Rozdział 2 - Organizacja gospodarki paliwowo-energetycznej. - Gospodarka paliwowo-energetyczna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.32.150

Akt utracił moc

Wersja od: 10 lipca 1981 r.

Rozdział  II.

Organizacja gospodarki paliwowo-energetycznej.

Art.  4. ²

1. 3 Przepisy w dziedzinie gospodarki paliwowo-energetycznej wydają:

1) Minister Energetyki i Energii Atomowej w zakresie:

a) wytwarzania, przetwarzania, przesyłania, rozdzielania, dostawy i użytkowania energii elektrycznej i cieplnej,

b) eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych,

c) dysponowania mocą urządzeń energetycznych przyłączonych do wspólnej sieci elektrycznej i cieplnej,

d) kwalifikacji personelu zatrudnionego przy eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych,

e) warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać projektowanie i budowa urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych,

2) Minister Górnictwa w zakresie:

a) wytwarzania, przetwarzania, przesyłania, rozdzielania, dostawy i użytkowania paliw stałych, ciekłych i gazowych,

b) eksploatacji urządzeń gazowniczych,

c) dysponowania mocą urządzeń energetycznych przyłączonych do wspólnej sieci gazowej,

d) kwalifikacji personelu zatrudnionego przy eksploatacji urządzeń gazowniczych,

e) warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać projektowanie i budowa urządzeń gazowniczych.

2. 4 Minister Gospodarki Materiałowej wydaje przepisy w dziedzinie gospodarki paliwowo-energetycznej w stosunku do jednostek gospodarki uspołecznionej w sprawach określonych w drodze rozporządzenia przez Radę Ministrów, po zasięgnięciu opinii odpowiednich komisji sejmowych.

Art.  5. ⁵

1. Kontrolę gospodarki paliwowo-energetycznej sprawuje Główny Inspektor Gospodarki Energetycznej oraz podległe mu terenowe inspektoraty gospodarki energetycznej.

2. Do zakresu działania Głównego Inspektora Gospodarki Energetycznej należy:

1) wykonywanie kontroli nad przestrzeganiem przepisów i zasad w dziedzinie gospodarki paliwowo-energetycznej,

2) 6 przygotowywanie informacji, opinii i wniosków w sprawach gospodarki paliwowo-energetycznej,

3) opiniowanie programów rozwoju poszczególnych branż gospodarki narodowej i zamierzeń inwestycyjnych, w tym także modernizacyjnych, oraz kontrola rozwiązań technicznych i technologicznych pod względem zgodności z zasadami racjonalnej gospodarki paliwowo-energetycznej,

4) występowanie z wnioskami co do stosowania środków zmierzających do racjonalnego użytkowania paliw i energii oraz nakazywanie stosowania odpowiednich środków w wypadkach zagrożenia bezpieczeństwa,

5) sprawdzanie kwalifikacji osób zatrudnionych przy projektowaniu, budowie i eksploatacji urządzeń energetycznych.

3. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określi:

1) szczegółowy zakres działania i tryb postępowania Głównego Inspektora Gospodarki Energetycznej,

2) organizację oraz zakres działania i tryb postępowania terenowych inspektoratów gospodarki energetycznej.

4. 7 Główny Inspektor Gospodarki Energetycznej podlega Ministrowi Gospodarki Materiałowej.

5. 8 Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Gospodarki Materiałowej powołuje i odwołuje Głównego Inspektora Gospodarki Energetycznej oraz jego zastępców.

6. Główny Inspektor Gospodarki Energetycznej kieruje Głównym Inspektoratem Gospodarki Energetycznej.

7. 9 Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Gospodarki Materiałowej nada statut Głównemu Inspektoratowi Gospodarki Energetycznej.

8. Prezes Rady Ministrów w drodze rozporządzenia ustala terytorialny zakres działania oraz siedziby terenowych inspektoratów gospodarki energetycznej.

