Rozdział 4 - Warunki podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń 57 - Działalność ubezpieczeniowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.11.62 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 2004 r.

Rozdział  4

Warunki podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń ⁵⁷

Art.  38.  ⁵⁸

 (skreślony).

Art.  39.  ⁵⁹

 (skreślony).

Art.  39a.  ⁶⁰

 (skreślony).

Art.  40.  ⁶¹

 Przepisy ustawy, w tym - odpowiednio przepisy rozdziału 10, stosuje się do głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń, o ile przepisy art. 41-42r nie stanowią inaczej.

Art.  41.  ⁶²

 Zagraniczne zakłady ubezpieczeń mogą podejmować i prowadzić działalność ubezpieczeniową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadzie wzajemności.

Art.  41a.  ⁶³

1. Zagraniczne zakłady ubezpieczeń mogą podejmować i prowadzić działalność ubezpieczeniową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jedynie przez główny oddział zagranicznego zakładu ubezpieczeń, zwany dalej "głównym oddziałem".

2. Główny oddział działa na podstawie przepisów prawa polskiego i statutu głównego oddziału określanego przez zagraniczny zakład ubezpieczeń, sporządzanego w formie aktu notarialnego.

3. Statut głównego oddziału i jego zmiany podlegają zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych.

4. Statut głównego oddziału określa w szczególności:

1) strukturę organizacyjną głównego oddziału,

2) zasady tworzenia jednostek terenowych oraz zasady ich reprezentacji,

3) rodzaje rezerw techniczno-ubezpieczeniowych tworzonych przez główny oddział i metody ich tworzenia,

4) zasady rozliczeń z zagranicznym zakładem ubezpieczeń.

5. 64  Główny oddział może rozpocząć działalność z chwilą dokonania wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

6. 65  Wpis do Krajowego Rejestru Sądowego może zostać dokonany po uzyskaniu zezwolenia ministra właściwego do spraw instytucji finansowych na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

7-10. 66  (skreślone).

Art.  42.  ⁶⁷

1. Główny oddział może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywany.

2. Głównym oddziałem kieruje dyrektor głównego oddziału, który posiada stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Prawo reprezentacji głównego oddziału przysługuje jedynie samodzielnie dyrektorowi lub dwóm zastępcom dyrektora łącznie.

4. Zagraniczny zakład ubezpieczeń działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może wyznaczyć osobę uprawnioną do reprezentacji; osoba ta reprezentuje zagraniczny zakład ubezpieczeń działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od chwili ujawnienia jej danych w rejestrze.

5. Dyrektor głównego oddziału, jego zastępcy oraz osoba, o której mowa w ust. 4, są ujawniani w rejestrze głównych oddziałów.

6. Główny oddział jest obowiązany przechowywać wszelkie dokumenty dotyczące działalności, o której mowa w art. 41a ust. 1, w siedzibie głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Główny oddział ma swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości wskazanej w zezwoleniu, o którym mowa w art. 42a ust. 1.

8. Właściwe do rozpoznawania spraw, w których stroną lub uczestnikiem jest zagraniczny zakład ubezpieczeń działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez główny oddział, są sądy polskie.

Art.  42a.  ⁶⁸

1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po wyrażeniu opinii przez organ nadzoru, wydaje na wniosek zagranicznego zakładu ubezpieczeń zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) nazwę i siedzibę zagranicznego zakładu ubezpieczeń oraz nazwę państwa, w którym znajduje się jego siedziba,

2) siedzibę oraz rzeczowy zakres działalności głównego oddziału,

3) imiona i nazwiska osób proponowanych na dyrektora głównego oddziału, jego zastępców oraz aktuariusza, jeżeli obowiązek wykonywania przez tę osobę przypisanych jej czynności wynika z ustawy.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) statut oraz imiona i nazwiska członków organu zarządzającego zagranicznego zakładu ubezpieczeń,

2) informację o wysokości środków własnych zagranicznego zakładu ubezpieczeń,

3) dane o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym osób, o których mowa w ust. 2 pkt 3,

4) zaświadczenie organu nadzoru ubezpieczeniowego państwa, w którym zagraniczny zakład ubezpieczeń ma swoją siedzibę, o posiadaniu zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej oraz o posiadaniu środków własnych i informację o sytuacji finansowej,

