Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Ewidencja gruntów i budynków.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.158.813

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1999 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.

1. Rozporządzenie reguluje:

1) sposób zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów i budynków, zwanej dalej "ewidencją",

2) zakres danych (informacji szczegółowych) objętych tą ewidencją,

3) sposób i terminy sporządzania terenowych i krajowych zestawień zbiorczych danych objętych ewidencją, a także rodzaje budynków, które nie będą wykazywane w ewidencji,

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496).

§  2.

1. Ewidencja ma na celu gromadzenie i dostarczanie danych na potrzeby zagospodarowania przestrzennego, wymiaru podatków, innych obciążeń publicznoprawnych, oznaczenia nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej i gospodarki gruntami oraz zapewnienie ochrony interesów majątkowych stron obrotu nieruchomościami.

2. Ewidencja obejmuje dane dotyczące praw przedmiotowych i podmiotowych. W opisie przedmiotów wykorzystuje się dane gromadzone w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. Informacje dotyczące praw podmiotowych wynikają z danych ujawnionych w księgach wieczystych i innych dokumentach.

3. Zakres przedmiotowy i podmiotowy ewidencji obejmuje informacje dotyczące:

1) gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeśli zostały założone dla nieruchomości, w której skład wchodzą grunty,

2) budynków - ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych,

3) właściciela, a w odniesieniu do gruntów państwowych i komunalnych - innych osób fizycznych i prawnych, w których władaniu znajdują się grunty i budynki lub ich części,

4) miejsca zamieszkania lub siedziby osób wymienionych w pkt 3,

5) wpisu do rejestru zabytków.

§  3.

1. Ewidencja obejmuje całe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem morza terytorialnego.

2. Ewidencja stanowi podstawę krajowego systemu informacji o terenie.

§  4.

1. Przedmiotami ewidencji są działki gruntu oraz budynki.

2. Działkę gruntu, zwaną dalej "działką", stanowi ciągły obszar gruntu, jednorodny ze względu na stan prawny.

3. Działki graniczące ze sobą można wykazywać w ewidencji gruntów, nawet gdy stanowią przedmiot tych samych praw, jeżeli:

1) wyodrębnione zostały w wyniku podziału nieruchomości, zgodnie z zasadami określonymi w przepisach szczególnych,

2) są wyszczególnione w istniejących dokumentach dotyczących stanu prawnego nieruchomości; dokumentami tymi są księgi wieczyste, zbiory dokumentów, akty notarialne, akty własności ziemi, orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne,

3) ich wydzielenie jest celowe ze względu na stan faktyczny.

4. Tereny komunikacyjne (koleje, drogi i inne) oraz grunty pod wodami (rzekami, potokami, rowami i innymi), w razie wzajemnego przecinania się, stanowią odrębne działki, jeżeli:

1) wody powierzchniowe, z wyjątkiem płynących rurociągami lub krytymi kanałami, dzielą tereny kolejowe i drogi na odrębne działki,

2) kolej dzieli drogi na odrębne działki,

3) drogi wyższej kategorii dzielą drogi niższej kategorii na odrębne działki.

5. Budynkiem, w rozumieniu rozporządzenia, jest budynek określony w przepisach prawa budowlanego, wymagający zgłoszenia lub pozwolenia na budowę. Za budynek uważa się również jego część stanowiącą segment pionowy w układzie bliźniaczym lub szeregowym i będącą przedmiotem odrębnych praw własności, choćby była wzniesiona na jednej działce i stanowiła jedną całość architektoniczną.

6. Lokalem w rozumieniu rozporządzenia jest lokal określony w przepisach o własności lokali.

7. Ewidencja nie obejmuje budynków:

1) położonych na gruntach, które uważa się zgodnie z odrębnymi przepisami za niezbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa,

2) na terenach zamkniętych, o których mowa w art. 2 pkt 9 ustawy.

8. Pole powierzchni działki określa się w hektarach i wykazuje z dokładnością zapisu do jednego metra kwadratowego.

§  5.

1. Podmiotami ewidencji są właściciele (współwłaściciele) gruntów oraz budynków.

2. Podmiotami ewidencji są również użytkownicy (współużytkownicy) wieczyści oraz samoistni posiadacze (współposiadacze) gruntów.

3. Współwłaściciele, o których mowa w ust. 1, oraz współużytkownicy wieczyści i współposiadacze samoistni, o których mowa w ust. 2, są podmiotami ewidencjonowanymi wspólnie.

4. Podmioty ewidencji wykorzystywane są do identyfikacji gruntów oraz ich zaliczania do grup rejestrowych, o których mowa w § 25 ust. 1.

§  6.

1. Prowadzenie ewidencji jest działaniem ciągłym.

2. Wojewoda, wykonując zadania organu państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej, określone w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy, zapewnia współdziałanie organu prowadzącego ewidencję z ośrodkiem dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, o którym mowa w art. 40 ust. 2 ustawy, w celu zapewnienia aktualności ewidencji, racjonalnego wykorzystania zasobów osobowych i sprzętowych, właściwego zabezpieczenia zbiorów oraz sprawnej obsługi osób korzystających z ewidencji, a także ustala administratora sieci komputerowej oraz określa tryb udzielania i zakres uprawnień dla poszczególnych użytkowników sieci.

3. Prowadzenie ewidencji obejmuje czynności prawno-administracyjne oraz techniczne. Czynności techniczne związane są z obsługą zbiorów danych ewidencyjnych i osób korzystających z tych zbiorów.

4. Czynności techniczne wykonuje ośrodek dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, o którym mowa w art. 40 ust. 2 ustawy, zwany dalej "ośrodkiem dokumentacji".

§  7.

1. Ewidencja stanowi jeden spójny system informacyjny.

2. Ewidencję prowadzi się w dostosowaniu do administracyjnego podziału kraju, z uwzględnieniem potrzeb związanych z wykonywaniem zadań wymienionych w art. 21 ustawy.

3. Wgląd do ewidencji nie obejmuje źródłowej dokumentacji geodezyjnej.

4. Wyrysy i wypisy (wydruki) z ewidencji oraz kopie map ewidencyjnych są dokumentami urzędowymi, jeżeli zostały uwierzytelnione przez organ prowadzący ewidencję.

5. Opłaty za wydanie dokumentów wymienionych w ust. 4 stanowią środki Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym.

§  8.

1. Ewidencję prowadzi się w systemie informatycznym, którego podstawę stanowi komputerowa baza danych.

2. Komputerowa baza danych ewidencyjnych stanowi integralną część państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

3. Wchodzące w skład bazy komputerowej zbiory danych podlegają archiwizacji.

§  9.

1. Ewidencja zawiera dane wynikające ze stanów prawnych, a w przypadku braku tych danych, przyjmuje się dane wynikające ze stanów faktycznych.

2. Stan prawny i faktyczny dotyczy przedmiotu i podmiotu ewidencji.

3. Zapisy w ewidencji są zgodne z treścią danych, o których mowa w ust. 1, oraz dokumentów uzyskanych w wyniku czynności urzędowych lub dostarczonych przez osoby zainteresowane.