9. 10 Rada Ministrów może upoważnić inne organy do sprawowania kontroli gospodarki paliwowo-energetycznej w określonym zakresie.

Art.  6.

1. 11 W zakresie ustalonym przez Radę Ministrów w sprawach dotyczących inwestycji w dziedzinie gospodarki paliwowo-energetycznej jednostki gospodarki uspołecznionej uzgadniają swoje poczynania z Głównym Inspektorem Gospodarki Energetycznej.

2. 12 Niezależnie od uprawnień określonych w ust. 1 Główny Inspektor Gospodarki Energetycznej może występować z wnioskami o dokonywanie odpowiednich inwestycji i modernizacji potrzebnych dla realizacji zadań w zakresie gospodarki paliwowo-energetycznej.

Art.  7.

1. 13 Minister Energetyki i Energii Atomowej w zakresie energii elektrycznej i cieplnej oraz Minister Górnictwa w zakresie paliw gazowych określają zasady przyłączania do wspólnej sieci poszczególnych urządzeń do wytwarzania, przetwarzania, przesyłania i rozdzielania paliw gazowych i energii oraz ich odbioru.

2. 14 Dysponowanie mocą urządzeń energetycznych przyłączonych do wspólnej sieci elektrycznej i cieplnej należy do Ministra Energetyki i Energii Atomowej, a gazowej - do Ministra Górnictwa, którzy mogą do tego upoważnić organy podległe.

3. Przez dysponowanie mocą rozumie się w szczególności uprawnienia do:

1) ustalania i zmiany programów pracy wytwórczych urządzeń energetycznych,

2) udzielania zezwoleń na przerwanie pracy urządzeń energetycznych wytwórczych, przesyłowych, rozdzielczych dla celów remontu lub rezerwy,

3) wydawania odbiorcom przyłączonym do wspólnej sieci poleceń ograniczenia pobieranej mocy w granicach zatwierdzonego planu ograniczeń,

4) wydawania odbiorcom przyłączonym do wspólnej sieci, a posiadającym własne urządzenia wytwórcze elektryczne, cieplne lub gazowe, poleceń ograniczenia pracy tych urządzeń i zwiększenia pobierania mocy ze wspólnej sieci w granicach określonych umową.

Art.  8.

Dla potrzeb planowej gospodarki paliwowo-energetycznej Rada Ministrów może dokonać podziału Państwa na okręgi energetyczne.

² Art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 1978 r. (Dz.U.78.26.116) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 listopada 1978 r.

³ Art. 4 ust. 1 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 1981 r. (Dz.U.81.17.83) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 lipca 1981 r.

⁴ Art. 4 ust. 2 dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 1981 r. (Dz.U.81.17.83) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 lipca 1981 r.

⁵ Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 1978 r. (Dz.U.78.26.116) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 listopada 1978 r.

⁶ Art. 5 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 3 lipca 1981 r. (Dz.U.81.17.83) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 lipca 1981 r.

⁷ Art. 5 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 3 lipca 1981 r. (Dz.U.81.17.83) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 lipca 1981 r.

⁸ Art. 5 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 3 lipca 1981 r. (Dz.U.81.17.83) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 lipca 1981 r.

⁹ Art. 5 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. c) ustawy z dnia 3 lipca 1981 r. (Dz.U.81.17.83) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 lipca 1981 r.

¹⁰ Art. 5 ust. 9 dodany przez art. 1 pkt 2 lit. d) ustawy z dnia 3 lipca 1981 r. (Dz.U.81.17.83) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 lipca 1981 r.

¹¹ Art. 6 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 26 października 1978 r. (Dz.U.78.26.116) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 listopada 1978 r.

¹² Art. 6 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 26 października 1978 r. (Dz.U.78.26.116) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 listopada 1978 r.

¹³ Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 26 października 1978 r. (Dz.U.78.26.116) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 listopada 1978 r.

¹⁴ Art. 7 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 26 października 1978 r. (Dz.U.78.26.116) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 listopada 1978 r.