5) dowód, że zakłady ubezpieczeń działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z niniejszą ustawą, mogą podjąć działalność ubezpieczeniową na terytorium kraju pochodzenia zagranicznego zakładu ubezpieczeń; wymóg ten nie dotyczy krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska podpisała stosowne umowy międzynarodowe,

6) bilans oraz rachunek zysków i strat za okres ostatnich trzech lat działalności zagranicznego zakładu ubezpieczeń wraz z opinią biegłego rewidenta,

7) ogólne warunki ubezpieczeń, które zamierza prowadzić zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez główny oddział,

8) plan działalności wraz z rachunkiem symulacyjnym dotyczącym prowadzenia głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zawierający dane określone w art. 31,

9) projekt statutu głównego oddziału,

10) informacje o wysokości funduszu organizacyjnego przeznaczonego na utworzenie administracji głównego oddziału i zorganizowanie jego jednostek terenowych.

Art.  42b.  ⁶⁹

1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 42a ust. 1, jest wydawane na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń wymienionych w załączniku do ustawy.

2. Zezwolenie może być wydane, jeżeli w państwie, w którym znajduje się siedziba zagranicznego zakładu ubezpieczeń, posiada on odpowiednie zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej we wnioskowanym zakresie i działa w formie spółki akcyjnej lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych.

3. 70  Ograniczenie co do formy prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do zagranicznych zakładów ubezpieczeń, których siedziba znajduje się w państwach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.

Art.  42c.  ⁷¹

1. Zezwolenie obejmuje dane zawarte w art. 42a ust. 2.

2. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany powiadomić ministra właściwego do spraw instytucji finansowych i organ nadzoru o zmianie osób pełniących funkcje dyrektora głównego oddziału, jego zastępców i aktuariusza oraz przedstawić odpowiednie dane o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym tych osób, w terminie 30 dni od dnia powstania tych zmian.

3. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany rozpocząć działalność w terminie nie dłuższym niż rok od daty wydania zezwolenia; w przypadku nierozpoczęcia działalności w tym terminie zezwolenie wygasa.

Art.  42d.  ⁷²

 Zmiana rzeczowego zakresu działania zagranicznego zakładu ubezpieczeń wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw instytucji finansowych; do wniosku o wydanie zezwolenia stosuje się przepisy art. 42a.

Art.  42e.  ⁷³

1. Zagraniczny zakład ubezpieczeń, prowadzący działalność ubezpieczeniową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w grupie 10 i 13 działu II, staje się członkiem Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych.

2. 74  Wysokość składki wnoszonej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych wyliczana jest od zainkasowanej składki brutto głównego oddziału.

Art.  42f.  ⁷⁵

1. Wydanie zezwolenia na prowadzenie lub rozszerzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uzależnione od złożenia kaucji w celu zabezpieczenia jego przyszłych zobowiązań z tytułu umów ubezpieczenia zawartych przez główny oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Kaucja wynosi 50% minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego, o którym mowa w art. 46 ust. 1 pkt 3.

3. Kaucja jest utrzymywana przez cały okres działalności głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Kaucja jest zaliczana na poczet posiadanych środków własnych i podlega zdeponowaniu na wyodrębnionym, oprocentowanym rachunku w banku mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który posiada fundusze własne w wysokości stanowiącej równowartość w złotych co najmniej 100 mln EURO ⁷⁶ .

5. Kaucja, wraz z oprocentowaniem, podlega zwrotowi zagranicznemu zakładowi ubezpieczeń po zaspokojeniu wszystkich roszczeń wynikających z umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

6. Kaucja nie podlega egzekucji; zaspokojenie z kaucji, za zgodą organu nadzoru, może nastąpić jedynie w trakcie likwidacji głównego oddziału.

Art.  42g.  ⁷⁷

 Zezwolenie na prowadzenie lub rozszerzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie może być wydane, jeżeli zachodzi co najmniej jedna z następujących okoliczności:

1) wniosek oraz dołączone do niego dokumenty nie spełniają wymogów określonych w art. 42a,

2) dyrektor głównego oddziału i co najmniej jeden jego zastępca nie posiadają wykształcenia i doświadczenia zawodowego niezbędnego do zarządzania działalnością ubezpieczeniową,

3) zagraniczny zakład ubezpieczeń nie daje rękojmi prawidłowego prowadzenia działalności ubezpieczeniowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

4) zagraniczny zakład ubezpieczeń nie udowodni posiadania środków finansowych gwarantujących wypłacalność,

5) zagrożone są ważne interesy gospodarcze państwa,

6) plan działalności, o którym mowa w art. 31, wraz z rachunkiem symulacyjnym, obejmującym funkcjonowanie głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie zapewnia trwałej zdolności zagranicznego zakładu ubezpieczeń do wykonywania zobowiązań z tytułu umów zawieranych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

7) brak dowodu, o którym mowa w art. 42a ust. 3 pkt 5.

