Dział 4 - ZASADY USTALANIA SUBWENCJI OGÓLNYCH - Dochody jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.150.983

Akt utracił moc

Wersja od: 29 listopada 2003 r.

DZIAŁ  IV

ZASADY USTALANIA SUBWENCJI OGÓLNYCH

Rozdział  1

Subwencja ogólna dla gminy

Art.  19.

1. Każda gmina otrzymuje z budżetu państwa subwencję ogólną składającą się z części:

1) podstawowej,

2) oświatowej,

3) rekompensującej.

2. O przeznaczeniu środków otrzymanych w formie subwencji ogólnej decyduje rada gminy.

Art.  20.

1. Kwotę przeznaczoną na część podstawową subwencji ogólnej dla wszystkich gmin ustala się jako sumę kwoty stanowiącej nie mniej niż 1% planowanych w ustawie budżetowej dochodów budżetu państwa oraz kwoty wpłat gmin, ustalonych według zasad określonych w art. 23.

2. Podziału kwoty przeznaczonej na część podstawową subwencji ogólnej dokonuje się w następujący sposób:

1) 22 (skreślony),

2) ustala się dla poszczególnych gmin kwotę wyrównawczą, stanowiącą element składowy części podstawowej subwencji ogólnej, według zasad określonych w art. 21,

3) pozostałą kwotę części podstawowej subwencji ogólnej rozdziela się między wszystkie gminy proporcjonalnie do przeliczeniowej liczby mieszkańców w poszczególnych gminach, ustalonej według zasad określonych w art. 22.

3. 23 (skreślony).

Art.  21.

1. Kwota wyrównawcza stanowiąca element składowy części podstawowej subwencji ogólnej przysługuje gminom, w których wskaźnik podstawowych dochodów podatkowych na jednego mieszkańca, obliczony według zasad określonych w ust. 2, zwany dalej "wskaźnikiem G", jest mniejszy niż 85% analogicznego wskaźnika obliczonego łącznie dla wszystkich gmin, zwanego dalej "wskaźnikiem P".

2. Wskaźnik G oblicza się, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7, dzieląc kwotę podstawowych dochodów podatkowych gminy, w pierwszym półroczu roku bazowego, przez liczbę mieszkańców gminy.

3. Wysokość należnej gminie kwoty wyrównawczej oblicza się mnożąc liczbę stanowiącą 90% różnicy między 85% wskaźnika P i wskaźnikiem G przez liczbę mieszkańców gminy i przez wskaźnik określający dla roku bazowego relację planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w pierwszym półroczu.

4. Podstawę obliczenia wskaźnika G i wskaźnika P stanowią dochody wykazane w sprawozdaniach gmin, których obowiązek sporządzenia wynika z odrębnych przepisów, oraz dane o liczbie mieszkańców.

5. Dla celów obliczenia kwoty wyrównawczej części podstawowej subwencji ogólnej dla gmin, w miejsce dochodów gmin z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, wykazanych w sprawozdaniach gmin, o których mowa w ust. 4, przyjmuje się dochody z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, które ustala się:

1) dla 1999 r. - mnożąc łączną kwotę dochodów gmin z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w pierwszym półroczu 1998 r., wykazaną przez gminy w sprawozdaniu, przez współczynnik ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 6 ust. 2, stosując wskaźnik określony w art. 6 ust. 2 pkt 3,

2) dla 2000 r. - mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku, za pierwsze półrocze 1999 r., przez wskaźnik równy udziałowi należnego w roku poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych, zamieszkałych na terenie gminy, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku.

6. 24 Dla ustalenia kwoty wyrównawczej i wpłat, o których mowa w art. 23, przyjmuje się dochody, które gmina może uzyskać z podatku rolnego, stosując średnią cenę skupu żyta określoną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a w przypadku innych podatków, stosując stawki maksymalne, z wyjątkiem podatku od środków transportowych, z którego dochody stanowią wpływy realizowane przy zastosowaniu stawek określonych w uchwałach rady gminy, bez zwolnień, odroczeń, umorzeń oraz zaniechań poboru dochodów gminy, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a)-e) oraz pkt 2 lit. a) i b).

7. Dla gminy o liczbie mieszkańców do 15.000 przyjmuje się do obliczenia kwoty wyrównawczej części podstawowej subwencji ogólnej dochody z tytułu podatku od nieruchomości, wynikające ze stawek tego podatku, uchwalonych przez radę tej gminy.

Art.  22.

