Dalsze podwyższenie dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczeniowych inwalidów, z powodu starości i dla rodzin po ubezpieczonych, zapewnionych obowiązującą w b. dzielnicy pruskiej ordynacją ubezpieczeniową Rzeszy Niemieckiej z dnia 19 lipca 1911 roku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.121.976

Akt utracił moc
Wersja od: 12 kwietnia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 26 listopada 1923 r.
w przedmiocie dalszego podwyższenia dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczeniowych inwalidów, z powodu starości i dla rodzin po ubezpieczonych, zapewnionych obowiązującą w b. dzielnicy pruskie] ordynacją ubezpieczeniową Rzeszy Niemieckiej z dnia 19 lipca 1911 r.

Na mocy art. 5 ustawy z dnia 24 lutego 1922 r. w przedmiocie dalszych dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczeniowych inwalidów, z powodu starości i dla rodzin po ubezpieczonych, zapewnionych Ordynacją Ubezpieczeniową Rzeszy Niemieckiej z dnia 19 lipca 1911 r. (Dz. U. R. P. № 15, poz. 135) zarządza się co następuje:
§ 1.  1 (uchylony).
Udział Państwa w pokryciu świadczeń, przewidzianych w art. 2 ustawy, powołanej w § 1 nin. rozp., wynosić będzie dla każdej renty inwalidowej, starczej, wdowy lub wdowca 1500 mk., dla każdej renty sierocej 750 mk. miesięcznie.
(uchylone).
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, przyczem jednak przepisy § 1 obowiązują od dnia 1 grudnia 1923 r. a przepisy § 3 od dnia 3 grudnia 1923 r.
1 § 1 uchylony przez § 4 rozporządzenia z dnia 26 marca 1924 r. (Dz.U.24.32.323) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 kwietnia 1924 r.
2 § 3-6 uchylony przez § 4 rozporządzenia z dnia 26 marca 1924 r. (Dz.U.24.32.323) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 kwietnia 1924 r.