Art.  42h.  ⁷⁸

 Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany do tworzenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, o których mowa w art. 49 i 50, z tytułu zobowiązań, jakie mogą wyniknąć z zawartych przez główny oddział umów ubezpieczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  42i.  ⁷⁹

1. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany do posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej środków własnych w wysokości nie niższej niż margines wypłacalności, o którym mowa w art. 45, przy czym podstawą do wyliczenia marginesu wypłacalności jest przypis składki lub świadczenia głównego oddziału.

2. Środki własne, o których mowa w ust. 1, ustala się zgodnie z art. 45a, przy czym kaucja, o której mowa w art. 42f, zwiększa wartość tych środków.

Art.  42j.  ⁸⁰

 Minimalny kapitał gwarancyjny dla głównego oddziału wynosi 50% minimalnego kapitału gwarancyjnego określonego dla zakładów ubezpieczeń.

Art.  42k.  ⁸¹

1. Nadzór nad głównym oddziałem zagranicznego zakładu ubezpieczeń sprawuje organ nadzoru.

2. Przepisy określające uprawnienia organu nadzoru w stosunku do organów zakładu ubezpieczeń stosuje się odpowiednio do dyrektora głównego oddziału i jego zastępców lub osoby wyznaczonej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń do jego reprezentowania.

Art.  42l.  ⁸²

1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych cofa zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zakład ten w państwie, gdzie znajduje się jego siedziba:

1) utracił zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej,

2) został postawiony w stan likwidacji lub upadłości.

2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek organu nadzoru, może cofnąć zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:

1) zagraniczny zakład ubezpieczeń przestał spełniać warunki niezbędne do uzyskania zezwolenia,

2) główny oddział prowadzi działalność ubezpieczeniową z naruszeniem przepisów prawa,

3) zagraniczny zakład ubezpieczeń wystąpił do organu nadzoru z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia, przy czym powinno być zagwarantowane zabezpieczenie interesów ubezpieczonych dotyczące w szczególności spełnienia świadczeń i wypłaty odszkodowań.

Art.  42ł.  ⁸³

1. Rozwiązanie głównego oddziału następuje po przeprowadzeniu likwidacji.

Art.  42m.  ⁸⁴

1. Likwidatorzy są obowiązani do składania sprawozdań o przebiegu likwidacji w terminach 3-miesięcznych; organ nadzoru może żądać przedstawiania sprawozdań o przebiegu likwidacji w terminach krótszych oraz przekazywania dodatkowych informacji.

2. W razie ogłoszenia lub zarządzenia likwidacji głównego oddziału, niedopuszczalne jest zawieranie nowych umów ubezpieczenia, przedłużanie umów zawartych lub podwyższanie sum ubezpieczenia. Umowy zawarte nie ulegają przedłużeniu.

3. W razie likwidacji przez zagraniczny zakład ubezpieczeń działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub utraty zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej w kraju, likwidatorem głównego oddziału jest jego dyrektor.

4. Dyrektor ma obowiązek powiadomić ministra właściwego do spraw instytucji finansowych i ogłosić trzykrotnie w gazecie ogólnopolskiej o okolicznościach, o których mowa w art. 42l ust. 1, w terminie 14 dni od dnia utraty zezwolenia, otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości.

5. Jeżeli środki stanowiące pokrycie funduszu ubezpieczeniowego nie wystarczą na pokrycie wszystkich zobowiązań, za zgodą organu nadzoru zaspokojenie nie pokrytej części następuje z kaucji.

6. Do likwidacji głównego oddziału przepisy art. 446 § 2, art. 448-450, 452, 453, 457-461 Kodeksu handlowego stosuje się odpowiednio.

Art.  42n.  ⁸⁵

1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek organu nadzoru, może zarządzić likwidację głównego oddziału w przypadku, gdy:

1) działalność zagranicznego zakładu ubezpieczeń jest prowadzona z naruszeniem przepisów prawa lub jest sprzeczna z planem działalności,

2) zagraniczny zakład ubezpieczeń nie spełnia świadczeń ubezpieczeniowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej albo spełnia je z opóźnieniem lub częściowo.