Dla gmin o liczbie mieszkańców:

1) nie większej niż 5.000 - przeliczeniowa liczba mieszkańców jest równa liczbie 5.000,

2) od 5.001 do 10.000 - przeliczeniowa liczba mieszkańców jest równa liczbie mieszkańców,

3) powyżej 10.000 - przeliczeniową liczbę mieszkańców ustala się w następujący sposób:

Liczba mieszkańców	Przeliczeniowa liczba mieszkańców
10.000 - 50.000	10.000 + 110% liczby mieszkańców powyżej 10.000
powyżej 50 000 - 300.000	54.000 + 120% liczby mieszkańców powyżej 50.000
powyżej 300.000	354.000 + 125% liczby mieszkańców powyżej 300.000.

Art.  23.

1. Gminy, w których wskaźnik G jest większy niż 150% wskaźnika P, dokonują wpłat z przeznaczeniem na zwiększenie części podstawowej subwencji ogólnej, o której mowa w art. 20.

2. Kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców gminy przez wskaźnik określający dla roku bazowego relacje planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w pierwszym półroczu i przez kwotę wynoszącą:

1) dla gmin, dla których wskaźnik G jest nie większy niż 200% wskaźnika P - 20% nadwyżki wskaźnika G ponad 150% wskaźnika P,

2) dla gmin, dla których wskaźnik G jest większy niż 200% i nie większy niż 300% wskaźnika P - 10% wskaźnika P, powiększoną o 25% nadwyżki wskaźnika G ponad 200% wskaźnika P,

3) dla gmin, dla których wskaźnik G jest większy niż 300% wskaźnika P - 35% wskaźnika P, powiększoną o 30% nadwyżki wskaźnika G ponad 300% wskaźnika P.

3. Łączna kwota wpłat, o których mowa w ust. 1, określana jest w ustawie budżetowej na dany rok.

4. Gminy dokonują wpłat, o których mowa w ust. 1, na rachunek dochodów budżetu państwa w dwunastu równych ratach, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca; od kwot nie wpłaconych w terminie nalicza się odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych.

5. Do nie wpłaconych w terminie kwot, o których mowa w ust. 4, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art.  24.

Część rekompensująca subwencji ogólnej dla gminy może składać się z:

1) kwoty rekompensującej dochody utracone w związku z częściową likwidacją podatku od środków transportowych,

2) 25 kwoty rekompensującej dochody utracone bezpośrednio z tytułu ustawowych ulg i zwolnień, określonych w:

a) art. 12 ust. 1 pkt 4-6, ust. 2 pkt 5 i ust. 6, art. 13 ust. 1, art. 13a ust. 1 i 2, art. 13b ust. 1 oraz art. 13c ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 108, poz. 681, z 2001 r. Nr 81, poz. 875 oraz z 2002 r. Nr 200, poz. 1680),

b) art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. Nr 200, poz. 1682),

c) art. 7 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 i Nr 200, poz. 1683).

Art.  25.

1. Kwotę rekompensującą, o której mowa w art. 24 pkt 1, przeznaczoną dla wszystkich gmin ustala się w wysokości nie mniejszej niż 10,5% planowanych w ustawie budżetowej wpływów z podatku akcyzowego od paliw silnikowych.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania gminom kwoty rekompensującej, o której mowa w art. 24 pkt 1, z uwzględnieniem utraconej kwoty dochodu z tytułu częściowej likwidacji podatku od środków transportowych, ustalonej na podstawie informacji gmin za 1997 r.

Art.  26.

1. Gmina, która utraciła dochody na skutek zastosowania ulg i zwolnień ustawowych określonych w art. 24 pkt 2, otrzymuje kwotę rekompensującą, o której mowa w art. 24 pkt 2.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady obliczania i tryb przekazywania gminom kwoty rekompensującej, o której mowa w art. 24 pkt 2, z uwzględnieniem wniosków gmin, zawierających dane o rocznych skutkach ustawowych ulg i zwolnień.

Art.  27.

Kwotę rekompensującą, o której mowa w art. 24 pkt 2, przeznaczoną dla wszystkich gmin określa dla każdego roku budżetowego ustawa budżetowa.

Rozdział  2

Subwencja ogólna dla powiatu

Art.  28.

1. Subwencja ogólna dla powiatu składa się z części:

1) oświatowej,

2) drogowej,

3) wyrównawczej - w przypadku określonym w art. 30.

