrznych:

a) Nadawca na każdą przesyłką sporządza, oprócz zwykłego listu przewozowego, jeszcze odpis listu przewozowego z napisem w nagłówku: "Dla urzędu celnego".

b) Od przewozu wyłącza się przesyłki nadzwyczajne i pośpieszne, a także przedmioty, których wwóz, wywóz lub tranzyt jest niedozwolony.

Przedmioty, wymagające przy wyładunku lub przeładunku urządzeń specjalnych, jak np. dźwigów, rusztowań i t. p. przyjmuje się do przewozu w każdym oddzielnym wypadku tylko po uprzedniem telegraficznem porozumieniu się zarządów kolejowych obu Państw.

c) Opłaty przewozowe i inne należności dodatkowe, jak również celne wywozowe, przekazywane na koleje obcego państwa być nie mogą, i pobierane są przez każdą kolej zgóry przy nadaniu. Należności, narosłe na stacjach pośrednich i granicznych przed przejściem przesyłki na koleje sąsiednie, zapłacić ma dodatkowo nadawca za odpowiedniem pokwitowaniem. Dla zabezpieczenia tych należności może stacja nadawcza pobrać od nadawcy odpowiednią kaucję.

Dodatkowe opłaty wynikłe na stacji przeznaczenia pobierane są przez kolej przeznaczenia według jej przepisów i taryf.

d) Obciążanie przesyłek zaliczeniami i zaliczkami a także ubezpieczenie dostawy jest niedopuszczalne.

e) Zlecenia dodatkowe nadawcy są dopuszczalne dopóki przesyłka, idąca z Polski nie wyszła poza stacje "Zdołbunów", idąca zaś z Ukrainy- poza stację "Szepietówka".

f) Odpowiedzialność za zaginięcie, częściowy brak lub uszkodzenie bagażu i towarów względem osoby uprawnionej do dochodzenia strat ciąży na kolei nadawczej do czasu przekazania przesyłki w Szepietówce kolejom ukraińskim, ewentualnie w Zdołbunowie kolejom polskim i reguluje się według praw i przepisów kolei nadawczej. Dochodzenie roszczeń z tego tytułu może być skierowane tylko do kolei nadawczej.

Odpowiedzialność za zaginięcie i częściowy brak lub uszkodzenie bagażu i przesyłek od chwili ich przekazania w Zdołbunowie kolejom polskim obciąża koleje polskie, od chwili zaś przekazania w Szepietówce kolejom ukraińskim-koleje ukraińskie i reguluje się według praw i przepisów kolei, ponoszącej odpowiedzialność.

Dochodzenie roszczeń z tego tytułu może być skierowane tylko do kolei przeznaczenia.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 maja 1922 r.