2. W razie zarządzenia likwidacji organ nadzoru wyznacza likwidatora. Przepisy art. 42m stosuje się odpowiednio.

Art.  42o.  ⁸⁶

1. W przypadku ogłoszenia upadłości zagranicznego zakładu ubezpieczeń, pierwszeństwo do zaspokojenia z masy upadłości w kraju mają należności z tytułu umów ubezpieczenia, zawartych przez główny oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. W przypadku ogłoszenia upadłości zagranicznego zakładu ubezpieczeń, do likwidacji działalności głównego oddziału stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756).

Art.  42p.  ⁸⁷

1. Zagraniczny zakład ubezpieczeń odpowiada za zobowiązania głównego oddziału całym swoim majątkiem.

Art.  42r.  ⁸⁸

 Dyrektor głównego oddziału, który nie powiadomi ministra właściwego do spraw instytucji finansowych oraz nie ogłosi trzykrotnie w gazecie ogólnopolskiej o okolicznościach, o których mowa w art. 42l ust. 1, odpowiada majątkiem osobistym i solidarnie z zagranicznym zakładem ubezpieczeń za szkodę wyrządzoną z tego tytułu wierzycielom.

Art.  43.  ⁸⁹

 (skreślony).

Art.  44.  ⁹⁰

 (skreślony).

⁵⁷ Tytuł rozdziału 4 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁵⁸ Art. 38 skreślony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁵⁹ Art. 39 skreślony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁶⁰ Art. 39a skreślony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁶¹ Art. 40:

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. (Dz.U.00.70.819) zmieniającej nin. ustawę z dniem 24 września 2000 r.

⁶² Art. 41 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U.90.59.344) początkowo miał wejść w życie z dniem 1 stycznia 1993 r., stosownie do jej art. 99.

Art. 1 ustawy z dnia 9 grudnia 1992 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U.93.5.21) zmienił z mocą od dnia 20 stycznia 1993 r. datę wejścia w życie powołanego art. 41 na dzień 1 stycznia 1999 r.

Art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.95.96.478) w związku z art. 17 pkt 2 tej ustawy zmienił treść powołanego art. 41 z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r.

Art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.95.96.478) został skreślony przez art. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U.98.155.1015) z dniem 1 stycznia 1999 r.

Art. 41 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁶³ Art. 41a dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁶⁴ Art. 41a ust. 5 zmieniony przez art. 79 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.769) z dniem 1 stycznia 2001 r.

⁶⁵ Art. 41a ust. 6 zmieniony przez art. 79 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.769) z dniem 1 stycznia 2001 r.

⁶⁶ Art. 41a ust. 7-10 skreślone przez art. 79 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.769) z dniem 1 stycznia 2001 r.

⁶⁷ Art. 42 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U.90.59.344) początkowo miał wejść w życie z dniem 1 stycznia 1993 r., stosownie do jej art. 99.

Art. 1 ustawy z dnia 9 grudnia 1992 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U.93.5.21) zmienił z mocą od dnia 20 stycznia 1993 r. datę wejścia w życie powołanego art. 42 na dzień 1 stycznia 1999 r.

Art. 1 pkt 40 ustawy z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.95.96.478) w związku z art. 17 pkt 2 tej ustawy zmienił treść powołanego art. 42 z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r.

Art. 1 pkt 40 ustawy z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.95.96.478) został skreślony przez art. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U.98.155.1015) z dniem 1 stycznia 1999 r.

Art. 42 zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁶⁸ Art. 42a dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁶⁹ Art. 42b dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁷⁰ Art. 42b ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. (Dz.U.00.70.819) zmieniającej nin. ustawę z dniem 24 września 2000 r.

⁷¹ Art. 42c dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁷² Art. 42d dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁷³ Art. 42e dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁷⁴ Art. 42e ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. (Dz.U.00.70.819) zmieniającej nin. ustawę z dniem 24 września 2000 r.

⁷⁵ Art. 42f dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁷⁶ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".

⁷⁷ Art. 42g dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁷⁸ Art. 42h dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁷⁹ Art. 42i dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸⁰ Art. 42j dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸¹ Art. 42k dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸² Art. 42l dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸³ Art. 42ł dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸⁴ Art. 42m dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸⁵ Art. 42n dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸⁶ Art. 42o dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸⁷ Art. 42p dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸⁸ Art. 42r dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸⁹ Art. 43 skreślony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁹⁰ Art. 44 skreślony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 10 grudnia 1998 r. (Dz.U.98.155.1015) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1999 r.