2. O przeznaczeniu środków otrzymanych w formie subwencji ogólnej decyduje rada powiatu.

Art.  29.

Kwotę przeznaczoną na część wyrównawczą subwencji ogólnej dla wszystkich powiatów określa dla każdego roku budżetowego ustawa budżetowa.

Art.  30.

1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej otrzymuje powiat, w którym wskaźnik podstawowych dochodów podatkowych na jednego mieszkańca, obliczony według zasad określonych w ust. 2, zwany dalej "wskaźnikiem S", jest mniejszy od wskaźnika S_w, o którym mowa w ust. 3.

2. Wskaźnik S dla danego powiatu oblicza się, dzieląc kwotę planowanych na dany rok budżetowy dla tego powiatu dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustaloną zgodnie z art. 10 na podstawie planowanej ogólnej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy, przez liczbę mieszkańców powiatu.

3. Wskaźnik S_w, będący podstawą do wyliczenia części wyrównawczej subwencji ogólnej, jest najwyższym wskaźnikiem S dla 1999 r., wyliczonym zgodnie z ust. 2.

4. Wskaźnik S_w, o którym mowa w ust. 3, waloryzowany jest corocznie wskaźnikiem korygującym dla podatku dochodowego od osób fizycznych ustalonym jako iloraz planowanej ogólnej kwoty wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy, i planowanej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok bazowy.

5. Wysokość należnej powiatowi części wyrównawczej subwencji ogólnej oblicza się mnożąc liczbę stanowiącą 85% różnicy między wskaźnikiem S_w i wskaźnikiem S dla danego powiatu, przez liczbę mieszkańców powiatu.

Rozdział  3

Subwencja ogólna dla województwa

Art.  31.

1. Subwencja ogólna dla województwa składa się z części:

1) oświatowej,

2) drogowej,

3) wyrównawczej - w przypadku określonym w art. 33.

2. O przeznaczeniu środków otrzymanych w formie subwencji ogólnej decyduje sejmik województwa.

Art.  32.

Kwotę przeznaczoną na część wyrównawczą subwencji ogólnej dla wszystkich województw określa dla każdego roku budżetowego ustawa budżetowa.

Art.  33.

1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej otrzymują województwa, w których wskaźnik podstawowych dochodów podatkowych na jednego mieszkańca, obliczony według zasad określonych w ust. 2, zwany dalej "wskaźnikiem W", jest mniejszy od wskaźnika W_w, o którym mowa w ust. 5.

2. Wskaźnik W dla danego województwa oblicza się dzieląc kwotę planowanych dochodów, o których mowa w art. 11 pkt 1, wyliczonych zgodnie z ust. 3 i 4 dla tego województwa, przez liczbę jego mieszkańców.

3. Kwotę planowanych na rok budżetowy dochodów województwa z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc planowaną kwotę wpływów z tego podatku, przyjętą w ustawie budżetowej na rok budżetowy, przez wskaźnik 0,015 i wskaźnik równy udziałowi należnego, w roku poprzedzającym rok bazowy, podatku dochodowego od osób fizycznych, zamieszkałych na terenie gmin wchodzących w skład województwa, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku, ustalonego na podstawie złożonych, do dnia 30 czerwca roku bazowego, zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu oraz rocznego obliczenia podatku dokonanego przez płatników.

4. Kwotę planowanych na dany rok budżetowy dochodów województwa z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną planowaną kwotę wpływów z tego podatku, przyjętą w ustawie budżetowej na rok budżetowy, przez wskaźnik 0,005 i wskaźnik równy udziałowi wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych w roku poprzedzającym rok bazowy z terenu danego województwa, w ogólnej kwocie wpływów z tego podatku w tym samym roku, z zastrzeżeniem ust. 9.

5. Wskaźnik W_w, będący podstawą do wyliczenia części wyrównawczej subwencji ogólnej, jest najwyższym wskaźnikiem W dla 1999 r., wyliczonym zgodnie z ust. 2.

6. 26 Wskaźnik Ww, o którym mowa w ust. 5, jest waloryzowany corocznie:

1) dla dochodów, o których mowa w ust. 3 - wskaźnikiem korygującym dla podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w ust. 7 pkt 1,

2) dla dochodów, o których mowa w ust. 4 - wskaźnikiem korygującym dla podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w ust. 7 pkt 2.

7. Wskaźniki korygujące ustala się:

1) dla podatku dochodowego od osób fizycznych - jako iloraz planowanej ogólnej kwoty wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy, i planowanej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok bazowy,

2) dla podatku dochodowego od osób prawnych - jako iloraz planowanej ogólnej kwoty wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy, i planowanej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok bazowy.

