Dalsze podwyższenie dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczeniowych inwalidów, z powodu starości i dla rodzin po ubezpieczonych, zapewnionych, obowiązującą w b. dzielnicy pruskiej ordynacją ubezpieczeniową Rzeszy Niemieckiej z dnia 19 lipca 1911 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.60.440

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 7 czerwca 1923 r.

w przedmiocie dalszego podwyższenia dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczeniowych inwalidów, z powodu starości i dla rodzin po ubezpieczonych, zapewnionych, obowiązującą w b. dzielnicy pruskiej ordynacją ubezpieczeniową Rzeszy Niemieckiej z dnia 19 lipca 1911 r.

Na mocy art. 5 ustawy z dnia 24 lutego 1922 r. w przedmiocie dalszych dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczeniowych inwalidów, z powodu starości i dla rodzin po ubezpieczonych, zapewnionych ordynacją ubezpieczeniowa Rzeszy Niemieckiej z dnia 19 lipca 1911 r. (Dz. Ust. Rz. Niem. str. 509 i Dz. U. R. P. r. 1921, № 31, poz. 180) - (Dz. U. R. P. № 15, poz. 135) zarządza się co następuje:

§ 1. Dodatki drożyźniane przyznane ustawą z dnia 24 lutego 1922 r. (Dz. U. R. P. № 15, poz. 135) w przedmiocie dalszych dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczeniowych inwalidów, z powodu starości i dla rodzin po ubezpieczonych, zapewnionych ordynacją ubezpieczeniową Rzeszy Niemieckiej z dnia 19 lipca 1911 r. (Dz. Ust. Rz. Niem. str. 509 i Dz. U. R. P. № 31, poz. 180) będą nadal wymierzane w ten sposób, iżby suma miesięcznego dodatku drożyźnianego łącznie z rentą stanowiła:

a) dla osób pobierających rentę inwalidy lub z powodu starości 80.000 mk.

b) dla osób pobierających rentę wdowy lub wdowca 40.000 "

c) dla osób pobierających rentę sierocą 20.000 "

§ 2. Udział Państwa w pokryciu świadczeń, przewidzianych w art. 2 ustawy powołanej w § 1 niniejszego rozporządzenia, wynosić będzie dla każdej renty inwalidzkiej, starczej, wdowy lub wdowca 1.500 mk., dla każdej renty sierocej 750 mk. miesiącznic.

§ 3. Składkę, tygodniową, określoną w art. 3 ustawy powołanej w § 1 niniejszego rozporządzenia podwyższa się. studwudziestokrotnie.

§ 4. Znaczki dotychczas ważne tracą swą wartość z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i po tym dniu najdalej w przeciągu 6 miesięcy mogą być użyte tylko dla wnoszenia składek zaległych płatnych przed dniem obowiązywania niniejszego rozporządzenia.

Wyszłe z obiegu znaczki ubezpieczało: krajowej można w wyżej wymienionym dniu o 6-ciomiesiącznym terminie zmieniać na znaczki nowe równej wartości ogólnej w miejscach sprzedaży znaczków.

§ 5. Z chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przestaje obowiązywać rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 października 1922 r. w przedmiocie podwyższenia dodatków drożyźnianych do rent inwalidów, z powodu starości i dla rodzin po ubezpieczonych, zapewnionych obowiązującą w b. dzielnicy pruskiej ordynacją ubezpieczeniową Rzeszy Niemieckiej z dnia 19 lipca 1911 r. (Dz. U. R. P. № 95, poz. 878).

§ 6. Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 maja 1923 r.