Tytuł 3 - Doręczanie pism procesowych i orzeczeń sądowych; stawiennictwo świadków, biegłych i osób ściganych - Egipt-Polska. Umowa o pomocy prawnej w sprawach karnych, przekazywaniu osób skazanych i ekstradycji. Kair.1992.05.17.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1994.34.128
Akt obowiązujący Wersja od: 20 lutego 1993 r.
Tytuł 3
Doręczanie pism procesowych i orzeczeń sądowych; stawiennictwo świadków, biegłych i osób ściganych
Doręczanie pism procesowych i orzeczeń sądowych; stawiennictwo świadków, biegłych i osób ściganych
1.
Państwo wezwane dokonuje, zgodnie z własnym prawem, doręczeń pism procesowych i orzeczeń sądowych przekazanych w tym celu przez Państwo wzywające. Doręczenie może być dokonane przez zwykłe oddanie pisma lub orzeczenia adresatowi albo, na wniosek Państwa wzywającego, w szczególnej formie, jeżeli nie jest ona sprzeczna z prawem Państwa wezwanego.2.
Doręczenie jest potwierdzone dowodem doręczenia opatrzonym datą i podpisem adresata lub zaświadczeniem wydanym przez organ Państwa wezwanego, stwierdzającym fakt doręczenia, jego formę i datę. Jeden z tych dokumentów jest niezwłocznie przekazywany Państwu wzywającemu. Jeżeli doręczenie nie mogło być dokonane, Państwo wezwane zawiadamia o tym niezwłocznie Państwo wzywające informując o przyczynach.3.
Wezwania do stawiennictwa powinny być przekazywane do Państwa wezwanego co najmniej na dwa miesiące przed wymaganym terminem stawiennictwa tych osób.4.
Obydwa Państwa zastrzegają sobie prawo dobrowolnego doręczania pism własnym obywatelom za pośrednictwem swego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego.1.
Jeżeli Państwo wzywające uzna, że osobiste stawiennictwo świadka lub biegłego przed jego organami sądowymi jest konieczne, zaznacza to w swoim wniosku o doręczenie wezwania, a Państwo wezwane wzywa tego świadka lub biegłego do stawiennictwa.2.
Państwo wezwane zawiadamia Państwo wzywające o decyzji świadka lub biegłego. W wypadku określonym w ustępie 1 wniosek lub wezwanie powinno określać przybliżoną wysokość należności, jak również wysokość kosztów podróży i pobytu podlegających zwrotowi.1.
Osoba pozbawiona wolności, o której osobiste stawiennictwo w charakterze świadka lub w celu przeprowadzenia konfrontacji wnosi Państwo wzywające, jest przekazywana czasowo na terytorium, gdzie przesłuchanie ma mieć miejsce, pod warunkiem jej odesłania w terminie określonym przez Państwo wezwane. Można odmówić przekazania, jeżeli:a)
osoba pozbawiona wolności nie wyraża na to zgody;b)
obecność tej osoby jest konieczna w związku z postępowaniem karnym toczącym się na terytorium Państwa wezwanego;c)
przekazanie mogłoby spowodować przedłużenie okresu pozbawienia wolności lubd)
inne ważne względy sprzeciwiają się przekazaniu.2.
Osoba przekazana powinna być nadal pozbawiona wolności na terytorium Państwa wzywającego, chyba że Państwo wezwane zażąda jej zwolnienia.Świadek lub biegły, który nie stawi się na wezwanie, o którego doręczenie wnoszono, nie może podlegać, również w wypadku gdy wezwanie zawierało takie zagrożenie, żadnym karom lub środkom przymusu, chyba że uda się on następnie dobrowolnie na terytorium Państwa wzywającego i zostanie tam ponownie wezwany do stawiennictwa.
Należności, jak również koszty podróży i pobytu podlegające zwrotowi świadkowi lub biegłemu przez Państwo wzywające są obliczane przy uwzględnieniu ich miejsca zamieszkania i są im zwracane według stawek co najmniej równych stawkom przewidzianym przez przepisy prawne obowiązujące w Państwie, w którym przesłuchanie ma mieć miejsce.
1.
Świadek lub biegły, niezależnie od jego obywatelstwa, który w wyniku wezwania stawi się przed organami sądowymi Państwa wzywającego, nie może być ścigany, pozbawiony wolności ani poddany żadnym innym ograniczeniom wolności osobistej na terytorium tego Państwa w związku z czynami popełnionymi lub wyrokami skazującymi, wydanymi przed jego wjazdem na terytorium Państwa wzywającego.2.
Każda osoba, niezależnie od jej obywatelstwa, wezwana do stawiennictwa przed organami sądowymi Państwa wzywającego w celu odpowiadania za czyny, za które jest ścigana, nie może być w tym Państwie ścigana, pozbawiona wolności ani poddana żadnym innym ograniczeniom wolności osobistej w związku z czynami popełnionymi lub wyrokami skazującymi, wydanymi przed wjazdem na terytorium Państwa wzywającego i nie określonymi w wezwaniu.3.
Immunitet określony w ustępach 1 i 2, wygasa, gdy świadek, biegły lub osoba ścigana, mając możliwość opuszczenia terytorium Państwa wzywającego w ciągu piętnastu dni od dnia, w którym ich obecność nie była już niezbędna, pozostali na tym terytorium lub po jego opuszczeniu tam powrócili.