8. Wysokość należnej województwu części wyrównawczej subwencji ogólnej oblicza się mnożąc liczbę stanowiącą 70% różnicy między wskaźnikiem W_w i wskaźnikiem W dla danego województwa przez liczbę mieszkańców województwa.

9. Podstawę obliczenia udziału poszczególnych województw w łącznej kwocie dochodów województw z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych w roku poprzedzającym rok bazowy stanowią dochody wykazane w sprawozdaniach, których obowiązek sporządzania wynika z odrębnych przepisów.

Rozdział  4

Zasady ustalania części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego

Art.  34.

1. Kwotę przeznaczoną na część oświatową subwencji ogólnej dla wszystkich jednostek samorządu terytorialnego ustala się w łącznej kwocie nie mniejszej niż 12,8% planowanych dochodów budżetu państwa.

2. Od kwoty, o której mowa w ust. 1, odlicza się 1% na rezerwę części oświatowej subwencji ogólnej.

3. Rezerwą subwencji, o której mowa w ust. 2, dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.

Art.  35. ²⁷

Część oświatową subwencji ogólnej, po odliczeniu kwoty rezerwy, o której mowa w art. 34 ust. 2, rozdziela się między poszczególne gminy, powiaty i województwa według zasad ustalonych, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem typów i rodzajów szkół prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, stopni awansu zawodowego nauczycieli oraz liczby uczniów w tych szkołach.

Rozdział  5

Zasady ustalania części drogowej subwencji ogólnej dla powiatów i województw ²⁸

Art.  36. ²⁹

 

1. 30 Kwotę przeznaczoną dla powiatów i województw na część drogową subwencji ogólnej, związaną z budową, modernizacją, utrzymaniem, zarządzaniem i ochroną dróg wojewódzkich, powiatowych oraz dróg powiatowych, wojewódzkich i krajowych w granicach miast na prawach powiatu, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, ustala się w wysokości 60% kwoty ustalonej na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 150, poz. 983 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136).

2. Od kwoty, o której mowa w ust. 1, odlicza się 10% na rezerwę części drogowej subwencji ogólnej, przeznaczoną wyłącznie na finansowanie inwestycji rozpoczętych przed dniem 1 stycznia 1999 r.

3. Rezerwą, o której mowa w ust. 2, dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw transportu oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.

4. 31 (uchylony).

Art.  37.

1. Podział kwoty, o której mowa w art. 36, na poszczególne powiaty, miasta na prawach powiatu i województwa następuje z uwzględnieniem w szczególności długości i gęstości sieci dróg, drogowej infrastruktury technicznej, natężenia ruchu, wypadkowości oraz zrównoważenia rozwoju infrastruktury drogowej, w tym przygranicznej.

2. Rada Ministrów po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania i tryb przekazywania części drogowej subwencji ogólnej dla powiatów, miast na prawach powiatów i województw.

²² Art. 20 ust. 2 pkt 1 skreślony przez art. 26 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 2 marca 2001 r. (Dz.U.01.55.574) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 czerwca 2001 r.

²³ Art. 20 ust. 3 skreślony przez art. 26 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 2 marca 2001 r. (Dz.U.01.55.574) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 czerwca 2001 r.

²⁴ Art. 21 ust. 6 zmieniony przez art. 26 pkt 4 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. (Dz.U.01.55.574) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 czerwca 2001 r.

²⁵ Art. 24 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. (Dz.U.02.216.1826) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.

²⁶ Art. 33 ust. 6 zdanie wstępne zmienione przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 listopada 2001 r. (Dz.U.01.145.1623) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2002 r.

²⁷ Art. 35 zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 13 października 2000 r. (Dz.U.00.95.1041) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2001 r.

²⁸ Tytuł rozdziału 5:

- zmieniony przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 13 października 2000 r. (Dz.U.00.95.1041) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. (Dz.U.02.216.1826) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.

²⁹ Art. 36 zmieniony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 13 października 2000 r. (Dz.U.00.95.1041) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2001 r.

³⁰ Art. 36 ust. 1:

- zmieniony przez art. 26 pkt 5 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. (Dz.U.01.55.574) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 czerwca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. (Dz.U.02.216.1826) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.

³¹ Art. 36 ust. 4 uchylony przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. (Dz.U.02.216.1826) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.